Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης


Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Το πολιτικό "μπαρμπούτι"

< Επισκόπηση προηγούμενης Θ.Ενότητας | Επισκόπηση επόμενης Θ.Ενότητας > 
Συγγραφέας Μήνυμα
Κλασσικοπερίπτωσις
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Ιούν 24, 2009 7:59 am    Θέμα δημοσίευσης: Το πολιτικό "μπαρμπούτι" Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
http://klassikoperiptosi.blogspot.com/2009/06/blog-post_6151.html


ΠΟΤΕ ΘΑ ΠΕΣΕΙ ΤΕΛΙΚΑ Η "ΖΑΡΙΑ" ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ;

Αν πιστέψει κανείς τα "παπαγαλάκια" της Ρηγίλης ίσως το εκλογικό μπαρμπούτι παιχτεί το Σεπτέμβριο, αν πάλι δεχτούμε την άποψη του Γ. Παπανδρέου ότι η επόμενη θητεία του προέδρου της Δημοκρατίας (ο οποίος μπορεί να είναι ο ίδιος ή κάποιος άλλος) απαιτεί κοινοβουλευτική σύνθεση που θα έχει προκύψει από νωπή λαϊκή εντολή, τότε μάλλον η τσόχα για το μπαρμπούτι θα έχει στρωθεί ήδη πριν τον Μάρτιο του 2010. Πάντως αυτό που είναι πια οφθαλμοφανές είναι ότι στο ΠΑΣΟΚ τα ζάρια τα έχουν από καιρό στη χούφτα τους την οποία κουνούν επιδεικτικά προς το γαλάζιο στρατόπεδο.

Για εμάς τους απλούς 'Ελληνες ψηφοφόρους, αυτό που έχει τελικά σημασία είναι αν θα βγούμε κερδισμένοι από αυτό το παιχνίδι. Και δεν μιλάμε για εκείνους που στοιχημάτισαν στον ένα ή τον άλλο παίκτη, αυτοί σίγουρα θα έχουν ένα προσωπικό μέλλον ανάλογο του αποτελέσματος της ζαριάς.

Για εμάς το διακύβευμα δεν περιορίζεται στο ποιος και πώς θα προκαλέσει εθνικές εκλογές ή πότε θα γίνουν αυτές, αλλά το αν υπάρχει ή δεν υπάρχει η πρόθεση εκ μέρους των πολιτικών "παικτών" να προχωρήσουμε στο μέλλον με ίσια την πλάτη και στα δύο πόδια.

Η τελευταία πρόβα των ευρωεκλογών
έδειξε ότι η "παράσταση" δεν πήγε καλά. Οι μισοί από τους προσδοκώμενους θεατές δεν συγκινήθηκαν από τη ρεκλάμα της.

Έφταιγε το σενάριο;

Έφταιγαν οι ηθοποιοί;

Μήπως ο κόσμος κατάλαβε ότι ο σκηνοθέτης είναι λεχρίτης και τους αποπροσανατολίζει;

Ότι και να φταίει αυτό που έγινε φανερό είναι ότι ο κόσμος δεν συγκινείται πια με τις επιθεωρήσεις και ζητά κάτι πιο ποιοτικό. Βαρέθηκε να τον θεωρούν εύκολο και χειραγωγήσιμο και απαιτεί από τους πολιτικούς αυτό που τα τελευταία χρόνια είχε μπει στο περιθώριο για χάρη των επικοινωνιακών τρυκ και της ρητορικής του συγκεχυμένου λόγου.

Αναφερόμαστε στην υγιή πολιτική επιχειρηματολογία και όχι στις χορευτικές φιγούρες του μπαλκονάτου ρήτορα που νομίζει ότι φωνάζοντας ,χαμογελώντας, κουνώντας τα χέρια και παριστάνοντας τον σοβαρό θα τυλίξει σε ένα ψηφοδέλτιο τον Έλληνα ψηφοφόρο.

Η πολιτική δεν είναι πια η τέχνη του να λές ψεμματα όπως έλεγε ο Ρουσώ αλλά μια παρηκμασμένη τεχνική διαφήμισης κάποιων θέσεων που όλοι γνωρίζουν ότι μετεκλογικά παραμένουν στη…θέση τους ακίνητες. Είναι θέμα λοιπόν εθνικής επιβίωσης η έξοδος από την παρακμή του πολιτικού πολιτισμού και αυτό μπορεί να γίνει μόνο με ρηξικέλευθες και απόλυτα δεσμευτικές πολιτικές θέσεις που θα αντιπαρατεθούν στην περιρέουσα νεο-εποχίτικη ατμόσφαιρα. Θα προκαλέσει πάλι το πολιτικό ενδιαφέρον των Ελλήνων πολιτών εκείνος ο πολιτικός λόγος που θα βάλει τέρμα στην ανάδειξη της απαξίας σε αξία και του εθνομηδενισμού σε "εθνικό" στόχο. Όλοι θα προσέξουμε εκείνον που θα δεσμευτεί ότι δεν θα ακολουθήσει καμία πάροδο της νεοφιλελεύθερης πολιτικής βαρβαρότητας ακόμα κι αν αυτή έχει "σοσιαλίζοντα" πεζοδρόμια.

Πρέπει ο υποψήφιος ηγέτης να αποτάξει λόγω και έργω οποιαδήποτε σχέση με διαπλεκόμενα κέντρα παραεξουσίας και αυτό δεν μας αρκεί να το κάνει σε μια ταβέρνα τρώγοντας με το κονκλάβιο ,αλλά από το μπαλκόνι με σαφήνεια και λεβεντιά.

Δεν είναι η ρητορική των ΛΑΟ-πλάνων ελλαδεμπόρων, το δείγμα του πολιτικού λόγου που περιμένει να ακούσει ο δυσκολεμένος και ταλαιπωρημένος Έλληνας. Τέτοιου είδους επιθεωρησιακά νούμερα μπορεί περιστασιακά να προσελκύσουν το 7% του κοινού που θα πάει να δει την παράσταση η οποία αργά ή γρήγορα θα κατέβει και την αποτυχία θα τη χρεωθούν ΟΛΟΙ.

Είναι λοιπόν μονόδρομος για κάποιους να αποφασίσουν να εγκαταλείψουν το ρόλο του "καλοστημένου" πολιτικάντη και να βγουν στους δρόμους και στα μπαλκόνια σαν πραγματικοί πολιτικοί εκφράζοντας αληθινές και εθνικές πολιτικές.

Εξ΄άλλου ποια πολιτικάντικη μπουρδολογία θα πείσει τον Έλληνα ψηφοφόρο ότι όλα αυτά τα χρόνια των εθνικών παραχωρήσεων και υποχωρήσεων έφεραν αποτέλεσμα.

Ποια επιχειρηματολογία μπορεί να αντιστρέψει την αξία της εικόνας του Αγαθονησιώτη που κοιτάζει με πίκρα τον ουρανό βλέποντας να περνούν τα τούρκικα αεροπλάνα πάνω από την ταράτσα του σπιτιού του.

Πώς θα πείσουν οι υποτακτικοί της Pax-Americana τον Μακεδόνα που με οργή βλέπει το θράσος του γειτονικού κρατικού μορφώματος να αποκτά τεχνητά έστω ιστορική οντότητα που με τη μαγιά της "Νέας Τάξης Πραγμάτων" φουσκώνει, απειλεί και διεκδικεί.

Είναι δυνατόν το υπουργικό χέρι με το Rolex και οι γκριμάτσες του "λαϊκού" αριστοκράτη να αγγίξουν έστω και ελάχιστα την ψυχή του νέου καρκινοπαθή εργαζόμενου και ασφαλισμένου που η μια επιτροπή τον στέλνει με κλωτσιές στην άλλη για να του εγκρίνουν μια εξέταση ή μια χημειοθεραπεία;

Πόσο μπορεί
να περιμένει ακόμα ο συνταξιούχος των 600 ή των 400 ευρώ την "θεά αυτορύθμιση" και τον "ανταγωνισμό" του νεο-φιλελεύθερου καπιταλισμού να χτυπήσει τα καρτέλ των κουμπάρων που πουλάνε το γάλα στον Έλληνα με διπλάσια τιμή από αυτήν που εξάγεται στη Γερμανία.

Κάποτε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είχε πει ότι η Ελλάδα ανήκει στη δύση.
Σήμερα η πολιτική έκανε ένα βήμα πιο πέρα προσπαθώντας να μας πείσει ότι η εθνική συνείδηση είναι ένα αναχρονιστικό και άχρηστο διακοσμητικό υλικό και ότι όλοι μας πρέπει να αποκτήσουμε εκείνη την κολοβωμένη συνείδηση του "παγκόσμιου πολίτη" γιατί μόνο έτσι η "διεθνής κοινότητα" θα μας θεωρεί φίλους και συμμάχους. Τι κι αν χάσουμε μερικά από τα κυριαρχικά μας δικαιώματα, τι κι αν καταντήσουμε μια ...πολυπολιτισμική χώρα με περιθωριοποιημένους του ιθαγενείς. Αρκεί τα επιτόκια να είναι χαμηλά και οι "ενεργοί" ψηφοφόροι να πεισθούν να στοιχηματίσουν στο πολιτικό μπαρμπούτι.

ΑΥΤΟ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΝΤΗΜΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΕΚΠΟΡΝΕΥΣΗ ΚΙ ΟΧΙ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΑΞΙΟΠΡΕΠΗΣ ΖΩΗ.

Όταν λοιπόν τότε ο Καραμανλής έλεγε ότι "Η Ελλάς ανήκει εις την δύσιν" εύστοχα ο Ανδρέας Παπανδρεου του απαντούσε ότι:

"Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ".


ΣΗΜΕΡΑ ΔΕΝ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΡΗΤΟΡΙΚΗ ΑΠΛΩΣ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ Η ΕΠΑΝΑΛΗΨΗ ΑΥΤΗΣ ΤΗΣ ΦΡΑΣΗΣ, ΑΛΛΑ ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΣΥΝΘΗΚΗ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ Η ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΩΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗΣ ΚΑΙ ΑΝΑΜΦΙΣΒΗΤΗΤΗΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ.
Επιστροφή στην κορυφή
ΤΑΜΕΡΛΑΝΟΣ
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Ιούν 24, 2009 8:51 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
ΑΝΤΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΨΗΣΙΣΕΙ ΚΑΝΕΙΣ.
ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ?
Ο ΨΥΧΑΡΗΣ?
Επιστροφή στην κορυφή
Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ



Ένταξη: 08 Ιούν 2009
Δημοσιεύσεις: 23
Τόπος: ΑΘΗΝΑ

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Παρ Ιούν 26, 2009 1:47 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
ΣΕ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟ ΚΑΤΗΦΟΡΟ Η ΕΛΛΑΔΑ

1. ΤΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ

Και ίσως να είναι η πρώτη φορά στην ιστορία της, που αυτή η πορεία φθοράς, αποδιάρθρωσης, αυτή η διαδικασία αποκαθήλωσης της εθνικής υπόστασης και απόλυτης «μπαχαλοποίησης» του καθημερινού γίγνεσθαι, ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια όλων μας σαν κακογυρισμένη ταινία.

Είναι η πρώτη φορά ίσως που κανείς δεν προσπάθησε, κανένας δεν κόπιασε, κανένας δεν ίδρωσε για ν ανατρέψει τις όποιες κατακτήσεις (όσο αμφιλεγόμενες και αν ήταν) της μεταπολεμικής Ελλάδας.

Δε χρειάστηκε να το κάνει…
Δε χρειάστηκε να το επιχειρήσει καν…

του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ http://ellinikoforum.blogspot.com/

Οι καλοθελητές που συνθέτουν το πολιτικό σύστημα , αυτοί που το οικοδόμησαν με μεράκι και που κάνουν τα πάντα, ακόμα και …αντιπολίτευση για να το συντηρούν, φρόντισαν να παραδώσουν τα κλειδιά και μαζί μ αυτά τα ιερά και τα όσια αυτής της χώρας.

Για τα σοβαρά και σπουδαία που κρίνονται καθημερινά κανείς δε μιλά.
Κι εκείνοι που επιχειρούν κακότεχνα να δημοκοπήσουν καταπιανόμενοι με κάποιες πλευρές τους, είναι ολοφάνερο πως αναζητούν εφαλτήρια για να εξυπηρετήσουν μικροκομματισμούς και ανίερες σκοπιμότητες.

2. ΟΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΔΟΘΗΚΑΝ.

Προοπτική???
Σχεδιασμός???
Ελπίδα???
Είναι μερικά μόνο από τα μεγάλα ερωτηματικά που είναι καταδικασμένα σ αυτό το σάπιο σκηνικό να μένουν αναπάντητα…

Ο καταγγελτικός λόγος περισσεύει στις μέρες μας. Άλλωστε πάντα ήταν εύκολο να καταδείξεις αυτά που κάνει ή δεν κάνει κανείς, πολύ δε περισσότερο που τα τελευταία χρόνια όλα τούτα εκδηλώνονται με τρόπο ιδιαίτερα προκλητικό.

Ποιος όμως τόλμησε να δείξει που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια οι κυρίαρχες επιλογές, οι υπαναχωρήσεις και η μειοδοσία στο βαθμό που δεν ανατραπούν άμεσα???

Ποιος πήρε την πρωτοβουλία να αφυπνίσει αυτόν το λαό και να τον κάνει μπαίνοντας ο ίδιος μπροστά, ανάχωμα για να μπει ένα τέλος σ αυτή την κατηφόρα???

Ποιος τόλμησε να προσδιορίσει με σαφήνεια την εθνική κόκκινη γραμμή, να την αναδείξει σε κυρίαρχο στοιχείο της σύγχρονης πολιτικής πραγματικότητας, να υποτάξει το σύνολο της δουλειάς του στην απρόσκοπτη εξυπηρέτησή της και να συσπειρώσει μαχητικά γύρω από αυτήν και σε στόχους σαφείς και συγκεκριμένους τις πιο ζωντανές δυνάμεις του λαού μας???

ΚΑΝΕΙΣ.
Κάποιοι γιατί δεν θέλησαν. Γιατί συνειδητά επέλεξαν να εξυπηρετήσουν και να προωθήσουν συγκεκριμένες επιλογές και σχεδιασμούς που αποβλέπουν στην παγίωση μιας διαφορετικής πραγματικότητας, που άλλοι σχεδίασαν και που επείγονται να επιβάλλουν.

Κάποιοι άλλοι γιατί δεν μπόρεσαν. Γιατί εγκλωβισμένοι σε απεραντολογίες και ιδεολογήματα του παρελθόντος, δεν έχουν την ικανότητα ενδεχομένως και την προθυμία, να συνειδητοποιήσουν πως εκτός από την ανέξοδη επαναστατική γυμναστική του πεζοδρόμιου, υπάρχουν και τα σχέδια που γίνονται κάτω από το τραπέζι. Σχέδια που δεν ακολουθούν πολιτικά πρωτόκολλα και δεν συνάδουν με προσεγγίσεις μεθοδολογικές για να τα αντιλαμβάνεται κανείς «κατά πως έμαθε»…

Υπάρχουν και οι τρίτοι, εκείνοι που προσπάθησαν, εκείνοι που υγιώς ανέδειξαν πλευρές των προβλημάτων, αλλά που δεν κατάφεραν να πείσουν για το ρεαλιστικό της πρότασης και το ελπιδοφόρο της παρουσίας τους στην πολιτική ζωή. Κι αυτό δεν είναι τυχαίο. Αυτή είναι η μοίρα της ασυνέχειας, της αποσπασματικότητας, της περιοδικότητας στην εμφάνιση και στην πολιτική παρουσία.
Κυρίως όμως είναι συνέπεια, της ελλιπούς πολιτικής αναζήτησης, και πάνω απ΄όλα της αποϊδεολογικοποίησης της πολιτικής τους υπόστασης και πρακτικής.
Αυτά τα κενά, ο εποχιακός παραγοντισμός και η επετειακή δράση δεν είναι δυνατόν να τα αναπληρώσουν.

3. ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ?

Φυσικά και υπάρχει.
Μπορεί να καθυστερήσαμε, αλλά δεν δικαιούμαστε να ολιγωρήσουμε έτι περαιτέρω.

Την προοπτική και τη λύση, θα πρέπει να την δώσει ένας νέος πολιτικός σχηματισμός.
Ένας σχηματισμός που δεν θα καιροσκοπεί αλλά θα επιβάλει την πολυεπίπεδη παρουσία του σε κάθε χώρο.
Ένας σχηματισμός που δε θα είναι συμβιβασμένος και αυτάρκης με την καταγγελία και την άρνηση, αλλά αυστηρά προσηλωμένος σε μια απαραβίαστη εθνική κόκκινη γραμμή, χωρίς εκπτώσεις, σκόντο και συμβιβασμούς.
Που δεν θα αποχρωματίσει αλλά θα πολιτικοποιήσει τα προβλήματα και τις λύσεις τους.
Που δεν θα υποκριθεί αλλά θα ιδεολογικοποιήσει τη δράση του και θα ατσαλώσει τις επεξεργασίες του στον αντίποδα της νεοταξικής ιδεολογίας και πρακτικής και όχι σε θολά και αδιέξοδα νεφελώματα που το μόνο που κάνουν είναι να αποκόπτουν την ιδεολογική καθαρότητα από τις κυρίαρχες εθνικές προτεραιότητες και αξίες.
Που δε θα αποκλείει αλλά θα συσπειρώνει.
Που δε θα ψαρεύει σε θολά νερά αλλά θα συγκεκριμενοποιεί στόχους, διαδρομές διεξόδους που θα εμπνέουν και δε θα παροπλίζουν τις ζωντανές δυνάμεις αυτού του λαού.
Που δεν θα είναι λιγότερο οικολογικός απ ότι πολιτικά απαιτείται και δε θα παραβλέπει την πολιτικότητα των οικολογικών προσεγγίσεων στο όνομα μιας ακατάσχετης …πρασινολογίας.

Απαιτείται ένας νέος πολιτικός σχηματισμός που θα εφαρμόσει στην πράξη δημιουργικά, επιθετικά και από κάθε άποψη ελπιδοφόρα το… «ΟΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΧΘΡΟΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΜΑΖΙ ΜΑΣ». Που θα αναβαθμίσει και θα δώσει ουσιαστικό περιεχόμενο σ αυτό το σύνθημα.

Οι υπάρχοντες πολιτικοί σχηματισμοί έχουν ήδη ξεπεραστεί.
Δεν είναι φορείς της λύσης.
Έχουν ταυτιστεί με τη σήψη και την αναποτελεσματικότητα. Με την απεραντολογία και τη μιζέρια.

Δεν παρέχουν…
Δεν προτείνουν…
Δεν εμπνέουν…

Καμία ελπίδα, καμία διέξοδο, καμία προοπτική.

Όσο συμβιβαζόμαστε μ αυτούς δε θα αναστήσουμε…
Ούτε το όραμα…
Ούτε την πολιτική…
Ούτε την Ελλάδα.

Το επόμενο βήμα πρέπει να γίνει τώρα.
Και να είναι βήμα σταθερό και σίγουρο.
Να είναι βήμα που θα βλέπει την πολιτική, την προοπτική, την αναξιοποίητη δυναμική του λαού μας και όχι την επόμενη εκλογική αναμέτρηση.

Ο ΑΘΛΗΤΗΣ ΠΟΥ ΚΟΒΕΙ ΜΕ ΔΥΝΑΜΗ ΤΟ ΝΗΜΑ, ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΒΛΕΠΕΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥ ΤΟ ΝΗΜΑ, ΑΛΛΑ ΣΤΟΧΕΥΕΙ ΝΑ ΤΕΡΜΑΤΙΣΕΙ ΠΟΛΛΑ ΜΕΤΡΑ ΜΕΤΑ ΑΠ ΑΥΤΟ.

Αυτή η στήλη θα πάρει συγκεκριμένες πρωτοβουλίες την επόμενη περίοδο, για να πάρουν τα οράματα σάρκα και οστά.

Για ν αναστήσουμε την πολιτική… την ελπίδα… την Ελλάδα.
_________________
Κ.ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα MSN Messenger
Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ



Ένταξη: 08 Ιούν 2009
Δημοσιεύσεις: 23
Τόπος: ΑΘΗΝΑ

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τρι Ιούν 30, 2009 8:43 pm    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Η ΔΙΕΞΟΔΟΣ ΘΑ ΕΡΘΕΙ. ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ …ΝΤΑΛΑ ΜΕΣΗΜΕΡΙ ! ! !

Και θα έρθει από ανθρώπους γαλήνιους αλλά ταυτόχρονα και εκρηκτικούς.

Κι αυτή η γαλήνη, θα είναι ενδεικτική της αυτοπεποίθησης τους. Μιας αυτοπεποίθησης που θα τροφοδοτείται απ τη σαφέστατη επίγνωση του χαρακτήρα των προβλημάτων της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας στα πλαίσια ενός κόσμου που η πολυπλοκότητα και οι αντιφάσεις του, μόνο ως πρόκληση είναι δυνατόν να εκλαμβάνονται.

Του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
http://ellinikoforum.blogspot.com/

Κι αυτή η εκρηκτικότητα, αν μη τι άλλο θα καταδεικνύει την αποφασιστικότητα αυτών των ανθρώπων, να μη συμβιβαστούν με τίποτε λιγότερο από αυτό που αξίζει σ αυτό το λαό.

Αυτή η γαλήνη και αυτή η εκρηκτικότητα, σύντομα θα συναντηθούν εκεί που χτίζεται η ιστορία, μ ένα λαό θυμωμένο για όσα του στέρησαν.
Εξοργισμένο για τον τρόπο με τον οποίο τον χρησιμοποίησαν.
Αηδιασμένο από τη σαπίλα του πολιτικού συστήματος.
Προδιατεθειμένο να εμπνευστεί από αυτό που θα έχει τη δύναμη να τον εμπνεύσει. Αποφασισμένο και δυνατό, έτοιμο να διεκδικήσει και να κερδίσει αυτό που δικαιούται γι αυτόν και για τα παιδιά του στην καθημερινότητα, στη δουλειά, στη μόρφωση, στο περιβάλλον, στον πολιτισμό και στην ιστορία του, στα δίκια του που του αμφισβητούν, στην πατρίδα του που απειλείται.

ΟΧΙ. ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΑΠΟΘΕΩΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΡΟΜΑΝΤΙΣΜΟΥ.

ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗΣ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑΣ ΠΟΥ ΠΛΕΟΝ ΔΕΝ ΑΝΕΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑΝ ΝΑ ΤΗΝ ΠΕΡΙΦΡΟΝΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΠΕΡΝΑ ΑΔΙΑΦΟΡΑ.

Τα πολιτικά κόμματα συμβιβάστηκαν. Ενσωματώθηκαν στο σύστημα, αφομοιώθηκαν απ αυτό, κρατώντας το καθένα το δικό του διακριτό ρόλο στα πλαίσια του. Επιχειρούν απεγνωσμένα να προσδιορίσουν την υποτιθέμενη διαφορετικότητά τους σε δευτερεύουσας και τριτεύουσας σημασίας ζητήματα, για να κρύψουν τη θλιβερή τους ταύτιση στα κορυφαία και στα ουσιώδη.

Επαψαν να είναι μηχανισμοί παραγωγής πολιτικής σκέψης και αποτελεσματικής δράσης, και μεταλλάχθηκαν σε εργαλεία επιβολής των νεοταξικών επιλογών αναδεικνύοντας επίπλαστες αντιθέσεις που απλά προσδίδουν αληθοφάνεια σ αυτές τις επιλογές. Δεν τις αμφισβητούν. Δεν τις ανατρέπουν.

Και φυσικά δεν είναι δυνατόν να τις ανατρέψουν και οι περιστασιακές πολιτικές μονομέρειες που αυτοχρήζονται αυθαίρετα σε «ολοκληρωμένες πολιτικές σκέψεις» γιατί απλά … δεν είναι. Και τέτοιες δεν υπήρξαν ποτέ.

Η «επιθετική πολιτική ατζέντα» δεν διαμορφώνεται όταν άγεσαι και φέρεσαι από τα θέματα της ημερήσιας διάταξης .με τα οποία κάποιοι άλλοι επέλεξαν να βομβαρδίζουν τη ζωή και την κοινωνία.

Διαμορφώνεται όταν το πολιτικό κόμμα ορίζει το ίδιο την κόκκινη γραμμή, με ωριμότητα, προβλεψιμότητα και συναίσθημα ευθύνης.
Όταν την οριοθετεί κοινωνικά…
Όταν την αποσαφηνίζει με τρόπο ξεκάθαρο πολιτικά…
Όταν δεν την αποχρωματίζει ιδεολογικά ούτε αυτή ούτε τη δράση του…
Όταν δεν την αποσυνδέει από το γενικότερο πλαίσιο στόχων, επιδιώξεων και πολιτικών το οποίο αποτελεί και «εν δυνάμει» το φυσικό της περιβάλλον.

Η ΛΥΣΗ ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΝΑΙ …ΝΤΑΛΑ ΜΕΣΗΜΕΡΙ.

ΘΑ ΕΡΘΕΙ ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ ΓΑΛΗΝΙΟΥΣ ΚΑΙ ΕΚΡΗΚΤΙΚΟΥΣ, ΙΚΑΝΟΥΣ ΝΑ ΕΜΠΝΕΥΣΟΥΝ ΚΑΙ ΠΡΟΘΥΜΟΥΣ ΝΑ ΕΜΠΝΕΥΣΤΟΥΝ.

ΓΙΑΤΙ ΤΟ «ΟΧΙ» ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΘΥΜΩΜΕΝΟΥ ΛΑΟΥ ΩΡΙΜΑΣΕ ΠΙΑ…

Είναι το ΟΧΙ στα αδιέξοδα…

Το ΟΧΙ στο πολιτικό σύστημα που σάπισε και βρωμά…

Το ΟΧΙ στο κράτος που τρώει τα παιδιά του…

Είναι το ΟΧΙ σε μια πολιτεία, που το μόνο για το οποίο νοιάζεται είναι να φορολογεί ακόμα και τους φόρους που η ίδια επιβάλλει, για να καλύψει τα ελλείμματα που διαρκώς μεγαλώνουν, χωρίς να υπάρχει ποτέ υπεύθυνος για την εμφάνιση και την περαιτέρω διόγκωσή τους..

Είναι το Όχι στην ανυπαρξία δυναμικής και με προοπτική πολιτικής…

Το ΟΧΙ στον ενδοτισμό…

Το ΟΧΙ στην ανυπαρξία σχεδιασμού για το μέλλον και την προοπτική αυτού του τόπου.

Κι αυτό το ΟΧΙ το ξεκάθαρο και σαφές, σύντομα θα μετατραπεί σ ένα βροντερό, σ ένα εξ ίσου ξεκάθαρο ΝΑΙ στη ΝΕΑ ΕΛΛΑΔΑ που θα του χαμογελάσει…
_________________
Κ.ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΣ
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος Επίσκεψη στην ιστοσελίδα του Συγγραφέα MSN Messenger
Κλασσικοπερίπτωσις
Επισκέπτης





ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Ιούλ 01, 2009 10:24 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
http://klassikoperiptosi.blogspot.com/2009/06/blog-post_2754.html

ΤΟ ΞΕΘΩΡΙΑΣΜΑ ΚΑΙ Η ΜΕΤΑΛΛΑΞΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΥ ΣΕ ...ΕΛΛΑΔΕΜΠΟΡΙΚΟ, ΤΑ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ ΔΟΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΗΣ REALPOLITIK (γερμανιστί)


Στις 7 Ιουνίου δεν υπήρχε ούτε ένας που να μην έβλεπε ότι οι ευρωεκλογές είχαν μεταβληθεί de facto σε μια πανελλήνια σφυγμομέτρηση της εκλογικής δύναμης των κομμάτων. Την άλλη ημέρα το πρωί ήταν πιά σαφές ότι νικητής είναι το "κόμμα" της αποχής.

3.500.000 Έλληνες πολίτες η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων ήταν κατά το 1/3 παλιοί ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ και κατά το 1/2 ψηφοφόροι της ΝΔ γύρισαν την πλάτη στα προεκλογικά κελεύσματα των δύο μεγάλων κομμάτων για να δείξουν με τον πιο σαφή τρόπο τη δυσαρέσκειά τους. Μια κίνηση σαν και αυτή του 48% των εκλογέων έβαλε κυριολεκτικά "μπουρλότο" σε όλα τα μοντέλα πρόβλεψης των εταιρειών δημοσκόπησης, οι οποίες δεν είχαν πάρει χαμπάρι ότι ο Έλληνας είχε από καιρό γράψει στα παλιά του τα παπούτσια κανόνες και νόμους της σύγχρονης Realpolitik (γερμανιστί).

Στη ΝΔ πίστεψαν ότι οι μισοί ψηφοφόροι που έχασαν θα επιστρέψουν στο "μαντρί" απλώς και μόνο αν υιοθετήσουν το νόθο πατριωτισμό των ελλαδεμπόρων του "ισογείου". Έτσι μετεκλογικά είδαμε ένα όψιμο "ενδιαφέρον" για την λαθρομετανάστευση με κορύφωση του show τις αεροπορικές βόλτες Ευρωπαίων αντιπροσώπων στα ανατολικά σύνορα του Αιγαίου.

Η ρητορεία της εθνικής αοριστολογίας και της διπλωματικής γενικολογίας άρχισε να παίρνει γαλάζιες αποχρώσεις άσχετα αν το σκηνικό από χρόνια είχε βαφτεί γκρίζο.
Ο ευρωλιγούρικος πατριωτικός "κουραμπιές" είχε ήδη τοποθετηθεί στο δίσκο και η πρόσκληση για κέρασμα άρχισε να μεταδίδεται από όλα τα συμπολιτευόμενα και ψευτοαντιπολιτευόμενα ΜΜΕ.

Σου λέει, άμα γλύψει ο δυσαρεστημένος νεοδημοκράτης την άχνη θα γλυκαθεί και θα κατεβάσει αμάσητο ολόκληρο τον κουραμπιέ. Αντε μετά με τη γλύκα στο στόμα να πικραθεί όταν θα δεί τις εξελίξεις στο Σκοπιανό, στα ελληνο-τουρκικά, στο κυπριακό κ.α.

Από την άλλη στο ΠΑΣΟΚ, για μια στιγμή γύρισαν το βλέμμα στους ψηφοφόρους τους που επέλεξαν το κόμμα της αποχής, αμέσως μετά όμως είδαν το πράσινο των οικολόγων και νόμισαν ότι το χρώμα και μόνο τους παρέχει τη δυνατότητα της δημιουργίας ...εκλεκτικής συγγένειας. Έστειλαν τον "αγγελιαφόρο" στο 6ο συνέδριο των οικολόγων στη Θεσσαλονίκη προκειμένου να μεταφέρει την επιθυμία για πολιτικό συνοικέσιο. Ακούσαμε λοιπόν το κ. Μαγκριώτη να απευθύνεται στη μεριά του κ. Τρεμόπουλου λέγοντας μεταξύ άλλων:

"...κοινός στόχος των πράσινων και του ΠΑΣΟΚ είναι η πράσινη ανάπτυξη και η αλλαγή του διοικητικού μοντέλου της χώρας και με βάση αυτούς τους δύο στόχους μπορούμε να οικοδομήσουμε το πλατύ κοινωνικό μέτωπο της μεγάλης ανατροπής, είτε το ΠΑΣΟΚ έχει την αυτοδυναμία είτε όχι".

Μεγάλο το ρίσκο που αναλαμβάνει το ΠΑΣΟΚ να παίξει μπάλα με τον Τσίπρα και τον Τρεμόπουλο. Δίνει την αίσθηση ότι προκειμένου να εξασφαλίσει κομματικές συμμαχίες είναι πρόθυμο να ρίξει νερό στο κρασί του σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που να ικανοποιήσει τον αποχρωματισμό του πατριωτισμού που ευαγγελίζονται οι δύο μνηστήρες. Ο πατριώτης ψηφοφόρος του ΠΑΣΟΚ που είδε τον Τρεμόπουλο να μιλά για μακεδονική μειονότητα και γλώσσα ή για το ... δικαίωμα των Σκοπιανών να αυτοπροσδιορίζονται ως Μακεδόνες αναρωτιέται τι δουλειά έχει ο φάντης με το ρετσινόλαδο. Πώς αλήθεια η συνάφεια με τα αγαπημένα παιδιά του CDRSEE και των "ουράνιων τόξων" θα προκαλέσει "μεγάλες ανατροπές", εκτός κι αν σε αυτές μπορεί να καταταχθεί η προστασία της αρκούδας του Βιτσίου κι όχι η προστασία των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας από τις εμφανείς πια ορέξεις των βορείων και ανατολικών γειτόνων μας.

Επειδή το ΠΑΣΟΚ είναι δυνητικά το κόμμα που θα διαδεχθεί την παρούσα κυβέρνηση, είναι ακόμα νωρίς για να σκεφτεί ότι είναι προτιμότερο να βασιστεί σε πραγματικές πατριωτικές θέσεις, η παρουσία των οποίων τελικά θα στερήσει από τους πατριδοκάπηλους ελλαδεμπόρους τον απαιτούμενο ζωτικό χώρο, από το να ταυτισθεί με κόμματα των οποίων οι θέσεις κυρίως στα εθνικά ζητήματα τα έκαναν οριακά βιώσιμα στο μετεκλογικό τοπίο.

Αν τα ελληνικά κόμματα δεν αντιληφθούν ότι τα εθνικά θέματα και ο πατριωτισμός των Ελλήνων δεν είναι σαχλαμάρες - με τις οποίες μπορούν να ασχολούνται μόνο οι φασιστοειδείς απολήξεις της "Νέας Τάξης Πραγμάτων"- αλλά τα βασικότερα πολιτικά κριτήρια που έχουν απομείνει ζωντανά στον εγκεφαλοπλυμένο από τα ΜΜΕ Έλληνα ψηφοφόρο, τότε θα δούν την παθητική δυσαρέσκεια της αποχής να διογκώνεται και να μετασχηματίζεται σε αυθόρμητη ενεργητική διαμαρτυρία με άγνωστες συνέπειες.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου έλεγε "Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ " και επιβεβαίωνε με το λόγο του την αποδοχή του αυτονόητου. Σήμερα που τίποτα πια δεν θεωρείται αυτονόητο είναι απαραίτητη η σαφής περιγραφή εκείνων των πολιτικών θέσεων που θα κάνουν αυτονόητη την θέση αυτής της ιστορικής φράσης ως δόγμα της εξωτερικής μας πολιτικής. Αυτή η φράση του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ δεν δίνει και πολλά περιθώρια στους διαδόχους του ώστε να επιδιώκουν συνοικέσια με εκείνους που ουδέποτε την πίστεψαν αλλά αντιθέτως την χλεύασαν και την θεωρούν επικίνδυνη και ανατρεπτική.
Επιστροφή στην κορυφή
Θύμιος



Ένταξη: 19 Μάρ 2006
Δημοσιεύσεις: 283

ΔημοσίευσηΔημοσιεύθηκε: Τετ Ιούλ 01, 2009 11:16 am    Θέμα δημοσίευσης: Απάντηση με παράθεση αυτού του μηνύματος
Φίλε Κλασσικοπερίπτωση», αυτό που βαραίνει, σαν αβάσταχτο φορτίο, στην σκέψη είναι ο νόμος της αδράνειας. Η πραγματικότητα έχει ανατραπεί και μεταλλαχτεί και η σκέψη μας παραμένει δέσμια σε φόρμες μιας παλιάς πραγματικότητας.
Η μαζική και εκρηκτική ριζοσπαστικοποίηση του ελληνικού λαού στα χρόνια της Χούντας και με μετά την πτώση της γέννησε το ρωμαλέο κίνημα του ΠΑΣΟΚ και έναν ηγέτη ιστορικού βεληνεκούς, τον Ανδρέα Παπανδρέου: Την ατομική προσφορά σε μια αγωνιστική μαζική ζήτηση. Και αυτό, ακριβώς, το ιστορικό συμβάν, τον έκανε χαρισματικό ηγέτη…
Εκείνη η περίοδος μας σημάδεψε όλους ανεξίτηλα, ανεξάρτητα αν συνταχθήκαμε σε αυτό το κίνημα, ή ενταγμένοι μέσα στο συνολικό ΚΙΝΗΜΑ της Αριστεράς ασκούσαμε κριτική και αναλύαμε τους «κινδύνους». Ήταν η εποχή που το αφυπνισμένο και αγωνιστικό «σώμα» και «πνεύμα» της Ελλάδας είχε μπολιαστεί με την ορμή της ελπίδας που εξέφρασε το ΠΑΣΟΚ.
Αυτό, όμως, το «μπόλιασμα» έχει γίνει σήμερα και η τύφλωσή μας, ο «νόμος της αδράνειας». Βαυκαλιζόμαστε με αυτά τα μεγαλεία και δεν θέλουμε να δούμε ότι τα πράγματα έχουν αναποδογυρίσει εντελώς, ότι το ΠΑΣΟΚ εκείνης της περιόδου έχει πεθάνει τελεσίδικα και ούτε υπάρχει δρόμος και τρόπος να ξαναγεννηθεί.
Θα παραθέσω ένα κείμενό μου που υπάρχει στο βιβλίο: «ΠΑΣΟΚ: το δώρο και η εκδίκηση της ιστορίας».




Τα αντιδεξιά σκιάχτρα της Νέας Δεξιάς*

Η ιστορία παίζει παράξενα παιχνίδια. Ένα κόμμα του μικροαστικού σοσιαλιστικού ριζοσπαστισμού που βελόνιασε τις λαϊκές ελπίδες και ανδρώθηκε με τον αντιαμερικανισμό μεταλλάχτηκε στο πλέον αμερικανόδουλο, σε δημόσιο υπάλληλο των ΗΠΑ!

ΕΧΕΙ ενδιαφέρον να μελετήσει κανείς το φαινόμενο ΠΑΣΟΚ και τις μεταλλάξεις του. Ανάμεσα στη σημερινή εποχή των επιγόνων και την εποχή του ΠΑΣΟΚ της πρώτης δεκαετίας δεν έχει ανοιχτεί μονάχα μια ιδεολογική άβυσσος, αλλά μια ολοκληρωτική κοινωνική, πνευματική και ψυχολογική ανατροπή: Μια ολοκληρωτική ανατομική αλλοίωση και μετάλλαξη…

To Σημερινό ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου δεν είναι απλώς μια «Νέα Δεξιά», είναι η σύγχρονη, μακάβρια έκφρασή της, η νεοταξική δεξιά, απείρως πιο επικίνδυνη και ύπουλη, σκληρή, ισοπεδωτική και αλαζονική από την κλασσική δεξιά. Η κλασσική δεξιά είναι γνωστή και ορατή, αυθεντικό και κρυστάλλινο το σύστημα των ιδεών της: Είναι ο καθαρός ταξικός αντίπαλος. Η δεξιά της Νέας Τάξης είναι ο εφιάλτης της ομοιομορφίας, Ιάγος μεταμφιεσμένος και μακιγιαρισμένος με «αριστερά» και «προοδευτικά» χρώματα.

Το σημερινό ΠΑΣΟΚ δεν έχει απλώς μεταλλαχτεί σε ένα νεοφιλελεύθερο κόμμα. Έχει μεταλλαχτεί σε ένα κόμμα μεγάλης ιστορικής απάτης. Είναι ένα καθαρόαιμο κόμμα της Νέας Τάξης, απείρως πιο επικίνδυνο από οποιοδήποτε κόμμα της ελληνικής ιστορίας. Όπως η Νέα Τάξη δολοφονεί στο όνομα του ανθρωπισμού έτσι και το ΠΑΣΟΚ προωθεί τον αχαλίνωτο νεοφιλελευθερισμό και τις επιταγές του μεγάλου κεφαλαίου στο όνομα της προόδου και των «αριστερών» ιδεολογημάτων. Διατηρεί δηλαδή τις ρητορικές κοινωνικές του ορίζουσες και τις ιδεολογικές του συνιστώσες για την εξαπάτηση των λαϊκών στρωμάτων. Εξαπατά όχι μόνο πολιτικά, αλλά και ιδεολογικά.

Και αυτή η πνευματική παραμόρφωση, δηλαδή η μετάλλαξη των ιδεών και η «μεταπήδηση» από ένα σύστημα ιδεών στο αντίθετό του αποτελεί την πιο βίαιη μορφή ακρωτηριασμού της σκέψης, τον ολοκληρωτισμό της ισοπέδωσης: το μακάβριο αυτοκρατορικό αξίωμα του πλανητικού κράτους


Η σοσιαλδημοκρατική ηχώ

Το πιο σάπιο κομμάτι της καπιταλιστικής Ευρώπης αποτελείται από τη σοσιαλδημοκρατική γραφειοκρατία.
Μπήκε στο δρόμο της ιστορίας κάτω από τη σημαία του Μαρξ και του Ένγκελς και έβαλε σκοπό την καταστροφή της κεφαλαιοκρατικής κυριαρχίας. Ο καπιταλισμός στο ισχυρό του άνθισμα την άρπαξε και την αλυσόδεσε στην ακολουθία του. Η ιστορική σοσιαλδημοκρατία μεταλλάχτηκε σε ένα παράσιτο του κεφαλαίου, παραδομένη σε έναν αξιολύπητο ιδεολογικό παρασιτισμό. Προωθεί ιδεολογικά και πρακτικά τις ιδέες του κεφαλαίου και εξυπηρετείται και με αποκόμματα από τις μαρξιστικές ιδέες. Σήμερα αποτελεί την εμπροσθοφυλακή της ιμπεριαλιστικής παγκοσμιοποίησης, μπολιάζοντας το έργο της με «αριστερά» ιδεολογήματα.

Το ΠΑΣΟΚ αποτελεί την καθυστερημένη ηχώ της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας. Γι αυτό «εισέβαλε» ορμητικά, σαν λαϊκό παλιρροϊκό κίνημα, αλλά και το ίδιο ορμητικά αποσυντέθηκε.

Η κυβερνητική πορεία του ΠΑΣΟΚ είναι αποκαλυπτική. Το κόμμα αυτό ύστερα από πολλά στριφογυρίσματα που έκανε, σαν ανεμοδείκτης, και μετά από πολλές ακροβασίες, υπέκυψε και υποτάχτηκε σταθερά και ολοκληρωτικά στις απαιτήσεις του διεθνούς κεφαλαίου.

Μέσα στο ΠΑΣΟΚ κυριάρχησε η δουλοπρεπής, υπαλληλική αστική γραφειοκρατία: ένα συνονθύλευμα από πολιτικάντηδες, επιτήδειους, ραδιούργους, αριβίστες και λαμόγια.

Η «εκσυγχρονιστική» περίοδος του ΠΑΣΟΚ (κυβερνήσεις Σημίτη) είναι η «αυτοκάθαρσή» του, η επιβολή και εδραίωση της νεοφιλελεύθερης μετάλλαξής του. Το ΠΑΣΟΚ πλέον έχει μεταλλαχτεί ριζικά σε μια «Νέα Δεξιά», στην πλέον αιχμηρή, συναινετική και μοχθηρή όψη του κεφαλαίου.

Έγινε αναπαραγωγός και μεταπράτης όλων των ιδεολογικών και πολιτικών μύθων της πλανητικής εξουσίας και προώθησε με αλαζονική αυθάδεια όλους τους μηχανισμούς και τους θύλακες της νεοαταξικής ανάπλασης της ελληνικής κοινωνίας.



Η σφετεριστική αυθάδεια

ΟΙ ΦΑΣΕΙΣ του εκφυλισμού πολλών ιστορικών προοδευτικών κινημάτων παρουσιάζουν εντυπωσιακές ομοιότητες. Η πιο χαρακτηριστική είναι ο σφετερισμός της ιστορίας με τη συνακόλουθη υποκρισία και απάτη που χαρακτηρίζει κάθε σφετερισμό. Αυτά τα κόμματα παρουσιάζονται σαν εκπρόσωποι και συνεχιστές των λαϊκών κινημάτων, όπως εμφανίζονται σήμερα με ισόβια αριστερά πιστοποιητικά οι «αριστεροί» λακέδες του συστήματος για μια παρελθούσα δράση τους.

Η εκσυγχρονιστική κάστα των νεόπλουτων της εξουσίας που αποτέλεσε το τελειωτικό προϊόν του εκφυλισμού του ΠΑΣΟΚ χαρακτηρίζεται από την ίδια κυνική σφετεριστική υποκρισία και απάτη. Υποκρισία και απάτη που απορρέει από τη μεγάλη διάσταση ανάμεσα στις προοδευτικές αξιώσεις της ιστορικής διαμόρφωσης του ΠΑΣΟΚ και την αντιδραστική μετάλλαξή του.

Οι «εκσυγχρονιστές»
ενώ υλοποιούσαν τα δόγματα του νεοφιλελευθερισμού και αναπαλαίωναν το οικοδόμημα των αντιδραστικών ιδεών, παρουσιάζονταν σαν συνεχιστές των προοδευτικών κινημάτων, των αριστερών παραδόσεων και κατακτήσεων, σαν εκφραστές των «αντιδογματικών» σοσιαλιστικών ιδεών.

Ο Κ. Σημίτης
δεν δίσταζε για τις προεκλογικές του ανάγκες να φορέσει και την πανοπλία του Ανδρέα Παπανδρέου, να σφετεριστεί το λαϊκό σύμβολο του ΠΑΣΟΚ που ο ίδιος πολιτικά μισούσε, να σφετεριστεί ακόμα και τα συνθήματα και της κινήσεις του Α.Π. Το ίδιο πράττει και υιός Παπανδρέου…

Ο «εκσυγχρονισμός» ενώ είχε επιβάλει ένα καθεστώς αλλοτρίωσης των πολιτών από τις βαθύτερες σκέψεις τους και τα αισθήματά τους, προβαλλόταν από τα προπαγανδιστικά Μαντεία του καθεστώτος σαν ο συνεχιστής των προοδευτικών δυνάμεων και των αριστερών αιτημάτων, της αλληλεγγύης και της ανθρωπιάς. Εξαθλίωνε τους πολίτες και επέβαλε ένα καθεστώς ψεύδους που διαπότιζε όλους τους τομείς της κοινωνικής και πολιτικής ζωής και ταυτόχρονα μίλαγε για «αλήθεια» και «πρόοδο». Στραγγάλιζε τις ελευθερίες, ακρωτηρίαζε τη σκέψη και παρήγαγε όλες τις μορφές της πνευματικής ένδειας και κατάπτωσης και από την άλλη «πλασαριζόταν» σαν υπερασπιστής των ελευθεριών και του πνεύματος…

Η διπροσωπία σε όλη την αυθάδη «ευρηματική» της διάσταση.



Αριστερά και Δεξιά

Οι όροι «αριστερά» και «δεξιά» είναι γενικοί, αόριστοι και σχηματικοί, συνακόλουθα καθόλου επιστημονικοί. Σήμερα, ιδιαιτέρως παραπλανητικοί. Γιατί αποτυπώνουν μια ψευδή εικόνα της κοινωνικής και πολιτικής πραγματικότητας. Αναστρέφουν κυριολεκτικά την πραγματικότητα: Τοποθετούν στην «αριστερά» το ΠΑΣΟΚ (τη «Νέα Δεξιά») και όλο το νεοταξικό «αριστερό-νεοφιλελεύθερο» νεφέλωμα.

Όλο το «εκσυγχρονιστικό» κατεστημένο και οι γενίτσαροι της Νέας Τάξης δηλώνουν αριστεροί: Από το Σημίτη, τον Ανδρουλάκη και τον Μπίστη μέχρι το Γιώργο Παπανδρέου. Και πάνω σε αυτά τα μοτίβα παίζει και ο νέος Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ για να αγγίξει και να «ξύσει» τα υγιή αντιδεξιά σύνδρομα της ελληνικής κοινωνίας. Δηλαδή η μοχθηρή νεοταξική δεξιά επιχειρεί στο όνομα της «αντιδεξιάς» να εξαπατήσει τον ελληνικό λαό με «αριστερές αρματωσιές»! Η σφετεριστική απάτη στην πιο αποκρουστική της γκριμάτσα…

ΑΡΙΣΤΕΡΑ, όμως, αν δεν θέλουμε να νανουριζόμαστε με τους ήχους των λέξεων, είναι ο σταθερός και ανυποχώρητος εκφραστής των εργατικών και λαϊκών συμφερόντων, ο αδυσώπητος εχθρός του κεφαλαίου και ο ιστορικός πολιτικός πόλος ανατροπής του καπιταλιστικού συστήματος.

Η Αριστερά αποτελεί τη συνείδηση της υπέρβασης της κατεστημένης μορφής του πολιτισμού. Είναι ο συνειδητός και αμείλικτος αγώνας για την κατάλυση του καπιταλιστικού συστήματος, ενός συστήματος αυταρχικής ρύθμισης της κοινωνικής ζωής, που κρίνεται ως απάνθρωπο και άδικο. Ταυτόχρονα είναι ο αγώνας για την αντικατάσταση αυτού του συστήματος με ένα άλλο, ριζικά διαφορετικό, με άλλο σύστημα αξιών, ανθρώπινο και δίκαιο, που να αντιστοιχεί στις ανάγκες και στην ελεύθερη βούληση του συνόλου του πληθυσμού.

ΣΥΝΕΠΩΣ η Αριστερά αποτελεί την έμπρακτη προσβολή, ρήγμα και γκρέμισμα των συστατικών δομών εξουσίας του καπιταλιστικού καθεστώτος. Αποτελεί την έμπρακτη κριτική της κοινωνίας και ταυτόχρονα την ΠΡΟΤΑΣΗ ενός ΑΝΤΙΜΑΧΟΥ συστήματος αξιών.

Αντιλαμβάνεται λοιπόν κανείς το μέγεθος της απάτης να εμφανίζεται και να αυτό-προβάλλεται, αλλά και να διαφημίζεται από τα ισχυρά καθεστωτικά κέντρα προπαγάνδας ως «αριστερά» το σημερινό ΠΑΣΟΚ και όλο το «παρδαλό» συνονθύλευμα των «προοδευτικών» λακέδων και κομισάριων της παγκοσμιοποίησης. Το παρασιτικό σώμα του μεγάλου κεφαλαίου, οι νεοταξικές εστίες μόλυνσης που εξωραΐζουν τον εφιάλτη του αυτοκρατορικού ολοκληρωτισμού (κάποιοι τον εφιάλτη τον εμφανίζουν όνειρο προς υλοποίηση), που αναπαράγουν και ξερνούν συστηματικά όλα τα τρομοκρατικά νέα ιδεολογήματα της πλανητικής εξουσίας (αντιρατσισμός, αντιεθνικισμός κλπ) αυτοαναγορεύονται και διαφημίζονται ως «αριστερά» ή «νέα αριστερά»!!!

Οι δούλοι των πολυεθνικών

Οι πωρωμένοι δεν αισθάνονται ενοχή. Οι δούλοι των πολυεθνικών μηχανισμών του χρήματος είναι αδίστακτοι. Δεν αναδύεται καμιά τύψη, καμιά ενοχή. Αυτή η νεοταξική δεξιά που φοράει «αριστερό» ένδυμα έχει τέτοια πώρωση που εμφανίζει τη δική της δουλεία, τον παρασιτισμό της και τις πνευματικές της διαστροφές σαν «αλήθεια» και «ηθικές αξίες».

Σήμερα λοιπόν το σχήμα «αριστερά και δεξιά» παραχαράσσει την πραγματικότητα. Εξαπατά τις λαϊκές μάζες με τεχνητούς διαχωρισμούς, με πολιτικές οριοθετήσεις που δεν έχουν καμιά σχέση με τις κοινωνικές οριοθετήσεις, με την ταξική πραγματικότητα.

Η «δεξιά», για να χρησιμοποιήσουμε αυτή την απατηλή έννοια, δεν περιορίζεται σε ένα κόμμα, μόνο στη Ν.Δ. Το ΠΑΣΟΚ, είναι κι αυτό «δεξιά» και μάλιστα το πιο προκεχωρημένο φυλάκιο του διεθνούς κεφαλαίου.

Αυτό υλοποίησε πιο αποτελεσματικά τα δόγματα του νεοφιλελευθερισμού. Αυτό αποσάθρωσε τον κοινωνικό, πολιτικό, συνδικαλιστικό και πολιτισμικό ιστό της ελληνικής κοινωνίας, όσο κανένα άλλο «δεξιό» κόμμα. Αυτό πρωτοστάτησε και πρωτοστατεί σήμερα σε όλες τις πλανητικές απαιτήσεις: Στις εθνικές συμφορές, στο μεταναστευτικό κατακλυσμό, στους μύθους τις τρομοκρατίας, στον αγώνα κατά της Εκκλησίας, στην άλωση των λαϊκών κατακτήσεων, στην ισοπέδωση και κονιορτοποίηση της ιστορίας και του πολιτισμού.

Ό,τι το πιο νεοταξικό θρέφτηκε και πριμοδοτήθηκε, κατασκευάστηκε και ισχυροποιήθηκε επί «εκσυγχρονισμού».

Η Ν.Δ. είναι κι αυτή «δεξιά». Η άλλη κεφαλή της «δεξιάς». Αυτή η «κεφαλή» δεν αποτελεί «εγγύηση» για το υπερεθνικό κεφάλαιο. Δεν διαθέτει τα «ιδεολογικά» και «ιστορικά» όπλα του ΠΑΣΟΚ, ούτε τις «προοδευτικές» εφεδρείες! Δεν μπορεί ούτε να προωθήσει αποτελεσματικά τους νεοταξικούς σχεδιασμούς, ούτε να πετύχει και στο ελάχιστο κοινωνική συναίνεση, ούτε να εξαπατήσει. Θα παιχτούν πολλά και άκρως σοβαρά σήμερα στην Ελλάδα και η Ν.Δ. δεν αντέχει. Είναι τέτοια η ιστορική και κοινωνική της διαμόρφωση που θα σπείρει θύελλες…

Γι αυτό και σύσσωμος ο κόσμος του μεγάλου κεφαλαίου και των ΜΜΕ στηρίζουν, σήμερα, το ΠΑΣΟΚ, όσο κανένα άλλο κόμμα της ελληνικής ιστορίας.

Η «αντιδεξιά» συνεπώς ρητορεία του ΠΑΣΟΚ, είναι μια αυθάδης κοροϊδία. Εξαπατά και κερδοσκοπεί πάνω στις αυθεντικές αριστερές, αγωνιστικές παραδόσεις της ελληνικής κοινωνίας.

Νοέμβριος 2006

Σημείωση: Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ΡΕΣΑΛΤΟ, τεύχος 13
Επιστροφή στην κορυφή
Επισκόπηση του προφίλ των χρηστών Αποστολή προσωπικού μηνύματος

 
Μετάβαση στη:  
Μπορείτε να δημοσιεύσετε νέο Θέμα σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Μπορείτε να απαντήσετε στα Θέματα αυτής της Δ.Συζήτησης
Δεν μπορείτε να επεξεργασθείτε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν μπορείτε να διαγράψετε τις δημοσιεύσεις σας σ' αυτή τη Δ.Συζήτηση
Δεν έχετε δικαίωμα ψήφου στα δημοψηφίσματα αυτής της Δ.Συζήτησης

Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες