Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης


Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
ΘΥΜΟΣ

< Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας | Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας > 
Συγγραφέας Μήνυμα
ΘΑΛΕΙΑ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Νοέ 12, 2010 12:50 pm    Θέμα δημοσίευσης: ΘΥΜΟΣ Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
ΘΥΜΟΣ
Της Μαργαρίτας Μυτιληναίου



Δεν καταλαβαίνω τίποτα. Εγώ ξέρω πως όποιος θέλει, μπορεί. Κι όποιος μπορεί, κάνει. Πράττει. Όποιος δεν θέλει κι όποιος δεν μπορεί πρέπει να πηγαίνει σπίτι του. Σωστά; Εσείς, κύριοι των εξουσιών, γιατί θέλετε να με πείσετε για το αντίθετο;

Μένω στο Παγκράτι. Πριν από τρία χρόνια δέχτηκα μια επίθεση από αγνώστους στην περιοχή που, τον τελευταίο καιρό, αποτελεί το βασικό θέμα συζητήσεων και εντάσεων στην Αθήνα. Κυψέλη, Άγιος Παντελεήμονας, Πατήσια. Ευτυχώς, το σπασμένο μου σαγόνι δεν έσπασε το ηθικό μου. Ούτε τραυμάτισε την ηθική μου. Την αντοχή μου απέναντι στο ξένο. Στους ξένους.

Δεν ξέρω πόσοι, και ποιοί, από τους δημάρχους, υπουργούς, βουλευτές και πολιτευτές έχουν περπατήσει απόγευμα και βράδυ στις συγκεκριμένες γειτονιές.

Εγώ, έχω καιρό να το κάνω. Οι φίλοι μου όμως, που μένουν εκεί αντιμετωπίζουν καθημερινά το φόβο, τη βία, την απόλυτη απουσία προστασίας του κράτους, του δήμου, της αστυνομίας. Κάποιοι από αυτούς τους φίλους μου ψήφισαν Μιχαλολιάκο στις εκλογές για το δήμο της Αθήνας.

Σάστισα. Τους ήξερα για δημοκράτες, αριστερούς. Ένας-δύο μόνο ήταν φανατικοί δεξιοί.

Όταν, με θυμό, τους ρώτησα γιατί το έκαναν, μου απάντησαν: «Γιατί, επιτέλους, πρέπει να καταλάβουν όσοι παίρνουν αποφάσεις σ’ αυτό τον τόπο ότι Αθήνα δεν είναι μόνο το Κολωνάκι, το Καλλιμάρμαρο και οι Αμπελόκηποι. Αθήνα είναι και η Φωκίωνος Νέγρη που δεν μπορείς να την περπατήσεις από τις 6 το απόγευμα, Αθήνα είναι και το παρκάκι του Μουσείου ή η Ομόνοια που γίνεται κανονική διακίνηση ναρκωτικών μπροστά στα μάτια των ανδρών της ομάδας «Δίας», Αθήνα είναι και ο Άγιος Παντελεήμονας που η Χρυσή Αυγή και οι παράνομοι μετανάστες δίνουν καθημερινές μάχες με όπλα, Αθήνα είναι και το σπίτι μου στο οποίο, από την ώρα που δύει ο ήλιος και μετά, φοβάμαι να μπω ή να βγω μήπως μου την πέσει κάποιος και μου κάνει κακό..»

Έμεινα να τους κοιτάζω. Σιωπηλή.

«Και τι κερδίσατε που ψηφίσατε Χρυσή Αυγή;» ψέλλισα. «Πιστεύετε ότι, νομιμοποιώντας ένα φασιστικό κόμμα, θα βρείτε λύση στο πρόβλημά σας;» .

«Όχι. Αλλά τουλάχιστον τώρα κάποιος θα μας ακούσει. Κάποιος θα σταθεί στο 20-25% που έπιασε αυτή η παράταξη στην περιοχή μας. Κάποιος θα προβληματιστεί σοβαρά από την ανησυχητική αύξηση της «μαύρης» ψήφου. Δε μας φταίνε οι ξένοι μόνο. Και οι έλληνες τα ίδια κάνουν. Η παραβατική συμπεριφορά ΔΕΝ έχει εθνικότητα. Προφανώς, δεν έχει και τιμωρία. Εμείς δεν μπορούμε πια να κοιμηθούμε από το φόβο μας. Ε, ήρθε η ώρα κάποιοι να ξυπνήσουν».

Έφυγα πολύ προβληματισμένη. Μπήκα στο αυτοκίνητο. Πέρασα από την πλατεία Κοτζιά. Θυμήθηκα τη βραδιά που οι Atenistas μάζεψαν κόσμο εκεί. Τα κεριά τους είχαν γεμίσει την πλατεία με φως αληθινό. Τη συγκίνηση της στιγμής είχε εύκολα διακόψει η εικόνα μιας κοπέλας που τρυπιόταν μπροστά στα συνεργεία καθαριότητας του Δήμου. Στον Κεραμικό, τα ίδια. Η Λεωνίδου μοιάζει με κολαστήριο.

Και, τι περίεργο.. Την ώρα που οι Αθηναίοι πάνε να τα σπάσουν στα μπουζούκια της Πειραιώς, οι «άθλιοι» της πόλης σπάνε φλέβες και βιτρίνες για να λυτρωθούν.

Και κανείς αρμόδιος δεν κάνει τίποτα.

Και κανείς αρμόδιος δεν ντρέπεται.

Και κανείς αρμόδιος δεν παίρνει πρωτοβουλία. Για τίποτα.

Είναι όλοι στη θέση τους. Στην έδρα τους. Στην καρέκλα τους. Παλιοί και νέοι.

Μοιάζουν ακίνητοι. Αμετακίνητοι. Ασυγκίνητοι. Ίσως να αλλάξει η σκέψη τους όταν κι αυτοί ένα βράδυ δεν θα μπορέσουν να μπουν στο σπίτι τους. Από φόβο.

ΥΓ. Το Σάββατο έκανα μια βόλτα στην οδό Κυδαθηναίων, στην Πλάκα. Μάλιστα, εκείνη την ώρα περνούσε και ο Αμυράς με το ποδήλατό του! Με σταμάτησε ένας πλανόδιος ζωγράφος και μου σύστησε να κρύψω την αλυσίδα που φορούσα στο λαιμό γιατί.. «αγρίεψε ο κόσμος, παιδί μου». Τον ρώτησα αν έφτασε μέχρι εκεί το κακό. «Όχι», μου απάντησε. «Το πρωί, στου Ψυρρή, χτύπησε κάποιος μια τουρίστρια για να της πάρει έναν χρυσό σταυρό που φορούσε». «Τον πιάσανε μετά;» ρώτησα. «Τον κυνηγήσανε, τον βρήκανε αλλά άφαντο το χρυσαφικό, κορίτσι μου».

Άφαντη και η αξιοπρέπεια, ψιθύρισα. Δεν ξέρω αν με άκουσε..

12.11.10

Πηγή:
http://www.protagon.gr/


Επιστροφή στην κορυφή
Κυπριανός Χριστοδουλίδης



Ένταξη: 03 Δεκ 2009
Δημοσιεύσεις: 564
Τόπος: Αθήνα

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Νοέ 12, 2010 2:13 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Θυμού επιμύθιον

Αφού δεν το γράφει η ΘΑΛΕΙΑ θα το γράψω εγώ.

Ο γερμανικός "θυμός" ήταν αυτός που έφερε με δημοκρατικές διαδικασίες, με την ψήφο δηλαδή, το Χίτλερ στην εξουσία.
Το έργο του το συνεχίζουν τώρα οι Αμερικανοί και οι όπισθεν αυτών δόλιοι Βρετανοί διπλωμάτες. Η αποικιοκρατία, δηλαδή ο δυτικός ιμπεριαλισμός και απόγονος του παπισμού, αλλάζει μορφή. Μπήκαν τώρα και τα ανθρώπινα δικαιώματα με το "δικαίωμα κάθε λαού να αυτοπροσδιορίζεται" πλαστογραφώντας την Ιστορία.


Αλλά για να πλαστογραφήσεις την Ιστορία, πρέπει πρώτα να διαγράψεις το πρωτότυπο. Τη γλώσσα που μας παρέχει τις αρχικές ιστορικές πληροφορίες. Συμβαίνει η γλώσσα αυτή να είναι η ελληνική και αυτός που έκανε την πρώτη κίνηση, στα νεότερα δικά μας χρόνια, ήταν το δεξί χέρι ενός αποκληθέντος "εθνάρχη".

Ήταν ο Ράλλης του Καραμανλή.

"Άφαντη και η αξιοπρέπεια, ψιθύρισα. Δεν ξέρω αν με άκουσε.."

Εγώ, ναι, άκουσα. Και φώναξα

Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
Κυπριανός Χριστοδουλίδης



Ένταξη: 03 Δεκ 2009
Δημοσιεύσεις: 564
Τόπος: Αθήνα

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Νοέ 12, 2010 3:14 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Θυμού συνέχεια



Πέταξέ τους, πέταξε την ψήφο σου στα σκουπίδια, όχι στην κάλπη τους.

Σου στήνουν πάλι παγίδα, σε έχουν για "ξέκαμα". Τους Έλληνες δεν τους χρειάζονται πια. Βρήκαν νέους! Τους ματσεντόνες!! Αυτοί είναι οι πραγματικοί "έλληνες" και τα ελληνικά που θα μαθαίνεις από εδώ και μετά, θα είναι τα ματσεντονικά!!!

Δες τους πόσα λεφτά ξοδεύουν.

Νέα βιβλία θα σου γράψουν, νέα γράμματα θα σου μάθουν. Πληρώνονται για να κάνουν αυτή τη δουλειά. Και σε καλούν να τους ψηφίσεις.

Και σε καλούν να πάρεις την κάρτα τους. Σε θέλουν "καρτοπολίτη", ένα νούμερο, να πάψεις να λέγεσαι Έλληνας. Σου φτιάχνουν τη νέα σου ταυτότητα, τη ματσεντονική και οι ηλίθιοι αυτού του ιστορικού τερατώματος, νομίζουν ότι τώρα κάποιοι έγιναν. Τάχα, απόκτησαν το δικαίωμα αυτοπροσδιορισμού τους.

Θα φάνε την κλωτσιά και ύστερα θα ψάχνονται. Ούτε ματσεντόνες, ούτε σκοπιανοί, ούτε τίποτα. Θα γίνουν κι αυτοί νούμερα, όπως όλοι.


"Άφαντη και η αξιοπρέπεια, ψιθύρισα. Δεν ξέρω αν με άκουσε.."

Εγώ, ναι, άκουσα. Και φωνάζω.
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα
''εύπιστος''
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Νοέ 12, 2010 3:20 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Δεν πρέπει να τα βάζουμε με τους λαθρομετανάστες. Οι εφοπλιστές, οι εργολάβοι, οι εκδότες κάτι παραπάνω θα ξέρουν για να αγαπάνε το σύγχρονο λαθρεμπόριο. Και ο "κεντροαριστερός" (κατα ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ) Τζορτζ Σόρος, ο μέγας αυτός φιλάνθρωπος, κάτι παραπάνω θα ξέρει που είναι κι αυτός υπέρ των ανοιχτών συνόρων και της ελεύθερης διακίνησης για κεφάλαια, προϊόντα και δούλους.

Κατ' αρχήν, για να μπεί ένα τέλος σε αυτό το χρυσαυγίτικο και ακροδεξιό παραλήρημα, δεν πρόκειτα καν για λαθρομετανάστευση. Οι μετανάστες, οι οποίοι, προς θεού, δεν είναι αντικομμουνιστές και ξεχειλίζουν από ταξική συνείδηση και σε καμιά περίπτωση δεν λειτουργούν απεργοσπαστικά και ως στρατός των αφεντικών και των παρασίτων, εισέρχονται στην αποικία μας οργανωμένα, όπως έχει θεσπίσει ο Μητσοτάκης και ο Σημίτης με γνώμονα πάνω από όλα το συμφέρον του λαού, των εργαζομένων και με προτεραιότητα την εθνική ανεξαρτησία και κυριαρχία. Τον έλεγχο της μετανάστευσης ασκούν τα συνδικάτα των εργατών. Γιατί στην Ελλάδα, μην κρυβόμαστε, έχουμε σοσιαλισμό. Οι εργάτες και ο κυρίαρχος ελληνικός λαός αποφασίζουν για την ροή της μετανάστευσης, έχοντας κολήσει στον τοίχο τους εργατοπατέρες και την εργοδοσία. Γι΄αυτό και τα μεροκάματα στην αποικία μας είναι από τα καλλίτερα του ηλιακού συστήματος. Υπολείπονται λιγάκι της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας αλλά με λίγη Πολυπολιτισμικότητα θα βελτιωθούν στο έπακρο.

Αρκεί να σκεφθεί κανείς ότι αν υπήρχε η παραμικρή υποψία για λαθρομετανάστευση, οργανωμένη από αφεντικά (ντόπιοι κομπραδόροι) και τα αφεντικά των αφεντικών (ΗΠΑ., Ε.Ε., Σάιλοκ Μπανκ και Παγκόσμια Διακυβέρνηση) τότε θα είχε ξεσηκωθεί προαπσιζόμενο το λαϊκό συμφέρον το κόμμα του λαού, το ΚΚΕ, που δολοφόνησε τον ρατσιστή και εθνικιστή Βελουχιώτη που είχε την απαίτηση και το θράσος, κόντρα στις συμφωνίες του Πατερούλη, να είναι ο λαός λεύτερος και νοικοκύρης στον τόπο του.
Αν υπήρχε η παραμικρή συνωμοσία λαθροεισβολής για να ξεφτλιστούν τα μεροκάματα και τα κεκτημένα στον κατώτατο τριτοκοσμικό παρονομαστή, να είμαστε βέβαιοι ότι οι τρέντυ φαβορίτες της ευρωροζ αριστεράς θα είχαν σηκωθεί ολόρθιες από αντικαπταλιστική οργή σαν να τις χτύπησε κεραυνός. Και σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τη χειμαζόμενη εργατική τάξη την άλλη μέρα το αρχιτεκτονικό και εργολαβικό γραφείο δεν θα αναλάμβανε κανένα δημόσιο έργο.


Στις ηλιόλουστες και καταγάλανες αποικίες υπάρχει πλήρης ελευθερία λόγου. Μπορείς να πείς και την σκληρότερη αλήθεια και την επομένη οι πιθανότητες να σε κρατήσουν στην δουλειά σου έχουν πολλαπλασιαστεί. Αν μάλιστα πράττεις κατά συνείδηση συχνά και έχεις αυτό που λέμε "έρμα" τότε και να σπάσει ο γεροδδδδδδιάολος το ρημάδι το ποδάρι του και να απολυθείς χίλιες άλλες θέσεις θα σε περιμένουν. Θα είσαι περιζήτητος.

Την δε Χρυσή Αυγή δεν την αβαντάρουν σκόπιμα για να την χρησιμοποιούν ως άλλοθι και εναντίον του λαού ώστε να τον κλλούν στον τοίχο ως ρατσιστή και φασίστα. Ούτε κάνουν ή έκαναν ποτέ σχεδιασμένη αβάντα στον Καρατζαφέρη και εν γένει την ρετρό "ακροδεξιά", που μόνο αυτή είναι η πραγματική ακροδεξιά και όχι η καρακιοζίστικη, μιας και το Τέταρτο Νατοϊκό Ράιχ και ο πλανητικός ολοκληρωτισμός των τραστ και του χρηματιστηριακού φασισμού των παγκοσμιοποιημένων μονοπωλίων είναι όλο κι όλο μια εξωπραγματική συνωμοσία και ουφολογία που αναπαράγουν σκουριασμένοι και γραφικοί εγκέφαλοι.
Επιστροφή στην κορυφή
Ροβεσπιέρος
Site Admin


Ένταξη: 13 Σεπ 2006
Δημοσιεύσεις: 3102

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Νοέ 12, 2010 4:18 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Ο τυφλός θυμός και τα χρήσιμα «σκιάχτρα»



Πράγματι ο θυμός, ο τυφλός θυμός εύκολα χειραγωγείται, εύκολα διοχετεύεται στα κανάλια που θέλει το καθεστώς.

Η ίδια η φυσιολογία του φασισμού είναι η βαρβαρότητα του ιμπεριαλισμού που δεν χωνεύεται από το σύστημα: Όλα τα ανεξάντλητα αποθέματα σκοταδισμού, άγνοιας και αγριότητας, τα αποθέματα του τυφλού μίσους.

Ο μόνος ΘΥΜΟΣ που γίνεται δημιουργικός είναι ο συνειδητός θυμός, ο θυμός που αυτό-οργανώνεται στο δρόμο: Ο ΘΥΜΟΣ των αυτό-οργανωμένων λαϊκών κινημάτων και όχι ο ΘΥΜΟΣ του ψηφοδελτίου…

Ο σημερινός πλανητικός (νεοταξικός φασισμός) έχει τρομερά ανεπτυγμένες τις φόρμες της απάτης και εκτόνωσης του τυφλού μίσους, σε πολύ μεγαλύτερο αριθμό από τους παλιούς φασισμούς των εθνικών ιμπεριαλισμών και επιστημονικά δουλεμένες φόρμες.

ΣΗΜΕΡΑ έχει ποικιλία μεταμφιέσεων και «σκιάχτρων» για να ξεγελά και να εξαπατά με το ψηφοδέλτιο…


Ο παλιός φασισμός αποτελεί το προϊόν της ολιγωρίας και της δειλίας της αριστεράς: Της προδοσίας της…

Σήμερα η «αριστερά» αποτελεί το πιο καλοδουλεμένο γρανάζι του, μέρος της παγκόσμιας φασιστικής μηχανής.


Ο σημερινός νεοταξικός φασισμός κατασκευάζει και συντηρεί «σκιάχτρα» από τα ιδεολογικά υπολείμματα του παλιού φασισμού για να τρομοκρατεί την κοινωνία, να την ξεγελά και να εγκλωβίζει κάποια ποσοστά θυμού.

Αυτό είναι η «Χρυσή Αυγή». Ένα «σκιάχτρο» από ένα κλούβιο ιδεολογικό αυγό μέσα στο παιχνίδι της απάτης και της αγριότητας των φασιστικών, σκιωδών κοινοβουλευτικών λειτουργιών: Το τσόφλι της «δημοκρατίας»…

Η σημερινή «αριστερά» είναι ο ιδεολογικός και πολιτικός μαέστρος αυτής της απάτης, το ιδεολογικό τσιμέντο.

Γι αυτό μιλάει πάντα με μισόλογα και ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΣΥΤΗΜΑΤΙΚΑ να καταπιαστεί με τα πραγματικά προβλήματα της εποχής.

Ασκείται μόνο σε ταχυδακτυλουργίες και πολιτικά σοφίσματα.

Ένα μόνο παράδειγμα
γύρω από την παγκοσμιοποίηση, δηλαδή τον πλανητικό ιμπεριαλισμό

Πριν από μερικά χρόνια ένα μεγάλο μέρος της «αριστεράς» δεν αποδεχόταν καν την έννοια: «Παγκοσμιοποίηση».

Είχανε γραφεί άπειρα κείμενα τα οποία υποστήριζαν ότι η «παγκοσμιοποίηση» ήταν μια «συνωμοσία», ένας «μύθος» των διεθνών ελίτ εξουσίας για να πείσουν τους λαούς ότι η ΕΕ είναι μονόδρομος.

Δεν ήθελαν να δούνε την παγκοσμιοποίηση και τη χαρακτήριζαν δαιμονοποιημένη συνωμοσία των Ευρωπαϊκών και διεθνών οργάνων εξουσίας, διότι δεν ήθελαν να δεχτούν ότι πλέον εθνικοί καπιταλισμοί δεν υπάρχουν και ότι έχει επιβληθεί σε όλο τον κόσμο η κυριαρχία των υπερεθνικών δομών του κεφαλαίου.

Μια τέτοια αποδοχή έβαζε την «αριστερά» σε μεγάλους μπελάδες. Θα έπρεπε να αναλύσει τη νέα αυτή φάση της ιμπεριαλιστικής εξέλιξης, του υπερεθνικού ιμπεριαλισμού (παγκοσμιοποίηση), να καταδείξει του νέους μεγάλους κινδύνους και να αγωνιστεί εναντίον αυτών.

Να αναδείξει και να αγωνιστεί εναντίον:

α). Της υπονόμευσης και κατάλυσης των εθνών-κρατών.

β) Της πολυπολιτισμικότητας.

γ). Των «ανοικτών συνόρων» στον τομέα εργασίας: εισαγωγές ξένων εργατών και εισβολές λαθρομεταναστών που τινάζουν τα πάντα στο αέρα, ακόμα και την ίδια την ύπαρξη της αριστεράς…

δ). Των άγριων επιθέσεων ισοπέδωσης της ιστορικής συλλογικής συνείδησης, των εθνικών μας παραδόσεων και συμβόλων.

ε). Των νέων υπερεθνικών ιδεολογημάτων: του αντιεθνικισμού και του αντιρατσισμού.


Πάρα πολλά
έθετε η μελέτη και ανάλυση της παγκοσμιοποίησης και πάρα πολλά νέα αγωνιστικά καθήκοντα…

Αυτή η «αριστερά» γύρισε την πλάτη σε όλα, ούτε καν θέλησε να τα αγγίξει, ακριβώς γιατί δεν είναι Αριστερά…


Όταν διαπίστωσε ότι δεν μπορεί να ισχυρίζεται ότι η παγκοσμιοποίηση είναι μύθος πλάσαρε την έννοια της «νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης», προφανώς για να τη διαχωρίσει από την «καλή» παγκοσμιοποίηση που δεν μας είπε ΠΟΤΕ ποια είναι αυτή η «καλή».

Η έννοια της «νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης» είναι ένα ταχυδακτυλουργικό τέχνασμα ΑΠΑΤΗΣ.

Νεοφιλελευθερισμός και παγκοσμιοποίηση είναι ταυτολογία.

Ο νεοφιλελευθερισμός της αγοράς είναι η παγκόσμια αγορά: Η αγορά χωρίς φραγμούς στη διακίνηση των αγαθών, των κεφαλαίων και της εργασίας, δηλαδή η παγκοσμιοποίηση…

Και την ίδια την έννοια της «Νέας Τάξης» τη χρησιμοποιεί σαν δαιμονοποιημένη έννοια αόρατων μηχανισμών και ΟΧΙ ως την παγκόσμια οργάνωση του υπερεθνικού κεφαλαίου.

Να, γιατί αυτή η «αριστερά» ντρέπεται να μιλήσει για «παγκόσμια διακυβέρνηση», για «νέα παγκόσμια τάξη», και για τα εφιαλτικά τους σχέδια…

Και το χειρότερο: Κατηγορεί ως συνωμοσιολόγους αυτούς που αναλύουν την παγκοσμιοποίηση σε όλες τις οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές της παραμέτρους…

Και ακόμα χειρότερα: τους συκοφαντεί και τους αφορίζει ως «εθνικιστές» και «ρατσιστές»!!!

Αυτή η «αριστερά», συνεπώς συντηρεί πολιτικά και τα κλούβια αυγά, σαν τη «Χρυσή Αυγή»: Τα χρήσιμα σκιάχτρα…

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Αυτή η «αριστερά» έχει μεταλλαχτεί σε ιδεολογικό και πολιτικό ροπαλοφόρο της παγκοσμιοποίησης και γι αυτό είναι καταδικασμένη σε αφανισμό…


_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Ροβεσπιέρος
Site Admin


Ένταξη: 13 Σεπ 2006
Δημοσιεύσεις: 3102

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Νοέ 13, 2010 10:04 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Το ολίσθημα στη βαραβαρότητα



Μια και ετέθη εδώ το ζήτημα της παγκοσμιοποίησης να πούμε τούτο. Η κυρίαρχη αντίληψη μέσα στην καθαρόαιμη νεοταξική «αριστερά» (σοσιαλδημοκρατικός και ευρωκομουνιστικός «εκσυγχρονισμός»), ήταν: «Η παγκοσμιοποίηση αποτελεί τεράστιο πρόοδο»!!!
Το «εκσυγχρονιστικό» ΠΑΣΟΚ ήταν αυτό που έσυρε το χορό της νεοταξικής αχρειότητας και αυθάδειας στην Ελλάδα.
Τα έσχατα όρια αυτής της αυθάδειας είναι η σημερινή μοχθηρία των ανδρεικέλων της κυβέρνησης…
Αναδημοσιεύουμε ένα παλιό μας κείμενο: Ιούλιος 2000


«Εκσυγχρονισμός» ή ολίσθημα στη βαρβαρότητα;



ΣΥΝΕΠΗΣ στους κανόνες του μάρκετινγκ, που προσφέρει τα χειρότερα σκουπίδια σε φανταχτερό περιτύλιγμα, η κυβέρνηση Σημίτη παρουσιάζει τη δοσίλογη και αντιλαϊκή πολιτική της με την ψευδεπίγραφη ετικέτα του εκσυγχρονισμού.

Η ΗΓΕΣΙΑ του ΣΥΝ, αλλά και τα «αριστερά» είδωλα από τον Κύρκο, τη Δαμανάκη, τον Μπίστη μέχρι τον Ανδρουλάκη επικυρώνουν με το δικό τους τρόπο την εικόνα που φιλοτεχνούν οι υπαλληλίσκοι του ευρωατλαντισμού για τον εαυτό τους.

ΤΟΣΟ η κυβέρνηση, όσο και η «αριστερή» ουρά της εμφανίζουν την καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση όχι μόνο ως νομοτέλεια, αλλά και ως ένα τεράστιο βήμα προόδου. Μάλιστα ο Μίμης Ανδρουλάκης, ο οποίος έχει φορέσει τη γενειάδα του αριστερού προφήτη, χαρακτήρισε την παγκοσμιοποίηση «μέγα ιστορικό επίτευγμα».




Η «ΘΕΩΡΙΑ» όλων αυτών των «αριστερών» προφητών συμπυκνώνεται στο εξής: «Η ιστορική εξέλιξη οδηγεί υποχρεωτικά και νομοτελειακά σε νέες ανώτερες μορφές οικονομικής και κοινωνικής οργάνωσης: Στην υπέρβαση της εθνικής οικονομίας και του εθνικού κράτους, στην αφομοίωσή τους μέσα σε μια παγκοσμιοποιημένη οικονομία και μια παγκόσμια κρατική εξουσία».

ΜΑΣ ΛΕΝΕ ακόμα ότι το έργο αυτό θα έπρεπε να το έχει πραγματοποιήσει ο σοσιαλισμός. Αλλά αφού ο σοσιαλισμός απέτυχε οι αναγκαίες κοινωνικές μεταμορφώσεις επιβάλλονται από την ιμπεριαλιστική κυρίαρχη τάξη. Και ότι παρά το γεγονός ότι συντελούνται κατά τρόπο οδυνηρό για τις λαϊκές μάζες ουσιαστικά είναι προοδευτικές αφού προετοιμάζουν τις οικονομικές και οργανωτικές δομές της μελλοντικής σοσιαλιστικής κοινωνίας!

ΜΕ ΑΛΛΑ λόγια ο ιμπεριαλισμός οδηγεί, σύμφωνα με την «αριστερά» της Νέας Τάξης, στο σοσιαλισμό μέσα από την εξέλιξή του. Και αυτή τη «θεωρία» του Καρλ Κάουτσκι και των άλλων ιεροφάντων της Δεύτερης Διεθνούς την εμφανίζουν ως «νέα» και «προοδευτική»…

ΒΕΒΑΙΩΣ είναι περιττό να τονίσουμε ότι ο σοσιαλισμός ουδέποτε δέχτηκε τέτοιου είδους «νομοτέλειες». Την ισοπέδωση, δηλαδή, των λαών, τον αφανισμό των εθνικών πολιτισμών και ιδιαιτεροτήτων, την πειθαρχία των εξατομικευμένων υπάρξεων υπό το πέλμα μιας ανεξέλεγκτης παγκόσμιας εξουσίας.

Αντίθετα ο σοσιαλισμός έχει γραμμένα στη σημαία του –εκτός των άλλων- τα απαράγραπτα δικαιώματα των λαών για εθνική κυριαρχία, πολιτιστική αυτονομία και ισότιμη συνεργασία σε μια ελεύθερη και δημοκρατική κοινότητα των εθνών σε ολόκληρο τον πλανήτη.

Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ παγκοσμιοποίηση του ιμπεριαλισμού και η Νέα Τάξη ως πολιτική του παράμετρος, δεν αποτελούν εξέλιξη στην κατεύθυνση του σοσιαλισμού, αλλά την πλήρη άρνησή του. Δεν είναι υπέρβαση του παρόντος καθεστώτος προς τα μπρος, αλλά οπισθοδρόμηση σε στάδια της ιστορίας προ πολλού ξεπερασμένα. Είναι ολίσθημα της ανθρωπότητας στη βαρβαρότητα.

ΚΑΠΟΙΟΙ που δεν θέλουν να καταλάβουν ή δεν τολμούν να καταλάβουν ή είναι δέσμιοι δογματικών σχημάτων, φαντάζονται ότι η Ιστορία τραβάει πάντα και υποχρεωτικά προς τα μπρος. Όμως τόσο στη Φύση, όσο και στην ιστορία δεν έχουμε πάντα κίνηση προς τα μπρος. Συντελούνται και απότομες πισωδρομήσεις.

ΣΤΗ ΦΥΣΗ ο ανώμαλος ή παρατεταμένος τοκετός οδηγεί σε έκτρωση και σε θάνατο. Στην ιστορία ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος ήταν μια οπισθοδρόμηση όχι μόνο για τα εκατομμύρια των νεκρών και τις τεράστιες καταστροφές που προκάλεσε, αλλά και γιατί ανάγκασε τους ευρωπαϊκούς λαούς να χύσουν ξανά το αίμα τους για την εθνική τους απελευθέρωση και ανεξαρτησία.

ΣΤΗΝ εποχή του ιμπεριαλισμού οι ιστορικοί ηγέτες του σοσιαλισμού προειδοποιούσαν επανειλημμένα ότι η οπισθοδρόμηση στη βαρβαρότητα είναι η άλλη εναλλακτική προοπτική στο σοσιαλισμό. Από αυτή την άποψη είναι πραγματικά προφητικό το παρακάτω απόσπασμα του Λένιν:

« Αν το προλεταριάτο της Ευρώπης γινόταν ανίσχυρο για καμιά εικοσαριά χρόνια, αν ο σημερινός πόλεμος τελείωνε με νίκες σαν τις ναπολεόντειες και με την υποδούλωση μιας σειράς βιώσιμων εθνικών κρατών, αν ο ευρωπαϊκός ιμπεριαλισμός (ο ιαπωνικός και ο αμερικάνικος κατά πρώτο λόγο) διατηρούνταν επίσης καμιά εικοσαριά χρόνια χωρίς να περάσει στο σοσιαλισμό, λογουχάρη ύστερα από ένα ιαπωνοαμερικανικό πόλεμο, τότε θα ήταν δυνατός ένας μεγάλος εθνικός πόλεμος στην Ευρώπη. Αυτό θα σήμαινε γύρισμα της Ευρώπης προς τα πίσω για αρκετές δεκαετίες. Αυτό είναι απίθανο. Δεν είναι όμως αδύνατο, γιατί είναι αντιδιαλεκτικό, αντιεπιστημονικό και θεωρητικά όχι σωστό να φαντάζεται κανείς ότι η παγκόσμια ιστορία τραβάει ομαλά και κανονικά προς τα μπρος, χωρίς να κάνει κάποτε γιγάντια άλματα προς τα πίσω» («Για την μπροσούρα του Γιούνιους», Ιούλης 1916).

ΚΙ ΑΥΤΟ ακριβώς το άλμα προς τα πίσω είναι η φοβερή απειλή που βρίσκεται σήμερα μπροστά μας: Η απειλή μιας νέας εθνικής, θρησκευτικής και πολιτιστικής υποδούλωσης των λαών, με τη μορφή ενός παγκόσμιου Οργουελικού εφιάλτη. Είναι έγκλημα, τεράστια προδοσία, να εμφανίζουν κάποιοι υποτιθέμενοι «αριστεροί» ως πρόοδο και εκσυγχρονισμό τις προσπάθειες υποταγής στη σιδερένια φτέρνα του Μεγάλου Αδελφού…


Ιούλιος 2000

_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος

 
Μετάβαση στη:  
Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης

Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες