Εν αναμονή της θρυαλλίδας

[Νατσιός Δημήτρης]

Εν αναμονή της θρυαλλίδας



«Ουκ εστι των έξω της πόλεως εχθρών κρατήσαι πριν αν τους εν αυτή τη πόλει κολάσητε εχθρούς»
Δημοσθένης

Ακούγεται, «η μυστική βοή τους έρχεται των πλησιαζόντων γεγονότων» γράφει ο Καβάφης.

Ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί η ελληνική κοινωνία. Το ποδόσφαιρο και η προσμονή των θερινών διακοπών καταπαύουν, κατασιγάζουν προς ώρας την οργή και την σωρευμένη αγανάκτηση. Όταν όμως έλθει το φθινόπωρο και ο δαπανηρός χειμώνας, τι θα συμβεί; Όταν θα πολιορκείται το σπιτικό από λογαριασμούς, πετρέλαια και φροντιστήρια παιδιών, οι οικονομικοί χαλκάδες και οι πνιγηρές αλυσίδες που απελπίζουν τον κόσμο, ποιος εγγυάται την ηρεμία;

Τότε θα ξεβραστεί η πραγματική κρίση, θα βιώσουμε πρωτόγνωρες καταστάσεις. «Τα ακαθαρτότερα στοιχεία» της κοινωνίας που επιπλέουν τόσα χρόνια «εν είδει εξαφρίσματος» (=αφρός) επί της επιφανείας, που κυβερνούν φλυαρούν και κλέπτουν ασυστόλως την Ελλάδα» (Ροΐδης) είναι τα πρώτα που, θα κριθούν και θα καταδικαστούν.

Φαύλοι και ευτελείς πολιτικοί, δημοσιογράφοι – σαλιγκάρια που εξυμνούν την εξουσία, τηλεπώνυμα νούμερα, διαφθορείς του λαού, ψευτοεπιχειρηματίες δανειοσυντήρητοι λυμεώνες του δημόσιου χρήματος, γι’ αυτούς έρχεται δριμύς ο χειμών. «Ει μη ταχέως απολλώμεθα ουκ αν εσώθημεν», αν δεν καταστραφούμε «ταχέως», δεν θα σωθούμε, λέει ο αρχαίος λόγος.

Διακόσια χρόνια μετά την απελευθέρωση το ελληνικό κράτος, το κράτος της εξάρτησης, της οικογενειοκρατίας, του θεσιθηρισμού των «ημετέρων», της στυγνής κομματοκρατίας, της περιφρόνησης των «πατρίων», πτωχεύει, χρεοκοπεί πολιτικά, πνευματικά, οικονομικά. Ήλθε, μάλλον, η ώρα της κοινωνικής, της λαϊκής επανάστασης. Ο βρώμικος, ο ρυπαρός αφρός που επικάθησε στην επιφάνεια της πατρίδας και την κατέστρεψε, θα οδηγηθεί στην φυσική του κατάληξη: στον υπόνομο.

Αυτό νομοτελειακά θα συμβεί, όλοι το προβλέπουν. (Το σεσηπός σύστημα όταν καταρρέει, προσφεύγει για να εκτονωθεί η δυσφορία, στο γνωστό κουτοπόνηρο τέχνασμα: προκήρυξη βουλευτικών εκλογών. Δύο μήνες βατραχομυομαχίες, δημοκοπίες, ψεύδη και υποκρισίες. Μάλλον τελείωσε η νομιμοφανής εξαπάτηση του λαού. Μειώθηκαν εξάλλου δραματικά οι ολιγόφρενοι οπαδοί και οι αφοσιωμένοι ζητωκραυγαστές. Ως γνωστόν «ζη χύτρα, ζη φιλία»).

Η χρεοκοπία, «το δυστυχώς επτωχεύσαμεν» υπάρχει κατ’ ουσίαν προ πολλού. Αναβλήθηκε για λίγο, διότι οι Προστάτιδες Δυνάμεις – συμμορίες τύπου ΔΝΤ, τρόικας και Ε.Ε. έδωσαν παράταση ζωής στον εν ληθάργω Βαλκάνιο παρία για να «κλείσουν» κάποια θέματα. Ο προθυμότατος Γ.Α.Π. και η αμερικανοειδής παρέα του που καμώνονται τους κυβερνήτες, επείγονται, κατ’ εντολήν, να:

Πρώτον: Προδώσουν και παραδώσουν την Μακεδονία. Είναι έτοιμοι, ερήμην του λαού, να διαπράξουν την ανηθικότερη, την αισχρότερη διαχρονικώς και παγκοσμίως πολιτική πράξη. Ανταλλάσουν με το μελάνι μιας υπογραφής και με τα φαρισαϊκά «φιλικά» χτυπήματα στην πλάτη, ποταμούς αίματος για την ελευθερία της Μακεδονίας.

Πού ακούστηκε κράτος, κρατίδιο και ανθυποκρατίδιο να παραχωρεί, χωρίς στρατιωτική ήττα, την μισή του ιστορία; Τα χαζοχαρούμενα, ευτυχισμένα Αμερικανάκια δεν νοιάζονται, τους ενδιαφέρουν οι χαιρέκακοι έπαινοι των ισχυρών.

Ο λαός όμως δεν βλέπει, δεν προβλέπει την επερχόμενη καταστροφή. Την επομένη της επαίσχυντης υπογραφής, το κρατίδιο των Σκοπίων, «χωμένο κάτω από τα σκέλια των Τούρκων», θα απαιτεί όλη τη Μακεδονία, εφ’ όσον θα είναι ο μοναδικός και «νόμιμος» κάτοχος του ονόματος.

Είχε γράψει κάποτε ο Ουράνιος Ιωαννίδης, πρώην υπουργός Παιδείας της Κυπριακής Δημοκρατίας, κάτι το εξαιρετικό. Το αντιγράφω: «Η ιστορία, εξ ορισμού είναι μια συμφωνία μεταξύ των νεκρών, των ζωντανών και των αγέννητων. Και αφού είναι τριμερής η συμφωνία δεν μπορεί ν’ αλλάξει εν απουσία των δύο μερών, των νεκρών και των αγέννητων». Η ιστορία της Μακεδονίας ανήκει στα γεγονότα της ελληνικής ιστορίας. Και τα γεγονότα δεν αλλοιώνονται με τετρομαγμένες υπογραφές. (Η λέξη γεγονότα είναι μετοχή παρακειμένου του ρήματος, γίγνομαι. Σημαίνει αυτά που έχουν συμβεί).

Δεύτερον: Να παραδοθεί, στο λυσσασμένο σκυλί που ενδύθηκε τώρα την οθωμανική δορά, η Κύπρος. Ο Γ.Α.Π. ένθερμος υποστηρικτής του κακοποιού σχεδίου Ανάν, ο Χριστόφιας πειθήνιο ενεργούμενό του, ο περίεργος αυτός Δρούτσας, φραγκολεβαντίνος ολκής… πού θα βρεθεί καλύτερη συγκυρία για να αλωθεί το πολύπαθο νησί;

Τρίτον και τέταρτο: Αιγαίο και Θράκη. Τι να γράψεις και τι να αναλύσεις. Αισχρόν εστί και λέγειν και γράφειν.



Βαυκαλίζουν τον λαό με κενές ελπίδες, για έξοδο από την κρίση. Ψεύδονται και εξαπατούν. Μπορεί να πανηγύριζαν οι ημέτεροι υπάλληλοι του Δ.Ν.Τ. για τα δάνεια, όμως μια ματιά στην ιστορία μας αποκαλύπτει ότι οι τέσσερις πτωχεύσεις της Ελλάδας ήταν άμεσες συνέπειες δανειοδότησης υπό άκρως δυσμενείς όρους. Στο εξαίρετο, δυσεύρετο βιβλίο «Η ξενική εξάρτησις κατά την διαδρομήν του νεοελληνικού κράτους (1821-1945)», ο Τάσος Λιγνάδης σημειώνει τα εξής:

«Τρία έτη μετά την σύναψιν των δυο δανείων της Ανεξαρτησίας (1824-1825) ακολουθεί η πρώτη πτώχευσις της Ελλάδος (1827). Μετά την χορήγησιν του δανείου των 60.000.00 φρ. εις τον Όθωνα, σημειούται η δευτέρα πτώχευσις (1843). Τρία έτη μετά την σύναψιν του δανείου του 1890 έχομεν την τρίτην πτώχευσιν (1893). Τέλος, μετά τα μεγάλα δάνεια της αποκαταστάσεως των προσφύγων, επακολουθεί η τετάρτη πτώχευσις (1932). Εάν συγκρατήσωμεν εις την μνήμην τους πολιτικούς λόγους, οι οποίοι ωδήγησαν και εις την σύναψιν των δανείων και εις τα πτωχεύσεις, ήτοι την δυνατότητα να μετατρέπεται το οικονομικόν χρέος της Ελλάδος εις χρέος πολιτικής υποδουλώσεως, αντιλαμβανόμεθα την όλην, όσον και μοιραίαν, συμπεριφοράν ενός απλού φαινομένου, του οποίου τα συμφέροντα των ξένων και η συνακόλουθος υποκριτική ιστοριογραφία ηθέλησαν να το εμφανίσουν δια λόγους ευεξήγητους ως σύνθετον.

Η Ελλάς κατεδικάσθη να πληρώνη τα δάνειά της δι’ άλλων δανείων κα τούτο εξησφάλισε ες αεί και την ανάγκην εξαρτήσεως και την μόνιμον πτωχευτικήν συμπεριφοράν της χώρας. Εν κατακλείδι δε πρέπει να προστεθή ότι η Ελλάς υπήρξε το μόνον εκ των ευρωπαϊκών κρατών, το οποίον υπέστη δ ι π λ ω μ α τ ι κ ό ν έ λ ε γ χ ο ν της οικονομίας του και το μόνον κράτος εις όλον τον κόσμον, το οποίον υπεχρεώθη να καταβάλη και το αρχικόν ονοματικόν κεφάλαιον και τον αρχικόν ονοματικόν τόκον. Τα εκ της δανειοδοτήσεως υπάρξαντα αναμφιβόλως πλεονεκτήματα ωχριούν ενώπιον του φόρου αίματος, τον οποίον ηναγκάσθη να καταβάλη η Ελλάς, διά να κατορθώση να υπάρξη ως «ελεύθερον» κράτος. Η τελευταία αυτή φράσις αφιερούται εις το ρομαντικόν ψεύδος του φιλελληνισμού, το οποίον έχει αντικατασταθεί εις τας ημέρας μας, από την θεωρίαν περί ευρωπαϊκής συνειδήσεως, η οποία υποκρύπτει τον επενδεδυμένον κίνδυνον της μονοπωλιακής επικρατήσεως και την μέσω τρίτων «ευγενών» φορέων οικονομικήν αποικιοποίησιν της Ελλάδος».

Ας προσεχθεί η αραιογραμμένη -και στο πρωτότυπο -φράση. Διπλωματικός έλεγχος της οικονομίας, δηλαδή υποδούλωση και γονάτισμα στα κελεύσματα των ξένων. Αναβολή της πτώχευσης, κολακείες και χαζοχαρούμενες γαλιφιές μέχρι να υπογραφούν οι προδοσίες. Στη συνέχεια οι προδότες είναι άχρηστοι.

Δεν θα προλάβουν όμως. Το μείγμα είναι εκρηκτικό. Αναμένεται η θρυαλλίδα…

[ΘΑΛΕΙΑ]

Ένα εξαιρετικό «σπονδυλωτό» κείμενο!
Το πήραμε από
http://listonplace.blogspot.com/2010/07/blog-post_3138.html



Είμαστε πια όχλος χωρίς σημαία και ιστορία και αυτό βολεύει να είμαστε...



Τώρα πια ο πόλεμος δεν γίνεται με όπλα αλλά γίνεται με πορτοφόλια! Σκοτώνεις αφήνοντας τους ανθρώπους χωρίς όνειρα και χρήματα, ρίχνουν τα μούτρα τους για να έχουν να φάνε!

Απο το...ligesskepsis

Ακούω διάφορες ατάκες...

...τα μνημεία της Χώρας μου έγιναν χώρος για πάρτι και δεξιώσεις ή παζάρια ρούχων!

Γιατί ρε παιδιά πληρώνουμε εισιτήρια για να επισκεφτούμε τους χώρους της Ελληνικής Ιστορίας αφού είμαστε Ελληνες; Αν πάει κάποιος στα χωράφια του παππού του πληρώνει εισιτήριο; Οταν ο παππούς μας λέει ιστορίες για το πόλεμο τον πληρώνουμε;

Από την άλλη όποιος έχει χρήματα σε αυτό το χώρο όλα είναι δικά του, μπορεί να πηγαίνει με φίλους οπουδήποτε και οποιαδήποτε ώρα με τη δικαιολογία πως στην Αγγλία γίνονταν πάρτι στο Μουσείο τους.

Δεν ενοχλούνται κάποιοι που και εδώ μας ήρθε αυτή η μόδα! Τότε και στις Φιλιππίνες με λίγα ευρώ μπορεί ο κάθε παιδεραστής να απολαμβάνει τις υπηρεσίες μικρών παιδιών, ας δώσουν τα παιδιά τους και εδώ να γίνουμε όπως οι χειρότεροί μας!

Το να φτιάξεις ένα βάζο θέλει τέχνη, χρόνο και προσπάθεια, να σπάσεις το ίδιο βάζο θέλει απλά λάθος κινήσεις ή και άρρωστα μυαλά! Αν από το παράδειγμα αφαιρέσουμε τη λέξη "βάζο" μπορούμε να βάλουμε πολλές λέξεις όπως "πολιτισμό, αυτοσεβασμό, ποιότητα, δικαιώματα" κλπ

...τα ελληνικά είναι μία μικρή γλώσσα!

Η ειδική γραμματέας του Υπουργείου Παιδείας κα Δραγώνα είπε, γνωρίζοντας πολύ καλά τί είπε, το απίστευτο για το Νέο Δημοτικό Σχολείο που θα ξεκινήσει πιλοτικά από το σχολικό έτος 2010-2011.

Είπε ότι από την Α΄ και τη Β΄ Δημοτικού τα παιδιά θα μαθαίνουν αγγλικά για να συνειδητοποιήσουν ότι υπάρχουν και... άλλες γλώσσες εκτός από την ελληνική.

Επίσης, είπε ότι τα ελληνικά είναι μία μικρή γλώσσα (!) σε παγκόσμιο επίπεδο γιατί πολύ λίγοι άνθρωποι μιλάνε ελληνικά...

Σε ερώτηση του δημοσιογράφου για το αν θα μπορούσαν αντί των αγγλικών στην Α΄ δημοτικού να διδάσκονται τα αρχαία ελληνικά, εκείνη απάντησε ότι τα αρχαία ελληνικά είναι πλέον μία νεκρή γλώσσα!

Μάλιστα, άρα είναι βλάκες οι ξένοι που σπουδάζουν τα αρχαία Ελληνικά σε πανεπιστήμια, που τη θεωρούν τη Μητέρα των Γλωσσών και αρχή του πολιτισμού!

Μάλλον είναι βλάκες οι ξένοι που πηγαίνουν στα μουσεία μας και διαβάζουν από τα πρωτότυπα την Αρχαία Ιστορία μας, που κατανοούν ακόμα καλύτερα τις έννοιες των λέξεων που χρησιμοποιούν αυτοί και ας ξεκίνησαν από τα δικά μας Ελληνικά και ας ήταν Αρχαία!

Είναι βλάκες όσοι είπαν πως η νέα γλώσσα των Η/Υ θα σχεδιαστεί στην Ελληνική Γλώσσα μια που για κάθε έννοια υπάρχει και λέξη που αντιστοιχεί μόνο για αυτή!

Είναι ένα ακόμα κόλπο ώστε να νιώθουμε πως δεν είμαστε κάτι, είναι βαριά λέξη από υπουργό, που αν το έλεγε το ίδιο ένας Τούρκος υπουργός όλοι θα απαιτούσαμε να ανακαλέσει!

Αν μάθουν όμως τα μικρά παιδιά να μιλούν λίγα νέα ελληνικά, να γράφουν με greeklish, να αποδεχτούν σαν ιδανική γλώσσα κάποια άλλη από τη γλώσσα του Έθνους τους, θα είναι εύκολο να αποδεχτεί και άλλα πράγματα όπως πχ πως δεν έχουμε διαφορές από τους άλλους σε όλα τα θέματα που διαφέρουμε...

...να σταματήσει να υπάρχει στρατός!

Υπάρχουν και κάποιοι που υποστηρίζουν πως με τη δικαιολογία του στρατού δικαιολογούν μίζες (λες και δεν μπορούν να πάρουν μίζες από άλλα κόλπα), κατεβάζουν τους δείκτες ανεργίας μια που μεγάλο μέρος του νέου δυναμικού της Ελλάδας δεν φαίνεται σε κάποια χαρτιά μια που υπηρετούν!

Υποστηρίζουν πως επειδή κάποια βύσματα κάνουν υπηρεσίες στην Αθήνα και άλλοι μη βυσματούχοι είναι στη "πινάζα" να ακυρωθεί ο στρατός.

Άρα επειδή κάποιοι έχουν ferrari και κάποιοι yugo ας ακυρώσουμε και τα αυτοκίνητα!

Μάλιστα, και αν σταματήσει να υπάρχει ο Ελληνικός στρατός, τί θα γίνει με κάτι νέα όπως πχ στη Θράκη έφτιαξαν τη σημαία τους;

Τί θα γίνει με τους Τούρκους που αρμενίζουν στο Αιγαίο και όχι μόνο;

Τί θα γίνει αν οι Αλβανοί ζητήσουν Ελληνικά εδάφη;

Τί θα γίνει όταν αφοπλιστούν τα σύνορα; Θα είμαστε καλύτερα;

Είναι ο μόνος χώρος που όσο βολεμένος και αν είσαι για πρώτη φορά θα σου σπάσει ο τσαμπουκάς, θα αναγκαστείς να γλύψεις για να περάσεις όσο καλύτερα γίνεται αλλά θα γίνεις και λίγο άντρας στο στρατό γιατί θα πρέπει να επιβιώσεις έστω για λίγο μόνος σου! Φυσικά υπάρχουν λαμπρές εξαιρέσεις που δεν χρειάστηκε να πάνε καθόλου φαντάροι ή ήταν φαντάροι για τα μάτια του κόσμου αλλά μιλάμε για τους πολλούς και όχι για τις εξαιρέσεις...


...απεργούν όσοι είναι βολεμένοι και φοβούνται μη χάσουν τη βόλεψη τους!

Οποιος είναι βολεμένος δεν χρειάζεται να δουλεύει, βάζει δ/ντες και δούλους και αυτός κάθεται σπίτι του να βλέπει νούμερα!

Αυτός που απεργεί, απεργεί γιατί κάτι του κλέβουν, κάποιο δικαίωμα που είχε κερδίσει κάποτε!

Τώρα όμως αν δεις ειδήσεις λένε μόνο τις ειδήσεις των απεργιών λέγοντας μόνο το πόσο οι υπόλοιποι θα ενοχληθούν, χωρίς να αναφέρουν πόσο καλύτερα είμαστε όταν όλοι δουλεύουμε!

Μπερδέψαμε τη λέξη "δουλειά" που βγαίνει από τη λέξη "δουλεία" με τη σωστή λέξη "εργασία" που σημαίνει "παράγω έργο"!

Μπερδέψαμε τη λέξη "απεργός και διαδηλωτής" με τη λέξη "αναρχικός" και "τρομοκράτης"!

Αποτέλεσμα: Διέρρεε και βασίλευε, όποιος απεργεί δεν έχει την αποδοχή του κόσμου και έτσι καταπνίγεται η όποια προσπάθεια με την έλλειψη συνοχής και τους πουλημένους εργατοπατέρες! Απλά παίρνει λίγο περισσότερο χρόνο για το Σύστημα, αλλά είναι σίγουρη επιτυχία γιατί όλοι νιώθουμε μόνοι και αδικημένοι αλλά το ίδιο αδύναμοι για να αντιμετωπίσουμε τις καταστάσεις...

...όπως πχ Οι μετανάστες είναι φίλοι μας!

Είναι; Γιατί τότε οι γειτονιές ερήμωσαν, όλοι στους δρόμους κινούνται με καχυποψία πως το διπλανό τους;

Τότε γιατί οι γειτονιές μας έγιναν γκέτο;

Τότε γιατί κλειδώνουμε 10 φορές τις πόρτες μας; Γιατί δεν κοιμόμαστε πια έξω στην εξοχή στα εξοχικά μας;

Από την άλλη, εμείς φταίμε; Εμείς σίγουρα την πληρώνουμε τη νύφη!

Λένε λοιπόν πως οι μετανάστες είναι φίλοι μας, πόσους φίλους έχουμε που είναι μετανάστες; Φυσικά όπως παντού, έτσι και στους μετανάστες υπάρχουν καλοί και κακοί, αλλά στη πλειοψηφία ποιοί είναι εδώ και μένουν ειδικά στο Κέντρο της Αθήνας;

Οταν είμασταν μόνο εμείς οι Ελληνες στην Ελλάδα, ξέραμε πως λειτουργούμε, ξέραμε τί κουλτούρα είχαμε, ξέραμε τα θετικά και τα αρνητικά που έχουμε σαν λαός και έτσι μπορούσαμε να έχουμε ισορροπίες στη ζωή μας!

Τώρα δεν ξέρουμε πού πάνε τα τέσσερα, γιατί απλά γίναμε η φυλακή της Ευρώπης χωρίς να ξέρουμε!

Οταν πεις πως αγαπάς την Ελλάδα είσαι φασίστας, της μόδας είναι να λες πως δεν την αγαπάς και πως είναι σάπια με άχρηστους πολίτες!

Από την άλλη οι υπόλοιπες χώρες γιατί ψηφίζουν νόμους για περιορισμό μετανάστευσης; Αυτοί είναι φασίστες και εμείς είμαστε οι καλοί χριστιανοί;

Κάτι ξέρουν, απλά δεν θέλουμε να το καταλάβουμε πως άλλο ελευθερία και άλλο ασυδοσία, κάτι που έχουν όλοι στην Ελλάδα, πως όλοι έχουμε δικαιολογίες για εμάς αλλά καμία για το δίπλα μας!

Οι Αγγλοι όπως και οι Ιταλοί και οι Ισπανοί ετοιμάζουν νέα μέτρα για τους μετανάστες για να τους διώχνουν και να διώκονται, εμείς δεν τολμούμε...


...σκέφτονται να αφαιρέσουν το Σταυρό από όλες τις δημόσιες υπηρεσίες και σχολεία γιατί ενοχλεί τους αλλόθρησκους!

Μάλιστα, το καταλαβαίνω πως όταν κάποιος είναι μουσουλμάνος, ο Σταυρός τον ενοχλεί! Οταν είναι κάποιος γενικά αλλόθρησκος δεν του είναι καλό στα μάτια του οι άλλες θρησκείες!

Για κάτσε λίγο... πού είμαστε; Κάπου αλλού; Κάποτε όταν έβλεπες στο χάρτη την Ελλάδα και διάβασες πληροφορίες τί έγραφε; Ελλάδα, θρήσκευμα Χ.Ο., με συγκεκριμένα εξωτερικά χαρακτηριστικά!

Μετά διάβασες κάτω από τη Σημαία πως είμαστε με θρήσκευμα Ανεξιθρησκεία και αυτό σημαίνει πως μπορεί ο καθένας να πιστεύει και κάποια άλλη θρησκεία!

Τώρα όμως τα τελευταία χρόνια υπάρχει ένας εσωτερικός διωγμός προς το Σταυρό λόγω των μεταναστών που κατέκλυσαν τον Ελληνικό χώρο!

Μια στιγμή: Δεν θυμάμαι να είπε κανένας πως θέλει τους μετανάστες να έρχονται και να γκετοποιούν την Ελλάδα, δεν θυμάμαι κάποιος λαθρομεταναστάτης που δεν έχει έρθει νόμιμα να έχει δικαιώματα! Είναι σαν να λέμε πως κάποιος μπαίνει στο σπίτι μου με το "έτσι θέλω", δεν του αρέσει το σαλόνι μου, βάζει μετά κάποιες φωτογραφίες της χώρας του, τώρα τον ενοχλούν οι φωτογραφίες της οικογένειάς μου και πρέπει να τις βγάλω για να είμαστε και καλά.

Τώρα πια ο Έλληνας μπορεί να είναι με χρώμα κίτρινο, μαύρο και να μας φαίνεται λογικό...

...φταίμε εμείς για τα δάνεια της Ελλάδας!

Κάποιοι λένε πως εμείς ζήσαμε μέσα στη παραμύθα με δανεικά χρήματα!

Μάλιστα, πότε δανείστηκες για να κάνουν βίλες, offshore εταιρείες οι πολιτικοί της Ελλάδας;

Ο,τι έχουμε το έχουμε πληρώσει με αίμα και ιδρώτα που σε άλλες χώρες τα απολαμβάνουν με διαφορετική φορολογία και με διαφορετικές τιμές και ποιότητα υπηρεσιών!

Αυτό το εμείς φταίμε δεν μου κολλάει καλά στο αφτί μια που ξέρω πως ο μισθωτός και ο συνταξιούχος πληρώνει εφορία και δεν μπορεί να την αποφύγει, σε αντίθεση με βιομηχάνους, εφοπλιστές, golden boys και άλλες τέτοιες ομάδες που πώς τα καταφέρνουν και ή παίρνουν επιστροφή από την εφορία ή απλά δεν πληρώνουν αφού έχουν φουσκωτούς και καλούς δικηγόρους που βρίσκουν τις λύσεις που βολεύουν!

Πάντα οι συνταξιούχοι και οι μισθωτοί πληρώνουν τα πάντα σε αυτή την Ελλάδα τα τελευταία 30 χρόνια και πάλι θέλουν να μας περάσουν πως εμείς φταίμε, πρέπει να δουλεύουμε μέχρι τα 70 χωρίς δικαιώματα και μισθό πείνας για να συντηρήσουμε όλους αυτούς που έχουν δικαιώματα...


...ακούμε τί γίνεται και δεν παίρνουμε ενεργή θέση!

Μας φέρνουν σε αδιέξοδα και μετά μας λένε πως η ενεργή θέση είναι οι εκλογές!

Οι εκλογές που μόνο αλλάζουν ονόματα και μαριονέτες αλλά όχι καταστάσεις!

Οι εκλογές που μας έφεραν σε αυτή τη κατάσταση!

Οι εκλογές που απέδειξαν πως όταν κάποιος μπει στη Βουλή θα φάει με δέκα μασέλες!

Οι εκλογές που σε κάνουν να διαλέγεις τον αφέντη σου και όχι αυτόν που θα σε κάνει να ονειρευτείς μία όμορφη ζωή!

Που έβγαλαν νόμους που όταν αποφασίσουν, οι απεργίες σταματούν σαν καταχρηστικές, που έβγαλαν νόμους που δεν είμαστε με κανένα ίσοι, ο καθένας γίνεται πιο ίσιος από τον άλλο ανάλογα τους γνωστούς που έχει ή τα χρήματα που έχει, που είναι αδιάφορο πώς τα απέκτησε, αρκεί που τα έχει!


...Οι Ελληνες αισθανόμαστε πως είμαστε τα μαύρα πρόβατα του κόσμου!

Οταν δεν μας μαθαίνουν τη σύγχρονη Ιστορία της Ελλάδας μας, λογικό είναι να μη ξέρουμε να απαντήσουμε για το τί έκαναν οι σύγχρονοι Ελληνες. Είναι σαν να σε εξετάζουν στις Πανελλήνιες θέμα εκτός ύλης!

Λογικό είναι να μη ξέρουμε τί κάνανε οι Νεοέλληνες γιατί απλά δεν το μάθαμε ποτέ, λογικό είναι να μας βρίζουν και να μην έχουμε απάντηση!

Ξέρουμε όμως πως ενώ δεν έχουμε υποδομή για τίποτα στη πράξη στην Ελλάδα, υπάρχουν επιστήμονες Έλληνες που διαπρέπουν παγκόσμια, πως ξέρουμε από Τέχνη, πάμε καλά στα αθλήματα ενώ δεν τους βοηθάνε σπόνσορες αν δεν έχουν χρυσά μετάλλια πρώτα.

Με διάφορες πλασματικές ιστορίες μας έφεραν σε εποχές σκοταδισμού, που όποιος φωνάζει έχει δίκιο και όποιος δεν μιλάει ακολουθεί πιστά και τυφλά!

Σε εποχές που όλοι έχουμε απόψεις αλλά λίγοι έχουν σκέψεις και γνώσεις και κρίση!

...σκέφτονται να φέρουν αστυνομικούς από εξωτερικό!

Φυσικό είναι, όταν κάτι κάνει ένας έλληνας της ΕΛ.ΑΣ τον κράζουν όλοι!

Πρέπει να δώσει ΕΔΕ στην υπηρεσία του, μπορεί να φύγει και από το Σώμα!

Αν όμως έρθουν αστυνομικοί από το εξωτερικό, δεν θα δίνουν πουθενά λόγο, δεν θα έχουν να δικαιολογηθούν πουθενά, μια που εμείς (σαν κράτος) ζητήσαμε βοήθεια και δίνουμε πλήρη κάλυψη σε ξένα κράτη και υπηρεσίες να κάνουν τη "δουλειά" τους!

Από την άλλη, αν φέρουν πχ αστυνομικούς από Αλβανία ή Τουρκία, λέτε να μη κάνουν χρήση περισσής βίας μια που υπάρχει και άσχημη προϊστορία μεταξύ των λαών;

Εστω όπως προείπα και πιο πάνω, μεταξύ μας οι Έλληνες ξέρουμε πως έχουμε την ίδια ηθική και νοοτροπία, δεν μπορώ να φανταστώ πως στην Ελλάδα θα έχουμε τόσες ένοπλες ομάδες καταστολής που δεν θα ελέγχονται από πουθενά!

...η λύση που σιγά-σιγά περνάνε στη συνείδησή μας πια είναι;

Πως είναι όμορφη μία παγκοσμιοποίηση, πως η Νέα Τάξη πραγμάτων είναι καλή και θα φέρει ηρεμία στη χώρα μας! Γεμίσαμε με απόψεις που είναι πχ εμένα δεν με αγγίζει, εμένα δεν με ενδιαφέρει, είναι κακός αυτός που αγαπάει την Ελλάδα, είναι φασιστικό που δεν θέλουμε άλλους παράνομους και ανεξέλεγκτους ξένους στην Ελλάδα μας, είναι κακό να μην αφήνεις τον άλλο να Πιστεύει σε άλλο θεό κλπ

Είναι γενικά καλό να μην είμαστε Ελληνες αλλά να είμαστε όχλος και όχι Έθνος!

Είναι καλό να μη ξέρουμε την ιστορία μας γιατί απλά τότε αφού ποτέ δεν έγινε κτήμα μας η ιστορία μας, γιατί να την αποδεχτούμε και να μη τη ξεπουλήσουμε;

Τί έγινε που μερικές βραχονησίδες (Ιμια) πέρασαν σε γκρίζες ζώνες; Καλύτερα που χάθηκαν 4 άτομα, παρά να γίνει πόλεμος!

Τώρα πια ο πόλεμος δεν γίνεται με όπλα αλλά γίνεται με πορτοφόλια!

Σκοτώνεις αφήνοντας τους ανθρώπους χωρίς όνειρα και χρήματα, ρίχνουν τα μούτρα τους για να έχουν να φάνε!

Γιατί να σκοτώσεις με βόμβες όσους μπορούν να γίνουν εύκολα δούλοι; Αν δείτε τί γίνεται αυτά τα χρόνια, θα δείτε απλά πως δεν ενδιαφέρονται για τους ανθρώπους πια, είμαστε πια όχλος χωρίς σημαία και ιστορία και αυτό βολεύει να είμαστε...

Μάλλον με βλέπω να φεύγω για τη ζούγκλα να κάνω παρέα με το Ταρζάν, όπως έλεγε και ένα παλιό τραγούδι, δεν με σηκώνει το κλίμα, πάω πολύ αντίθετα με το ρεύμα και με αγχώνει...

[ΘΑΛΕΙΑ]

Ο φίλος «Κλασσικοπερίπτωση» «ξετρύπωσε» ένα εξαιρετικό άρθρο του Ηλία Σιαμέλα, από το τεύχος-4 του περιοδικού.
Εδώ:
http://klassikoperiptosi.blogspot.com/2010/07/blog-post_2848.html



Και το δικό μας … χάος φαίνεται από το γεγονός ότι «ξεχάσαμε» το κείμενο του Ηλία εδώ:
http://resaltomag.gr/44.mag
Είναι τέτοιος ο σίφουνας των γεγονότων που μας παρασύρει και μας διαφεύγουν κείμενα σαν και αυτό του Ηλία και αφήνουμε πολλές εργασίες στη μέση.
Άπειρες εργασίες έχουν μείνει στη μέση…

Τα χνώτα της Νέας Τάξης
του Ηλία Σιαμέλα


Στον Ασύρματο του επιβατικού "Ιάσων"

Σε ραϊσμένο καθρέφτη βλέπω μια πατρίδα ανάποδα και σιωπώ και γελώ ως να κλαίω
Κούφια μάτια, λόγια θολά, μυριάδες χαμένες αιώνων ιδέες, σα σκόνη κει δα
Να φεύγει ο νους μου σε χώρα λεπρή, να πλέει η καρδιά μου σε ομίχλη πηχτή
Πορεία να χαράζει φίλαρχος υπερατλαντικός, εκεί ο κουρσάρος, εδώ ο σκορπιός
Εκεί να φτύνουν της ιστορίας το φως, εδώ να στοιβάζουν χαφιέδων το βιός.

Όμως ας αφήσουμε το σύγχρονο «κλέφτικο τραγούδι». Τέρμα για την ώρα τα μοιρολόγια, τα μισόλογα και όλα αυτά. Aς βαδίσουμε και λίγο πεζοί. Ας ανέβουμε στον Όλυμπο μήπως και μυρίσουμε λίγη αλήθεια.. Αρκετή φρίκη, μυρωδιές, έμπυο και ντροπές μας πότισαν οι τοξοκύρτωτοι «Ανανεωτές», οι «αριστεριστές», οι «ήσυχοι» διανοητές, οι «πανεπιστημιακοί», αλλά κι αυτό το τρωικό άλογο του «σοσιαλισμού», με την καθοδήγηση εκείνου του δίμορφου Σημίτη.

Ας αγναντέψουμε απ’ εκεί ψηλά κι ας δούμε με τον απλό και υγιή κοινό νου, τι γίνεται στην πατρίδα μας.

Ο λαός βλέπει, αγωνιά, προβληματίζεται, αλλά δεν ανεβαίνει στα ψηλά βουνά για να πάρει ανασασμό. Μένει εκεί στην Αθήνα, στην «Καλκούτα» της Ευρώπης, φοβισμένος, ανήμπορος, πεινασμένος, δυστυχισμένος. Βλέπει την ολοκληρωτική κυριαρχία του φαρμακερού συμπλέγματος της Νέας Τάξης, των πολυεθνικών, των βαρόνων των ΜΜΕ και σιωπά. Βλέπει την εγχώρια «εμπλουτισμένη» νεοταξική γροθιά με τους μπροστάρηδες «αντιρατσιστές» της ενσωματωμένης αριστεράς και αντιδρά μοιρολατρικά.

Έτσι οι νεοφιλελεύθερες, νεοταξικές κυβερνήσεις των τελευταίων ετών βρίσκουν έδαφος, για να μικροαστικοποιήσουν ακόμη τον πληθυσμό, για να βαθύνουν την πολιτική της διαφθοράς, για να διαβρώσουν αξίες, για να κουρελιάσουν κάθε συνείδηση ελληνική.

Έφεραν με το έτσι θέλω δύο εκατομμύρια αλλοδαπούς εργάτες, για να σπάσουν τις εργατικές κατακτήσεις. Για να μας γυρίσουν στον εργασιακό μεσαίωνα. ΄Ήδη η ανεργία, η φτώχεια, η δυστυχία, θέριεψαν.

Το πείραμα είναι σε πλήρη εξέλιξη. Στα σχέδια της Νέας Τάξης είναι η πλήρης υποδούλωση αυτού του λαού. Θέλουν ανθρωπάκια φοβισμένα και τρομοκρατημένα. Γι αυτό οι υποτακτικές κυβερνήσεις θα εισάγουν και άλλους αλβανούς δολοφόνους. Θα φέρουν και άλλους ρώσους μαφιόζους. Θ’ «αφήσουν» κι άλλους ληστές ν’ αποδράσουν. Θα κάνουν κι άλλες «επιχειρήσεις» με πραγματικά πυρά και με χειροβομβίδες, μέσα στην καρδιά των πόλεων. Θ’ αφήσουν κι άλλους ληστές να κλέψουν οχήματα από το στρατό. Θα βάλουν κι άλλους κουκουλοφόρους «αναρχικούς» να δείρουν συνδικαλιστές, δικούς τους ή όχι. Θα κατασκευάσουν ή καλύτερα θα μεγεθύνουν και άλλους ιούς, σαν της γρίπης των πουλερικών. Θα βρούνε κι άλλες θανατηφόρες τοξίνες στους χοίρους. Ακόμη και τα εμβόλια θα καθυστερήσουν, προκειμένου να επικρατήσει πανικός, για να έρθουν μετά και όλα τα άλλα.

Και αυτά τα άλλα είναι ακόμη πιο δύσκολα. Ήδη τα χνώτα της Νέας Τάξης, έχουν φτάσει στο ριζάφτι μας.

Η επέμβαση στα Βαλκάνια, οι αλλαγές συνόρων είναι πολύ κοντά! Οι εξελίξεις ραγδαίες. Το θέατρο-«Παράσταση» των τριών υπουργών για τις «υποκλοπές» των τηλεφώνων είναι ενδεικτικές. Η Αμερικάνικη πρεσβεία στο ρόλο του κακού και η ελληνική κυβέρνηση σε ρόλο… «Αντιστασιακού»!
Από την άλλη μεριά οι Ουτσεκάδες, κάτω από την ιδιότητα του «κατατρεγμένου μετανάστη», είναι έτοιμοι να δώσουν την πισώπλατη μαχαιριά. Οι διαδηλώσεις τους και οι προκλήσεις τους στο κέντρο της Αθήνας είναι μια πρόγευση για αυτά που θα ακολουθήσουν.

Ποιος θα φωνάξει γι αυτή την επίδειξη δύναμης των Αλβανών; Ποιος θα διαμαρτυρηθεί για τον νέο εποικισμό της Ελληνικής επικράτειας; Ο φοβισμένος ραγιάς; Αλλά κι αν υπάρξει κανένας, δίπλα του στέκεται σαν κέρβερος η παραδουλεύτρα Αριστερά:

-Είσαι «Ρατσιστής», «Ακροδεξιός», «Χρυσαυγίτης» ή … «Χίτης»!

Κι εσύ ο ραγιάς, στην Ελλάδα είν’ που ζεις, μια ζωή κακομοίρης, ψωμοζήτης, ψειρής, τι μπορείς να πεις. Προκειμένου να σε εκθέσουν και να σε χαρακτηρίσουν «ρατσιστή», κάθεσαι στη γωνίτσα σου και κλαις τη μοίρα σου. Κι εκεί που σου μιλάνε για κατεστραμμένη οικονομία, μισθούς πείνας και όλα αυτά, ξοδεύουν εκατομμύρια από την τσέπη σου, σε προγράμματα δήθεν κατά της… «Ξενοφοβίας»! Πλήρωνε κι από πάνω κερατά!

«Τα παλικάρια του Μοριά κ’ οι έμορφες της Πάτρας
ποτές δεν καταδέχτηκαν πεζοί να περπατήσουν,
και τώρα πως κατάντησαν σκλάβοι στους Αρβανίτες!».

Το ξεχασμένο αυτό τραγούδι, που αναφέρεται στην καταστροφή της Πάτρας το 1770, (επανάσταση Ορλώφ), όταν οι πατρινοί ξενιτεύτηκαν στη Ζάκυνθο και επί δέκα χρόνια οι Τουρκαλβανοί κατέστρεφαν και ρήμαζαν τον κατακαημένο Μοριά,* γίνεται και πάλι επίκαιρο. Όμως τώρα, δεν έχουμε να κάνουμε μόνο με Τουρκαλβανούς, αλλά και με εκατομμύρια ντόπιους και ξένους ουτιδανούς!

Πατρίδα μου, που «βγήκα από μέσα σου κυνηγημένος, όλο γένια και φτώχια, χωρίς παλτό, χωρίς χαρτί για να ‘γραφα τα γράμματα που είναι η ζωή μου…»
Πατρίδα μου, «όλες τις νύχτες διαβάζω την περιγραφή σου, τα ποτάμια σου: αυτά οδηγούνε τ’ όνειρό μου, την εξορία μου, το σύνορό μου».**

Πατρίδα μου, τώρα που είναι σχεδόν «απαγορευμένο» να πω τ’ όνομά σου, αυτό που έχω να κάνω είναι να προλάβω ν’ αντιγράψω στο χαρτί λίγα μαθήματα φιλοπατρίας, από γράμματα που ήρθαν από μακρινούς ωκεανούς «νοτισμένα». Αύριο δεν ξέρω αν θα μπορώ. Το θεριό της Νέας Τάξης είναι Εντός των Τειχών !

* «Πελοποννησιακή Πρωτοχρονιά». Το τραγούδι είναι από συλλογή δημοτικών τραγουδιών του Ν. Γ. Πολίτη.
** Πάμπλο Νερούντα : «Γενικό Άσμα». Μετ. Δανάη Στρατηγοπούλου, εκδ. gutenberg .

[Άργος]

Η πρώτη θρυαλλίδα θα είναι κατευθυνόμενη. Ακριβώς επειδή πρώτα ο κόσμος αισθάνεται "δεν το πιστεύω!", μετά δέος κι ύστερα την ελπίδα ότι δεν θα τον αγγίξει η ολική ετούτη καταστροφή, τώρα που είναι η αρχή, λουφάζει.

Όσο πιο πολύ λουφάζει, τόσο η πίεση αυξάνεται - καλά σχεδιασμένα κι υπολογισμένα.

Όταν η πίεση ξεπεράσει κάποιο σημείο, ασκέρι θα βγει έξω. Το σημείο που η πίεση θα ξεπεράσει το όριο είναι όταν το απίστευτο, το δέος, η αναμονή μήπως την γλιτώσω, εξελιχθούν σε φόβο.

Όσο για αγανάκτηση, ε, αυτό υπάρχει και στον πιο βολεμένο. Στη άλλη αγανάκτηση αναφέρομαι. Την συνειδητή - διακρίνεται γιατί είναι πάντα ήρεμη. Πολύ ήρεμη.

Πιστεύει κανείς ότι δεν έχει προγραμματισθεί κάθε αντίδραση πια μετά τον φόβο, ώστε να τύχει κατευθυνόμενης διαχείρισης;

Παρ' όλο το ασκέρι με την όποια μαζικότητα, είναι μόνο η ήρεμη αγανάκτηση που έχει την δυνατότητα της ανατροπής. Ας φέρουν 105, όχι 15 χιλιάδες μισθοφόρους. Αυτοί είναι για το ασκέρι.

Άλλοι είναι για την ήρεμη αγανάκτηση. Κι αυτό το δεύτερο, δεν μπορεί να έχει καλό αποτέλεσμα. Έτσι, ούτε εκείνη η αγανάκτηση θα αλλάξει κάτι σήμερα στην Ελλάδα της Ευρώπης και των υπερατλαντικών κι άλλων τόσων πολλών φίλων.

Είναι όμως ο απόηχος που θα αφήσουμε, που ίσως κάνει τα παιδιά να καταλάβουν. Ίσως κι όχι.
_________________
Όταν συμφωνούν μαζί μου, φοβάμαι ότι κάνω λάθος - Ο. Ουάϊλντ.