 Δημοσιεύθηκε: Πεμ Ιούλ 22, 2010 10:03 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
| Κυκλοφορεί το νέο Ρεσάλτο
Η ιδέα της αθωότητας έχει δύο όψεις. Με το να αρνιέται κανείς να συμμετάσχει σε μια συνωμοσία, παραμένει αθώος από αυτή τη συνωμοσία. Αλλά το να παραμένει αθώος μπορεί να ισοδυναμεί και με το να παραμένει σε άγνοια, να παραμένει αφελής, δηλαδή «χρήσιμος ηλίθιος». Πρέπει να οικοδομήσουμε και να κατακτήσουμε τον τρόπο εκείνο της σκέψης που να μας απομακρύνει από την αθωότητα του «χρήσιμου ηλιθίου». Διαφορετικά θα παρασυρόμαστε από ψεύτικους ριζοσπαστισμούς, από τα μεγάλα και ηρωικά λόγια από τον κομπασμό της ημιμάθειας και κυρίως από τη θρασύτητα της ακατάσχετης, «ξύλινης» λογοδιάρροιας των «εγκάθετων» του καθεστώτος: Ποικίλοι μεταμφιεσμένοι αρουραίοι μακιγιαρισμένοι με πολλά χρώματα. Είναι ιστορικός νόμος: ο φουσκωμένος στόμφος, ο ριζοσπαστισμός της φράσης, οι πληθωρικές «εξάρσεις» περί «αγωνιστικότητας», «αλήθειας» και «ελευθερίας», το ανακάτεμα των πάντων (τσουβάλιασμα διαφορετικών ποιοτικών χαρακτηριστικών και εννοιών), τα υστερικά λιβανιστήρια και το κυνήγι της στιγμιαίας, με κάθε θυσία εντύπωσης, όλα αυτά όχι μόνο δεν συγκροτούν «Σκέψη», αλλά υποκρύπτουν δολιότητα: Είναι εξ ορισμού ΥΠΟΠΤΑ… Με τις αφαιρέσεις συγχωρούνται οι αμαρτίες… Και όσο πιο υστερικά επικαλείσαι τα αφηρημένα ηθικά αξιώματα τόσο πιο κάλπικος και «ύποπτος» είσαι… Βλέπουμε, π.χ. σήμερα πόσοι τυμβωρύχοι βρήκαν την ευκαιρία, μετά τη μαφιόζικη δολοφονία του Σωκράτη, να βγούνε από τα λαγούμια τους και να παριστάνουν τους ήρωες της δημοσιογραφίας. Το ίδιο γίνεται και στα ιστολόγια. Ακούμε φαιδρές υστερίες. Ακόμα και ότι τα ιστολόγια κατά 90% αγωνίζονται για την αλήθεια και την ελευθερία του λόγου (για ποια αλήθεια και ελευθερία μιλούν)!!! Οι κομπάρσοι της καθεστωτικής δημοσιογραφίας και της φλύαρης σύγχυσης ωρύονται «ριζοσπαστικά» μέχρι το σημείο να καθιστούν τα ιστολόγια το επαναστατικό υποκείμενο… Κόντρα σε αυτή τη ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ αγωνίζεται το ΡΕΣΑΛΤΟ Για να σμικρύνουμε τα μεγάλα ποσοστά των «χρήσιμων ηλιθίων»… |
|
| Δημοσιεύθηκε: Δευ Ιούλ 19, 2010 12:56 am Θέμα δημοσίευσης: ΡΕΣΑΛΤΟ- Τεύχος 50 |
|
ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ Πέμπτη, 22 Ιουλίου
Περιεχόμενα Της Σύνταξης: Γ. Παπανδρέου: Η «κολυμπήθρα του Σιλωάμ» Στην αιχμή της βροντής: Ηλ. Σιαμέλας: Ελληνοχαλαστές φασουλήδες Δ. Νατσιός: Eν αναμονή της θρυαλλίδας Θάλεια Βεργή: Οι πωρωμένοι: φτύστε τους Πολιτικές αιχμές: Θ. Παπανικολάου: Τα σοφίσματα περί «εντίμων» και «αρίστων» Α. Πλάκας: Η απελπισία είναι κακός σύμβουλος! Υπάρχει διέξοδος Στεφ. Ληναίος: Η νέα γερμανική κατοχή Ρεσάλτο: «Αριστερά: Η «εξέγερση» των λόγων και του ψηφοδελτίου Γ. Αντύπας: Οι προδοτικές καμαρίλες των συνδικαλιστών Π. Λέφας: Το ΚΚΕ δεν είναι «ανάχωμα» Αντωνία Κυριακού: «Διαφάνεια»: το άλλοθι της τοκογλυφίας Γ. Αντύπας: «Ελεγχόμενη χρεοκοπία» Αναλύσεις: Κων. Ρωμανός: Η χαμένη τιμή των Ελλήνων Ν. Πικρός: Η «νομιμότατα» της Νέας Τάξης Εθνικά ζητήματα Ρεπόρτερ: Η Θράκη: το πρώτο θύμα Θάλεια Βεργή: Γιανναράς: Υμνητής του «οράματος» Νταβούτογλου Α. Πλάκας: Γιανναράς: Υμνητής των μεταπρατών του χρήματος Διογένης: Έλληνες ή ελληνόφωνοι; Τρομοκρατία-προβοκάτσιες Ν. Πικρός: Η βόμβα Χρυσοχοΐδη: Νέοι εφιάλτες Κ. Κόκκινος: Τι κάνει νιάου-νιάου Π. Λέφας: Το σήριαλ της «βόμβας Χρυσοχοΐδη» Ζητήματα Παιδείας Θωμάς Γκιάτας: Διδασκαλική Ομοσπονδία: Το δεκανίκι του καθεστώτος Δ. Νατσιός: Νόμιμες και ηθικές… αναισχυντίες Ορθοδοξία και κοινωνία π. Γ. Μεταλληνός: Ο Μέγας Κωνσταντίνος και ο Χριστιανισμός Επίσκ. Ιερόθεος Βλάχος: Οι σύγχρονοι τοκογλύφοι Θ. Παπανικολάου: Ορθοδοξία: Σύμβολο ταυτότητας και μαζικής μνήμης Ν Πικρός: Αρχιεπίσκοπος: «όχημα» της Νέας Τάξης Επαναστατικές μνήμες Θ. Παπανικολάου: α) Γιάννης Βερούχης, ο ακηλίδωτος αγωνιστής β) Ο Γιάννης Βερούχης αφηγείται Άποψη Γ. Μαργέτης: Το πρόβλημα του κράτους Πολιτισμός Διογένης: Το «διανοητικό Νομισματικό Ταμείο» Διογένης: Τα απόβλητα στην εξουσία Ισμήνη Ράπτη: Τα δηλητηριώδη κόπρανα Ποδόσφαιρο: Ρεπόρτερ: Κωνσταντόπουλος: Ποδόσφαιρο και διαπλοκή Κ. Κόκκινος: Τα αφεντικά, η διαπλοκή και το «τέλος της μεταπολίτευσης» |
|