Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης
Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Αρχική σελίδα
Προτάσεις
Τεύχη
Αρθρα
Αναζήτηση διαλόγου
Αναζήτηση - άρθρα/τεύχη
Σύνδεσμοι
Πληροφορίες
Ρεσάλτο Blog
Αναζήτηση
::
Κατάλογος Μελών
Εγγραφή
::
Σύνδεση
::
Προφίλ
Πολιτική - Oικονομία
Δημοσίευση απάντησης
Όνομα μέλους
Θέμα
Περιεχόμενο
Emoticons
Περισσότερα Emoticons
Χρώμα γραμματοσειράς:
Προεπιλογή
Βαθύ Κόκκινο
Κόκκινο
Πορτοκαλί
Καφέ
Κίτρινο
Πράσινο
Λαδί
Κυανό
Μπλέ
Βαθύ Μπλέ
Λουλακί
Βιολετί
Λευκό
Μαύρο
Μέγεθος γραμματοσειράς:
Μικροσκοπικό
Μικρό
Κανονικό
Μεγάλο
Τεράστιο
Να κλείσουν τα Tags
Επιλογές
HTML
Ενεργό
BBCode
Ενεργό
Smilies
Ενεργά
Απενεργοποίηση HTML σ' αυτή τη δημοσίευση
Απενεργοποίηση BBCode σ' αυτή τη δημοσίευση
Απενεργοποίηση Smilies σ' αυτή τη δημοσίευση
*** Αυτή η Δημοσίευση θα εξετασθεί και θα μείνει κρυφή μέχρι την έγκρισή της. ***
Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες
Μετάβαση στη:
Επιλέξτε μια Δημόσια Συζήτηση
----------------
Πολιτική Δημοσίευσης
Ανακοινώσεις
Ευρετήριο
----------------
Ειδήσεις
Πολιτική - Oικονομία
Εθνικό - Μεταναστευτικό
Ορθοδοξία - Κοινωνία
Πολιτισμός-Παιδεία-Γλώσσα
Ιστορία - Φιλοσοφία
MME - Τρομοκρατία - Μ.Κ.Ο.
Οικολογία - Περιβάλλον
Γεωπολιτική - Επιστήμη
Καταγγελίες
Χιούμορ - Σάτιρα
Γενικές Συζητήσεις
Ανασκόπηση Θέματος
Συγγραφέας
Μήνυμα
Φιλύποπτος
Δημοσιεύθηκε: Δευ Ιαν 04, 2016 1:35 am
Θέμα δημοσίευσης: Αργεντινή - Βενεζουέλα: Τι έφερε το πισωγύρισμα;
Την χρονιά που πέρασε έγιναν αλλαγές σε δύο χώρες που αποτελούσαν "φωτεινά παραδείγματα" για πολλούς αντιμνημονιακούς (με ή χωρίς εισαγωγικά). Οι χώρες αυτές είναι η Αργεντινή και η Βενεζουέλα.
Τα κυβερνόντα κόμματα της
Cristina Fernandez de Kirchner
και του
Nicolas Maduro
, αντίστοιχα, έχασαν την πλειοψηφία (και, στην περίπτωση της Αργεντινής, και την κυβέρνηση, αν και με οριακή πλειοψηφία ~51% έναντι ~49%).
Εντύπωση προκαλεί η σιγή με την οποία έγινε δεκτή αυτή η αλλαγή από τα εν Ελλάδι βοθροκάναλα και τα απανταχού μνημονιακά σκύβαλα. Θα περίμενε κανείς να πανηγυρίζουν διαρκώς και να επικαλούνται την αλλαγή αυτή ως απόδειξη της αποτυχίας της όποιας ανεξάρτητης πολτικής, και ως προάγγελο της επανόδου των μνημονιακών δοσιλόγων του 4ου Ράιχ. Τίποτα ωστόσο δεν ακούγεται, ούτε γράφεται στο διαδίκτυο...ΠΟΥ οφείλεται αυτή η σιγή; Μήπως στο ότι γνωρίζουν καλά την ΘΥΕΛΛΑ που θα ξεσπάσει στις ωσάνω χώρες (και όχι μόνον) αν οι "νεοφιλελεύθερες" δυνάμεις που πλειοψήφησαν επιχειρήσουν να εφαρμόσουν την πολιτική τους;
Ενδιαφέρον παρουσιάζει επίσης το γεγονός ότι η Αργεντινή, μετά την άνοδο στην εξουσία του "νεοφιλελεύθερου" προέδρου Mauricio Macri, έγινε πάραυτα
"δεκτή στις αγορές"
παρά τις δυσοίωνες αξιολογήσεις του οίκου Moody's και άλλων. Γεγονός ενδεικτικό για το πόση αξία έχουν οι ωσάνω "αξιολογήσεις" και για το κατά πόσο μια "αναξιόπιστη χώρα" είναι πραγματικά τέτοια. Τα κριτήρια των "αξιολογήσεων" είναι καταφανώς ΠΟΛΙΤΙΚΑ και συνδέονται με το αν οι κυβερνώντες είναι αρκετά ΡΑΓΙΑΔΕΣ του 4ου Ράιχ ή όχι.
Χρήσιμο θα ήταν, οπωσδήποτε, αν υπήρχε κάποια όσο το δυνατόν λεπτομερής ανάλυση των αιτίων που οδήγησαν σε αυτήν την επάνοδο των συντηρητικών μετά τα δεινά που είχαν προκαλέσει στους λαούς της Αργεντινής και της Βενεζουέλας, και την (ομολογούμενη ακόμα και από τους εγκεφάλους του 4ου Ράιχ) πρόοδο που ακολούθησε την ανατροπή τους. ΠΟΙΑ ακριβώς προβλήματα ώθησαν τους λαούς των χωρών αυτών να αναζητήσουν λύσεις σε αυτούς που άλλοτε έφεραν την καταστροφή τους;
Υπάρχουν σχετικά κείμενα;