 Δημοσιεύθηκε: Παρ Μάϊ 30, 2008 12:18 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
| Φίλε μου κρίνεις την ιστορία με τα «είδωλά» σου και τις προσωπικές σου ιδεοληψίες και προκαταλήψεις.
Άκου «λαϊκός ήρωας» ο Καραμανλής!!! Σε ποιο λαϊκό κίνημα ηγήθηκε ο μέγας αυτός εχθρός κάθε λαϊκού κινήματος; Αλλά δεν θα ασχοληθώ με αυτό. Δεν θα σπαταλήσω φαιά ουσία για απλά μαθήματα των κινητήριων δυνάμεων της ιστορίας. Είναι ματαιοπονία. Εσύ είσαι λάτρης των δεξιών ηγετών του καπιταλισμού. Δεν μπορεί να καταλάβεις. Ακόμα μπερδεύεις τους ηγέτες των λαϊκών κινημάτων με τους ηγέτες των ψηφοδελτίων και μάλιστα της εκλογικής βίας και νοθείας τους. Είσαι όμως και ανιστόρητος. Είναι το ίνδαλμά σου που έφερε τον Ανδρέα Παπανδρέου στην Ελλάδα και όχι ο Μητσοτάκης. Φρόντισε να μάθεις και λίγο την ιστορία. Τώρα δυο λόγια για τη δημαγωγία. Είναι το ίδιο το καθεστώς που λατρεύεις, η εκλογική του λογική και νοοτροπία που προσφέρουν το έδαφος για αυτή την ιδιαίτερη μορφή δημαγωγίας, που κορυφώνεται στον καισαρισμό και βοναπαρτισμό ή της ΕΡΕ του Κ. Καραμανλή ή του Παπανδρέου. Αγνοείς ακόμα το σημαίνει, αυτού του είδους η δημαγωγία, γιατί υπάρχει και η δημαγωγία των μεγάλων ιδεών(αυτή είναι ψιλά γράμματα για σένα). Αυτό το είδος, λοιπόν, της καισαρικής δημαγωγίας ή λαϊκισμού, σημαίνει την πολιτική εκείνη που αντιμετωπίζει τις ανθρώπινες μάζες σαν εργαλείο, εξυπηρετικό, καλό για να πετύχει τους σκοπούς της. Και τέτοιου είδους δημαγωγία χαρακτηρίζει όλους τους πολιτικούς του κεφαλαίου: Καραμανλή, Γ. Παπανδρέου, Μητσοτάκη και λοιπών. Το ίδιο χαρακτηρίζει και τον Ανδρέα. Μόνο που ο τελευταίος στην άνοδό του ήταν εκφραστής άλλων κοινωνικών στρωμάτων και λαϊκών δυνάμεων. Αυτό αδυνατείς να το αντιληφθείς με τη λογική σου: Του μαύρου-άσπρου. Ο Ανδρέας στηρίχτηκε, στην άνοδό του, όχι στο μεγάλο κεφάλαιο, αλλά στη συμμαχία των εργατικών και πλατιών μικροαστικών στρωμάτων και επέφερε καταλυτικές ανακατατάξεις στην ελληνική κοινωνία. Για εκείνη την περίοδο οι ανακατατάξεις αυτές ήταν προοδευτικές. Το πώς εξελίχτηκε αυτή η πορεία είναι άλλο ζήτημα. Κάθε ριζοσπαστική, ακόμα και επαναστατική παρέμβαση εκφυλίζεται και ενσωματώνεται, αν δεν προχωράει και παγιώνει ριζικές ανατροπές… Αυτά τα έχουμε αναλύσει πολλές φορές… Εσύ αντιμετωπίζει την ιστορική εξέλιξη σαν συνωμοσία. Ούτε λίγο ούτε πολύ ασπάζεσαι το μύθο ότι τον Ανδρέα τον στείλανε η Αμερικανοί να «παίξει το παιχνίδι τους». Μου θυμίζεις κάποιους άλλους που ισχυρίζονται ότι ήταν οι Γερμανοί που στείλανε το Λένιν στη Ρωσία να κάνει την Επανάσταση!!! Οι νόμοι της κοινωνίας και της ιστορικής εξέλιξης αποτελούν για σας εφτασφράγιστο βιβλίο. Γι’ αυτό αναζητάτε «Μεσσίες» και «σωτήρες» ή «Ρομπέν των δασών» που θα μας σώσουν. Τα τέκνα του συστήματος, θα καθαρίσουν τον καπιταλισμό, θα καταλύσουν τις οικονομικές και κοινωνικές σχέσεις του συστήματος και τους μηχανισμούς του!!!!!!! Αυτά λέει και ο Καρατζαφέρης!!! |
|
| Δημοσιεύθηκε: Παρ Μάϊ 30, 2008 9:34 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
| Προκαλεί εύλογες απορίες η συνέντευξη του κ. Μητσοτάκη στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ όπου διαπιστώνεται ότι γιά δύο πράγματα επαίρεται, ως μη ώφειλε.
Δηλ., γιά το γεγονός ότι ο ίδιος ήταν που έβαλε την ιδέα στο μυαλό του Γεωργίου Παπανδρέου γιά "ανένδοτο αγώνα", καθώς ότι και χάρις σ' εκείνον ήλθε στην Ελλάδα, ο γυιός του Γ.Παπανδρέου, Ανδρέας. Λησμονεί ή θέλει να αγνοεί ότι ο Κων/νος Καραμανλής είχε προτείνει στον Γ.Παπανδρέου οι επόμενες εκλογές να είναι γιά Αναθεωρητική Βουλή, ώστε να περιορισθούν τα προκλητικά προνόμια του Θρόνου στην πολιτική ζωή της Χώρας. Αν τότε ο Γεώργιος Παπανδρέου είχε αποδεχθεί την πρόταση του Κωνσταντίνου Καραμανλή, δεν θα είχαν επισυμβεί τα Ιουλιανά του 1965 και η ωμή παρέμβαση ενός "άγουρου" βασιλίσκου και με κακούς συμβούλους στην πολιτική ζωή του τόπου. http://chomatery.blogspot.com/ Όσον αφορά ότι με δική του παραίνεση ο Γεώργιος Παπανδρέου προσκάλεσε τον γυιό του στην Ελλάδα, αν αληθεύει θα έπρεπε πραγματικά να ντρέπεται γι' αυτό. Διότι η Ένωσις Κέντρου είχε ήδη έναν δημαγωγό στις τάξεις της (τον ίδιο), ενώ από τούδε και στο εξής θα είχε και δεύτερο, τον γυιό του Προέδρου της, εξού και η "αδυσώπητη έλξη" που είχαν μεταξύ τους Κ.Μητσοτάκης και Αν.Παπανδρέου. |
|
| Δημοσιεύθηκε: Δευ Μάϊ 26, 2008 11:22 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
| Η ιστορία ως φάρσα
Διαβάστε ένα μικρό, αλλά πολύ κατατοπιστικό κείμενο για τον ρόλο των "νταβατζήδων"! ΕΔΩ: http://na4u.blogspot.com/2008/05/h-i.html[/url] |
|
| Δημοσιεύθηκε: Τρι Μάϊ 13, 2008 11:58 am Θέμα δημοσίευσης: |
|
| Διαβάσαμε, σήμερα στο «Ριζοσπάστη» τα παρακάτω πολύ εύστοχα:
«Τώρα που τα «Νέα» ...αποκατέστησαν τα περί του ρόλου του κ. Μητσοτάκη κατά την περίοδο της «αποστασίας», μήπως ήρθε η ώρα να ασχοληθούν και να αποκαταστήσουν την ιστορική αλήθεια γύρω και από το ρόλο των «Νέων» εκείνη την περίοδο;...» Πολύ ωραίο. Τα «Νέα» και ιδιαίτερα το Συγκρότημα έπαιξαν το …ρόλο τους! Οι παλιοί θυμόμαστε, τότε που καίγαμε τα «Νέα» στην Πλατεία Κλαυθμώνος επειδή είχαν γυρίσει «διακριτικά» υπέρ της Αποστασίας. Φυσικά μετά από αυτό το «κάζο» άλλαξαν πάλι ρότα… Για να θυμούνται οι νεώτεροι… |
|
| Δημοσιεύθηκε: Κυρ Μάϊ 11, 2008 1:55 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
| Αγοράστε το σημερινό "παρόν".
Έχει πολλά αποκαλυπτικά για την απόπειρα που έκανε ο Μητσοτάκης να ξαναγράψει την ιστορία των βασιλικών πραξικοπημάτων του 1965 και την αποστασία. Η απόπειρα το Μητσοτάκη δεν ήταν απλώς μάταια: Η ιστορική αλήθεια των Ιουλιανών και των ανακτορικών (αμερικανκών) συνωμοσιών είναι καταγεγγραμμένη ανεξίτηλα στη συνείδηση του ελληνικού λαού. Οι αγωνιστικές μνήμες, δηλαδή η συνείδηση που χαράσσεται με λαϊκούς αγώνες δεν σβήνει από τις παραποιήσεις ή τις "εντολές" των καθεστωτικών υπαλλήλων. Και ο Μητσοτάκης έχει κριθεί από την ιστορία, αλλά και από το δικό του κόμμα... Η μάταια, ωστόσο, αυτή "απόπειρα" του Μητσοτάκη έκανε και ένα καλό: Βελόνιασε τα ανακλαστικά της ελληνικής κοινωνίας και αποκάληψε και στους νεώτερους τον ιστορικό του ρόλο και την πολιτική του φυσιογνωμία. Καικάτι τελευταίο, αποκαλυπτικό: Το κόμμα του στο Συμπόσιο Μητσοτάκη ήταν απών. Και όλα τα άλλα κόμματα απουσίαζαν. Εκτός του Κύρκου (αυτός πλέον έχει βρέξει τα παπούτσια του και είνα γνωστός), του Βενιζέλου (οποίος μάλιστα εξωράισε το βασιλικό πραξικόπημα και "κατάπιε" τα περί αποστασίας) και του Μανώλη Γλέζου!!! Και καλά ο Βενιζέλος: Γνωστά τα κέντρα που τον προωθούν και οι "δεσμοί" με το Μητσοτακέϊκο!!! Αλλά ο Γλέζος τι δουλειά είχε και γιατί σιώπησε σε όλα αυτα που ακούστηαν;;; |
|
| Δημοσιεύθηκε: Σαβ Μάϊ 10, 2008 5:17 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
| Συνεχίζω, με Λαγκαδινό.
ΕΔΩ: http://nikoslagadinos.blogspot.com/ ΠΟΥ ΘΑ ΚΡΥΦΤΕΙ ΤΩΡΑ Ο ΒΡΙΚΟΛΑΚΑΣ; Διαψεύδονται οι ισχυρισμοί του επιτίμου της Ν.Δ., ότι δεν υπήρξε όχι μόνο προετοιμασία, αλλά ούτε καν συνωμοσία, και βεβαίως καμία συνεννόηση με το Παλάτι. Χέρι-χέρι, τέως και Μητσοτάκης έριξαν τον Παπανδρέου. «ΤΑ ΝΕΑ» φέρνουν στο φως έκθεση της CΙΑ που επί 43 χρόνια ήταν διαβαθμισμένη ως «άκρως απόρρητη»- Η αποστασία είχε οργανωθεί με κάθε λεπτομέρεια, 6 μήνες πριν, με τη βοήθεια των ΗΠΑ. ΤΑ ΝΕΑ σήμερα με ένα έγγραφο-φωτιά αποκαλύπτουν το σκοτεινό ρόλο του βρικόλακα της ελληνικής πολιτικής ζωής. Του αρχι-αποστάτη, που θέλησε να ξαναγράψει τη νεότερη ιστορία, του ανθρώπου που μόνο να ψευδολογεί γνωρίζει, του πολιτικού που επιβίωσε στην ελληνική πολιτική σκηνή μονάχα με μηχανορραφίες... Πού θα πάει να κρυφτεί τώρα ο Μητσοτάκης; "Δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό...". Το ψεύτικο γέλιο του ηχεί όπως στις χιουμοριστικές εκπομπές, σαν γέλιο ενός βρικόλακα που νομίζει ότι έχει τους πάντες υπό τον έλεγχό του. ΟΜΩΣ, η ζωή τα φέρνει καμιά φορά έτσι και ισορροπεί τις διάφορες καταστάσεις. Προσπάθησε να ρίξει πριν λίγες μέρες τα βάρη στους Έλληνες πολιτικούς ότι δήθεν τους φταίνε οι ξένοι κ.λπ., ενώ είναι υπεύθυνοι οι ίδιοι. Ο άνθρωπος γνωρίζει τις αμαρτίες του, αλλά το λάθος του είναι να νομίζει ότι τις ξέρει μόνον αυτός, ενώ ο βίος και η πολιτεία του είναι γνωστά σε όλο τον ελληνικό λαό. Ποτέ ο Μητσοτάκης δεν έπαψε να βυσσοδομεί προς ίδιον όφελος και προς όφελος των παιδιών του. Πιστεύει ότι θα καταφέρει, ας πούμε, να κάνει πρωθυπουργό την Ντόρα! Είναι μακριά νυχτωμένος. Πέρασε η μπογιά του. Οι καιροί άλλαξαν. Η Ντόρα είναι ένα κακέκτυπο του Μητσοτάκη και το μόνο που καταφέρνει είναι να μας δείχνει ένα ψεύτικο χαμόγελο - όπως κι ο πατέρας της. Κάποτε θα τελειώσει και η μπογιά του Μητσοτακέικου... Οι συνωμοσίες... τέλος! Ολόκληρο το αποκαλυπτικό έγγραφο-φωτιά ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΤΗΛΕΓΡΑΦΗΜΑ ΜΥΣΤΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ ΘΕΜΑ «Σχέδια του βασιλέως Κωνσταντίνου να εξαναγκάσει σε παραίτηση τον πρωθυπουργό Παπανδρέου» 1 . Ο βασιλεύς Κωνσταντίνος σχεδιάζει να ασκήσει πίεση, χωρίς όμως να απαιτήσει στον Έλληνα πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου να παραιτηθεί στο εγγύς μέλλον, πιθανόν περί τα τέλη Φεβρουαρίου 1965. Ο βασιλεύς είναι εξαιρετικά οργισμένος για την απόφαση της κυβερνήσεως της 17ης Ιανουαρίου που ζητεί την παραίτηση, σύμφωνα με τον νέο νόμο, του 60% περίπου των αξιωματικών της Χωροφυλακής των βαθμών του λοχαγού και του ταγματάρχου. Ο βασιλεύς θεωρεί (την απόφαση αυτή) ως άλλη μια κίνηση από τον Παπανδρέου να ισχυροποιήσει τη δύναμή του με την τοποθέτηση των δικών του ανθρώπων. Εάν η κυβέρνηση διαρκέσει αρκετούς μήνες περισσότερο, ο βασιλεύς δεν θα είναι εις θέσιν να επιβάλλει την παραίτηση, διότι ο Παπανδρέου θα έχει αποκτήσει επαρκή δύναμη έχοντας τοποθετήσει τους ανθρώπους του σε θέσεις- κλειδιά στις Ένοπλες Δυνάμεις, την Αστυνομία και σε όλη την κυβέρνηση. Ο βασιλεύς θεωρεί την κατάσταση χειρότερη εκείνης προ της παραιτήσεως Καραμανλή. Ο βασιλεύς πιστεύει ότι η κίνηση της κυβερνήσεως προς τα Αριστερά και η εμφανής άνοδος των αριστερών δραστηριοτήτων είναι επικίνδυνες εξελίξεις και ότι (μια) προληπτική ενέργεια πρέπει να ξεκινήσει τώρα. 2. Ως διάδοχο του Παπανδρέου = η τελική επιλογή είναι ακόμη αδιαμόρφωτη- ο βασιλεύς φαίνεται ότι έχει αποφασίσει υπέρ του νυν αντιπροέδρου της κυβερνήσεως Στέφανου Στεφανόπουλου από τον οποίον εζήτησε να βολιδοσκοπήσει κύρια στελέχη της Ενώσεως Κέντρου (Ε.Κ.) και της Εθνικής Ριζοσπαστικής Ενώσεως (ΕΡΕ) προκειμένου να εκτιμήσει το σύνολον των δυνάμεων που θα διέθετε ο Στεφανόπουλος για το σχηματισμό κυβερνήσεως. Σε συνάντηση με τον ηγέτη της ΕΡΕ Κωνσταντίνο Ροδόπουλο, η πηγή (μας) έμαθε ότι ο Στεφανόπουλος είχε επαφή με τον Ροδόπουλο, ο οποίος συμφωνεί να συνεργασθεί, αλλά επιμένει (ζητώντας) ως αντάλλαγμα την ανάληψη των υπουργείων Αμύνης και Δημοσίας Τάξεως, με την πρόθεση να παραιτηθεί από την ΕΡΕ εφόσον αυτό επραγματοποιείτο. Η προσφορά του Ροδόπουλου εν μέρει υποκινείται από τα προσωπικά του συμφέροντα, αφού σε περίπτωση υπηρεσιακής κυβερνήσεως, κατά πάσα πιθανότητα, θα αναλάβει ως πρωθυπουργός. Είναι επίσης πιθανόν ότι ενεργεί κατόπιν εντολών του Καραμανλή). 3. Τα σχέδια του βασιλέως να εξαναγκάσει σε παραίτηση τον Παπανδρέου περιλαμβάνουν μια σειρά επιθέσεων εναντίον του πρωθυπουργού (Γ. Παπανδρέου) και του υιού του Ανδρέα, μέσω του Πάνου Κόκκα, ο οποίος εδήλωσε σε διαφορετική πηγή ότι συμφωνεί να λάβει θέση εναντίον του Παπανδρέου εφόσον ο υπουργός Οικονομικών Κωνσταντίνος Μητσοτάκης αναλάβει ως υπουργός Συντονισμού, ή ως αντιπρόεδρος της κυβερνήσεως επί οικονομικών θεμάτων σε μια νέα κυβέρνηση. Τις λεπτομέρειες επεξεργάζονται ήδη μεταξύ τους ο βασιλεύς και ο Κόκκας. Οι επιθέσεις από την εφημερίδα του Κόκκα «Ελευθερία» θα αρχίσουν σε δύο ή τρεις εβδομάδες. Ο βασιλεύς θέλει να καταστρέψει την εικόνα του Παπανδρέου με τις επιθέσεις αυτές, αλλά δεν επιθυμεί να αναμιχθεί, ή να κατηγορηθεί εάν οι επιθέσεις αποτύχουν. Ο βασιλεύς συγκεντρώνει όλη την υποστήριξη του παρασκηνίου που μπορεί. Σύμφωνα με τον ταγματάρχη Μιχαήλ Αρναούτη, στρατιωτικό υπασπιστή του βασιλέως, είτε ο βασιλεύς ή ένας εκ των εκπροσώπων του ευρίσκεται εις απευθείας επαφή με τον Μητσοτάκη σχετικά με μελλοντικές κυβερνητικές αλλαγές. 4. Ο βασιλεύς ενδιαφέρεται ιδιαιτέρως να μη γίνουν ενέργειες εις τα Ηνωμένα Έθνη, ή αλλού, επιδιώκοντας την λύση του κυπριακού προβλήματος, αφού μια τέτοια ενέργεια θα μπορούσε να αυξήσει την λαϊκή υποστήριξη για τον Παπανδρέου. · Είναι βέβαιο ότι ο Μητσοτάκης θα βγάλει κάποια ανακοίνωση για να "ανασκευάσει" κ.λπ. Η δυστυχία της σε όλο της το μεγαλείο. Να δούμε σήμερα και αύριο πώς τα μέσα ενημέρωσης θα αντιμετωπίσουν το θέμα. Ας μάθουν, λοιπόν και οι νεότεροι τι εστί Μητσοτάκης. Ένας κατευθυνόμενος συνωμότης. |
|
| Δημοσιεύθηκε: Πεμ Μάϊ 08, 2008 9:34 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
| Και έτερον εύστοχο και με "πάθος" κείμενο του Νίκου Λαγκαδινού.
ΕΔΩ: http://nikoslagadinos.blogspot.com/2008/05/blog-post_08.html ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ, ΤΗ ΛΕΝΕ ΒΑΓΓΕΛΗ, ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ! ΕΠΑΝΕΡΧΟΜΑΙ μετά από πολύ καιρό στην περίπτωση Ευάγγελου Βενιζέλου. Πήγε και μίλησε στο "επιστημονικό συμπόσιο" του ιδρύματος του ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ. Και μας έκανε την καρδιά... περιβόλι! Ο ακατονόμαστος φροντίζει την υστεροφημία του. Δικαίωμά του. Το γεγονός ότι έχει βάλει λυτούς και δεμένους να ξαναγράψουν την ιστορία για χάρη του, δεν είναι κάτι που του περιποιεί τιμή. Η ιστορία δεν ξαναγράφεται σύμφωνα με τις επιθυμίες του καθένα. Το διατεταγμένο γράψιμο μπορεί να παρασύρει σε πλάνες θλιβερές. Οι δημοκρατικοί πολίτες που έζησαν την ταραγμένη περίοδο των Ιουλιανών του 1965 και της τρισάθλιας επιχείρησης της Αποστασίας, στην οποία ιερούργησε ο αρχι-αποστάτης ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ, δεν ξεχνούν. Ούτε κι εγώ ξεχνώ, που ως μαθητής τότε έτρεχα με τον πατέρα μου στις διαδηλώσεις. Το "ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ ΚΑΘΑΡΜΑ" είναι ένα σύνθημα και συνάμα χαρακτηρισμός της στάσης και της όλης πολιτικής συμπεριφοράς του ανθρώπου που δεν διστάζει ακόμη και τώρα να χλευάζει τον Γεώργιο και τον Ανδρέα Παπανδρέου, να λέει ψέματα χωρίς δισταγμό. Μίλησε στο "συμπόσιό" του για πολλούς και απόντες και είπε ό,τι του κατέβαινε στο κεφάλι. Δεν υπάρχουν για να τον αντικρούσουν - κι αυτό είναι το αίσχος! Για να επανέλθω στον Ευάγγελο Βενιζέλο: μίλησε και αναφέρθηκε στην "κρίση του 1965"! Βαγγέλη, έχει μείνει στην ιστορία ως ΑΠΟΣΤΑΣΙΑ. Κι εφόσον είσαι κυρίως πολιτικός, καλό είναι να εκφράζεσαι πολιτικά. Η επιστήμη μπορεί να μην έχει χρώματα, όμως η πολιτική έχει χρώματα. Λοιπόν, ο ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ δεν χρειάζεται νομιμοποίηση. Ο μητσοτακισμός είναι το δηλητήριο που μπήκε στην πολιτική της εποχής μας και μεταχειρίζεται χίλια τεχνάσματα και αμέτρητες μεταμφιέσεις για να εξαπατά. Ντύθηκε προστάτης και σωτήρας, πατριώτης και αντιστασιακός, προφήτης και Κιγκινάτος. Ποτέ όμως δεν έπαψε να είναι ο άνθρωπος που πρόδωσε την παράταξή του, που εκμαύλισε συνειδήσεις, που βυσσοδομούσε επί χρόνια (κι ακόμα βυσσοδομεί), που η πολιτική ιστορία τον έχει τοποθετήσει στο περιθώριό της. Δεν μπορούμε πλέον να παίρνουμε τοις μετρητοίς αυτά που λέει σήμερα. Η πολιτική του δράση στο μάκρος τόσων χρόνων μας έσπρωξε στην οργισμένη καχυποψία και τη δυσπιστία. Δεν θεωρήσαμε ότι η πολιτική του Μητσοτάκη είχε ποτέ ιδεολογικό περιεχόμενο. Η δράση του μάλλον τον έκανε έναν δικολάβο που μια ζωή διεκπεραίωνε προσωπικές μικροϋποθέσεις. Κι αυτό το λέω διότι ο Μητσοτάκης πάντοτε εργάστηκε για τον εαυτό του - όχι για το συμφέρον του τόπου. Θα έπρεπε κάποτε να καταλάβει ότι οι αρτηρίες μας δεν έχουν αδειάσει από αίμα. Είμαστε ζωντανοί κι έχουμε μνήμη και πάθος για μια καλύτερη και δημοκρατική ζωή. |
|
| Δημοσιεύθηκε: Πεμ Μάϊ 08, 2008 9:14 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
| Απίστευτη δήλωση!!!
Τώρα, μόλις άκουσα το απίστευτο, από ένα δήθεν «αριστερό», πρώην Πρόεδρο του Συν, το Νίκο Κωνσταντόπουλο, για την εποχή της αποστασίας: «Ο Παπανδρέου, με τον Ανένδοτο, προέβη σε μια πρωτοφανή πράξη, για τα τότε δεδομένα: να κινηθεί έξω από τους θεσμούς»!!! Δηλαδή η θεσμική εκτροπή, για το θεσμολάγνο απολογητή της καθεστηκυίας τάξης, έγινε από τον Παπανδρέου!!! Η σαλαμοποίηση της Ε.Κ. με τα βασιλικά πραξικοπήματα και τον υπέρ-αποστάτη Μητσοτάκη δεν είναι θεσμική εκτροπή, κατάφορη παραβίαση του Συντάγματος!!! Εξωθεσμική πράξη, «θεσμική εκτροπή» είναι οι λαϊκές κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις!!! Αν αυτή η θεσμολάγνα ρητορική του Κωνσταντόπουλου δεν είναι η φαιά φιλοσοφία του καθεστωτικού αυταρχισμού, τότε πράγματι οι λέξεις έχουν χάσει κάθε σημασία. Και αν ένας τέτοιος άνθρωπος «πόζαρε» σαν «αριστερός», γιατί τώρα έχει πολιτική ακράτεια, τότε πράγματι τέτοιοι «αριστεροί» είναι μεταλλαγμένα υποπροϊόντα (ούτε καν προϊόντα) της δεξιάς… |
|
| Δημοσιεύθηκε: Πεμ Μάϊ 08, 2008 5:31 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
| Η σύγκρουση Ανδρέα με τον πατέρα του
Ο Μητσοτάκης, για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα και το δικό του θλιβερό ρόλο της αποστασίας, επιχειρεί, με το δικό του ανεπανάληπτο, «μπαμπέσικο», αλλά και προβοκατόρικο τρόπο να «αξιοποιήσει» τη σύγκρουση Ανδρέα με τον πατέρα του. Πετάει ένα αναπόδεικτο δημαγωγικό τρικ, ότι δηλαδή ο Γεώργιος Παπανδρέου ήθελε να διαγράψει το γιο του, δίχως καμιά πολιτική εξήγηση. Γιατί ήθελε να τον διαγράψει, τι συνέβαινε τότε στην Ελληνική κοινωνία και στην Ένωση Κέντρου; Και ποιος ήταν με το μέρος του λαϊκού ξεσηκωμού κατά των αποστατών, ποιος ζητούσε ριζοσπαστικότερες λύσεις και ανασχετικά μετερίζια κατά της δικτατορίας που ερχόταν και που Ανδρέας την είχε προβλέψει τότε, στα γραφτά εκείνης της εποχής; Όλα αυτά τα ουσιώδη πολιτικά ζητήματα ο Μητσοτάκης τα παρασιωπά… Πράγματι, το 1966-67 υπήρχε ρήξη πατέρα και γιου. Μια πραγματική πολιτική ρήξη, προϊόν των αριστερών κοινωνικών διαφοροποιήσεων. Εκείνη την εποχή πλατιά μικροαστικά στρώματα είχαν στραφεί προς τα αριστερά. Μια στροφή που τα ανακτορικά πραξικοπήματα και η αποστασία είχε προσδώσει εκρηκτική διάσταση. Η απότομη και ορμητική αυτή μετατόπιση προς την Ένωση Κέντρου, οι μαχητικές διαθέσεις και αριστερές κατευθύνσεις των λαϊκών μαζών συγκρούονταν με την αστική φύση και το συντηρητισμό αυτού του κόμματος, την καθεστωτική πολιτική του γραμμή, που επιδίωκε όχι μόνο να φράξει το δρόμο της λαϊκής πολιτικής παλίρροιας, αλλά και να νοθεύσει το δημοκρατικό ριζοσπαστισμό των λαϊκών μαζών. Αυτή η κατάσταση δημιούργησε και αριστερές ρωγμές μέσα στην Ε.Κ., ενθάρρυνε αντιπολιτευτικές αριστερές τάσεις στους κόλπους της και συνέβαλε εξαιρετικά στην προώθηση μιας πολιτικής επιλογής πάνω στη βάση του σοσιαλιστικού, μικροαστικού ριζοσπαστικού. Από κει ξεκινάει η ρίζα του ΠΑΣΟΚ! Ο Ανδρέας, τότε, πιο πολύ αυθόρμητα παρά συνειδητά εξέφρασε αυτές τις πολιτικές διεργασίες. Αντανακλούσε και αναπαρήγαγε πολιτικά την ίδια ενστικτώδη κίνηση των εξαθλιωμένων μικροαστικών στρωμάτων προς τα αριστερά. Αυτή η «κίνηση» είχε εκδηλωθεί και ανοικτά με την έκδοση του δεκαπενθήμερου περιοδικού «Νέοι Δρόμοι». Χαρακτηριστικό δείγμα του νεφελώδους μικροαστικού σοσιαλισμού του Ανδρέα και των ριζοσπαστικών διαθέσεων των λαϊκών μαζών είναι το παρακάτω απόσπασμα από άρθρο του: «Ο λαός να αγρυπνά» (Νέοι Δρόμοι, Ιανουάριος 1967). «Λέγεται συχνά, λέγεται με έμφαση, πως η λύση του σημερινού αδιεξόδου βρίσκεται στις εκλογές. Και είναι βέβαια η προσφυγή στη λαϊκή ετυμηγορία η απαραίτητη προϋπόθεση για την έξοδο από την κρίση, για την είσοδοι στην ομαλότητα. Για τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας, όμως, για τη μεγάλη δημοκρατική παράταξη, το μεγάλο, το ανυποχώρητο αίτημα είναι επίσης η ριζική αλλαγή, η εθνική αναγέννηση…" Και ακόμα στο ίδιο κείμενο: «…Αλλά πρέπει να γίνει βίωμα και πίστη πως δεν αρκεί η ενότητα. Πως δεν αρκούν οι εκλογές. Πως δεν αρκεί η κυβέρνηση. Για να εξουσιάσει ο λαός, για να γίνει κυρίαρχος, πρέπει να συντρίψει το παρακράτος, πρέπει να διαπεράσει το δίκτυο δυνάμεως του κατεστημένου…» Εδώ ο Ανδρέας θέτει ανοικτά τον αγώνα εναντίον του παρακράτους και του κατεστημένου που απεργάζονταν τη δικτατορία. Ο Μητσοτάκης σαν υπηρέτης του κατεστημένου και άνθρωπος του παρακράτους παρασιωπά τα πάντα και κυρίως ότι ήταν αυτός που εξυπηρετούσε δουλικά τους παρακρατικούς σχεδιασμούς για την επιβολή της δικτατορίας. Κάνει, ως συνήθως, το μαύρο, άσπρο… |
|
| Δημοσιεύθηκε: Πεμ Μάϊ 08, 2008 1:40 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
| Το κείμενο αυτό είναι δημοσιευμένο στο «Έθνος», το Μάρτιο του 1992.
Από το ιστορικό «μαύρο ’89, όλες οι καθεστωτικές δυνάμεις, μαζί με την «αριστερά» είχαν αναδυθεί σε έναν αγώνα εξόντωσης του Ανδρέα και εξωραϊσμού του Μητσοτάκη. Στον αγώνα αυτόν πρωτοστατούσαν οι «αριστεροί» κύρκηδες. Αμέσως μετά την άνοδο του Μητσοτάκη στην κυβέρνηση τα ίδια πολιτικά και δημοσιογραφικά κατεστημένα επεδίωκαν μια αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού (αυτό επιδιώκουν και σήμερα) ρίχνοντας τις «ευθύνες» στη «Βεντέτα» Ανδρέα-Μητσοτάκη. Δεν τους βγήκε!!! Με αφορμή αυτό το γεγονός γράφτηκε το παρακάτω κείμενο, που περιέχεται στη συλλογή άρθρων με τον τίτλο: «Μυθολογίες και Μεταλλάξεις» (εκδόσεις Κάκτος). “Βεντέτα” Του Θύμιου Παπανικολάου “Η “βεντέτα” Παπανδρέου - Μητσοτάκη μπλοκάρει την πολιτική μας ζωή, εμποδίζει τη συναίνεση”. Αυτά και πολλά παρόμοια γράφονται και λέγονται σήμερα συχνότατα. Η επικέντρωση, όμως, του πολιτικού προβλήματος στη “βεντέτα” Ανδρέα - Μητσοτάκη δεν είναι γλώσσα, αλλά μετα-γλώσσα, δηλαδή μια γλώσσα μυθική. Οι σχέσεις που δημιουργεί αυτή η μυθική γλώσσα με τους ανθρώπους, είναι σχέσεις εξαπάτησης. Η ιδεολογική λειτουργία της απάτης, φανερή: η διάσπαση του κοινωνικού μετώπου των εργαζομένων μέσα από τις πολιτικές διαιρέσεις - συγκλίσεις. Η λέξη “βεντέτα”, δηλαδή εκδίκηση, είναι μια αντιεξήγηση. Ερμηνεύει μια διαμάχη κοινωνική και πολιτική, με όρους της καθαρής ψυχολογίας. Με τη μέθοδο αυτή αποδιαλεκτικοποιείται η πραγματικότητα, εξανεμίζεται η Ιστορία, εξισώνονται τα Κόμματα. Η γλώσσα της “βεντέτας” συγκαλύπτει και επικαλύπτει τον κοινωνικό χαρακτήρα της σύγκρουσης. Το ΠΑΣΟΚ εκφράζει κοινωνικές δυνάμεις διαφορετικές από εκείνες της Ν.Δ. Οι δύο κοινωνικοί χώροι, πέρα και έξω από τα σημεία ομοιότητας, στην ουσία τους είναι ανταγωνιστικοί. Η έννοια της “βεντέτας” καταστρέφει τις κοινωνικές οριοθετήσεις, εξαφανίζει τα κοινωνικά και ιστορικά χαρακτηριστικά των κομμάτων και τα εξομοιώνει, μεταθέτοντας τη σύγκρουση στο προσωπικό μίσος των δύο ηγετών. Με δύο λόγια απο-πολιτικοποιεί τη σύγκρουση. Ο μύθος της “βεντέτας” εξαφανίζει επίσης και το προγραμματικό κριτήριο των δύο κομμάτων. Αφού παρακάμπτει τους κοινωνικούς καθορισμούς και μεταθέτει τις ευθύνες σε πρόσωπα, εμφανίζει τα κόμματα σαν αυθύπαρκτες, ανεξάρτητες οντότητες, σαν ένα άθροισμα “καλών” και “κακών”, “δεινοσαύρων” και “νέων”, και όχι ως συνθετικά πολιτικά σύνολα που εκφράζουν συγκεκριμένα οικονομικά και κοινωνικά συμφέροντα. Η πολιτική, όμως, κάθε κόμματος δεν είναι ένα απλό άθροισμα “καλών” και “κακών” ή τακτικών κινήσεων (θετικών ή αρνητικών). Είναι ένα ενιαίο σύνολο με βαθύτερη συνοχή και εσωτερική λογική. Η λέξη “βεντέτα” διαπράττει κι άλλο φόνο: δολοφονεί την Ιστορία. Το “μίσος” ανάμεσα στον Ανδρέα και τον Μητσοτάκη είναι κοινωνικό μίσος. Έχει διαμορφωθεί μέσα από μια ιστορική διαδρομή κοινωνικών παθών και πολιτικών συγκρούσεων. Η “βεντέτα” περιορίζει την πολιτική ιστορία σε προσωπικά ένστικτα και πάθη, ξεριζώνει την προσωπικότητα από το χώρο και το χρόνο και τη μετατρέπει σε αφαίρεση. Με το μετα-γλωσσικό αυτό τέχνασμα αποκρύπτεται το κοινωνικό βάρος των δύο ηγετών, το πολιτικό τους ανάστημα, η δυναμική και το εύρος της σκέψης τους. Επιπλέον, εξανεμίζεται και η πολιτική τους ιστορία. Έτσι, συγκρίνονται δύο ιστορικά και πολιτικά μεγέθη ανόμοια, εξισώνονται δύο προσωπικότητες με διαφορετική κοινωνική και πολιτική εμβέλεια και ιδιαίτερους συμβολισμούς. Με δύο λόγια, ταυτίζεται το ιστορικό μέγεθος του Ανδρέα Παπανδρέου με το πολιτικό ανάστημα του Κ. Μητσοτάκη. Μάρτιος 1992 |
|
| Δημοσιεύθηκε: Πεμ Μάϊ 08, 2008 1:05 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
| Καλά και χρήσιμα όλα τα παραπάνω αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε και από πού ξεκίνησε ο Εφιάλτης την πορεία του.
Και αυτή δεν ήταν η Αμερικανοδουλεία αλλά η Αγγλοδουλεία, μετά άλλαξε "μαγαζί" όπως και η χώρα αφέντη. Ήταν τόσο πολύτιμος πράκτοράς τους, ώστε οι Άγγλοι δεν δίστασαν να τον έρθουν σε συμφωνία με τους Γερμανούς για να τον απελευθερώσουν! Σημειώστε ότι οι Ναζί είχαν προτείνει ξανά και ξανά στους Εγγλέζους την ανταλλαγή σημαντικών αιχμαλώτων (στρατηγών, πρακτόρων κτλ.) αλλά μόνο στην περίπτωση του Μητσοτάκη το δέχτηκαν! Αυτό νομίζω λέει πολλά από μόνο του. Όσον αφορά στην ιστορία του Εφιάλτη, να σας θυμίσω πως την αναμόρφωση του ιστορικού του προφίλ ξεκίνησε όχι από το κεφάλαιο της Αποστασίας αλλά από τη μεταπολεμική του "δράση", όπου καυχιόταν πως χάρις σε αυτόν, "η Κρήτη ήταν το μόνο μέρος της Ελλάδας που γλίτωσε τον Εμφύλιο Πόλεμο". Πάντως, σε κάθε περίπτωση φαίνεται πως τον απασχολεί ιδιαίτερα η υστεροφημία του. Ίσως να νοιώθει πως πλησιάζει η στιγμή να συναντήσει το Δημιουργό του. Δυστυχώς για μας, έχει αφήσει πίσω του άλλα, πολλά οικογενειακά μπουμπουκάκια που θα μας βασανίζουν για πολύ καιρό ακόμα -κι ελπίζω όχι από κάποιο πρωθυπουργικό θώκο. |
|
| Δημοσιεύθηκε: Πεμ Μάϊ 08, 2008 1:04 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
| Και ακόμα: Έζησα ΕΝΕΡΓΑ κείνα τα δραματικά γεγονότα, και από τις γραμμές των Λαμπράκηδων. | |
| Δημοσιεύθηκε: Πεμ Μάϊ 08, 2008 1:00 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
| Ο Ανδρέας καλά έκανε και δεν δεχόταν συζήτηση με το Μητσοτάκη.
Ήταν μια πολιτική στάση: δεν ήθελε να τον νομιμοποιήσει πολιτικά. Μπορεί να μην είχες γεννηυθεί ΤΟΤΕ, αλλά η ΙΣΤΟΡΙΑ υπάρχει σε όσους θέλουν να μάθουν και πάνω από όλα υπάρχει η συνείδηση του Ελληνικού λαού και το μαζικότερο λαϊκό κίνημα που εκφράστηκε με τον Ανδρέα. Και είναι αυτό το ρωμαλέο κίνημα που έκανε τον Ανδρἐα, Ανδρέα και που αποτελεί τη μεγαλύτερη ΚΑΤΑΔΙΚΗ του Μητσοτάκη. ΟΣΟ και αν δεν μας αρέσει ο Ανδρέας, όσο και αν διαφωνούμε με την κυβερνητική του πολιτική, το δαιμόνιο της ιστορίας είναι δαιμόνιο, εξέφρασε την αγωνιστική παλίρροια του λαού μας και έβαλε την πολιτική σφραγίδα του στα νεώτερα χρόνια της ελληνικής ιστορίας όσο κανένας άλλος. Ο Μητσοτάκης είναι πολύ μικρό πολιτικό μέγεθος να συκοφαντεί σήμερα ένα ιστορικό μέγεθος. Και φυσικά δεν υπήρξα ποτε ΠΑΣΟΚ!!! |
|
| Δημοσιεύθηκε: Πεμ Μάϊ 08, 2008 12:46 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
| Να υπενθυμίσω πάντως ότι ο Μητσοτάκης την δεκαετία του '80 (ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης) είχε καλέσει πολλές φορές τον Ανδρέα Παπανδρέου σε διάλογο σχετικό με τα γεγονότα εκείνα. Ο οποίος ΠΟΤΕ δεν έγινε διότι ο Ανδρέας Παπανδρέου ουδέποτε απεδέχθη την πρόσκληση-πρόκληση. Απλώς τον αποκαλούσε συνεχώς "αποστάτη" και σταματούσε εκεί.
Κοινώς πετούσε την λάσπη του και έφευγε. Όσο για το τι ακριβώς έγινε τότε, εγώ δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη καθότι αγέννητος τότε(γεννήθηκα το '69). |
|
| Δημοσιεύθηκε: Πεμ Μάϊ 08, 2008 12:45 pm Θέμα δημοσίευσης: |
|
|
Και μια πετυχημένη σατιρική εικόνα που τα λέει όλα εδώ: http://parapolitiki.blogspot.com/2008/05/blog-post_338.html |
|