Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης


Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
ΟΧΙ στο λαοκτόνο νομοσχέδιο για την ιθαγένεια

< Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας | Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας > 
Συγγραφέας Μήνυμα
Ροβεσπιέρος
Site Admin


Ένταξη: 13 Σεπ 2006
Δημοσιεύσεις: 3102

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Δεκ 30, 2009 7:42 pm    Θέμα δημοσίευσης: ΟΧΙ στο λαοκτόνο νομοσχέδιο για την ιθαγένεια Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Ένα εξαιρετικό κείμενο από το ΑΡΔΗΝ...

ΟΧΙ ΣΤΟ ΛΑΟΚΤΟΝΟ ΚΑΙ ΕΘΝΟΜΗΔΕΝΙΣΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ




Το υπό έγκριση νομοσχέδιο του ΠΑΣΟΚ για την απόκτηση ελληνικής ιθαγένειας από τους μετανάστες θα μεταβάλει, εάν εγκριθεί, ριζικά τον χαρακτήρα και την φυσιογνωμία της ελληνικής κοινωνίας. Πρόκειται για ένα πανάθλιο, τυχοδιωκτικό εφεύρημα το οποίο επικαλείται ευγενείς σκοπούς, επιτυγχάνοντας τα εκ διαμέτρου αντίθετα αποτελέσματα.

Συγκεκριμένα:

Α) Παγιώνει ένα καθεστώς άνευ όρων αποδοχής των γιγάντιων μεταναστευτικών ρευμάτων που αντιμετωπίζει και θα αντιμετωπίσει στο μέλλον η χώρα μας.

Ενώ η παρασιτική Ελλάδα ήδη καταρρέει εθνικά, οικονομικά, κοινωνικά και πολιτιστικά μην μπορώντας να εξασφαλίσει το μέλλον του ίδιου του ελληνικού λαού, οι κυβερνώντες ετοιμάζονται να προσθέσουν με τις μαζικές πολιτογραφήσεις επιπλέον εμπόδια σε οποιαδήποτε προσπάθεια υπέρβασης της βαθιάς κρίσης.

Η πολιτική της ελληνοποίησης–εξπρές γίνεται προς το συμφέρον των πολυεθνικών, των κομματαρχαίων του ΠΑΣΟΚ και όλων εκείνων που θέλουν τη διαιώνιση ενός καθεστώτος μαύρης εργασίας και δουλοκτητικής εκμετάλλευσης των διαρκώς νέων κυμάτων λαθρομεταναστών, που αναπόφευκτα θα φέρει, καθώς και της συμπίεσης προς τα κάτω των εργασιακών δικαιωμάτων των Ελλήνων εργαζομένων.

Β) Ενθαρρύνει αντί να προλαμβάνει το ενδεχόμενο εμφάνισης πολιτιστικών συγκρούσεων μεγάλης κλίμακας στο εσωτερικό της ήδη σε κρίση ελληνικής κοινωνίας.

Οι πολιτογραφήσεις-εξπρές που προβλέπονται, αφορούν κυρίως τα μαζικά κύματα ισλαμιστών μεταναστών, οι οποίοι μάλιστα προέρχονται από χώρες και περιοχές όπου αναπτύσσεται μια αντιδραστική και ανελεύθερη εκδοχή του Ισλάμ.

Κανείς όμως δεν είναι διατεθειμένος να υπονομεύσει πολιτικές και πολιτιστικές κατακτήσεις που κέρδισε ο ελληνικός λαός με αγώνες και θυσίες, στ’ όνομα μιας κίβδηλης και ψευδεπίγραφης ανεκτικότητας. Ούτε βέβαια ξεχνάει κανείς πως η γειτονική, ιμπεριαλιστική Τουρκία χρησιμοποιεί συστηματικά ως στρατηγικό της χαρτί το Ισλάμ προκειμένου να παγιώσει τις σφαίρες επιρροής της σ’ ολόκληρα τα Βαλκάνια, υλοποιώντας τα νέο-οθωμανικά της σχέδια.

Γ) Εκμεταλλεύεται τα καθοριστικά για έναν λαό και μια πολιτεία ζητήματα της ιθαγένειας και της πολιτοφροσύνης για μικροκομματικούς και μικροεξουσιαστικούς σκοπούς, αδιαφορώντας πλήρως για τις τραγικές συνέπειες που το νομοσχέδιο θα επιφέρει.

Οι εθνομηδενιστές ιθύνοντες της κυβέρνησης λειτουργούν ως μαθητευόμενοι μάγοι, παίζοντας με την φωτιά για μικροκομματικά οφέλη και εξουσιαστικές σκοπιμότητες, προκειμένου να δημιουργήσουν ένα νέο εκλογικό κοινό, το οποίο θα είναι δεμένο μαζί τους με όρους πελατείας και πατρωνίας που θυμίζουν Μεσαίωνα.


Δ) Στο εσωτερικό της χώρας, δημιουργεί τις προϋποθέσεις ώστε να ταυτιστεί η δίκαιη και πλειοψηφική αντίθεση του ελληνικού λαού σ’ αυτές τις μεθοδεύσεις, με την άκρα δεξιά.

Δεδομένης της εγκατάλειψης των λαϊκών συμφερόντων από την δήθεν αριστερά, και της σιγής ιχθύος που τηρεί η λεγόμενη κεντροδεξιά, το αποτέλεσμα είναι να ενισχύεται το δίπολο «εθνομηδενισμός»–«ρατσιστικός φασισμός»·

μια τέτοια εξέλιξη έχει ευνοήσει σε όλο τον κόσμο τις δυνάμεις του κοσμοπολίτικου κεφαλαίου για την προώθηση των σχεδίων τους, μια και η ταύτιση με την άκρα δεξιά, χρησιμεύει παντού για να ενοχοποιεί και να ακυρώνει τα πλειοψηφικά αισθήματα των λαών.

Το νομοσχέδιο είναι απαράδεκτο και θα πρέπει να αποσυρθεί άμεσα. Είναι σαφές πως ο ελληνικός λαός αντιτίθεται δραστικά στα προτεινόμενα μέτρα.

Η κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη να λάβει υπόψη την θέληση του ελληνικού λαού και να αποσύρει το υπό συζήτηση νομοσχέδιο άμεσα. Ο ελληνικός λαός θα πρέπει να κινητοποιηθεί, συγκροτώντας ένα μαζικό κίνημα εναντίον του προτεινόμενου νομοσχεδίου.

Βέβαια, η επαγρύπνηση του ελληνικού λαού θα πρέπει να συνεχιστεί. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η οποία είναι ήδη αποδεδειγμένα στα μάτια του ελληνικού λαού κυβέρνηση περιορισμένης ευθύνης, έχει ταχθεί μέσω του επικεφαλής της, Γιώργου Παπανδρέου από θέση αρχής υπέρ των πολυπολιτισμικών, εθνο-αποδομητικών εγχειρημάτων που προωθεί το κοσμοπολίτικο κεφάλαιο. Γι’ αυτό περιφέρεται στα διεθνή φόρα επιδεικνύοντας μπροστά στους επιχειρηματίες και τους πολιτικούς ταγούς της παγκοσμιοποίησης τα κατορθώματα της κυβέρνησής του, ακόμα και εάν αυτά υπονομεύουν καθοριστικά το μέλλον του ίδιου του λαού του.

Οι δυνάμεις της αποσύνθεσης δεν πρόκειται να επικρατήσουν.

Κάθε λαός έχει δικαίωμα στην αυτοδιάθεση, να καθορίζει ελεύθερα την φυσιογνωμία και τον χαρακτήρα του. Δεν θα μας αναγκάσουν τα συμφέροντα των μεγάλων δυνάμεων και των πολυεθνικών επιχειρήσεων στην υποταγή, προκειμένου να επωμιστούμε εμείς τα βάρη από τις γιγάντιες μετακινήσεις πληθυσμών που επιβάλουν οι ληστρικές τους δραστηριότητες.

Ούτε βέβαια η χώρα μας θα γίνει άθυρμα για μερικά τσουβάλια ψήφων του κάθε ξιπασμένου πολιτικάντη.

Επιτέλους! Η Ελλάδα χρειάζεται μια ψύχραιμη και ρεαλιστική μεταναστευτική πολιτική, μια πολιτική που θα διεκδικήσει την ενσωμάτωση όσων μεταναστών είναι δυνατόν να ενσωματωθούν, με όρους ισότητας και αξιοπρέπειας, δίχως βεβαίως να υπονομεύεται το μέλλον της χώρας και του ελληνικού λαού.

Η ένταξη στο ελληνικό έθνος δεν γίνεται με ντιρεκτίβες των ποικιλώνυμων ΜΚΟ της Νέας Τάξης πραγμάτων, ούτε με φιρμάνια της σατράπηδων που μας κυβερνούν. Είναι ζήτημα αφομοίωσης της ελληνικής παιδείας και πολιτισμού, αλλά και το να ταυτίσει κάποιος τη μοίρα του με τη μοίρα αυτού εδώ του λαού. Υπ’ αυτήν την έννοια είμαστε όντως διατεθειμένοι να συζητήσουμε και να ενισχύσουμε τις προσπάθειες μιας σταδιακής ενσωμάτωσης, όλων εκείνων που όντως συμμερίζονται κοινές αξίες μαζί μας. Σε καμία περίπτωση όμως δεν θα δεχθούμε να αποβεί αυτή ένα χυδαίο άλλοθι για την ολοκληρωτική διάλυση της χώρας μας…

Περιοδικό Άρδην
Εφημερίδα Ρήξη


_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Κωνσταντίνος
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Δεκ 30, 2009 8:10 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
http://kostasxan.blogspot.com/2009/12/blog-post_1216.html

Δημοψήφισμα; Φυσικά ναι, αλλά χρειάζονται και αγώνες στους δρόμους
Ενωμένοι κατά του υπάρχοντος φασισμού





Τις τελευταίες ημέρες παρατηρώ την εξέλιξη του θέματος επί του αιτήματος των ελλήνων πολιτών για την διενέργεια δημοψηφίσματος σχετικά με την ελληνοποίηση των λαθρομεταναστών*. Και οι εξελίξεις δείχνουν πως η κυβέρνηση κλονίστηκε. Μία απόδειξη γι αυτό είναι ο προσεταιρισμός των ΜΜΕ (έντυπων και ηλεκτρονικών) κατά της διαδικτυακής κίνησης των πολιτών. Είναι βέβαιο πως κάποιοι «δημοκράτες» δεν νιώθουν πλέον τόσο άνετα στους θρόνους τους…

Παρατηρώντας τις εξελίξεις και τα λαμπρά κείμενα που γράφονται υπέρ της ανάγκης διενέργειας δημοψηφίσματος, την ίδια στιγμή, διαπιστώνω και κάποιες «αντιρρήσεις» που έχουν λογικό υπόβαθρο και που ίσως θα έπρεπε να ληφθούν πολύ σοβαρά υπόψη, εάν ο στόχος όλων των αγωνιούντων πολιτών είναι κοινός.

«Δεν αρκεί μόνο η διαδικτυακή διαμαρτυρία, απαιτείται ο κόσμος να κατέβει στους δρόμους, οργανωμένος και να πιέσει μέσα από μία απολιτική (υπερκομματική) προσωπικότητα».

Και φυσικά η άποψη αυτή είναι σωστή. Μία μαζική πολιτική πράξη των πολιτών δεν πρέπει να μείνει περιορισμένη και να καταλήξει σε αντεγκλήσεις μέσω κειμένων – ανακοινώσεων ιστολογίων και ΜΜΕ.

Απαιτείται η αναβάθμιση της διαμαρτυρίας, σε έμπρακτη κινητοποίηση, οργανωμένη, που κάτω από πολιτικούς όρους (αλλά χωρίς κομματική ομπρέλα) θα πιέσει τον πρωθυπουργό, την κυβέρνηση και ολόκληρο το Ελληνικό Κοινοβούλιο, να σταματήσει τον αφελληνισμό της χώρας.

Απαιτείται επίσης η προσωπικότητα εκείνη
που θα σηκώσει το βάρος και πολιτικά ενεργώντας, αλλά εκτός κομματικών τοποθετήσεων και γραμμών, θα εκπροσωπήσει την λαϊκή απαίτηση…

Η ταπεινή πρόταση, που εγώ θα ήθελα να προσθέσω, προκειμένου να πάψουν οι αμφιβολίες αλλά και να ενδυναμωθεί ο αγώνας, είναι, πέρα από την συνθηματολογία να περάσουμε σε σοβαρές ενέργειες, ικανές να πλήξουν τον παραλογισμό των κυβερνώντων και να τους επαναφέρουν στην δημοκρατική οδό.

Παραμερίζοντας προσωπικές – υποκειμενικές τοποθετήσεις, και σηκώνοντας στα χέρια μία προσωπικότητα κοινά αποδεκτή, όπως ο Μίκης Θεοδωράκης, να οργανωθούμε στους δρόμους και να συνεχίσουμε να χτυπάμε τους έμμισθους νεοταξίτες διαδικτυακά.

Αυτό πρέπει να γίνει τάχιστα, ειδάλλως θα βρεθούμε μάρτυρες δυσάρεστων προβοκατόρικων ενεργειών κατά τη διάρκεια των εορτών αλλά και αμέσως μετά και θα απωλέσουμε το στοιχείο του δικαίου… Είναι γνωστό πως οι προπαγανδιστές εργάζονται με τη βοήθεια προπαγανδιστικών εγχειριδίων και είναι αναμενόμενη σειρά παράξενων επιθέσεων κατά λαθρομεταναστών… Αυτή η λογική σαφέστατα δεν εκφράζει την διαμαρτυρία των Ελλήνων πολιτών, αλλά πολύ φοβάμαι πως θα βρεθούμε υπόλογοι για ενέργειες «άλλων»…


Έτσι, προσκαλώ σε έναν άτυπο διάλογο μεταξύ εκείνων των ελλήνων πατριωτών** που σήμερα διαμαρτύρονται κι εκείνων των πατριωτών που σήμερα επιφυλάσσονται, λόγω εμπειριών του παρελθόντος… Τάχιστα πρέπει οι δύο πλευρές να αποφασίσουν μία κοινή γραμμή ή και παράλληλη ενεργοποίηση που θα συντείνει στον ίδιο στόχο: Δημοψήφισμα Τώρα!...


Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι και είμαστε υποχρεωμένοι να πάρουμε αποφάσεις κατά αυτών που επιβουλεύονται οργανωμένα το μέλλον μας, αλλά και την ισοπέδωση της πατρίδας μας.

Οι απάτριδες νεοταξίτες προωθούν τους απάτριδες λαθρομετανάστες κι εμείς πρέπει ενωμένοι να σταθούμε ως κυματοθραύστης προστατεύοντας όσα η ιστορία μας έχει τοποθετήσει ως ευθύνη στις πλάτες μας…

Μιλήστε στον Μίκη, σήμερα…
Και αν έχουμε διαφορές, αυτές θα τις λύσουμε αύριο που θα έχουμε αρκετό χρόνο. Σήμερα, χωρίς την πολυτέλεια του χρόνου (η κυβέρνηση βιάζεται να κλείσει τη διαβούλευση με τους πολίτες για την ελληνοποίηση των λαθρομεταναστών) πρέπει να ενωθούμε… Δεν έχουμε άλλη λύση… Ειδάλλως, αύριο θα λέμε ότι «ήμουνα κι εγώ εκεί, τότε που χάθηκε η Ελλάδα»…

Κι αυτό, επειδή η λαθρομετανάστευση είναι μία εθνική απειλή και αν ο σημερινός πρωθυπουργός και ο τραγικός κύκλος ανθελλήνων που τον περικλείει, καταφέρουν να ελληνοποιήσουν αγνώστους (με άγνωστες διαθέσεις), τότε θα έχει επιτευχθεί ένα σημαντικό ρήγμα στον εθνικό κορμό… Τότε θα αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση και θα γνωρίσουμε την απώλεια μεγαλύτερων εθνικών (και συνάμα τραγικών) υποχωρήσεων…

Δεν γνωρίζω πόσο μπορεί να μας κοστίσει ο ήσυχος ύπνος του Γιώργου, αλλά με φρίκη διαπιστώνω πως η ελληνοποιημένη ψήφος θα πληρωθεί ακριβά από τον ελληνικό λαό…



* Δεν υπάρχουν μετανάστες. Υπάρχουν μόνο λαθρομετανάστες. Οι χιλιάδες ελληνοποιημένοι επί Σημίτη, με διαδικασίες που δεν τιμούν την δημοκρατία και τις λειτουργίες της, δεν πρέπει να γίνουν οικτρό άλλοθι για τους σημερινούς που μπήκαν στην χώρα και που μπορούν ανά πάσα στιγμή (δεν είμαστε και το κράτος που δεν υπάρχει το «λάδωμα» ή που η διαφθορά αποτελεί ξένη λέξη) να πάρουν πιστοποιητικά «παλαιότητας», εργασίας, μόνιμης κατοικίας κ.α. Λαθρομετανάστες είναι, ό,τι και αν θέλουν να ισχυρίζονται οι έμμισθοι (πάμπλουτοι) νεοταξίτες κονδυλοφόροι…

** Η λέξη πατριώτης δυστυχώς σήμερα παραφράζεται από όλους εκείνους που αντιτάσσονται του ελληνισμού. Οποιοσδήποτε χρησιμοποιεί τη λέξη αυτή ως προσβλητική, απλά αποδεικνύει πως είναι ενταγμένος συνειδητά ή ασυνείδητα στο μπουλούκι των νεοναζί και των φασιστών που επικαλούμενοι την πρόοδο και τον ανθρωπισμό ουσιαστικά ξιφουλκούν κατά όλων των ανθρωπίνων αξιών και ιδιαίτερα των ηθικών αξιών...

Επιστροφή στην κορυφή
ΡΕΣΑΛΤΟ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Δεκ 30, 2009 9:16 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος

Αναγκαία ιστορική υπόμνηση


Σήμερα έχει γίνει σε όλους ορατός ο εφιάλτης της κατάλυσης της ελληνικής κοινωνίας, με κεντρικό εργαλείο τους οργανωμένα εισαγόμενους λαθρομετανάστες.





ΣΗΜΕΡΑ ξεσηκώνονται και οι πέτρες!!!

Αυτό αποτελεί τη μεγαλύτερη δικαίωση του ΡΕΣΑΛΤΟ που από το Νοέμβριο του 2005 αλλά και πιο πριν, οι συντελεστές του περιοδικού είχαν τοποθετήσει το ζήτημα αυτό ως το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα.

Ανελλιπώς και αλύγιστα αναλύαμε τον εφιάλτη και δείχναμε τι μας περιμένει…

Και ήταν αυτός ο σταθερός και ανελέητος αγώνας εναντίον του λαθρομεταναστευτικού εφιάλτη που κινητοποίησε όλη την καθεστωτική, «αριστερή» τρομοκρατία εναντίον μας, μέχρι το σημείο να αποτεφρώσουν τα γραφεία μας, κολλώντας μας τη «στάμπα» του «εθνικιστή»!!!

Σήμερα η κυβέρνηση της ανοικτής αμερικανοκρατίας ανάλαβε την εσχάτη εντολή: να εκτελέσει εν ψυχρώ την ελληνική κοινωνία με την παροχή ψήφο στους αλλοδαπούς.

Βρισκόμαστε μπροστά σε ένα εφιαλτικό κατρακύλισμα ΟΧΙ απλώς στον Μεσαίωνα, αλλά ακόμα πιο πίσω: Στις δουλοκτητικές κοινωνίες.

Υπάρχει όμως και το αισιόδοξο μήνυμα: Η ελληνική κοινωνία αρχίζει να αντιδρά και να εξεγείρεται.

ΟΛΟΙ είναι με το όπλο παρά πόδας!!!

Ο τρόμος να μη χαρακτηριστείς «εθνικιστής» και «ρατσιστής» έχει φύγει.

Τα πουλημένα κόμματα της λεγόμενης «αριστεράς», καθώς και οι ποικίλοι δοσίλογοι και επιδοτούμενοι δεν μπορούν πλέον να φιμώσουν τις κραυγές της κοινωνίας με την τρομοκρατία που είχαν επιβάλει όλα αυτά τα χρόνια…

Ούτε οι ποικίλοι πατριδοκάπηλοι μπορούν να παίξουν μπροστά στο λαϊκό τυφώνα που έρχεται..

Παραθέτουμε πιο κάτω τις προγραμματικές θέσεις του ΡΕΣΑΛΤΟ (Νοέμβριος 2005) για να μην ξεχνιόμαστε:


«Το ζήτημα της μετανάστευσης, της λαθρομετανάστευσης και του εποικισμού, είναι κομβικό. Απορρέει από τη βαρβαρότητα της παγκοσμιοποίησης και αποτελεί στρατηγική συνιστώσα της Νέας Τάξης για την άλωση του έθνους-κράτους. Μέσω αυτής της στρατηγικής η πλανητική εξουσία επιχειρεί:

Πρώτον. Την πτώση του βιοτικού επιπέδου, την εξαθλίωση, αγελοποίηση και κονιορτοποίηση της ελληνικής εργατικής τάξης, αλλά και των αλλοδαπών εργατών. Είναι γνωστό εξάλλου, για όσους έχουν θητεύσει στοιχειωδώς στη σοσιαλιστική θεωρία, ότι ο καπιταλισμός χρησιμοποιεί τη φτώχεια, την εξαθλίωση και τη δυστυχία που δημιουργεί ο ίδιος, ως όπλο εναντίον των εργαζομένων και των πληβειακών λαϊκών στρωμάτων, εξωραΐζοντας τη βρώμικη πολιτική του με «ανθρωπιστικά» προσχήματα.

Δεύτερον. Τον ακρωτηριασμό της πολιτικής συνείδησης, την απονέκρωση των συνδικάτων και τη διάλυση της εργατικής τάξης ως οργανωμένη πολιτική δύναμη.

Τρίτον. Την ακύρωση του εθνικού αστικού κοινοβουλίου, συνακόλουθα και της έννοιας της λαϊκής κυριαρχίας. Με τη νομιμοποίηση και παραχώρηση δικαιώματος ψήφου σε εκατομμύρια αλλοδαπούς –εισαγόμενους κατ’ επιλογή και με κριτήρια της Νέας Τάξης- με άλλο πολιτισμό, ιστορία και βιώματα, που θα αποφασίζουν για την Ελλάδα και τους Έλληνες!

Τέταρτον. Τη δημιουργία μειονοτήτων, που θα χρησιμοποιούνται από το διεθνή ιμπεριαλισμό για τη διαίρεση του ελληνικού εθνικού κράτους, την πρόκληση εσωτερικών διχαστικών εντάσεων και συγκρούσεων. Ήδη οι αλβανικές διεκδικήσεις για τη Μεγάλη Αλβανία, αλλά και οι μουσουλμανικές διεκδικήσεις είναι γνωστές. Όπως γνωστό είναι, σε όσους δε φοράνε παρωπίδες, ότι το αλβανικό, αλλά και το μουσουλμανικό στοιχείο χρησιμοποιούνται από την πλανητική εξουσία για το διαμελισμό των Βαλκανίων και την άλωση του ελληνικού έθνους-κράτους.

Πέμπτον. Την πολτοποίηση του ελληνικού πολιτισμού, το σβήσιμο της ιστορικής μας μνήμης και την ισοπέδωση της εθνικής μας ταυτότητας…»


Επιστροφή στην κορυφή
ΜΟΥΡΑΛΩΦ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Πεμ Δεκ 31, 2009 4:50 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος

Πριν ένα χρόνο γράφαμε: Τεύχος-34, Δεκέμβριος 2008



Ο νέος Μεσαίωνας
και
η βαρβαρότητα των αλλοδαπών συμμοριών


Γράφει: Ο Νίκος Πικρός





Όλοι ασχολούνται με το πώς θα διασφαλιστεί το καθεστώς των τραπεζιτικών ληστειών!!! Ή με τα «βαταοπαίδια», τους Τατούληδες και άλλα τέτοια …σοβαρά!!!

Ο πολιτικός κόσμος και τα ιδεολογικά τους φερέφωνα σέρνονται μέσα σε ένα φαύλο κύκλο εσωτερικής καταναλωτικής απάτης και στους χορευτικούς ρυθμούς που έχουν επιβάλλει οι «Νταβάδες» και κυρίως οι Αμερικανοί «νταβάδες» που για… το καλό μας, θέλουν να μας αλλάξουν τα φώτα, τα κόμματα και τις κυβερνήσεις!!!!!!!!

Δεν μένει χρόνος σαν αυτόν τον «ωραίο» κόσμο των απολογητών και φερέφωνων της ληστείας και της απάτης να ασχοληθεί με τίποτε άλλο…

Αλλά ούτε στην «αριστερά» των καθεστωτικών οικοτροφείων και ιερατείων μένει χρόνος να ασχοληθεί με τα μεγάλα εγκλήματα και τη βαρβαρότητας του αδηφάγου καπιταλιστικού τέρατος. Αυτά θεωρούνται παρωχημένα και «συντηρητικά» πράγματα, «εθνικιστικά» ολισθήματα, αν όχι και τίποτα χειρότερο.

Έτσι κανείς δεν μιλάει
για τη σύγχρονη νεοταξική δουλεία που προωθείται και επιβάλλεται από τα υπερεθνικά μονοπώλια.

Κανείς δεν αγγίζει το θεμελιώδες ζήτημα της εποχής μας: Ότι σήμερα μας ξαναγυρίζουν σε εποχές φεουδαρχικής και δουλοκτητικής βαρβαρότητας.

Κανείς δεν φωτογραφίζει το σύγχρονο εφιάλτη και την κτηνωδία του πλανητικού καπιταλισμού, Ενός καπιταλισμού που δεν νοιάζεται πλέον ούτε για την αναπαραγωγή της εργατικής δύναμης, δίδοντας ένα ελάχιστο, έστω, μέρος από την υπεραξία που κλέβει από τους εργάτες.

Είναι τέτοιες οι στρατιές των εξαθλιωμένων
που έχει δημιουργήσει ο παγκόσμιος καπιταλισμός, που, παρέχοντας μόνο ένα ξεροκόμματο, τους ξεζουμίζει και όσο ζήσουν. Υπάρχουν άπειροι αντικαταστάτες για ξεκλήρισμα: Πνευματικό, ψυχικό και βιολογικό.

Δύο είναι οι στρατηγικές του πολυεθνικού κεφαλαίου γι’ την κατασκευή και εξόντωση των νέων δούλων.

α). Η εξαγωγή κεφαλαίων και επιχειρήσεων σε χώρες, όπως η Ινδία, που τα εκατομμύρια των εξαθλιωμένων δουλεύουν μόνο για να ζήσουν. Φρικώδη υπερεκμετάλλευση και των παιδιών, δηλαδή αυτά δεν θα προλάβουν ούτε να μεγαλώσουν: Αποτροπιασμός!!!

β). Εισαγωγή εξαθλιωμένων, αλλοδαπών δούλων σε χώρες με εργατικές κατακτήσεις για την ισοπέδωση όλων των κεκτημένων και τη μετατροπή και των εγχώριων εργατών σε εξαθλιωμένους δούλους.

Η μαζική εισβολή αλλοδαπών δούλων ΕΞΙΣΩΝΕΙ τα μεροκάματα προς τα κάτω: στον παρανομαστή των εξαθλιωμένων εισαγόμενων, αυτό του απλού ξεροκόμματου για λίγα χρόνια ζωής.

Εκτός αυτής της κτηνωδίας, με την εισαγωγή των εξαθλιωμένων, όπως έχουμε γράψει πολλές φορές, αντικαθίστανται όλα τα πρωτοπόρα και αγωνιστικά στοιχεία της εργατικής τάξης, γεγονός που ΙΣΟΠΕΔΩΝΕΙ κάθε βάση για αγώνες.

Αυτό είναι ιδιαίτερα αισθητό στην Ελλάδα.
Θέλουν να τη μετατρέψουν σε τριτοκοσμική χώρα, σε Ινδίες κ.λπ

Αυτά είναι τα «ανοικτά σύνορα» μέσα στον καπιταλισμό: Δουλεία και κτηνωδία των πάντων.

Και γι αυτό το αποτρόπαιο έγκλημα των υπερεθνικών, ουδείς ασχολείται. Αντίθετα η ροζ «αριστερά» το ευλογεί και έχει μετατραπεί σε ιδεολογική αστυνομία της Νέας Τάξης, με τα τρομοκρατικά της ιδεολογήματα του «αντιρατσισμού» και «αντιεθνικισμού»: Τα ιδεολογήματα των πολυεθνικών!!!

Όλοι αυτοί οι «ευαίσθητοι», πλήθος από σαλτιμπάγκους της «αριστεράς», πολιτικάντηδες παντός καιρού και χρώματος και επιτήδειοι γραφειοκράτες της δημοσιογραφίας, μεθυσμένοι από την αλαζονική ανοησίας τους, ξερνούν καθημερινά τα τρομερά «αντιρατσιστικά» και «αντιεθνικιστικά» τους δηλητήρια, αλλά για τα γεγονότα και τις επιπτώσεις της αλλοδαπής δουλείας δεν βγάζουν άχνα. Δεν θέλουν καν να σκεφτόμαστε για όλα αυτά. Και όσοι έχουν τη συνήθεια και την ικανότητα να σκέφτονται, αυτοί λιθοβολούνται: Τους πνίγουν μέσα στη νεροποντή της κυρίαρχης «αριστερής» βλακείας.

Οι πραγματικότητα, όμως, δεν κουκουλώνεται με τις ιδεολογικές και πολιτικές ακαθαρσίες.

Μέρα με την ημέρα η ζωή στην Ελλάδα γίνεται αφόρητη: Οικονομικά και κοινωνικά.

Η ανεργία μαστίζει τους Έλληνες εργάτες, αφού αντικαταστάθηκαν από τους φτηνούς αλλοδαπούς. Τώρα με την κρίση ούτε οι αλλοδαποί δούλοι θα βρίσκουν δουλειά…
Η ακρίβεια καλπάζει, βυθίζοντας σε δραματικά επίπεδα φτώχειας όλο και περισσότερες ελληνικές οικογένειες.

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, η άνοδος της εγκληματικότητας κάνει ακόμα πιο ανυπόφορη τη ζωή των ανθρώπων, ιδιαίτερα στις φτωχογειτονιές των μεγάλων πόλεων.

Η ανεξέλεγκτη είσοδος αλλοδαπών δημιούργησε πρωτόγνωρες καταστάσεις για την Ελλάδα και πρόσθεσε στο καθημερινό μας λεξιλόγιο λέξεις, όπως «Μαφία», «Γκέτο», κ.α. Έκανε απροσπέλαστους τους δρόμους, ακόμα και για την αστυνομία.

Το κέντρο της Αθήνας μοιράστηκε μεταξύ αλλοδαπών συμμοριών: Σομαλών, Ρουμάνων, Αλβανών, Βουλγάρων, Πακιστανών και άλλων.

Τα εμπορικά καταστήματα κλείνουν, οι Έλληνες κάτοικοι, όσοι μπορούν μετακομίζουν και η δήθεν «αριστερά» οργανώνει «πολυπολιτισμικά» και «αντιρατσιστικά» πανηγύρια…
Από τα γραφεία τους, όλοι αυτοί οι «αριστεροί» επαγγελματίες αντιρατσιστές, δεν βλέπουν τίποτα. Στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη δεν δουλεύει κανείς και πίσω ή πέριξ από την πλατεία Θεάτρου δεν μένει κανείς από όλους αυτούς…

Γι’ αυτό δεν «βλέπουν» ούτε τις μάχες των αλλοδαπών συμμοριών, ούτε τα «γκέτο», ούτε την τρομοκρατία που ασκούν στις γειτονιές οι συμμορίες, ούτε τα ναρκωτικά που διακινούνται, ούτε τις διαπλοκές κράτους και συμμοριών.

ΟΛΟΙ αυτοί οι «ευαίσθητοι» που ουρλιάζουν σαν ύαινες περί «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» και άλλων «ωραίων» δεν βλέπουν ΤΙΠΟΤΑ από αυτά που διαδραματίζονται στην Αθήνα σε βάρος των κατοίκων της, των περιουσιών, των ιστορικών της μνημείων και του πολιτισμού της.

Είναι η επαγγελματική «ευαισθησία» των νεοταξικών ιδεολογημάτων, των έμμισθων ιδεολογικών γενίτσαρων του καθεστώτος…

Η έκρηξη της αγανάκτησης δεν θα αργήσει να έρθει….

Για να μην είναι τυφλή, θα πρέπει οι γειτονιές να οργανωθούν. Η υπεράσπιση της εργασίας μας, του πολιτισμού μας, της γειτονιάς μας, του δικαιώματος να είμαστε άνθρωποι είναι υπέρτατο καθήκον μας.


Πρέπει να αντισταθούμε, συνειδητά και οργανωμένα, κατά γειτονιά, στο νόμο της ζούγκλας που θέλουν να μας ρίξουν οι δυνάστες μας και οι γενίτσαροί τους…


Επιστροφή στην κορυφή
Αλκίμαχος



Ένταξη: 22 Σεπ 2009
Δημοσιεύσεις: 13

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Σαβ Ιαν 02, 2010 2:06 am    Θέμα δημοσίευσης: Τομές 29.12.09 1/6 - Η Ελλάδα πρώτη στο ποσοστό αλλοδαπών Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Νεοκλής Σαρρής:

Τομές 29.12.09
1/6 - Η Ελλάδα πρώτη στο ποσοστό αλλοδαπών:


Στην ΕΕ των 27, η Ελλάδα έχει το υψηλότερο ποσοστό αλλοδαπών προερχόμενων από τρίτες χώρες. Μέσα σ αυτό το πλαίσιο η κυβέρνηση εξαγγέλλει την αθρόα πολιτογράφηση (λαθρο)-μεταναστών.

Σχετική αρθρογραφία:

Eurostat: Το 8,1% του πληθυσμού της Ελλάδας είναι αλλοδαποί, 16.12.09
http://portal.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathbreak_1_16/12/2009_314782

Σχετικά βίντεο:

[1] Τομές 17.6.08 5/5 Λαθρομετανάστες
http://www.youtube.com/watch?v=NKYpS-c0LbM

[2] Τομές 9.6.09 2/6 - Ηλίθιος ιδεολογικός αποπροσανατολισμός
http://www.youtube.com/watch?v=j0Wq1SIZBBg
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος
Αναγνώστης
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Ιαν 06, 2010 9:05 pm    Θέμα δημοσίευσης: Ο κόσμος αλλάζει αλλά δεν μιλούμε για την ουσία Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
«Ο Ορίζων ζοφούται» αλλά οι «ειδικοί» περί άλλα τυρβάζουν…



«Δύο είναι οι εχθροί της πολιτικής και του πολιτισμού: ο λαϊκισμός και ο ελιτισμός.»
(Μάνος Χατζιδάκις).
Οι δημοσιογράφοι και οι πολιτικοί, αναφέρονται στην γνώμη του κόσμου, χωρίς να γνωρίζουν τι πραγματικά σκέφτεται ο κόσμος. Ή λένε γενικόλογους αφορισμούς.
Από την Άνοιξη και μετά οι ερωτήσεις… θα απαιτούν απαντήσεις. Και θα υπάρξουν ερωτήσεις που θα είναι δύσκολο να απαντηθούν. Γιατί οι απαντήσεις εξαρτώνται από μια συνισταμένη παραγόντων που δεν είναι όλοι μόνον πολιτικοί, οικονομικοί, κοινωνικοί, στρατιωτικοί, γεωπολιτικοί. Είναι ένα «εγκαιροφλεγές» σύνολο αγνώστων ακόμη συνιστωσών που περιλαμβάνουν αυτά αλλά και παραμέτρους όπως η ανεργία, η μαζική ψυχολογία, η παράδοση, οι θρησκείες, οι διαφορετικές κουλτούρες, το ενδιάθετο της επιβίωσης κ.λ.π.
Θα ξεπεράσουμε την Κρίση ως πλανήτης, ως Ευρώπη, ως Ελλάδα; Και αν όχι τι πρόκειται να συμβεί;
Έχουμε σκεφτεί τι θα γίνει εάν οι ΗΠΑ δεν κερδίσουν-ασχέτως της γνώμης που έχει ο καθένας για αυτό- τον «πόλεμο κατά της Τρομοκρατίας»; Θα γίνει κράτος πιο αδύναμο, πιο δυνατό, θα στραφεί στα τεκταινόμενα εντός των συνόρων της, θα εγκαταλείψει τα ευρύτερα γεωπολιτικά της συμφέροντα; Τι τελικά θα πράξει; Και πόσα πράγματα στον πλανήτη θα εξαρτηθούν από αυτές τις αποφάσεις;
Τα ερωτήματα δεν σταματούν εδώ. Η Ευρωπαική Ένωση θα δημιουργήσει νέο πόλο απέναντι στις ΗΠΑ και τις Ασιατικές Ηγεμονίες, θα ενοποιηθεί ή θα ακολουθήσουν φυγόκεντρες τάσεις από τον «πόλεμο» Ευρώ-Δολαρίου, Κινεζικού εμπορίου και αναδυομένων οικονομιών;
Λένε τα κανάλια πολλά. Μιλούν οι πολιτικοί για πολλά. Μιλούν περισσότερο αλλά όχι πιο ξεκάθαρα οι ηγέτες των μεγάλων δυνάμεων. Επιλύουν όμως προβλήματα;
Το μεταναστευτικό π.χ. αντιμετωπίζεται περισσότερο ως ζήτημα «ηθικής» και λιγότερο ως πολιτική συνιστώσα. Αλλιώς αντιμετωπίζουν οι ΗΠΑ το φαινόμενο, αλλιώς το μεταλλαγμένο -από τους πρώην υπηκόους του- Ηνωμένο Βασίλειο, αλλιώς η Γερμανία που το ζήτημα αφορά το 3% του πληθυσμού της και αλλιώς θα κληθεί να το αντιμετωπίσει η Ελλάδα. Στην χώρα μας «ελληνοποιημένοι» από το 1990, νομιμοποιημένοι πλέον μέτοικοι και παράνομοι μετανάστες αγγίζουν το 30% του πριν την πτώση των τειχών, πληθυσμού μας.
Δεν το έχουμε καταλάβει αλλά ο Τσώρτσιλ έλεγε πως «στον πόλεμο, οι πρόσφατες λεπτότητες του πολιτισμού είναι συνδεδεμένες με τις σκληρότητες της λίθινης εποχής…» Και «πόλεμος» είναι οι εκκρεμείς άλυτες αντιθέσεις, παντός είδους…



Μάκης Δεληπέτρος
Επιστροφή στην κορυφή
ΑΡΙΣΤΟΝΙΚΟΣ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Δευ Ιαν 11, 2010 11:26 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Από:
http://tileplagktoiplanai.blogspot.com/

Το μεταναστευτικό ζήτημα

Η υπερεθνική ολιγαρχία στο κατεστημένο πλαίσιο της νεοφιλελεύθερης καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης και της ιμπεριαλιστικής νέας τάξης, έχει από χρόνια υιοθετήσει την αποδοτική στρατηγική της κοινωνικής «τριτοκοσμοποίησης» της Εσπερίας. Το πρώτο καθοριστικό εργαλείο αυτής της στρατηγικής αποτέλεσε η ιστορική μετάλλαξη και ενσωμάτωση της πολιτικής και κοινωνικής «αντικαπιταλιστικής αριστεράς» σε ακίνδυνη και χρήσιμη ενδοσυστημική αντιπολιτευτική συνιστώσα. Το δεύτερο εργαλείο ήταν η βαθμιαία αποδόμηση του λεγόμενου κοινωνικού κράτους και η ιδιωτικοποίηση όλων των βασικών τομέων του οικονομικού και κοινωνικού βίου. Το τρίτο εργαλείο αφορά τον προγραμματισμένο εσωτερικό μεταναστευτικό εποικισμό με τον εξαθλιωμένο και ποδηγετημένο τριτοκοσμικό νεοπληβειακό «εφεδρικό στρατό». Ως συνέπεια αυτής της διαδικασίας είναι ευδιάκριτη πια σε Βορρά και Νότο μια νέα πλανητική συνάρθρωση του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής με ιδιότυπες νεο-δουλοκτητικές και νεο-δουλοπαροικιακές μορφές παραγωγής (μετανεωτερική «οικονομία του σκλαβεμπόριου»).

Κατ΄ αρχή η πρωταρχική αιτία της γέννησης και της ανάπτυξης του πλανητικού νεοπληβειακού «εφεδρικού στρατού» (δεδομένης της δημογραφικής έκρηξης στον καπιταλιστικό Νότο) είναι η ιμπεριαλιστική υποδούλωση και εκμετάλλευση των εθνών και λαών καθώς και η αποδιάρθρωση των περιφερειακών κοινωνικών σχηματισμών δια μέσου ποικίλων τεχνικο-οικονομικών, ιδεολογικοπολιτικών και πολεμικών μηχανισμών. Επιπρόσθετα η νεοφιλελεύθερη οικουμενίκευση, η πλήρης απελευθέρωση όλων των αγορών (χρήματος, κεφαλαίων, υλικών αγαθών / υπηρεσιών και εργασίας) καθώς υποσκάπτει καταστροφικά και την πιο στοιχειώδη εθνοκρατική και κοινωνική συνοχή των χωρών της περιφέρειας συνέβαλε καθοριστικά στην τεράστια διαθεσιμότητα και λαθρομεταναστευτική κινητικότητα αυτού του πλεονάζοντος διεθνούς εργασιακού δυναμικού.

Το ιμπεριαλιστικό πρόγραμμα της ληστρικής υπαγωγής όλων των φυσικών και ανθρώπινων πόρων σε Βορρά και Νότο στο υπερεθνικό κεφάλαιο, λαμβάνει την τελευταία τριακονταετία βάρβαρες και πρωτόγνωρες μορφές. Έχουμε τις εξελίξεις στις μητροπολιτικές χώρες όπου χρόνια τώρα έχει εμπεδωθεί η νεοφιλελεύθερη (και η σοσιαλφιλελεύθερη) ρύθμιση της διαρκούς συρρίκνωσης των ιστορικών βιοτικών, κοινωνικών και πολιτικών κατακτήσεων και δικαιωμάτων των εργαζομένων, η εντατικοποίηση της εκμετάλλευσης, η αναδιοργάνωση-ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων και η αποσύνθεση-φτωχοποίηση των μεσοστρωμάτων, η τρομακτική μεγέθυνση, μέσα στην κρίση του πλούτου από τη μια και της φτώχειας-ανεργίας από την άλλη, κάτω από την κεφαλαιοκρατική τριαδική προσταγή της αποανάπτυξης, της ανταγωνιστικότητα και της κερδοσκοπίας. Έχουμε την τροποποίηση των σχέσεων εκμετάλλευσης και υποδούλωσης σε οικουμενικό επίπεδο αλλά και μέσα στις δυτικές κοινωνίες που λαμβάνει τώρα «εξωθεσμικές» και «εξτραθεσμικές» μορφές. Μια πολύπλοκη διαδικασία αναγέννησης και επέκτασης των νέων σχέσεων δουλείας και δουλοπαροικίας στην οποία συστρατεύονται για να την εξυπηρετήσουν σε ένα διεθνιστικό «ενιαίο μέτωπο»: οι Ελίτ, το Bilderberg Club, το Open Society Institute (G.Soros), τα κράτη, τα κόμματα, τα ΜΜΕ, τα ιδεολογικοπολιτικά τους Think Tanks, οι ποικιλώνυμοι οικουμενιστές λάτρεις της πολυπολιτισμικής «Κοσμόπολης» και οι «χρήσιμοι ηλίθιοι» του «αριστερού» ή «αντιεξουσιαστικού» εθνικού μηδενισμού.

Το σύγχρονο φαινόμενο των ατελείωτων κυμάτων λαθρομετανάστευσης, η ασταμάτητη εισαγωγή αλλοδαπού ανθρώπινου δυναμικού δεν έχει απλώς μια υποτιθέμενη αυθύπαρκτη «φυσικοιστορική» διάσταση, αυτή της «απρογραμμάτιστης», επακόλουθης εισροής των απόκληρων του «Τρίτου Κόσμου» στο χορτάτο «Πρώτο Κόσμο» αλλά συνιστά την μορφή του σύγχρονου κεφαλαιοκρατικού στρατηγικού «εποικισμού» καθώς διασυνδέεται με τα ιμπεριαλιστικά προγράμματα των παγκόσμιων χρηματιστικών οργανισμών και των υπερεθνικών επιχειρήσεων καθώς και των τεχνοκρατών-γεωπολιτικών εκπροσώπων τους επιδιώκοντας μεταξύ των άλλων στοχεύσεων να μεταρρυθμίσουν και να αλλοιώσουν την ταξική και εθνικο-κοινωνική μορφολογία των κοινωνιών της Εσπερίας στα πλαίσια ενός μετανεωτερικού οικουμενικού κεφαλαιο-δουλοπαροικιακού συστήματος. Μέσα σε αυτό το πρότυπο το αυξανόμενο πλήθος του λαθρομεταναστευτικού «εφεδρικού στρατού» είναι όχι μόνο ένα βασικό λειτουργικό συστατικό της απρόσκοπτης και σχεδόν ανεξάντλητης κερδοφορίας του κεφαλαίου αλλά και ένας κεντρικός όρος εδραίωσης των ολοκληρωτικών δομών της παγκοσμιοποιημένης εξουσίας του.

Για τούτο και είναι απολύτως παράλογη κάθε άποψη πως οι ελίτ και τα κράτη θα μπορούσαν να προσφέρουν σε μαζική κλίμακα ίσα νομικά και πραγματικά δικαιώματα και να θεσμοθετήσουν επίσης σχετικά ίσες αμοιβές μεταξύ ‘’νόμιμα’’ και ‘’παράνομα’’ εργαζόμενων. Η φιλελεύθερη και ψευδοανθρωπιστική προπαγάνδα μπορεί διαμεσολαβούμενη από τα ξενόδουλα πρακτορεία των ΜΜΕ και των ΜΚΟ να σαρώνει τα πάντα αλλά τα δυτικά καπιταλιστικά κράτη δεν είναι ταξικά όργανα της «επαναστατικής δικτατορίας του προλεταριάτου» για να έκαναν κάτι τέτοιο στα πλαίσια μιας σοσιαλιστικής ισοπολιτείας και ισονομίας, όπου βεβαίως εδώ η μετανάστευση, η μετοικεσία θα ήταν απολύτως ελεγχόμενη και όχι επιλεκτικά ασύδοτη όπως είναι σήμερα. Τα δυτικά κράτη επίσης δεν είναι ταξικά ουδέτερα και κανένα από αυτά δεν απεκδύθηκε τον κεντρικό του ρόλο ως εποπτική «επιτροπή που διαχειρίζεται τις κοινές υποθέσεις της αστικής τάξης στο σύνολο της». Αυτό μεταξύ των άλλων σημαίνει πως πρέπει διαρκώς να εξασφαλίζουν ένα πάμφθηνο, δίχως ουσιαστικά δικαιώματα και απολύτως αναλώσιμο πλεονασματικό και υποαπασχολούμενο εργατικό δυναμικό για το διεθνικό κεφάλαιο, να φροντίζουν για τη διαρκή ανανέωση των διαθέσιμων πόρων, ειδικά των ανθρώπινων εργασιακών, ενόσω οι γηγενείς εργατικοί πληθυσμοί είτε δεν επαρκούν καθώς υπάγονται στη πτωτική δημογραφική τάση, είτε έχουν γίνει εντελώς «ασύμφοροι» λόγων των όποιων συνδικαλιστικών, μισθολογικών και κοινωνικών κατακτήσεων της προηγούμενης περιόδου των δυτικών «εθνικών καπιταλισμών» και της ιστορικής έμμεσης κομμουνιστικής επενέργειας πάνω σε αυτούς.

Ο διαλυτικός προγραμματισμός του ιμπεριαλιστικού κεφαλαίου διαπλέκεται λοιπόν με την απελπισία των εκατομμυρίων σύγχρονων πληβείων της Περιφέρειας που διακινούνται κατά κύματα στα εδάφη της Εσπερίας. Τα «αντικειμενικά συμφέροντα» των υπερελίτ της Δύσης και των τριτικοσμικών απόκληρων «χωρίς χαρτιά» διασταυρώνονται ώστε να «καούν» και να «ανατιναχτούν» τα γεφύρια της επιστροφής. Η παρανομία των αλλογενών και η ανασφάλεια των γηγενών, η αυξανόμενη εγκληματικότητα και η διαλεκτική της απολίτικης πριμιτιβιστικής βίας ρατσιστών και αντιρατσιστών φασιστών, συναθροίζονται στο ολοκλήρωμα της συστημικής τρομοκρατικής ολιγαρχικής στρατηγικής, ευνοώντας τη διαιώνιση της καπιταλιστικής δουλείας και της υπερεκμετάλλευσης.


Στατιστικές του σκλαβεμπόριου

Τα στατιστικά της διεθνούς μετανάστευσης αν και ελλιπή αποτυπώνουν κάποια κατά προσέγγιση, ενδεικτική εικόνα. Το 1960 γύρω στα 76 εκατομμύρια άνθρωποι ζούσαν εκτός της χώρας καταγωγής τους. Το 2000 έχουμε υπερδιπλασιασμό αυτού του μεγέθους που φτάνει στα 175 εκατομμύρια. Το 2005 έχουμε 191 εκατομμύρια μετανάστες που ζουν σε διαφορετικές χώρες από εκείνες στις οποίες είχαν γεννηθεί (Πηγή: OHE). Σε συνθήκες που τουλάχιστον 1 δις. άνθρωποι διαβιώνουν στις τριτοκοσμικές παραγκουπόλεις (31,2% του αστικού πληθυσμού) με την κραυγαλέα εισοδηματική ανισότητα Βορρά-Νότου όπου ενδεικτικά το μέσο κατά κεφαλήν ΑΕΠ στο Νότο είναι τουλάχιστον έξι φορές μικρότερο από εκείνο του Βορρά και το 1/2 του μέσου παγκόσμιου, δεν είναι καθόλου τυχαίο πως το 82% των μεταναστών προέρχεται από τις αποκαλούμενες «αναπτυσσόμενες χώρες» (Πηγή: Παγκόσμια Τράπεζα).

Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΗΕ σχετικά με τα ρεύματα μετανάστευσης 228 χωρών και περιοχών για το 2005, οι ΗΠΑ είναι η πρώτη χώρα εισόδου με 38 εκατομμύρια μετανάστες (13 % του πληθυσμού της). Όμως η ποσοστιαία αναλογία μεταναστών στο συνολικό πληθυσμό είναι πολύ μεγαλύτερη σε Αυστραλία (19,6%) και Καναδά (18,9%). Σε γεωπολιτικό επίπεδο το μεταναστευτικό δυναμικό των 64 εκατομμυρίων το οποίο έχει εγκατασταθεί εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης (και το οποίο συνεχώς μεγαλώνει εντός των νότιων, μεσογειακών χωρών της) υπερβαίνει σχεδόν κατά 50% το αντίστοιχο των 45 εκατομμυρίων στη Βόρεια Αμερική. Παρά τη φαινομενική επιφυλακτικότητα πολλών χωρών υποδοχής ένα 6% των κυβερνήσεων ευνοούν υψηλότερα ποσοστά μεταναστευτικής εισροής. Πάνω από το 50% των κυβερνήσεων είναι θετικές στη συνέχιση των μεταναστευτικών εισροών κατά τον ίδιο σταθερό ρυθμό. Ένα 20% εκδηλώνουν τη πρόθεση μείωσης αυτού του ρυθμού εισόδου (το μερίδιο αυτών των διστακτικών κυβερνήσεων κατά το 1996 έφτανε στο 40%). Σχετικά με τη μεταβίβαση εμβασμάτων οι διακινούμενοι εργαζόμενοι επιστρέφουν προς τις «αναπτυσσόμενες χώρες» προέλευσης τους γύρω στα 500 δις δολάρια, ένα σημαντικό ποσό «αιμοδότησης» των ασθενών και στρεβλών τοπικών οικονομιών . [1]

Στα επίσημα στατιστικά στοιχεία της Ελλάδας εμφανίζονται βασικά οι (εφοδιασμένοι με κάρτα παραμονής) νόμιμοι μετανάστες. Έτσι σε ειδική δειγματοληπτική έρευνα της Γ.Γ. ΕΣΥΕ το Β΄ τρίμηνο του 2008 «για τη θέση στην αγορά εργασίας των μεταναστών και των αμέσων απογόνων τους» (ηλικία 15-74 ετών), εκτιμήθηκε πως τα άτομα ελληνικής ιθαγένειας ανέρχονται σε 7.647.585 άτομα. Οι δε νόμιμα διαμένοντες αλλοδαπής ιθαγένειας εκτιμώνται σε 509.787 άτομα (6,1% του συνόλου). [2] Είναι λοιπόν γεγονός πως από τους εκατοντάδες χιλιάδες που εισέρχονται κατ΄ έτος παρανόμως στη Χώρα με αυξητικό ρυθμό από το 2004 και δώθε, καταγράφεται μονάχα ένα μικρό μέγεθος. Από την άλλη έχουμε ένα συσσωρευτικό αριθμό συλληφθέντων κατ΄ έτος για παράνομη είσοδο και παραμονή στην Ελλάδα (με ασήμαντα ποσοστά επαναπροώθησης). Ο αριθμός αυτός ήταν για το 2004 44.987 άτομα, το 2005 66.351, το 2006 95.239, το 2007 112.364 και το 2008 146.337 άτομα (Πηγή: Υπουργείο Εσωτερικών). Από το 2007 σημειώνεται κατακόρυφη άνοδος της λαθρομεταναστευτικής εισροής μέσω των ανατολικών θαλασσίων συνόρων της Χώρας ενώ κατά το 2008 έχουμε αύξηση 75,4% σε σχέση με το 2007. Ως προς τους μικρούς αριθμούς της ετήσιας απέλασης πάνω από από το 80% είναι Αλβανοί. Στα πλαίσια της Συμφωνίας Επανεισδοχής Ελλάδας και Αλβανίας απελάθηκαν 33.618 άτομα το 2006, 42.897 το 2007, 39.267 το 2008 και 24.498 το διάστημα Ιανουαρίου - Αυγούστου του 2009. Από την άλλη παρά τη σύναψη από τις 8-11-2001 Πρωτοκόλλου Επανεισδοχής με την Τουρκία αυτή αρνείται την εφαρμογή των συμφωνηθέντων. Έτσι από τον Απρίλιο του 2002 έως τις 20 Ιανουαρίου 2009 υπεβλήθησαν στην Τουρκία 3.971 αιτήματα επανεισδοχής αναφορικά με 57.428 αλλοδαπούς. Η Τουρκία αποδέχτηκε συνήθως με καθυστερήσεις να παραλάβει τους 7.442 και στη πράξη παραδόθηκαν μοναχά 2.182 λαθρομετανάστες (ποσοστό 3,8%). Κατά το πρώτο εξάμηνο του 2009 υποβλήθηκαν προς την Τουρκία αιτήματα για 11.309 παράνομους μετανάστες από τα οποία η γείτονα δέχτηκε πίσω 108 άτομα (ποσοστό 0,95%).

Είναι σαφές πως ο «άγνωστος αριθμός» των ασύλληπτων λαθρομεταναστών που εισέρχεται παράνομα στην Ελλάδα χωρίς να καταμετρείται, ολοένα και θα μεγαλώνει. Ήδη η ελληνική κοινωνία φαίνεται πως είναι η πρώτη κοινωνία στο κόσμο με το μεγαλύτερο ποσοστό λαθρομεταναστών στο σύνολο του ενεργού πληθυσμού αλλά και στο συνολικό πληθυσμό. Όπως πριν μια 10ετία σημειώνει ο καθηγητής Ροσσέτος Φακιολάς «η Ελλάδα, παρ’ όλο που δεν είναι η πλουσιότερη χώρα της Νότιας Ευρώπης, έχει σχετικά με τον πληθυσμό της το υψηλότερο ποσοστό μεταναστών εργατών: σύμφωνα με ορισμένους υπολογισμούς, 500.000, οι οποίοι αποτελούν περισσότερο από το 10% της συνολικής εργατικής δύναμης της χώρας» (Βήμα 5-12-1999). Ας αναλογιστούμε πως σήμερα οι μετανάστες πιθανώς ξεπερνούν τα 2 εκατομμύρια ενώ είναι περισσότερο από βέβαιο πως η καθοδηγημένη λαθρομεταναστευτική οίκηση της χώρας την επόμενη δεκαετία πρόκειται να ανέλθει στο 50% του ελληνικού πληθυσμού. Η δε εγχώρια ολιγαρχία μέσω της ΠΑΣΟΚικής κυβέρνησης κατεβάζει νομοσχέδιο απόδοσης ιθαγένειας (ήτοι «ελληνοποίησης»), με χωρίς κριτήρια και συνοπτικές διαδικασίες, των παιδιών τους. Μια εξέλιξη που ο αφασικός προοδευτικός στα λόγια και νεοταξικός στη πράξη «αντιρατσιστικός» κοσμοπολιτισμός ξεδιάντροπα στηρίζει.

Σύμφωνα με το Ευρωβαρόμετρο του 2007, η πλειοψηφία των Ευρωπαίων, αν και θεωρεί πως παρουσία των ξένων μεταναστών καλύπτει τις ειδικότερες ανάγκες ορισμένων επί μέρους τομέων της οικονομίας ταυτόχρονα ορίζει ένα γενικότερο κίνδυνο για τα επίπεδα των αμοιβών και της απασχόλησης του γηγενούς εργατικού δυναμικού. Για την Ελλάδα καλοκαιρινή δημοσκόπηση της Public Issue έδειξε ότι το 93% των Ελλήνων θεωρεί ότι η χώρα έχει φθάσει στο όριο της αναφορικά με τις εισροές της μετανάστευσης, το 76% πως αυτή επιφέρει αύξηση της εγκληματικότητας, το 72% επιθυμεί μια αυστηρότερη μεταναστευτική πολιτική και το 62% εκτιμά πως μάλλον βλάπτεται η χώρα (Καθημερινή, 5-7-2009). Σε ανάλογη έρευνα της Kάπα Research τον Αύγουστο 2009, το 79,3 % των Ελλήνων θεωρεί ότι οι μετανάστες που ζουν εδώ είναι «πάρα πολλοί». Το 57,5% εκτιμάει πως «οι μετανάστες συμπιέζουν τους μισθούς και αυξάνουν την ανεργία των Ελλήνων». Το 51,6 % αντιλαμβάνεται τη μεταναστευτική εισροή στη Χώρα ως «Απειλή». Ένα 34,3% πιστεύει ότι «συμβάλλουν στην ανάπτυξη» και ένα 30,6% τη βλέπει ως «Ευκαιρία». Ως προς τους ίδιους τους μετανάστες το 64,7% εξ αυτών δηλώνει πως σκοπεύει να παραμείνει στην Ελλάδα, το 23,6% να επιστρέψει στη χώρα καταγωγής του, και το 4,9% να μεταναστεύσει σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα. Ως προς το πρόβλημα της «ασφάλειας» το 73,4% των μεταναστών αισθάνονται ασφαλείς ενώ το 65,3% των Ελλήνων ανασφαλείς.

Από την άλλη μεριά η Ελλάδα διαθέτει ένα από τα χειρότερα συστήματα παροχής πολιτικού ασύλου με τα χαμηλότερα ποσοστά ικανοποίησης αιτήσεων σε όλη την Ευρώπη για τους διωκόμενους πολιτικούς πρόσφυγες. Το 2008 ζητήθηκε άσυλο από 20.000 άτομα και δόθηκε στους 379. Κορυφαία δε απόδειξη για το πώς αντιλαμβάνονται οι εγχώριοι κρατούντες αυτό το ζήτημα ήταν η περίπτωση του ηγέτη του PKK Αμπντουλάχ Οτζαλάν όπου ύστερα από ένα άκρως «ανθρωπιστικό» πιγκ-πογκ μεταξύ ρωσικής (Γέλτσιν), Ιταλικής (Ντ Αλέμα) και ελληνικής ΠΑΣΟΚικής κυβέρνησης (Σημίτη) στο τέλος να παραδοθεί δια της τελευταίας στους Τούρκους (Κένυα, 16-2-1999) αφού προηγουμένως του αρνήθηκε (παρά τις έμμεσες παραπλανητικές διαβεβαιώσεις) τη χορήγηση πολιτικού ασύλου.


Και πάλι για τη γεωπολιτική της μετανάστευσης

Η μαζική μετανάστευση των λαών της Δύσης συνδέθηκε με την αποικιοκρατία, τον καπιταλισμό και την ιμπεριαλιστική συγκρότηση της παγκόσμιας οικονομίας αγοράς. Ισπανοί, Πορτογάλοι, Άγγλοι, Γάλλοι, Βέλγοι, Ολλανδοί κ.α. θα καταλάβουν και θα κυριαρχήσουν ως άποικοι στο μεγαλύτερο μέρος της Γης (Αμερική, Αυστραλία, Αφρική, τμήμα της Ασίας κ.α.) Ο «νέος κόσμος» (Αμερική ) θα γίνει η ήπειρος της μεγαλύτερης στην ανθρώπινη ιστορία γενοκτονίας των ιθαγενών και παράλληλα η ήπειρος διαμόρφωσης της καπιταλιστικής «οικονομίας του σκλαβεμπόριου» με τη μαζική εισαγωγή και δουλοκτητική εκμετάλλευση των μαύρων αφρικανών σκλάβων. Κατά το «εμποροκρατικό» και το «βιομηχανικό» στάδιο του καπιταλισμού η αποικιακή γεωπολιτική της μετανάστευσης είχε τέσσερις φάσεις: 1ο την εδαφική κατάκτηση-προσάρτηση, 2ο την μετανάστευση, 3ο την αποικιακή διεύρυνση του κατακτημένου εδαφικού χώρου, 4ο την ολοκλήρωση της φυλετικής εξόντωσης (το αμερικανικό και αυστραλιανό παράδειγμα), της σκλαβοποίησης (το αφρικανικό παράδειγμα), της περιθωριοποίησης (καθολικό παράδειγμα), της προσφυγοποίησης (πρόσφατα μετά το 1947 των Παλαιστινίων από το Σιωνιστικό Κράτος) των γηγενών.

Κατά τον 20 αιώνα στο «ιμπεριαλιστικό στάδιο» του καπιταλισμού, της εποχής του χρηματιστικού κεφαλαίου, των μονοπωλίων, της πολεμικής-αποικιοκρατικής μοιρασιάς του κόσμου και της Επέκτασης μέσω της «εξαγωγής κεφαλαίων» δεν έχουμε πια τη διεθνή εξαγωγή δυτικών αποίκων μεταναστών (εκτός από κάποιο ειδικευμένο κυρίως τεχνικό προσωπικό και διοικητικά στελέχη των μονοπωλίων) αλλά την ανάπτυξη ενός αντίστροφου φαινομένου της μαζικής εισαγωγής μεταναστευτικού εργατικού δυναμικού από τον κυριαρχούμενο Μεσογειακό Νότο (Έλληνες, Ισπανοί, Ιταλοί, Τούρκοι κ.α.) καθώς και ορισμένες χώρες της Ασιατικής, Β.Αφρικανικής, και Λ.Αμερικανικής Περιφέρειας, προς τις Καπιταλιστικές Μητροπόλεις της Δύσης. Η «άνιση ανάπτυξη», ο παγκόσμιος ιμπεριαλιστικός καταμερισμός της εργασίας», διασφάλιζε την τεράστια εξαγωγή κερδών και τόκων από τη Περιφέρεια στα Κέντρα και κατηύθυνε την μεγέθυνση του όγκου της μεταναστευτικής εργασιακής δύναμης η οποία συνόδευε τις διεθνείς ροές του κεφαλαίου. Τα Κέντρα του ιμπεριαλιστικού καπιταλισμού γίνονται οι παγκόσμιες αγορές εργατικού δυναμικού, για την εξυπηρέτηση της καπιταλιστικής συσσώρευσης, από εκατομμύρια εισαγόμενους (νόμιμους) εργαζόμενους μετανάστες. Η εξέλιξη αυτή πήγαινε πλάι-πλάι με την διαφοροποιημένη εκμετάλλευση της εργασίας, την κατανομή και διαίρεση των μητροπολιτικών εργατικών τάξεων, με τρόπο που γέννησε στο προνομιούχο κέντρο του καπιταλισμού την «εργατική αριστοκρατία» και τη «σοσιαλδημοκρατική ηγεμονία».

Μετά το 1973 (φάση δομικής κρίσης του καπιταλισμού), μέσα από τη στρατηγική αναδιάρθρωση-αποκέντρωση που επέβαλαν τα πολυεθνικά μονοπώλια και την ρυθμιστική πολιτική της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, ο ιμπεριαλιστικός καταμερισμός της εργασίας δεν κατευθύνεται μόνο εξωτερικά (από τις μητροπολιτικές ελίτ, τις υπερεθνικές εταιρίες, το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την Παγκόσμια Τράπεζα, την GATT / Π.Ο.Ε. κλπ) αλλά και εσωτερικά από τις εξωνημένες και προσεταιρισμένες τοπικές πολιτικές, τεχνοοικονομικές και πνευματικές τοποτηρήτριες ελίτ του Νότου, οι οποίες είναι απολύτως σύμφωνες με τις καταστροφικές νεοφιλελεύθερες οικονομικές και κοινωνικές συνταγές και υπηρετούν πιστά τα κυρίαρχα ιμπεριαλιστικά κράτη του Βορρά. Η κλιμάκωση των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων μετά την κατάρρευση των κρατών του «υπαρκτού σοσιαλισμού» και οι διαδοχικοί πόλεμοι της Νέα Τάξης διαλύουν τις τοπικές οικονομίες τρομοκρατούν και ξεριζώνουν βίαια μεγάλα τμήματα του πληθυσμού ρίχνοντας τα στον ωφέλιμο για το σύστημα παγκόσμιο μεταναστευτικό «εφεδρικό στρατό». Τα υποτελή περιφερειακά κράτη ευνοούν την μετανάστευση ως πηγή συναλλάγματος (μεταναστευτικά εμβάσματα) για την αναπαραγωγή της στρεβλής, παρασιτικής χρεωμένης τοπικής οικονομίας και ως εναλλακτική δικλίδα αποφυγής της εσωτερικής απειλής που θα εγκυμονούσε για τα διεφθαρμένα καθεστώτα η απουσία «διεξόδων» μεταναστευτικής διαφυγής του άνεργου εργασιακού δυναμικού (ειδικά του πιο καταρτισμένου και συνειδητοποιημένου). Τα ίδια τα Κράτη της Νέας Τάξης είναι αυτά που ρυθμίζουν βάσει των συμφερόντων, απαιτήσεων και κοινωνικών σχεδιασμών των υπερελίτ της Εσπερίας, την σύνθεση (ανειδίκευτοι-ειδικευμένοι), την έκταση (τον αριθμό), τον τόπο προορισμού (εγκατάστασης), τη χρονική διάρκεια και το ειδικό νομικό καθεστώς που αφορά τις εισροές της παγκόσμιας μετανάστευσης από το Νότο στο Βορρά. Στη Δύση δεν έχουμε εισροή μόνο πλήθους εξαθλιωμένων και ανειδίκευτων τριτοκοσμικών μεταναστών αλλά και ειδικευμένων εργαζομένων (όπως πχ Ινδών, Πακιστανών και Ανατολικοευρωπαίων πληροφορικάριων κ.α.) καθώς επίσης και υψηλά καταρτισμένων επιστημόνων (το γνωστό πρόβλημα της «διαρροής εγκεφάλων»). Και βέβαια οι δυτικές ελίτ επωφελούνται ιδιαίτερα από την αποφυγή του λογαριασμού των εξόδων αναπαραγωγής της αλλοδαπής εργασιακής δύναμης (φροντίδα ως την ενηλικίωση, διατροφή, στέγαση, περίθαλψη, εκπαίδευση) ο οποίος έχει εξοφληθεί μέσα στις περιφερειακές χώρες καταγωγής. Η δυτική ολιγαρχία, το αμερικανικό και ευρωπαϊκό κεφάλαιο, με την αθρόα εισαγωγή κακοπληρωμένων μεταναστών πετυχαίνει τον «εξορθολογισμό» του κόστους για τις ανάγκες της διεθνούς ανταγωνιστικότητας και της αχαλίνωτης κερδοσκοπίας (με τη δραματική μείωση των εργατικών μισθών και των συνταξιοδοτικών ανταποδοτικών παροχών, την εισφοροδιαφυγή λόγω της διευρυνόμενης «μαύρης εργασίας» κλπ), την αποφυγή των συνδικαλιστικών διεκδικήσεων, την απόλυτη υποταγή της γηγενούς εργατικής τάξης και την ανατροπή της ταξικής και εθνικής διάρθρωσης των κοινωνιών.

Σήμερα λοιπόν στην αυγή του 21 Αιώνα γινόμαστε μάρτυρες μιας πρωτόγνωρης αποσταθεροποιητικής διπολικής διαλεκτικής αλληλενέργειας ανάμεσα στο ιμπεριαλιστικό διεθνικό κεφάλαιο και στο διακινούμενο από αυτό περιφερειακό νεοπληβειακό «εφεδρικό στρατό». Ως επακόλουθο αποτέλεσμα οι εθνικές - κοινωνικές δομές ειδικά στον ευρωπαϊκό χώρο ραγίζουν συθέμελα κάτω από τις αντιφάσεις της ίδιας της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης. Πρόκειται για μια καλπάζουσα και πολυπρόσωπη εθνικο-πολιτισμική κρίση η οποία καταγράφεται μέσα στην γενική μεταλλαγή του «ευρωπαϊκού πολιτισμού» και της «ευρωπαϊκής ταυτότητας» με πιθανότερη αρνητική προοπτική την οριστική παρακμή της ίδιας της Ευρώπης δηλαδή τον παγκόσμιο εκπεσμό της σε μια δευτερεύουσας σημασίας περιφερειακή περιοχή. Η ευρωλιγαρχία αντιστρατεύται παντελώς τα κοινά γεωπολιτικά και γεωοικονομικά συμφέροντα της ευρωπαϊκής ηπείρου από το Γιβραλτάρ ως τα Ουράλια και από το Βόρειο Ακρωτήρι ως την Κύπρο. Αντιπροσωπευτικές εκφάνσεις της η δεξιο-διεθνιστική (νεοφιλελεύθερη, σοσιαλφιλελεύθερη) και η αριστερο-διεθνιστική καταδίκη της εθνικής-πολιτισμικής συγκρότησης των λαών που κατοικούν εντός των ευρωπαϊκών συνόρων. Όμως η αναγκαιότητα προάσπισης και διαφύλαξης των ενεργών εθνικών ταυτοτήτων των ευρωπαϊκών πληθυσμών μέσα στην ισότιμη αλληλεξάρτηση τους δεν αφορά απλώς ένα στοιχείο φιλελεύθερης «ανοχής» ή πολυπολιτισμικής συνύπαρξης των ποικίλων «παραδόσεων», αλλά μια θεμελιώδη προϋπόθεση λειτουργικής συνοχής, αλληλεγγύης και επιβίωσης των ευρωπαϊκών κοινωνιών που απειλούνται καθοριστικά από την καταστροφική επίδραση του υπερεθνικού κεφαλαιοκρατικού ανταγωνισμού.

Η νεοφιλελεύθερη και σοσιαλφιλελεύθερη ηγεμονία πάει παρέα με τον διαβρωτικό κοσμοπολίτικο και επιλεκτικό ψευδο-ανθρωπισμό των «ατομικών δικαιωμάτων» ο οποίος αντιμάχεται επιθετικά κάθε συλλογική εθνική, φυλετική, κοινοτική, πολιτιστική, θρησκευτική ταυτότητα και αυτονομία θέλοντας να την αντικαταστήσει με την ατομικοποιημένη «κοινωνία πολιτών» η οποία σε τελική ανάλυση είναι η ίδια η «ιδιωτική κοινωνία» η βασισμένη σήμερα στα επιδοτούμενα, ιδιωτικοποιημένα και χειραγωγημένα δίκτυα των «Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων» και στην κυριαρχική αστική νομική έννοια του «πολίτη» (καθώς και στο ιδεολογικό της συμπλήρωμα, στον ανθρωπολογικό τύπο του «κοσμο-πολίτη»). Έννοια στην οποία όχι μόνο δεν αποδίδεται η ουσιαστική αρχαιοελληνική της διάσταση «πολίτης-οπλίτης» = το ενεργό υποκείμενο της συλλογικής αυτονομίας, του «Κοινού», της «Πολιτείας», της «Πόλεως», αλλά ορίζει μια σύγχρονη εκφυλισμένη διάσταση, αυτή του «ιδιώτη» ή καλύτερα του idiot =του ανόητου, του «χρήσιμου ηλίθιου».

Γενικότερα η φιλελεύθερη ανεθνική πολιτική ανθρωπολογία της δυτικής κοινωνίας θεωρεί πως τα πρόσωπα και οι πάσης φύσεως αλλοδαπές συνομαδώσεις που εγκαθίστανται εντός της «κοινωνίας πολιτών» μπορούν να μεταπλαστούν και να αφομοιωθούν μέσα στο χωνευτήρι του νομικού και εκπαιδευτικού της πλαισίου. Κατ΄ επέκταση αντιλαμβάνεται ως ύψιστους δυναμικούς τροχούς τούτης της «κοινωνικής μηχανικής» τα «νομικά της έγγραφα» δηλαδή την «κάρτα» την απόδοση υπηκοότητας ή ιθαγένειας, την αστυνομική ταυτότητα και το διαβατήριο. Όμως όλα τούτα είναι ευχολόγια και προσδοκίες όπως είπαμε της κοινωνίας των «idiots». Οι Λατινοαμερικανοί, οι Αφρικανοί, οι Άραβες οι Ασιάτες, οι Κινέζοι, οι Πακιστανοί, οι Τούρκοι, οι Αλβανοί κ.ο.κ κατά βάθος δεν ορίζονται ούτε από τις δυτικές νομικές κατασκευές ούτε από τον εκπαιδευτικό θετικισμό αλλά από την «επιβιωτική ανάγκη», την «επιβιωτική μάθηση» και φωτίζονται από τους λύχνους των εθνικών, πολιτισμικών και θρησκευτικών τους παραδόσεων και ταυτοτήτων που είναι πιο θεμελειώδεις και κατά πολύ ισχυρότερες από τα πλαστά πρότυπα, τους κίβδηλους κώδικες και την απαξία της κοσμοπολίτικης «κοινωνίας πολιτών». Αυτό που είναι ετοιμόρροπο, έτοιμο να καταρρεύσει και να «αφομοιωθεί» στο χάος των επερχόμενων πριμιτιβιστικών αντιμαχιών, δεν θα είναι οι φάλαγγες «των νέων βαρβάρων» που μπαίνουν τώρα μέσα στη σύγχρονη «Ρωμαϊκή αυτοκρατορία» όχι ένοπλα αλλά άοπλα προσκεκλημένες και οδηγημένες από τον «αυτοκράτορα και τη Σύγκλητο», αλλά θα είναι η ίδια η παρακμάζουσα «Νέα Ρώμη» τις οποίας τα ριζώματα διαβρώνονται ανεπανόρθωτα. Οι δυτικές υπερελίτ εποικίζουν τις κοινωνίες της Εσπερίας με αυξανόμενο ρυθμό. Οι νέοι οικιστές θα ενταχθούν μόνον φαινομενικά στους ατομικιστικούς ανθρωπολογικούς ψευδοκώδικες του «ελεύθερου» δυτικού καπιταλιστικού κόσμου παραμένοντας πιστοί στις δικές τους ανεπίσημες αλλά δρώσες ζωτικές κοσμοεικόνες οι οποίες και αποτελούν τη γενεσιουργό αιτία για τη συγκρότηση στρατηγικών μειονοτήτων. Μόλις οι γενικότερες συνθήκες το επιστρέψουν και όταν συσσωρευτεί η κρίσιμη μάζα των απαραίτητων αντιθετικών δυναμικών στοιχείων τότε μπροστά στον εθνικισμό των μεταναστών η πολυπολιτισμική «κοινωνία πολιτών» θα καταρρεύσει σαν χάρτινη Βαβέλ.

Η Νότια και Μεσογειακή Ευρώπη (Πορτογαλία, Ισπανία, Γαλλία, Ιταλία, Ελλάδα, Κύπρος κ.α.) από παραδοσιακή ζώνη εξαγωγής εργατικής δύναμης στο πλούσιο Βορρά μεταβλήθηκε κατά τη φάση της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης σε σύγχρονη γεωπολιτική ζώνη παράνομης διακίνησης και εκτεταμένης εισαγωγής αφρικανικών, βαλκανικών και ασιατικών λαθρομεταναστευτικών μαζών. Η λαθρομεταναστευτική αυτή πλημμυρίδα είναι σήμερα το γενικότερο χαρακτηριστικό του μεγάλου Μεσογειακού χώρου. Εδώ έχουμε μια τεράστια θαλάσσια περιοχή, 450 εκατομμυρίων ανθρώπων, με 46.000 χλμ ακτές (90% των οποίων έχει καταληφθεί από τις ανθρώπινες δραστηριότητες), όπου η Νότια και η Ανατολική πλευρά της εφάπτεται φυσικά με τις άλλες δυο ηπείρους του «παλαιού κόσμου». Πρόκειται λοιπόν για ένα χώρο όχι απλώς «σπουδαίο» ή «ζωτικό» αλλά γεωστρατηγικά «κρίσιμο» για όλη την Ευρώπη. Οι ελίτ της οποίας μοχθούν να εξαλείψουν απ΄ το επίκεντρο τα συνδεδεμένα γεωπολιτικά και γεωοικονομικά συμφέροντα των μεσογειακών λαών. Τα όποια διακρατικά διμερή σύμφωνα για την συγκράτηση του προβλήματος της παράνομης μετανάστευσης αυτοακυρώνονται καθώς αποτυπώνουν μια κεφαλαιώδη ασάφεια καθώς οι συντάκτες-φορείς τους δεν έχουν εθνική και γεωστρατηγική αυτοσυνείδηση που να σέβεται στοιχειωδώς την γεωγραφική αντικειμενική πραγματικότητα (εδαφικότητα), την ιστορία, την εθνική εδαφική κυριαρχία και ακεραιότητα, την παράδοση και την ταυτότητα. Κάτι που χαρακτηρίζει κατ΄ εξαίρεση μονάχα τη σημερινή ελίτ του τουρκικού νεοθωμανισμού και για τούτο αυτή χρησιμοποιεί (απέναντι στην Ελλάδα) το «λαθρομεταναστευτικό χαρτί» ως όπλο γεωστρατηγικής κατατριβής και εθνολογικού μετασχηματισμού .


info

[1]-UN statistics show migration as a dynamic and diversifying force in global development.

[2]-Γ.Γ. ΕΣΥΕ, Έρευνα για τη Θέση στην Αγορά Εργασίας των Μεταναστών και των Άμεσων Απογόνων τους.
Επιστροφή στην κορυφή
εγω
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Ιαν 12, 2010 1:10 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
ολα ειναι προσχεδιασμενα και επιδοτουμενα ποιος θα παει που, πως και ποτε.
γιατι δεν ηρθαν κοσοβαροι τουρκαλβανοι στην ελλαδα, τοτε με τον πολεμο στο κοσοβο αλλα πηγαν κυριως στην ελβετια???
γιατι δεν ηρθαν σερβοι, που με τους βομβαρδισμους επρεπε να ερθουν εκατομυρια???
και μην ξεχναμε ποτε πως ξεκινησε αυτο.

Το 90 δοθηκε διαταγη στο καθεστως των αθηνων απο ταφεντικα τους στην ουασιγκτον, καθως και στην ιταλια να παρουν απο μισο εκατομυριο αλβανους ο καθενας.
η ιταλια ειπε οχι, επνιξε μερικες χιλιαδες στην αδριατικη, και ετσι δεχτηκε ο αδυναμος κρικος, δηλαδη το καθεστως των αθηνων να παρει 900.000 τουρκαλβανους και η ιταλια μονο 100.000.
το ειχε πει πρωτος ο παπαθεμελης αν δεν κανω λαθος, και υπαρχει και βιντεο στο γιουτουμπ που ξεφυγε και στον τραγκα.
ο παπαθεμελης ειχε πει επισης, για να δειξει και την απολυτη δουλοπρεπεια των δικων μας, οτι ενω τους ειπαν παρτε κανα δυο εκατομυρια ξενους, αυτοι- για να δειξουν οτι ειναι πιστα σκυλια- ειπαν φερτε τρια εκατομυρια...
κατι ακουσα τωρα τελευταια για μια βουλευτη του κκε αν δε κανω λαθος την λουλε, που επεμενε και ορυονταν οτι στην ελλαδα υπαρχουν 15 εκ. ανθρωποι.
8 εκ. ελληνες και 7 εκ. ξενοι.
ειναι δυνατον? λεει αληθεια?
αν θελετε ψαξτε το
Επιστροφή στην κορυφή
ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ



Ένταξη: 22 Μάρ 2006
Δημοσιεύσεις: 440
Τόπος: ΕΛ-ΛΑΣ

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Ιαν 12, 2010 5:26 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Έτυχε χθες να παρακολουθήσω στο ραδιόφωνο την ιστορία μίας Ιρανής με κουρδική καταγωγή εν ονόματι Χίβα. Προσωπικα αντιτίθεμαι στην παραχώρηση ιθαγενείας στον οποιονδήποτε. Πιστεύω όμως ότι σε τέτοια άτομα, τα οποία ομολογουμένως μπορούν να προσφέρουν στην Ελλάδα, αγαπούν την Ελλάδα, θα έπρεπε να δίδεται η Υπηκοότητα (citizenship), άλλωστε ο ίδιος ο Κρίστιαν Μπάρναρντ την έλαβε και δικαίως αφού τη ζήτησε.

Κατά τα άλλα συμφωνώ με τα λεχθέντα.
_________________
ΚΑΛΛΙΣΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑΝ ΗΓΗΤΕΟΝ ΠΡΟΣ ΑΛΗΘΙΝΟΝ ΒΙΟΝ ΤΗΝ ΕΚ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΠΕΡΙΓΙΓΝΟΜΕΝΗΝ ΕΜΠΕΙΡΙΑΝ. ΜΟΝΗ ΓΑΡ ΑΥΤΗ ΧΩΡΙΣ ΒΛΑΒΗΣ ΑΠΟ ΠΑΝΤΟΣ ΚΑΙΡΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΤΑΣΕΩΣ ΚΡΙΤΑΣ ΑΛΗΘΙΝΟΥΣ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΤΟΥ ΒΕΛΤΙΟΝΟΣ
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος

 
Μετάβαση στη:  
Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης

Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες