Καιροσκοπισμός, δημαγωγία και αχαλίνωτη ψευδολογία

[Παντελής]

Καιροσκοπισμός, δημαγωγία και αχαλίνωτη ψευδολογία


Η σήψη αποτυπώνεται πάντα πιο έντονα στα προεκλογικά σόου. Όλοι γνωρίζουν, εκτός, ίσως, κάποιων υστερικά φανατισμένων, ότι στις προεκλογικές φιέστες των δισεκατομμυρίων, το ψεύδος των κομμάτων και η δημαγωγία των πολιτικάντηδων κτυπάνε κόκκινο. Σπαταλιούνται δισεκατομμύρια για να μας πουλάνε οι πολιτικοί ψέματα, αφόρητα ψέματα.
Σε αυτές τις εκλογές το κακό έχει παραγίνει: Ψεύδη, ψεύδη και πάλι ψεύδη. Και όλα αυτά συσκευασμένα με το περιτύλιγμα τελετουργικών σκηνικών και υστερικής δημαγωγίας.
Μα, μπορεί να υπάρχουν άνθρωποι που να τους πιστεύουν…
Θα αρχίσουμε αυτή την ενότητα με ένα κείμενο του Νίκου Μπογιόπουλου, από το σημερινό «Ριζοσπάστη»

http://www1.rizospastis.gr/story.do?id=5119179&publDate=5/6/2009



Καιροσκοπισμός, «αριστερή» ψηφοθηρία...

Μέχρι πριν δεκαπέντε μέρες το ΚΚΕ ήταν το «ξεπερασμένο», το «σταλινικό απολίθωμα», το «αποστεωμένο», το «δογματικό», αυτό που «έκανε το Γερμανό για τον "Γερμανό"» και που «τα έκανε πλακάκια με τη ΝΔ»...
Αυτά έλεγε ο ΣΥΝ για το ΚΚΕ όλο το προηγούμενο διάστημα. Ηταν το διάστημα που πρωταγωνιστούσε στα κανάλια ως η χαϊδεμένη «φούσκα» των δημοσκοπήσεων. Αλλά τώρα, ένα 48ωρο πριν ανοίξουν οι κάλπες, ο πρόεδρος και τα στελέχη του ΣΥΝ ξαναθυμήθηκαν την «ενότητα της Αριστεράς»! Τώρα, που η κατηφόρα των μετρήσεων έχει αναγκάσει τα καβαλημένα καλάμια να αφιππεύσουν ανώμαλα, ξανάρχισαν την τακτική του «δώστε και σώστε». Τώρα επανήλθαν στην παλιοκαιρισμένη τακτική τους, να προσπαθούν να επιπλεύσουν παίζοντας με το συναίσθημα του κόσμου της Αριστεράς και επιχειρώντας να εξαπατήσουν πολιτικά τους εργαζόμενους, που, όμως, τους έχουν πάρει χαμπάρι.
*
Ο καιροσκοπισμός, η αφερεγγυότητα και η ανειλικρίνεια του κόμματος, που μέχρι προχτές απηύθυνε «6 σημεία συνεργασίας» με το ΠΑΣΟΚ, δεν έχει τελειωμό. Μέσα στον πανικό τους, όμως, τους διέφυγε ότι ο κατήφορός τους τη συγκεκριμένη περίοδο είναι ακόμα πιο ορατός και για έναν επιπλέον λόγο: Οτι οι μεθαυριανές κάλπες αφορούν στην ΕΕ.
Μιλάμε, δηλαδή, για μια Ενωση υπέρ της οποίας, εκτός από τον «εθνάρχη» Καραμανλή, ψήφιζαν και οι προπάτορες του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ, το λεγόμενο «ΚΚΕ Εσωτερικού».
Μεθαύριο ψηφίζουμε για μια λυκοσυμμαχία που η μήτρα της αντιλαϊκής της πολιτικής, η Συνθήκη του Μάαστριχτ, έχει και τη δική τους υπογραφή.
Καλούμαστε να στείλουμε μήνυμα για ένα κονκλάβιο που ο οδοστρωτήρας του, η ΟΝΕ, έχει και τη δική τους υπογραφή.
Πάμε στις κάλπες έχοντας νωπή τη μνήμη ότι οι βόμβες της «καλής τους ΕΕ» κατά των αμάχων της Γιουγκοσλαβίας έχουν τις υπογραφές των δικών τους «αριστερών» και «κεντροαριστερών», του Μπλερ, του Ζοσπέν, του Ντ' Αλέμα και του Σρέντερ.
*
Αλήθεια, τι είδους «συνεργασία» είναι δυνατόν να κάνει το ΚΚΕ με αυτούς που επιδιώκουν να παραπλανήσουν το λαό κατεβάζοντας από το αραχνιασμένο ράφι μέχρι και τα φληναφήματα περί «Τρίτου πόλου» (!) της εποχής του Αντρέα Παπανδρέου;
Πώς τολμούν να νομίζουν, οι αμύντορες της ΕΕ των μονοπωλίων, ότι μπορούν να σπρώξουν το ΚΚΕ στη δική τους πολιτική χρεοκοπία;
Και πώς είναι δυνατόν να ισχυρίζονται ότι μιλούν στο όνομα της Αριστεράς, όταν - ενώ γνωρίζουν ότι τους χωρίζουν αβυσσαλέες διαφορές από την πολιτική του ΚΚΕ - δυο μέρες πριν τις εκλογές, φτάνουν στο σημείο, τόσο προκλητικά και τόσο απροσχημάτιστα, να παραβιάζουν τους βασικούς κώδικες της πολιτικής ηθικής των ανθρώπων της Αριστεράς: Την ειλικρίνεια και την εντιμότητα.


Γράφει:
ο Νίκος ΜΠΟΓΙΟΠΟΥΛΟΣ

[ΝΤΑΒΕΛΗΣ]

Μικρό το μέγεθος, τεράστια η απάτη.

Πρέπει να διαθέτεις μεγάλα αποθέματα μαζοχισμού για να αντέξεις τα προεκλογικά παραληρήματα της παρωχημένης «ακροδεξιάς» δημαγωγίας και ψευδολογίας του Καρατζαφέρη.

Χθες επιστράτευσα το δικό μου μαζοχισμό για να παρακολουθήσω λίγο τη δημαγωγική του παράσταση στη Θεσσαλονίκη.

Δύο μόνο χαρακτηριστικές επισημάνσεις, γιατί ξευτελίζεις την πολιτική με να ασχοληθείς διεξοδικά με όλες τις δημαγωγικές μπουρδολογίες και ψευδολογίες του ανδρός:

ΠΡΩΤΗ: έκλινε σε όλες τις πτώσεις και σε όλους τους τόνους, και με τις ανάλογες παρωχημένες κινήσεις της ακροδεξιάς δημαγωγίας (κλόουν με τα όλα του), τις λέξεις «Ελλάδα», «πατρίδα» «έθνος»!!!

Αυτός, λοιπόν ο υστερικός υπερπατριώτης έχει πρώτη στο ψηφοδέλτιο τη Νίκη Τζαβέλα: αυτή που υμνολογεί την Τουρκία και όλες τις ανθελληνικές πρακτικές της Νέας Τάξης. Σε όλα τα μεγάλα «εθνικά θέματα» οι θέσεις της είναι αναπαραγωγή των θέσεων των διεθνών ιμπεριαλιστικών ελίτ. Θέσεις πλήρως ευθυγραμμισμένες με τους εφιαλτικούς σχεδιασμούς της Αυτοκρατορικής Νέας Τάξης.

Πώς, συνεπώς, συμβιβάζεται ο «πατριωτισμός» του Καρατζαφέρη με την υμνωδό της νεοταξικής βαρβαρότητας και «πολυπολιτισμικότητας», την υμνωδό της διεθνούς ανθελληνικής διαπλοκής;

ΔΕΥΤΕΡΗ: Σήκωνε επίσης την γροθιά του (αυτό το ναζιστικό χούι δεν μπορεί να το αποβάλει) και ωρυόταν αφηνιασμένα εναντίον του μεγάλου κεφαλαίου και των Τραπεζιτών ιδιαίτερα.
Εδώ ο καιροσκοπισμός και η απάτη αγγίζουν τα όρια της σχιζοφρένειας.

Ο Καρατζαφέρης δεν ήταν που πριν από μερικούς μήνες, για να σωθεί η Ελλάδα ζητούσε κυβέρνηση προσωπικοτήτων με πρωθυπουργό τον κ. Παπαδήμο, τον αντιπρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας; Τον αντιπρόεδρο δηλαδή του μηχανισμού της Ε.Ε. του κεφαλαίου και των τραπεζών!!!

Ο ίδιος δεν έβαλε στο ευρωψηφοδέλτιο την Τζαβελλα;
Ο ίδιος δεν κορδώθηκε γι αυτή την άριστη επιλογή του, στο ντιπέιτ, αναφέροντας τις «συστατικές επιστολές» της κυρίας από τον κ. Λάτση, τον κ. Κόκκαλη, τον κ. Κυριακού και την ...βασίλισσα της Ιορδανίας!

Δηλαδή, αυτός ο μεγάλος εχθρός του κεφαλαίου και των τραπεζιτών λήσταρχων βάζει στο ψηφοδέλτιο, πρώτη, και κορδώνεται γι αυτό, την αρχιέρεια της διαπλοκής των λήσταρχων…

Αυτά τα δύο παραδείγματα (μέσα από τα άπειρα που υπάρχουν) αποδεικνύουν περίτρανα τη δημαγωγική παράκρουση και τη μεγάλη απάτη του Καρατζαφέρη. Ένας στυγνός πολιτικός έμπορας που ωρύεται υστερικά για τα «εθνικά ζητήματα» για να προωθήσει πρακτικά τους πλέον κυνικούς εχθρούς των «εθνικών ζητημάτων».

Γιγάντια η απάτη για το μικρό και καχεκτικό του πολιτικό μέγεθος. Ας όψονται τα ΜΜΕ των «νταβάδων» και η «προδοσία» της «Αριστεράς»…



_________________
Φωτιά και τσεκούρι όχι μόνο στους
προσκυνημένους, αλλά και στους
πράκτορες και προβοκάτορες.

[Καχύποπτος]

Ανοίξτε το «Σίβιλλα» για να θαυμάστε τους άλλους που θα μας σώσουν, αυτούς της «εκσυγχρονιστικής», «σοσιαλιστικής» λαίλαπας…

ΕΔΩ:

http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.com/2009/06/blog-post_3599.html

[Σπύρος Χατζάρας]

http://deltio11.blogspot.com/2009/06/blog-post_2843.html

Σοσιαλισμός η Βαρβαρότητα
Οι γραπτές δηλώσεις και οι «μπαλκονάτοι» λόγοι

Επιτέλους έγινε κατανοητό το δίλλημα Σοσιαλισμός η Βαρβαρότητα
Βαρβαρότητα είναι το καθεστώς στο οποίο οι λεσβίες, οι ομοφυλόφιλοι, οι αμφιφυλόφιλοι και οι τρανσέξουαλ (ΛΟΑΤ) δεν απολαμβάνουν ισονομία και ισοπολιτεία και δεν μπορούν να παντρεύονται.
Ο Γιώργος Παπανδρέου, «υπήρξε πάντα πρωτοπόρος στις πρωτοβουλίες για ενίσχυση και προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για όλους, συμπεριλαμβανομένων βεβαίως και των λεσβιών, των ομοφυλόφιλων, των αμφιφυλόφιλων και των τρανσέξουαλ (ΛΟΑΤ)». Και στη Σοσιαλιστική ,"δίκαιη κοινωνία" , «Το σύμφωνο συμβίωσης γίνεται αναγνωρισµένη νοµική µορφή ελεύθερης επιλογής συµβίωσης ανεξάρτητα από φύλο.»

Στη Βαρβαρότητα επικρατεί ισλαμοφοβία ένω οι σοσιαλιστές απαιτούν ότι «Αμεσα πρέπει η κυβέρνηση να εκπληρώσει τις υποσχέσεις της για ιερό τέμενος και μουσουλμανικό νεκροταφείο, σε περιοχή προσβάσιμη στους δεκάδες χιλιάδες μουσουλμάνους της Αθήνας», υποστήριξε 28-05-2009 ο Γ. Παπανδρέου.

Στον σοσιαλισμό υπάρχουν μιναρέδες και οι ομοφιλόφυλοι ντύνονται επιτελους νύμφες.Αυτή είναι η Κοινωνική Δικαιοσύνη.
Το ερώτημα, για την διαφάνεια και την αξιοπιστία της πολιτικής , είναι γιατί αυτές οι δηλώσεις γίνονται γραπτά και δεν τις διαλαλεί ο αρχηγός από τα μπαλκόνια.
ΦΟΒΑΤΑΙ ΤΊΠΟΤΑ;

Σαλάμ αλέκουμ ΠΑΣΟΚ.

[ΘΑΛΕΙΑ]

http://paideia-gr.blogspot.com/2009/06/h.html

Κοιτάξτε τι έγραψε πριν περίπου έναν αιώνα ο Καβάφης για τον ΓΑΠ!
Εμείς μόνο έναν στίχο αλλάξαμε!


Άρεσε γενικώς στην Aλεξάνδρεια,
τες δέκα μέρες που διέμεινεν αυτού,
ο ηγεμών εκ Δυτικής Λιβύης
Γεωργάκης, υιός του Ανδρέα.(Αριστομένης, υιός του Μενελάου)
Ως τ' όνομά του, κ' η περιβολή, κοσμίως, ελληνική.
Δέχονταν ευχαρίστως τες τιμές, αλλά
δεν τες επιζητούσεν· ήταν μετριόφρων.
Aγόραζε βιβλία ελληνικά,
ιδίως ιστορικά και φιλοσοφικά.
Προ πάντων δε άνθρωπος λιγομίλητος.
Θάταν βαθύς στες σκέψεις, διεδίδετο,
κ' οι τέτοιοι τόχουν φυσικό να μη μιλούν πολλά.

Μήτε βαθύς στες σκέψεις ήταν, μήτε τίποτε.
Ένας τυχαίος, αστείος άνθρωπος.
Πήρε όνομα ελληνικό, ντύθηκε σαν τους Έλληνας,
έμαθ' επάνω, κάτω σαν τους Έλληνας να φέρεται·
κ' έτρεμεν η ψυχή του μη τυχόν
χαλάσει την καλούτσικην εντύπωσι
μιλώντας με βαρβαρισμούς δεινούς τα ελληνικά,
κ' οι Aλεξανδρινοί τον πάρουν στο ψιλό,
ως είναι το συνήθειο τους, οι απαίσιοι.

Γι' αυτό και περιορίζονταν σε λίγες λέξεις,
προσέχοντας με δέος τες κλίσεις και την προφορά·
κ' έπληττεν ουκ ολίγον έχοντας
κουβέντες στοιβαγμένες μέσα του.

[Ροβεσπιέρος]

Εξαιρετικά ευρηματικό και παραστατικό το κείμενό σου φίλε «Αριστείδη».
Φυσικά σου διέφυγε η μεγάλη ποικιλία των «μπαλαντέρ». Μια ποικιλία που απλώνεται σε όλο το πολιτικό φάσμα και σε όλους τους χώρους που πάνε να καλύψουν εκ των άνω και με τις συνταγές των κομματικών φέουδων το «πατριωτικό κενό»:Αυτοί είναι από τους πιο επικίνδυνος σήμερα…
Τέλος, μέσα στα καλούπια της Νέας Τάξης, τέτοια καλούπια είναι οι ευρωεκλογές, όλοι παίζουν το ρόλο του «μπαλαντέρ» και της ασφαλιστικής δικλείδας…
Για να έχει, συνεπώς κάποιο πολιτικό νόημα και για να μπορεί να γίνει πράξη αυτό που ορθά λες: «Μην τους ψηφίζετε! Σκίστε τους «μπαλαντέρ» και κόψτε τα χέρια του dealer!», πρέπει πρωτίστως να «κόψεις τα χέρια» των διαδικασιών που σε οδηγούν στα «καλούπια» των «μπαλαντέρ» και της απάτης. Και ταυτόχρονα να αγωνιστείς για σχήματα που η δύναμή τους και η πολιτική τους να είναι εκτός «καλουπιών» και εκτός εκλογικών εμπόρων. Διαφορετικά θρέφεις ψεύτικες ελπίδες και σύρεσαι στον πιο «έντιμο» εκλογικό έμπορα.
Ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις και ο «έντιμος» παράγοντας ή εκλογικός έμπορος δεν παύει να είναι «παράγοντας» (δηλαδή περιπλανώμενος πωλητής Ιδεών) και ο εκλογικός έμπορος δεν παύει να είναι «έμπορος».
Τι σημαίνει, αλήθεια «έντιμος», όταν δεν κτυπάει την ατιμία και τις απάτες της νεοταξικής Ευρώπης και συμμετέχει σε αυτή την ατιμία και απάτη.
Τι σημαίνει «έντιμος» όταν θεοποιεί το ψηφοδέλτιο και ΑΡΝΕΙΤΑΙ κάθε οργάνωση και έλεγχο εκ των ΚΑΤΩ.
Η εντιμότητα καθορίζεται και επιβεβαιώνεται από τις σχέσεις που αναπτύσσεις με τις πραγματικές και ζωντανές δυνάμεις της κοινωνίας και ΠΟΤΕ από τις εκλογικές σχέσεις.
Κάθε εκλογική σχέση, η ιστορία το έχει επαληθεύσει άπειρες φορές, είναι σχέση απάτης, εγκλωβισμού και χειραγώγησης…
Ιδιαίτερα οι εκλογικές σχέσεις με το Ευρωκοινοβούλιο είναι ΥΠΟΤΑΓΗ στους άκαμπτους κανόνες των εχθρών. Κανόνες που επιβλήθηκαν από τους δυνάστες αυθαίρετα και δικτατορικά για τους δούλους.

Όποιος δεν «καίει» αυτή την απάτη και δημιουργεί και ελπίδες, με τη συμμετοχή του σε αυτή την απάτη, συμβάλει στα μέγιστα στην πολιτική ανεντιμότητα.


http://aristidisdikaios.blogspot.com/

Προσοχή! Μην παίζετε «Θανάση»! Δεκάδες πλέον οι «μπαλαντέρ» της Νέας Τάξης.

Οι μυημένοι στα μυστικά της πράσινης τσόχας, της τράπουλας ειδικότερα, θα κατάλαβαν. Για όσους δεν έχουν σχέση με το τζόγο (άριστα πράττοντες) αναφέρω τη βασική διαφορά του τυχερού παιχνιδιού «Θανάσης» με το κλασσικό «κουμ-καν», του οποίου αποτελεί παραλλαγή: οι «μπαλαντέρ»! Στο νόμιμο-κλασσικό (και σε μεγάλο βαθμό τεχνικό) παιχνίδι, οι «μπαλαντέρ», τα φύλλα δηλαδή που μπορούν να αντικαταστήσουν άλλα φύλλα (που λείπουν από τον παίχτη) είναι δύο. Στον παράνομο «Θανάση» είναι δέκα! Όσο περισσότερους «μπαλαντέρ» διαθέτει ο παίχτης τόσο το καλύτερο. Όταν μάλιστα ο dealer (αυτός που μοιράζει τα χαρτιά· οι αγγλοσαξονικοί όροι στο παρόν κείμενο αναφέρονται εντελώς συμπτωματικά, αν σας γεννιούνται συνειρμοί με ξένες πρεσβείες δεν φταίω εγώ) είναι επαγγελματίας (χαρτοκλέφτης), μπορεί άνετα να αποκτήσει πολλούς ή και όλους τους «μπαλαντέρ» και να κερδίσει, όσο καλοί κι αν είναι οι αντίπαλοι.


Ποια η σχέση των παιγνιόχαρτων μ’ εμάς;


Ελάτε τώρα! Μετρήστε:


Συνασπισμός και «συνιστώσες», Οικολόγοι-Πράσινοι, Φιλελεύθερη Συμμαχία, ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α, Δράση και ποιος ξέρει τι άλλο στο μέλλον.
Ελσίνκια, Ουράνια τόξα, Μασκαρεμένες Καθυποδουλωτικές Οργανώσεις (Μ.Κ.Ο).
Βαλλιανάτοι, Δημητράδες, Λαζόπουλοι, Βοσκόπουλοι, Τρεμόπουλοι.


Άπαντες «μπαλαντέρ» και μάλιστα σημαδεμένοι. Στα χέρια αδίστακτου και επιδέξιου dealer. Βουλώνουν τρύπες. Γεμίζουν κενά, αλληλοσυμπληρώνονται και αλληλοβοηθούνται.


Τι λείπει σήμερα; Αριστερά με χαμηλά λιπαρά, για γκόμενες Βορείων Προαστίων; Τσούπ! Μπαλαντέρ! Δεν «τραβάει»; Ο επόμενος! Τι άλλο λείπει; Οικολογικές ευαισθησίες; Τον αντίστοιχο μπαλαντέρ! Και πάει λέγοντας…


Ενίοτε, για «τα μάτια του κόσμου» έχουμε και κανένα «σικέ» καυγαδάκι (δε λέω τίποτα για γύφτους που τα μαλώματα τα ΄χουν για πανηγύρια, γιατί θα προσβάλω τους γύφτους). Π.χ Δημητράς εναντίον Λαζόπουλου ή Συριζαίων. Παλιό το κόλπο. Propaganda. Marketing. Χρησιμοποιείται κατά κόρον στη showbiz και το μάθαμε πια. Δύο «αστέρες» (π.χ Βίσση-Βανδή) υποτίθεται ότι ερίζουν. Για διαφημιστικούς λόγους. Έτσι παραμένουν και οι δύο στη δημοσιότητα, τυχόν πολέμιοι του ενός συντάσσονται με τον άλλον (παραμένοντας όμως έτσι οπαδοί-καταναλωτές εντός του star system) και όταν έρθει η ώρα τα βρίσκουν! Αίφνης κάτι τους ενώνει και μαζί προς τη δόξα τραβούν! Και φτου κι απ’ την αρχή δημοσιότητα, μέχρι το επόμενο καυγαδάκι των ιδίων ή άλλων και… και… αέναη επανάληψη.


Ο dealer που λέτε, είναι πανέξυπνος. Μαθαίνει από τα λάθη του. Είδε ότι στο κλασσικό παιχνίδι έχανε συνέχεια. Ό,τι κι αν επιστράτευσε, ηττήθηκε. Πόλεμοι, εμφύλιοι σπαραγμοί, δικτατορίες, διχόνοια, δεν στάθηκαν ικανά να εξοντώσουν τους αντιπάλους (εμάς). Αγύριστα κεφάλια οι άτιμοι! Με το στανιό δεν κατάφερε τίποτε. Άλλαξε λοιπόν τους κανόνες. Έκανε το παιχνίδι πιο light. Ελκυστικότερο. Γκλαμουράτο. Επένδυσε σε πράγματα ωραία. Στα «ανθρώπινα δικαιώματα». Στην «αγάπη για το περιβάλλον». Στη «φιλία των λαών». Στο «δίκαιο του άλλου». Στην «πολυπολιτισμικότητα». Στην «προστασία των μειονοτήτων». Στην «άρση του κοινωνικού αποκλεισμού». Στην «ελευθερία σεξουαλικού προσανατολισμού». Στο «σεβασμό τής διαφορετικότητας και του δικαιώματος αυτοπροσδιορισμού». Όχι όμως στα (ούτως ή άλλως αδύνατα) αυθεντικά χαρτιά, αλλά σε σημαδεμένα κάλπικα υποκατάστατα. Στους «μπαλαντέρ». Στα πλήρως ελεγχόμενα απ’ αυτόν, ψεύτικα κωλόχαρτα.

Στο στημένο αυτό παιχνίδι είμαστε χαμένοι από χέρι.

Δεν πρέπει να συνεχιστεί άλλο.

Σας εξορκίζω!

Μην τους ακούτε! Μην εκφράζετε τη διαμαρτυρία σας μέσω αυτών. Μην τους ψηφίζετε! Σκίστε τους «μπαλαντέρ» και κόψτε τα χέρια του dealer!



_________________
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης μέσα
σε καπιταλιστικό καθεστώς, είτε είναι απραγματοποίητες,
είτε είναι αντιδραστικές»(Λένιν)

[ΜΟΥΡΑΛΩΦ]

Ένα κατατοπιστικό άρθρο του Ρούσσου Βρανά από «ΤΑ ΝΕΑ»,
Παρμένο από εδώ:

http://orfni.blogspot.com/2009/06/blog-post_4457.html

Πώς να το πούμε αυτό; Δικτατορία; Κατάχρηση εξουσίας; Όχι, απλώς ευρωπαϊκή «δημοκρατία».


Για όσους αύριο θα προτιμήσουν συνειδητά τις παραλίες, με το επιχείρημα πως η ψήφος τους στις ευρωεκλογές δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα στη ζωή τους, υπάρχει ένα αντεπιχείρημα που θα τους κυνηγάει: πως είναι αντιφατικό να απέχουν από αυτές τις εκλογές που έρχονται να συμπληρώσουν το διαβόητο «δημοκρατικό έλλειμμα» της ευρωπαϊκής πολιτικής και πως το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι η μοναδική δημοκρατική εγγύηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Το αντεπιχείρημα αυτό, όμως, στηρίζεται σε μερικές παρεξηγήσεις, όπως εξηγεί στο γαλλικό περιοδικό «Μπαχτσίς» ο Γκιγιόμ Σακρίστ, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού.

Και πρώτα από όλα, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν είναι ένα κοινοβούλιο σαν κι αυτά που γνωρίζουμε στις σύγχρονες δυτικές δημοκρατίες. Δεν έχει την αποστολή να εκφράσει τη δημοκρατία στην Ευρώπη. Με δυο λόγια, δεν πρόκειται για ένα κοινοβούλιο.

Η ονομασία του είναι δανεική, χωρίς τα γνωρίσματα ενός κοινοβουλίου. Οφείλεται στους πρώτους ευρωπαϊστές, που εξέφρασαν με αυτήν την ονομασία τους ευσεβείς πόθους τους. Μπορεί να ονόμασαν αυτόν τον θεσμό κοινοβούλιο, αλλά κοινοβούλιο δεν υπάρχει.

Ή μάλλον, όσο υπάρχει Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, άλλο τόσο υπάρχει και ευρωπαϊκή κυβέρνηση (με την έννοια που της δίνουμε στις δυτικές δημοκρατίες, δεν έχει καμιά σχέση με διευθυντήρια σαν την Ευρωπαϊκή Επιτροπή).

Στις δημοκρατίες, λέει ο καθηγητής Σακρίστ, το κοινοβούλιο είναι το όργανο που διακρίνεται από αυτές τις δύο ιδιότητες:
Πρώτον, αντιπροσωπεύει ένα έθνος ή έναν λαό.
Και δεύτερον (που εκπορεύεται από το πρώτο), πρέπει να έχει τη συστηματική και ουσιώδη αρμοδιότητα για την ψήφιση της νομοθεσίας.

Σήμερα, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, κάθε ευρωβουλευτής αντιπροσωπεύει τη χώρα του. Δεν αντιπροσωπεύει ούτε την Ευρώπη ούτε τον ευρωπαϊκό λαό (που άλλωστε δεν υπήρξε ούτε ξέρουμε αν θα υπάρξει ποτέ).

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν αντιπροσωπεύει ένα έθνος. Δεν πληροί την πρώτη αναγκαία συνθήκη για την ύπαρξη ενός κοινοβουλίου. Όσο για τη δεύτερη τη νομοθετική, αυτή απουσιάζει από τη λειτουργία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Για παράδειγμα, οι ευρωπαϊκοί νόμοι (όπως τους αποκαλούμε καταχρηστικά) δεν απαιτούν την κοινοβουλευτική κύρωσή τους. Για τις περισσότερες από τις μισές πράξεις που αποφασίζονται από το ευρωπαϊκό πολιτικό σύστημα, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εκφράζει απλώς συμβουλευτική γνώμη. Με άλλα λόγια, είτε πει ναι είτε όχι, αυτό δεν έχει καμιά επίπτωση στη νομοθεσία. Πώς να το πούμε αυτό; Δικτατορία; Κατάχρηση εξουσίας; Όχι, απλώς ευρωπαϊκή «δημοκρατία».

Τον σεβασμό στις δημοκρατικές αρχές δεν θα πρέπει να τον αναζητήσουμε στους ευρωπαϊκούς θεσμούς, λέει ο Γκιγιόμ Σακρίστ. Στην πραγματικότητα, οι οδηγίες και οι κανονισμοί δεν υιοθετούνται από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, που δεν είναι ένα πραγματικό κοινοβούλιο, αλλά από τις κυβερνήσεις των κρατών- μελών. Και αυτές οι κυβερνήσεις εκλέγονται με βάση τις δημοκρατικές αρχές. Συνεπώς, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δεν αντλεί τη νομιμότητά του από τις ευρωεκλογές, αλλά από τις εθνικές εκλογές των κρατών- μελών. Αυτό κι αν είναι αντιφατικό...



ΣΧΟΛΙΟ

Το μόνο που παρέχει το Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο είναι ο πακτωλός χρημάτων και τα σκανδαλώδη προνόμια στα παράσιτα: Του ευρωβουλευτές.
Έτσι, για να γνωρίζουμε αυτά τα κάλπικα περί "πατριωτισμού" στο ευρωκοινοβούλιο...

[Αριστείδης]

Κρυστάλλινη η ανάλυσή σου Ροβεσπιέρε.
Δεν θα τολμούσα τέτοια εμβάθυνση, διότι απλούστατα στερούμαι των προσόντων. Γι αυτό υπάρχει το "Ρεσάλτο"!
Στέκομαι ιδιαίτερα στην περικοπή "πρέπει πρωτίστως να «κόψεις τα χέρια» των διαδικασιών που σε οδηγούν στα «καλούπια» των «μπαλαντέρ» και της απάτης. Και ταυτόχρονα να αγωνιστείς για σχήματα που η δύναμή τους και η πολιτική τους να είναι εκτός «καλουπιών» και εκτός εκλογικών εμπόρων".
Είναι το χαρτί που μου έλειπε!

[Κωνσταντίνος]

Οι εκλογές τελείωσαν, τα αποτελέσματα βγήκαν...
Ανακοινώθηκαν οι τελικές δημοσκοπήσεις!

Ίσως να ακούγεται αστείο στους περισσότερους από εσάς, αλλά το θέμα είναι περισσότερο σοβαρό από ότι με την πρώτη ματιά φαίνεται. Ήδη από εχθές αναρτήθηκαν (σε εφημερίδες και τηλεοράσεις) τα τελικά αποτελέσματα των Ευρωεκλογών στη χώρα μας!
Κάποιοι γνωρίζουν τι έχουμε μέσα στο μυαλό μας και δημοσιοποιούν τις μύχιες σκέψεις μας; Τι γίνεται εδώ πέρα; Θυμάμαι κάποτε που με είχανε βάλει εφορευτική επιτροπή σε εκλογές και όταν μετά τα κλείσιμο της κάλπης αρχίσαμε την καταμέτρηση, ακούσαμε όλοι όσοι ήμασταν παρόντες (και δεν έλειπε κανείς) τα τελικά αποτελέσματα του εκλογικού μας τμήματος στο ραδιόφωνο!!! Φυσικά, τα πραγματικά αποτελέσματα, όταν έγινε η καταμέτρηση, δεν είχαν καμία σχέση με αυτά που είχαν ανακοινωθεί πολύ ώρα πριν… αλλά αυτά είναι λεπτομέρειες για κάποιους. Σημασία γι αυτούς είχε (και εξακολουθεί να έχει) πως ανακοίνωσαν πρώτοι το αποτέλεσμα και όχι ότι δημοσιοποίησαν λάθος αποτέλεσμα…

Η συνέχεια εδώ:
http://kostasxan.blogspot.com/2009/06/blog-post_1497.html

[ΜΟΥΡΑΛΩΦ]

Καρατζαφέρης: πολιτικός απατεώνας ολκής.

Από τη μια δέχεται τις αρχές (νεoταξικά-ιδεολογήματα) του αυτοπροσδιορισμού μιας χώρας και από την άλλη μας πουλάει «αδιάλλακτο πατριωτισμό» γα τα Σκόπια.
Αυτά τα είπε στην ΕΥΡΩΒΟΥΛΗ:

Γεώργιος Καρατζαφέρης: Κύριε Πρόεδρε, πρέπει να σεβόμαστε τις αρχές της κάθε χώρας. Ανεξαρτήτως, αν αυτή η χώρα είναι φιλική, λιγότερο φιλική ή περισσότερο φιλική, αυτή η χώρα έχει αποφασίσει μια ονομασία. Δεν μπορούμε παρά να σεβαστούμε την ονομασία αυτής της χώρας. Τα άλλα –νομίζω το αντιλαμβάνεται ο καθένας– δεν είναι δημοκρατικά, είναι ωμή παρέμβαση στα εσωτερικά μιας χώρας. Όπως και εάν επιθυμεί αυτή η χώρα να αποκαλείται, οφείλουμε να το σεβαστούμε.

ΟΤΑΝ αποδέχεσαι αυτή τη στρατηγική λογική και την επικυρώνεις, είναι αβυσσαλέα υποκρισία και θηριώδης καιροσκοπισμός και κοροϊδία, να μιλάς εναντίον του αυτοπροσδιορισμού των Σκοπίων ως ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ.


ΑΝΟΙΞΤΕ για λεπτομέρειες το «ΙΧΝΟΣ»

http://ixnos.blogspot.com/2009/06/blog-post_217.html

Πατήστε κλικ στην εικόνα να δείτε τι λέει καλύτερα, η μπήτε στο λινκ των πρακτικών. ΕΔΩ.

http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?type=CRE&reference=20060426&secondRef=ITEM-007&format=XML&language=EL


Καρατζαφέρη για αυτό σε έστειλε ο λαός στην Ευρώπη; Για να κάνεις τέτοιες δηλώσεις; Τι το διαφορετικό έχουν από αυτά που κατηγορείς ότι «δήθεν» κάνουν οι άλλοι; Ολο αυτό τον καιρό μας «δουλεύεις» με κάλπικα πατριωτιλίκια υπολογίζοντας τι; πως δεν θα τα μάθουμε; Oταν λες στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο τα κάτωθι τι εννοείς εκτός από το ότι μπορούν και τα Σκόπια να ονομάζοντας όπως θέλουν; Ρε πολιτικέ σαλταδόρε, Ρε δίγλωσσε γιαλατζί υπερπατριώτη, τόλμησες να εκστομίσεις αυτές τις λέξεις και δεν έπεσε το ταβάνι να σε πλακώσει; δεν ντρέπεσαι καθόλου; και πόσα άλλα έχεις κάνει που μας τα κρύβεις; Oλα θα τα βρούμε και θα τα δώσουμε στον κοσμάκη να τα μάθει.

7. Ονομασία αντιπροσωπείας: βλ. Συνοπτικά Πρακτικά
Πρόεδρος. Θα ήθελα να σας ενημερώσω ότι στη συνεδρίασή της στις 6 Απριλίου η Διάσκεψη των Προέδρων δέχθηκε το αίτημα της Αντιπροσωπείας για τις Σχέσεις με το Ιράν σχετικά με την αλλαγή της ονομασίας της σε Αντιπροσωπεία για τις Σχέσεις με την Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν.
Αν δεχθούμε αυτή την πρόταση, ουσιαστικά τροποποιούμε ένα από τα ψηφίσματα του Κοινοβουλίου, το ψήφισμα που ορίζει τις ονομασίες των αντιπροσωπειών για τις σχέσεις με τρίτες χώρες. Αυτό που χρειαζόμαστε επομένως είναι να μην αντιτεθεί κανείς σε αυτή την πρόταση. Αν δεν αντιτεθεί κανείς, η ονομασία αυτής της αντιπροσωπείας θα αλλάξει όπως υπέδειξα.

Γεώργιος Καρατζαφέρης (IND/DEM). – Κύριε Πρόεδρε, πρέπει να σεβόμαστε τις αρχές της κάθε χώρας. Ανεξαρτήτως, αν αυτή η χώρα είναι φιλική, λιγότερο φιλική ή περισσότερο φιλική, αυτή η χώρα έχει αποφασίσει μια ονομασία. Δεν μπορούμε παρά να σεβαστούμε την ονομασία αυτής της χώρας. Τα άλλα –νομίζω το αντιλαμβάνεται ο καθένας– δεν είναι δημοκρατικά, είναι ωμή παρέμβαση στα εσωτερικά μιας χώρας. Όπως και εάν επιθυμεί αυτή η χώρα να αποκαλείται, οφείλουμε να το σεβαστούμε.

ΠΡΑΚΤΙΚΑ e.u http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?type=CRE&reference=20060426&secondRef=ITEM-007&format=XML&language=EL