Ο εφιάλτης της χρεοκοπίας και του ψεύδους

[ΡΕΠΟΡΤΕΡ]

Ο εφιάλτης της χρεοκοπίας και του ψεύδους



Στις 11 Σεπτεμβρίου είχαμε γράψει το παρακάτω κείμενο: «Η πτώχευση και η συνωμοσία της σιωπής (Μαθήματα για αρχάριους)».
ΕΔΩ:
http://www.resaltomag.gr/forum/viewtopic.php?t=4921

Αναλύαμε την τετελεσμένη χρεοκοπία της Ελλάδας, τους λόγους που αναβάλλουν την επικύρωσή της και τη συνωμοσία της σιωπής και τους ψεύδους όλων των κομμάτων και των προπαγανδιστικών μηχανισμών τους.

Παραθέτουμε τώρα και άλλα ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ οικονομικά στοιχεία που επιβεβαιώνουν τη χρεοκοπία και το καθεστωτικό ψεύδος.

ΣΥΝΟΠΤΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ:

Στην παρούσα φάση, η εικόνα των μελλοντικών υποχρεώσεων είναι η ακόλουθη:

- Το 2011 λήγουν ομόλογα αξία 35,3 δισ. ευρώ, και η Ελλάδα μέσω του μηχανισμού στήριξης θα λάβει 40 δισ. ευρώ.

- Το 2012 λήγουν ομόλογα αξίας 40,5 δισ. ευρώ, και από το μηχανισμό στήριξης η Ελλάδα θα λάβει 24 δισ. ευρώ, ενώ θα εκδώσει στις αγορές ομόλογα 35 δισ. ευρώ.

- Το 2013 λήγουν ομόλογα ύψους 34,1 δισ. ευρώ και αλλά και δάνεια ύψους 6,2 δισ. από το μηχανισμό στήριξης, σύνολο 40,3 δισ. ευρώ. Η βοήθεια από το μηχανισμό στήριξης την ίδια χρονιά θα είναι μόλις 8 δισ. ευρώ.

- Το 2014 λήγουν ομόλογα ύψους 40,6 δισ. ευρώ, αλλά και δάνεια του μηχανισμού στήριξης ύψους 28,6 δισ. ευρώ, ενώ πλέον έχει λήξει η παροχή οικονομικής βοήθειας. Συνεπώς η Ελλάδα θα πρέπει να αναζητήσει από τις αγορές ποσό ύψους, άνω των 70 δισ. ευρώ, με την προσθήκη και του ελλείμματος.

-Το 2015 λήγουν ομόλογα προερχόμενα από τις αγορές, αξίας 36,8 δισ. ευρώ και δάνεια από το μηχανισμό στήριξης ύψους 38,9 δισ. Ευρώ ανεβάζοντας τις δανειακές ανάγκες σε επίπεδα πάνω από 75 δισ. ευρώ, χωρίς να υπάρχει μηχανισμός στήριξης.

Παράλληλα αύξηση δραματική παρουσιάζουν και οι τόκοι αποπληρωμής του χρέους, αφού:

- Το 2010 εκτιμώνται ότι θα αυξηθούν σε 12,9 δισ. ευρώ, ή στο 5,6% του ΑΕΠ.

- Το 2011 αυξάνονται κατά 2 δισ. ευρώ, και διαμορφώνονται σε 14,9 δισ. ευρώ ή στο 6,6% του ΑΕΠ.

- Νέα αύξηση σημειώνουν το 2012 που φτάνουν σε 17,1 δισ. ευρώ ή στο 7,5% του ΑΕΠ.

- Το 2013 οι πληρωμές τόκων αυξάνονται σε 18,9 δισ. ευρώ, ή στο 8,1% του ΑΕΠ.

- Το 2014 οι τόκοι υπολογίζονται ότι θα φτάσουν σε 19,94 δισ. ευρώ και στο 8,2% του ΑΕΠ.

Αναδημοσιεύουμε ολόκληρο το κείμενο το οποίο μας βοήθησε να φτιάξουμε τον πίνακα:
http://www.sofokleous10.gr/portal2/toprotothema/toprotothema/---90------2010092728069/

Η βόμβα των 90 δισ. που φέρνει τη χρεοκοπία!



Με μαθηματική βεβαιότητα οδηγεί την Ελλάδα στη χρεοκοπία ο ίδιος ο μηχανισμός στήριξης που απέτρεψε τα χειρότερα τον περασμένο Μάιο, καθώς δημιουργεί μια ωρολογιακή βόμβα τοκοχρεολυσίων ύψους 90 δις. ευρώ, έτοιμη να εκραγεί το 2014, αν δεν συμφωνηθεί μια αναθεώρηση των όρων δανεισμού από το μηχανισμό στήριξης!

Οι υπολογισμοί στους οποίους βασίσθηκε το μνημόνιο δανεισμού, διαστρεβλωμένοι από τις πολιτικές επιδιώξεις των παραγόντων που μετείχαν στη διαπραγμάτευση για τη «διάσωση» (των πιστωτών) της Ελλάδας, με πρώτη την Γερμανία, κατέληξαν να προγραμματίσουν με απόλυτη ασφάλεια τη χρεοκοπία της χώρας αμέσως μόλις λήξει η περίοδος των δανειακών ενισχύσεων.

Οι αγορές έχουν εντοπίσει το πρόβλημα και πιέζουν ασφυκτικά για αλλαγή των όρων δανεισμού της χώρας, η οποία όμως προσκρούει και πάλι σε κοντόφθαλμους υπολογισμούς της γερμανικής ηγεσίας:

- Το 2014, το πρώτο έτος που η Ελλάδα καλείται να βρει χωρίς δεκανίκια το δρόμο της στις αγορές ομολόγων, σχηματίζεται μια εφιαλτική εικόνα για τα τοκοχρεολύσια, που θα πρέπει να καλυφθούν με δανεισμό και μάλιστα με βιώσιμους όρους. Δηλαδή, με εκδόσεις πολυετών ομολόγων, με πραγματικές αποδόσεις (αφαιρουμένου του πληθωρισμού) χαμηλότερες από το ρυθμό ανάπτυξης.

- Τα χρεολύσια από λήξεις παλαιότερων δανείων το 2014 θα φθάσουν τα 40,6 δις. ευρώ, ενώ τα χρεολύσια από τα τριετή δάνεια του μηχανισμού στήριξης θα ανέλθουν σε 28,6 δις. ευρώ. Σε αυτό το ποσό θα πρέπει να προστεθούν και οι δαπάνες τόκων του δυσθεώρητου χρέους (150% του ΑΕΠ), που θα ξεπεράσουν τις 8 μονάδες του ΑΕΠ, δηλαδή θα φθάσουν περίπου σε 20 δις. ευρώ. Το άθροισμα προσεγγίζει τα 90 δις. ευρώ, ή περίπου 40% του ΑΕΠ του 2014!

Δηλαδή, ακόμη και αν η χώρα έχει καταφέρει να εξαφανίσει το έλλειμμα του προϋπολογισμού ως τότε, ο λογαριασμός των τοκοχρεολυσίων θα είναι διογκωμένος πέρα από κάθε όριο ανοχής των αγορών.

Στην πραγματικότητα, όμως, το πρόβλημα της Ελλάδας δεν θα εμφανισθεί στις αγορές το 2014, αλλά πολύ νωρίτερα. Σύμφωνα με το μνημόνιο, το 2012 η Ελλάδα θα έχει να καλύψει χρεολύσια από λήξεις παλαιών δανείων ύψους 40,5 δις. ευρώ, αλλά από το μηχανισμό στήριξης θα λάβει μόνο 24 δις. ευρώ -αυτό σημαίνει, ότι θα πρέπει να διαθέσει στις αγορές ομόλογα αξίας τουλάχιστον 35 δις. ευρώ.

Ποιος σοβαρός επενδυτής, όμως, θα δανείσει έστω και ένα ευρώ με τίτλους μεγάλης διάρκειας, σε μια χώρα που το 2014 θα έχει να καλύψει χωρίς την παραμικρή διεθνή στήριξη ένα λογαριασμό τοκοχρεολυσίων, διογκωμένο πέρα από κάθε όριο; Το πιθανότερο είναι, ότι αν δεν αλλάξουν θεαματικά οι όροι δανεισμού από το διεθνή μηχανισμό στήριξης η αγορά ομολόγων θα κρατήσει την Ελλάδα αποκλεισμένη και το 2012, αφού η σκληρή πραγματικότητα των αριθμών θα είναι αδύνατο να υπερκεραστεί από την όποια πρόοδο μπορεί να έχει επιτευχθεί στην οικονομία στο μεταξύ.

Με αυτά τα δεδομένα, δεν είναι καθόλου τυχαίο, ότι η τιμολόγηση των ασφαλίστρων κινδύνου χρεοκοπίας της Ελλάδας (CDS), όπως προκύπτει από στοιχεία των αρχών Σεπτεμβρίου που επεξεργάσθηκαν αναλυτές του Council of Foreign Relations (δείτε το με σχολιασμό εδώ: http://blogs.cfr.org/geographics/2010/09/02/greek-debt-2/), δείχνει ότι για περιόδους δανεισμού από τρία χρόνια και πάνω οι αγορές θεωρούν, ότι η Ελλάδα έχει μεγαλύτερο κίνδυνο χρεοκοπίας από αυτόν που είχε στις 30 Απριλίου ή στις 11 Μαϊου, λίγο πριν και λίγο μετά τη διεθνή συμφωνία δανεισμού.

Σε ορίζοντα δεκαετίας, μάλιστα, η πιθανότητα χρεοκοπίας ξεπερνά το 90% και γίνεται σχεδόν… βεβαιότητα (εξ ου και ο τίτλος του σχετικού γραφήματος: «Η ελληνική χρεοκοπία είναι μόνο θέμα χρόνου»).

Στο απλοϊκό ερώτημα κάθε πολίτη, «μα, πώς οι ισχυροί της Ευρώπης και το ΔΝΤ δημιούργησαν ένα πρόγραμμα σταθεροποίησης της Ελλάδας που την οδηγεί σε… ραντεβού με την χρεοκοπία», η απάντηση που δίνουν αναλυτές ανάγει το πρόβλημα στη σφαίρα της πολιτικής. Οι δανειστές της χώρας ασφαλώς και αντιλαμβάνονται το αδιέξοδο που δημιούργησαν –και το αντιλαμβάνονταν εξαρχής-, αλλά το… ανοσιούργημα του μνημονίου διαμορφώθηκε υπό την επιρροή πολιτικών παραμέτρων, που εκείνη την εποχή έμοιαζε αδύνατο να παραβλεφθούν.

Το βασικό πρόβλημα, όπως λένε αναλυτές, ήταν ότι η γερμανική κυβέρνηση «στύλωσε τα πόδια» σε ότι αφορά τη διάρκεια των δανείων προς την Ελλάδα, αρνούμενη κατηγορηματικά να αυξηθεί η διάρκειά τους πάνω από τα τρία χρόνια. Η καγκελάριος Μέρκελ έπρεπε να έχει τη δυνατότητα να διαβεβαιώσει τους Γερμανούς ψηφοφόρους, ότι η βοήθεια στην Ελλάδα, όπως και το σχήμα στήριξης όλων ασθενέστερων οικονομιών της Ευρωζώνης, θα είχε προσωρινό χαρακτήρα και αυτή η πολιτική σκοπιμότητα φαίνεται ότι διαστρέβλωσε εντελώς την οικονομική λογική του σχήματος διάσωσης της Ελλάδας.

Σύμφωνα με πληροφορίες του “S10”, η γερμανική κυβέρνηση γνωρίζει το πρόβλημα και διαβεβαιώνει την Αθήνα, ότι εφόσον δείξει «καλή διαγωγή» φέτος, μέσα στο 2011 οι όροι διεθνούς δανεισμού θα αναθεωρηθούν, με μια γενναία επιμήκυνση των δανείων, ώστε το πλάνο να γίνει βιώσιμο. Η αναδιαπραγμάτευση των όρων δανεισμού με την τρόικα θα γίνει αμέσως μόλις καταφέρει η κυβέρνηση να ανακοινώσει (με σχετική πιστοποίηση της Eurostat και της τρόικας), ότι πέτυχε το στόχο για το φετινό έλλειμμα, δηλαδή την άνοιξη του επόμενου χρόνου. Αν οι νέοι όροι πείσουν τις αγορές ότι η βόμβα του 2014 αποσυνδέθηκε, θα ανοίξει πραγματικά και ο δρόμος επιστροφής της χώρας στις αγορές…

[ΜΟΥΡΑΛΩΦ]

Στο λάκκο των λεόντων
Διαβάστε ένα εξαιρετικό άρθρο από το press-gr
http://press-gr.blogspot.com/2010/09/blog-post_5708.html
Γράφει ο Γιώργος Παπανικολάου



Εξεγέρσου...

Πριν σε μετατρέψουν σε δουλοπάροικο ή και σε δούλο ακόμα.

Ονομάζουν «λύση» και «μονόδρομο» την πολιτική που μας επιβάλλουν με αντιδημοκρατική, αντισυνταγματική βία και απατεωνιά.

Δεν είναι λύση. Είναι η καταστροφή μας.

Τα προβλήματα του χρέους και την ανάπτυξης της χώρας μας, αλλά και όλων των χωρών, δεν λύνονται με περισσότερα δάνεια, ούτε με ύφεση και καταστροφή των εργαζομένων και των...μικρομεσαίων στρωμάτων.

Αυτή η πολιτική ωφελεί μόνο τους δανειστές.

Θυμήσου: Οι ίδιοι άνθρωποι δεν σου παρουσίαζαν σαν μονόδρομο και πατριωτικό όραμα την ΟΝΕ και την ένταξη στο ευρώ;

Παλιότερα το ίδιο, την ένταξη στην ΕΕ;

Τι έμεινε απ αυτά τα οράματα και τις πολιτικές; Τι κέρδισες; Που οδήγησαν;

Μιλούσαν για εξίσωση των οικονομιών των χωρών-μελών της ΕΕ, αλλά ξεχνούσαν να αναφέρουν τον πιο στοιχειώδη νόμο του καπιταλισμού: αν βάλεις σ ένα κλουβί το λιοντάρι και το γατί, το λιοντάρι θα φάει το γατί. Όταν πέφτουν όλοι οι φραγμοί διακίνησης του κεφαλαίου, δεν γιγαντώνεται το γατί, αλλά χορταίνει το λιοντάρι.

Τι μπορεί να περιμένει κανείς απ τη συνέχιση των ίδιων πολιτικών;

Να θεριέψει περισσότερο το κεφάλαιο; Ν απλωθεί σ όλους τους πόρους της κοινωνίας (υγεία, νερό .); Να κάνει επενδύσεις; Αυτό δεν γινότανε μέχρι τώρα;

Λένε πως δεν υπάρχει εναλλακτική λύση, πως η αριστερά δεν προτείνει συγκεκριμένη και εφικτή λύση.

Παραλείπουν να πουν πως η πολιτική τους δεν είναι λύση, αλλά καταστροφή, οδηγεί σίγουρα στην πτώχευση, με τον λαό αδύναμο, άβουλο θύμα των συμφερόντων που σήμερα κυριαρχούν.

Πιάνονται απ τα καμώματα των σημερινών ηγετών, των αριστερών ονομαζόμενων μορφωμάτων, που δημιουργούν αισθήματα ντροπής στον κόσμο της αριστεράς, όταν παρουσιάζουν την ίδια εικόνα με αυτούς που καταγγέλλουμε για αδιαφάνεια, αντιδημοκρατική νοοτροπία, παζαρέματα, εμμονή σε λαμπερά ονόματα και αποφυγή συζήτησης για προγράμματα κά.

Ξεχνούν όμως ότι δεν μπορούν να έχουν σχέση με την αριστερά του σήμερα και τις προοδευτικές δυνάμεις, όσοι υποτιμούν τα μέλη και τη βάση των οργανώσεών τους και αποφεύγουν τις ανοιχτές δημοκρατικές διαδικασίες (δεν τις ξεχνούν, γιατί υπήρξαν σύντροφοι που τους τις υπενθύμισαν, αλλά αδιαφόρησαν), πράγμα που είναι σήμερα Η ΠΙΟ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΕΝΔΕΙΞΗ ενός αριστερού-προοδευτικού οργανισμού.

Το μόνο που μπορεί να οδηγήσει σε λύση είναι η κινητοποίηση του λαού, η ενεργοποίησή του για ν αποτρέψει την υλοποίηση της πολιτικής της σημερινής κυβέρνησης και να την ανατρέψει. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο με συντονισμένο αγώνα όλων των εργαζομένων. Όλοι σήμερα μπορούν να καταλάβουν τις καταστροφικές επιπτώσεις της πολιτικής της κυβέρνησης και για τους ίδιους.

Οι ιδέες και οι λύσεις δεν λείπουν απ τον κόσμο της εργασίας. Το ποια συγκεκριμένη λύση θα επιλεγεί, αυτό θ αποφασιστεί με δημοκρατικές διαδικασίες απ τον κινητοποιημένο λαό και σε σχέση με τις συνθήκες που θα διαμορφωθούν σε περίπτωση νίκης του (κανείς δεν μπορεί να προβλέψει από τώρα τις αλλαγές που θα προκύψουν σε μια τέτοια περίπτωση).

Δεν μπορεί όμως ν απαιτούν διατύπωση συγκεκριμένου προγράμματος, όσοι στηρίζουν την υλοποίηση του «μονόδρομου» που εφαρμόζεται σήμερα, γιατί θα πρέπει να μας πουν:

Ποιο συγκεκριμένο πρόγραμμα εξήγγειλε το ΠΑΣΟΚ (ή η ΝΔ) πριν τις εκλογές; Ή και τους πρώτους μήνες μετά τις εκλογές και τι σχέση είχε αυτό με την πραγματικότητα που βιώνουμε σήμερα;

Ποιες συγκεκριμένες λύσεις πρότειναν οι φωστήρες της ΕΕ και των διεθνών καπιταλιστικών οργανισμών, λίγα μόνο 24ωρα πριν να εξαγγείλουν το συγκεκριμένο πρόγραμμα δανειοδότησης με 110 δις της Ελλάδας;

Οι άνθρωποι και τα συμφέροντα που δεν ξέρουν που πατούν και που πηγαίνουν, έχουν απύθμενο θράσος να απαιτούν απ την αριστερά και το λαό «συγκεκριμένο πρόγραμμα».

Παρουσιάζουν σαν λύση τις βάρβαρες πολιτικές που επιβάλλουν στους λαούς . Αλλά αναρωτηθείτε:

Είδατε κάποια μέτρα που να διασφαλίζουν ουσιαστικά τον έλεγχο των χρηματοπιστωτικών εγκληματικών συμμοριών;

Είδατε να προτείνουν κάποια λύση για τις τεράστιες φούσκες που είναι διάχυτες στο σύστημά τους και θα εκραγούν σε κάποια στιγμή;

Είδατε κάποιον απ τους ειδήμονες του συστήματος να ισχυρίζεται ότι μπορεί να αποφευχθεί η επόμενη κρίση;

Πόσο μεγάλη θα είναι αυτή; Τι θ απαιτήσουν την επόμενη φορά; Πόσο πίσω μπορεί να πάνε την κοινωνία; Ποιο είναι το μέλλον των παιδιών μας;

Εξεγερθείτε τώρα! Αργότερα μπορεί να μην μπορείτε.

[ΘΑΛΕΙΑ]

Το παρακάτω κείμενο δημοσιεύτηκε το Μάρτιο του 2006, στο τεύχος-4. Στο «ΚΑΤΕΡΓΟ»



Στο λάκκο των λεόντων

Κάποτε το κύριο σύνθημα της Αριστεράς ήταν: «Έξω η Ελλάδα από το λάκκο των λεόντων».

Σήμερα έχει συνθηκολογήσει με τον «ευρωπαϊκό προσανατολισμό» του ελληνικού κεφαλαίου. Τώρα λέει: « Μέσα η Ελλάδα στο λάκκο των λεόντων». Το αντίθετο είναι εθνικός απομονωτισμός! Είναι εθνικισμός!

Φυσικά δεν φτάνει ένα απλό όχι στην Ε.Ε. Το όχι συνεπάγεται και μια εναλλακτική πρόταση που η Αριστερά δεν έχει. Μια τέτοια πρόταση θα ήταν η οικονομική συνεργασία και ένας συνασπισμός των χωρών της Βαλκανικής…

Χωρίς εναλλακτική πρόταση παροπλίζεσαι πολιτικά και μοιραία σέρνεσαι στο άρμα της Ε.Ε. Το χειρότερο: Ενώ στα λόγια είσαι κατά της παγκοσμιοποίησης, στην πράξη στηρίζεις τις πολιτικές της και τους μύθους της.

Τι δεν λέει η Αριστερά:

Πρώτο. Μέσα στη ληστρική Ένωση του Ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού δεν μπορεί να υπάρξει ανάπτυξη. Η εξέλιξη είναι η αργεντινοποίηση της Ελλάδας.

Δεύτερο. Δεν είναι η Ε.Ε. «φιλανθρωπικό ίδρυμα», όπως θέλουν να την εμφανίζουν οι πολιτικοί απολογητές της παγκοσμιοποίησης.

Τίποτα δεν μας χαρίζεται. Τα περιβόητα «πακέτα» δεν είναι παρά επιστροφές μεγαλύτερου μέρους των ελληνικών εισφορών ενώ τα μικρότερα διατίθενται για να κάνουν οι μεγάλες δυνάμεις την εξωτερική τους πολιτική. Με δύο λόγια η Ε.Ε. παίρνει αντί να μας δίνει και το σπουδαιότερο:Έχουμε εκχωρήσει στις Βρυξέλλες την εθνική μας κυριαρχία και το δικαίωμα να διαχειρίζεται τους δικούς μας πόρους σύμφωνα με τα συμφέροντα των πολυεθνικών.

Τρίτο. Οι ελληνικές κυβερνήσεις επέτρεψαν να μπουν από το παράθυρο κάπου δυόμισι εκατομμύρια μετανάστες, οι οποίοι προσφέρουν μαύρη εργασία, με εξευτελιστικούς μισθούς, χωρίς ωράρια και ασφάλιση, χωρίς παροχές και δικαιώματα που ορίζει η εργατική νομοθεσία.

Το μεροκάματο του Έλληνα εργάτη έπεσε κάτω από το επίπεδο του ΄80. Αναγκάστηκε να απεμπολήσει ότι κατέκτησε και να δουλέψει ο ίδιος με τους όρους των μεταναστών. Αν και η αλήθεια είναι ότι δεν μένει απλά άνεργος αλλά περιθωριοποιείται κοινωνικά επειδή οι αλλοδαποί προτιμούνται μια και σκύβουν πιο εύκολα το κεφάλι η επειδή υπάρχουν πολλοί διαθέσιμοι σε νεαρές ηλικίες.

Όταν ένας εργατικός στρατός δυόμισι εκατομμυρίων προστίθεται ξαφνικά στο ντόπιο εργατικό πληθυσμό, που αντιμετωπίζει ήδη πρόβλημα ανεργίας, η τεράστια ανισορροπία που δημιουργείται στην προσφορά και τη ζήτηση των εργατικών χεριών προκαλεί αναπόφευκτα πτώση των μισθών και εγκατάλειψη των κεκτημένων.

Τι κάνει η Αριστερά γι αυτό; Βρίζει τον ελληνικό λαό ως «ρατσιστή»! Επειδή δεν θέλει να τον καταστρέψει το κεφάλαιο χρησιμοποιώντας εναντίον του σαν απεργοσπαστική δύναμη τους μετανάστες!

Τέταρτο. Η λαθρομετανάστευση έχει και άλλο στόχο: την αποσύνθεση των εθνών μέσω της ανάμιξης των πολυπολιτισμικών στοιχείων. Ιδιαίτερα αυτών των εθνών που αντιστέκονται.

Η Αριστερά όχι μόνο δεν αντιστέκεται, όχι μόνο δεν αποκαλύπτει και δεν καταγγέλλει αυτούς τους σχεδιασμούς του κεφαλαίου, αλλά παρέχει και το ιδεολογικό άλλοθι. Κατά τα άλλα μιλά γενικά κατά της παγκοσμιοποίησης…

Πέμπτο. Η ελληνική αγορά έχει κατακλυστεί από κινέζους και πάμφθηνα κινέζικα εμπορεύματα. Τα ενοίκια των καταστημάτων που ελεύθερα ανοίγουν χρηματοδοτούνται κατά το ήμισυ από την κινέζικη κυβέρνηση. Ελληνικές βιομηχανίες καταστρέφονται.

Στη μεγάλη στρατιά των Ελλήνων ανέργων προστίθενται νέος αριθμός. Πότε και πού η Αριστερά εναντιώθηκε; Επίσης εναντιώθηκε ποτέ στη μετανάστευση των βιομηχανιών στο εξωτερικό, οπουδήποτε βρίσκουν τα πιο εξευτελιστικά μεροκάματα; Αυτή η μετακόμιση δεν δημιουργεί νέους άνεργους;

Για όλα αυτά τα ζωτικά ζητήματα της εργατικής τάξης η Αριστερά σιωπά σκανδαλωδώς. Αυτό στην πράξη σημαίνει αποδοχή της ιμπεριαλιστικής πράξης. Το χειρότερο: Υπάρχουν δυνάμεις της αριστεράς (ο ΣΥΝ είναι μία από αυτές) που αποτελούν την «αριστερή» ιδεολογική πρωτοπορία των νεοταξικών σχεδιασμών…

[Κυπριανός Χριστοδουλίδης]

Η ομφαλοσκοπία και ο νόμος του εργάτη


"Κάποτε το κύριο σύνθημα της Αριστεράς ήταν: «Έξω η Ελλάδα από το λάκκο των λεόντων». Σήμερα έχει συνθηκολογήσει με τον «ευρωπαϊκό προσανατολισμό» του ελληνικού κεφαλαίου. Τώρα λέει: « Μέσα η Ελλάδα στο λάκκο των λεόντων». Το αντίθετο είναι εθνικός απομονωτισμός! Είναι εθνικισμός!"

Ξεχάσατε το "νόμος είναι το δίκιο του εργάτη" και την "ομφαλοσκοπία". Όποιος κάθεται και κυττάζει τον αφαλό του δεν βλέπει γύρω του. Γίνανε όλοι κλέφτες κι αυτός, σκλάβος των αφεντάδων διπλωμένος στα δύο όλη μέρα. Γίνανε όλοι φονιάδες κι αυτός εκει καθισμένος και σκυφτός, με το σαγόνι στο στήθος ομφαλοσκοπείται: Εθνικιστής, απομονωμένος και ομφαλοσκόπος.

Εμπρός λοιπόν, στάσου στα πόδια και με το κεφάλι ψηλά άρχισε να πελεκάς τους σκάρτους, τους σκυφτούληδες. Κλέψε ελεύθερα, σκότωσε, γίνε κοσμοπολίτης, γράψε και κανένα βιβλίο φιλοσοφικό όπως ο Ράμφος : "Η ομφαλοσκοπία καταδίκασε στην παρακμή και την υποδούλωση την ελληνική κοινωνία για 500 χρόνια". Γίνε όπως οι άλλοι, όλοι οι άλλοι, ληστές και φονιάδες. Και μη ξεχνάς, να θυμάσε πάντα : Όλα να τα κάνεις για "το δίκιο του εργάτη". Είναι Ο ΝΟΜΟΣ.