Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης
Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Αρχική σελίδα
Προτάσεις
Τεύχη
Αρθρα
Αναζήτηση διαλόγου
Αναζήτηση - άρθρα/τεύχη
Σύνδεσμοι
Πληροφορίες
Ρεσάλτο Blog
Αναζήτηση
::
Κατάλογος Μελών
Εγγραφή
::
Σύνδεση
::
Προφίλ
Ορθοδοξία - Κοινωνία
Δημοσίευση απάντησης
Όνομα μέλους
Θέμα
Περιεχόμενο
Emoticons
Περισσότερα Emoticons
Χρώμα γραμματοσειράς:
Προεπιλογή
Βαθύ Κόκκινο
Κόκκινο
Πορτοκαλί
Καφέ
Κίτρινο
Πράσινο
Λαδί
Κυανό
Μπλέ
Βαθύ Μπλέ
Λουλακί
Βιολετί
Λευκό
Μαύρο
Μέγεθος γραμματοσειράς:
Μικροσκοπικό
Μικρό
Κανονικό
Μεγάλο
Τεράστιο
Να κλείσουν τα Tags
[quote="ΚΛΕΟΞΑΝΘΗ"]Δεν έγινε κατανοητό, φαίνεται, ότι πριν από λίγες δεκαετίες δεν ήσαν μόνον οι φιλόλογοι και οι θεολόγοι αυτοί που διδάσκονταν την αρχαία ελληνική, αλλά οποιοσδήποτε φοιτούσε στο Γυμνάσιο. Όσον αφορά τη θεατρική παράσταση υπάρχει διάσταση αντιλήψεων. Ο Νταλάρας, π.χ. στον Άγιο Παντελεήμονα μπορεί κάλλιστα να θεωρηθεί θεατρική παράσταση. Ο ιερέας στην τέλεση του μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας είτε κατέχει ο άλλος την αντωνυμία τα Σα εκ των Σων είτε όχι δεν μπορεί να θεωρηθεί σε καμμία περίπτωση θεατρική παράσταση παρά μόνον από ανθρώπους που δεν έχουν καμμία σχέση με την ορθόδοξη πίστη στον Τριαδικό Θεό. Γι’ αυτό άλλωστε και οι γιαγιούλες βίωναν τα μυστήρια και γνώριζαν τα λόγια απέξω, έστω και παραφθαρμένα. Όσο για την ένωση του ανθρώπου με το Θεό, φοβάμαι, ότι το αντιμετωπίζουμε πολύ ανθρωποκεντρικά και ορθολογιστικά. Θα ενωθούμε δηλ. επειδή θα καταλάβουμε λέξη προς λέξη το περιεχόμενο όλων των εδαφίων; Άλλωστε η ιστορία μας έχει και πολλά αντίθετα παραδείγματα και μάλιστα αρκετά πρόσφατα όπως τον παπα-Νικόλα τον Πλανά. Κι ο αφορισμός των φανατισμένων είναι επίσης φανατισμός. Και διόλου ορθόδοξος…[/quote]
Επιλογές
HTML
Ενεργό
BBCode
Ενεργό
Smilies
Ενεργά
Απενεργοποίηση HTML σ' αυτή τη δημοσίευση
Απενεργοποίηση BBCode σ' αυτή τη δημοσίευση
Απενεργοποίηση Smilies σ' αυτή τη δημοσίευση
*** Αυτή η Δημοσίευση θα εξετασθεί και θα μείνει κρυφή μέχρι την έγκρισή της. ***
Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες
Μετάβαση στη:
Επιλέξτε μια Δημόσια Συζήτηση
----------------
Πολιτική Δημοσίευσης
Ανακοινώσεις
Ευρετήριο
----------------
Ειδήσεις
Πολιτική - Oικονομία
Εθνικό - Μεταναστευτικό
Ορθοδοξία - Κοινωνία
Πολιτισμός-Παιδεία-Γλώσσα
Ιστορία - Φιλοσοφία
MME - Τρομοκρατία - Μ.Κ.Ο.
Οικολογία - Περιβάλλον
Γεωπολιτική - Επιστήμη
Καταγγελίες
Χιούμορ - Σάτιρα
Γενικές Συζητήσεις
Ανασκόπηση Θέματος
Συγγραφέας
Μήνυμα
Κυπριανός Χριστοδουλίδης
Δημοσιεύθηκε: Τετ Σεπ 28, 2011 1:41 pm
Θέμα δημοσίευσης:
Οι νεοβάρβαροι με τα ράσα ή άνευ
http://kyprianoscy.blogspot.com/2011/09/blog-post_28.html
"Ὁ Θεός καί οἱ Ἅγιοι νά μᾶς λυτρώσουν ἀπό τούς νεοβαρβάρους Βαρλααμίτες πού εἰσήλασαν στήν Ἐκκλησία μας"
,
γράφει ο Ιωάννης Θ.
Κακώς, κατά τη γνώμη μου, όλοι αυτοί οι αποκαλούμενοι Βαρλααμίτες, προσδιορίζονται με βάση τον αιρετικό Βαρλαάμ, του οποίου οι ψευδοθεολογικές εισηγήσεις "παλαμίστηκαν" από τον αγ. Γρηγόριο Θεσ/νίκης (ή Παλαμά, εκ του κατά Βαρλαάμ "παλαμισμού").
Όλοι αυτοί συμπεριλαμβανομένου και του Βαρλαάμ έχουν δάσκαλο τον Βαλαάμ και τους Μωαβίτες του Βαλάκ. Ο Βαλαάμ, ως γνωστόν, υπέδειξε στον Μωαβίτη βασιληά Βαλάκ να αποφύγει τον πόλεμο με τους Ισραηλίτες. Του συνέστησε την διαπραγμάτευση, διάλογο θα λεγαμε σήμερα, όχι την κατά μέτωπο σύγκρουση, για να τους κατακτήσει (νικήσει) έπειτα ειρηνικά εξωθώντας τους στην πορνεία "και φαγείν ειδωλόθυτα".
Παρένθεση
Γίνεται σε παγκόσμια κλίμακα αυτό σήμερα και όπου υπάρχουν αντιστάσεις, εκεί εντοπίζεται κυρίως η τρομοκρατία και δευτερευόντως ο συντηρητισμός, ο ρατσισμός, η ομοφοβία, τελικά ο φασισμός. Η παρένθεση κλείνει.
Αυτό κάνουν και οι σημερινοί Μωαβίτες διδαχθέντες εκ του Βαλάκ, που ονομάζονται Βαρλααμίτες, διότι δεν αναλύεται και δεν επεξηγείται που οδηγεί ο αποκαλούμενος σήμερον ως "νεοβαρλααμισμός".
Ένα "ρω" χωρίζει τον Βαλαάμ από τον Βαρλαάμ και αυτό δεν είναι άλλο από "Τα ρω του έρωτα", για να δώσουμε λίγη ποιητική (αισθητική) νότα στα αφορώντα τη σύγχρονη "θεολογία" των νεοβαρβάρων με τα ράσα ή και χωρίς αυτά.
Ιωάννης Θ.
Δημοσιεύθηκε: Τετ Σεπ 28, 2011 11:46 am
Θέμα δημοσίευσης:
ΝΕΟ ΚΡΟΥΣΜΑ ΕΚΧΥΔΑΪΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΑΓΙΑ
(ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗΣ ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΣ)
Νέο κροῦσμα ἐκχυδαϊσμοῦ ἀπό τόν Μητροπολίτη Δημητριάδος Ἰγνάτιο τόν Παραβάτη.
Στήν ἑορτή τοῦ Ἁγ. Ἀντωνίου τοῦ Νέου (τοπική πανήγυρη τῆς Ἁγιᾶς) τήν 1η Σεπτεμβρίου, ἀρχή τοῦ νέου ἐκκλησιαστικοῦ ἔτους, ὁ ἀμετανόητος κ. Ἰγνάτιος (ἐνῶ γιά ἕνα διάστημα - σύμφωνα μέ τούς οἰκουμενιστικούς ἐλιγμούς του - ἀπέφυγε νά προκαλέσει τούς χριστιανούς, ἐπειδή τό θέμα ἔφτασε στά «κανάλια») ἐπανέλαβε τή βεβήλωση τῆς ἱερᾶς ἀκολουθίας τοῦ Ἑσπερινοῦ ἀπαγγέλων τά ἀναγνώσματα τῆς Π. Διαθήκης στήν ἀγαπημένη του «μαλλιαρή διάλεκτο».
Ἐπί πλέον ἱερεῖς τῆς Μητροπόλεώς του ἁμιλλώμενοι στό «γλύψιμο» τοῦ προϊσταμένου των, ἔχουν ἀρχίσει νά τελοῦν τά μυστήρια τοῦ γάμου καί τῆς βαπτίσεως στήν καθομιλουμένη. Ἑνός κακοῦ ἐλθόντος μύρια ἕπονται.
Λαέ ἀποδοκίμασε τούς προδότες ρασοφόρους.
Ὄχι μυστήρια στούς ἐπίορκους παπάδες τῆς Νέας Ἐποχῆς. Μᾶς μαγαρίζουν ἀντί νά μᾶς ἁγιάζουν. Οὔτε κερί στίς Ἐκκλησίες τους. Μόνον ὅταν χάσουν τά εὐρώ μας, ἴσως καταλάβουν.
Ὁ Θεός καί οἱ Ἅγιοι νά μᾶς λυτρώσουν ἀπό τούς νεοβαρβάρους Βαρλααμίτες πού εἰσήλασαν στήν Ἐκκλησία μας.
ΟΡΘΟΔΟΞΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΙ ΤΟΥ ΒΟΛΟΥ
Πρωτοπρ. π. Γεώργιου Δ. Μεταλληνοῦ:
«Ἡ σημερινή Ἑλλάδα κυοφορήθηκε ἀπό κάθε πλευρά τὸν 19ο (κυρίως) αἰῶνα. Ἡ μανία τοῦ ἐκσυγχρονισμοῦ καί ἐξευρωπαϊσμοῦ συνδέθηκε μέ τήν ἀποσύνδεση ἀπό τήν ἑλληνορθόδοξη παράδοση καί ὅλα τά συστατικά της. Οἱ εὐρωπαϊστές μας εὔστοχα ἀντελήφθησαν ὅτι ὁ ἐξευρωπαϊσμός εἶναι ἀνεπίτευκτος χωρίς τόν ἐκλατινισμό καί ἐκπροτεσταντισμό τῆς Ἐκκλησίας. Αὐτό γνωρίζουν πολύ καλά καί οἱ σημερινοί καινοτόμοι»
(ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΑ/28.4.2011)
"ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ, ΤΗΝ ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΜΑΣ”
Ἐκδόσεις «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗ»
Κυπριανός Χριστοδουλίδης
Δημοσιεύθηκε: Τρι Σεπ 27, 2011 8:36 pm
Θέμα δημοσίευσης:
Αγαπητέ Ροβεσπιέρο,
Απευθύνομαι σε σένα, αφού η σύσταση της Κλεοξάνθης έπιασε τόπο. Θα ήθελα εγκυκλοπαιδικά και μόνο να προσθέσω σε αυτά που γράφεις και τούτο. Που φαίνεται η σημερινή "ορθόδοξη" θεολογία το αποσιωπά ή δεν το γνωρίζει καν.
Η πατερική θεολογία, την οποία διαρκώς αναμασούν και επικαλούνται οι μετανεωτερικοί της ακαδημαϊκής θεολογίας, για να είναι πατερική οφείλει να είναι (και είναι) πέρα έως πέρα αγιογραφική. Να έχει ως βάση και να τεκμηριώνει την επιχειρηματολογία της στην αγία Γραφή. Οι πατέρες της Εκκλησίας δεν υποσκέλισαν με τα γραφόμενά τους την αγία Γραφή, αλλά πάντα όσα έγραψαν και μας άφησαν, είναι όλα ερανίσματα αγιογραφικά και αυτήν αναδεικνύουν.
Καταλαβαίνεις λοιπόν τι γίνεται σήμερα με τους συναφειακούς, τους μεταπατερικούς και όλο αυτό το "κακό συναπάντημα" που μας βρήκε.
Ροβεσπιέρος
Δημοσιεύθηκε: Τρι Σεπ 27, 2011 3:47 pm
Θέμα δημοσίευσης:
Αρκετά με τις οικουμενιστικές, παπικές και ασυνάρτητες «αλογόμυγες» του Πελεκάνου…
Όταν φέρνει ως παράδειγμα τον Ζηζιούλα, τον σημαιοφόρο του Οικουμενισμού, τα λόγια περιττεύουν.
Μας πετάει δημαγωγικά ότι η Ορθόδοξη Θεολογία είναι Πατερική Θεολογία και ότι πρέπει να στηριζόμαστε στους Έλληνες Πατέρες και δεν κάνει ΟΥΔΕΜΙΑ αναφορά στους Πατέρες…
Εκτός και αν περιμένει τη μετάφρασή τους!!!
Κατηγορεί τους άλλους για δυτικισμό με …αναφορές σε δυτικιστές: Τρικυμία στο κρανίο!!!!
Εδώ τόσα και τόσα έχουν αναλυτικά γραφεί για τους Οικουμενιστές και τον παπισμό και αυτός κάνει ότι τα αγνοεί. Το χειρότερο δεν κάνει ουδεμία αναφορά σε τόσους και τόσους Έλληνες ιερωμένους και μοναχούς που έχουν καταπιαστεί επιστημονικά και θεολογικά με αυτά τα ζητήματα, παρά μόνο στον Ζηζιούλα, στον π. Λουδοβίκο και ΣΙΑ…
Πάλι καλά που ακόμα δεν ανέφερε και τον Μπέη…
Μάλλον κάποιος φανατικός οπαδός του Ιγνάτιου θα είναι που αντιμετωπίζει το πνεύμα και την ψυχή της Ορθοδοξίας με τα μάτια ενός αδαούς κοσμικού και νωθρού εμπόρου…
ΚΛΕΟΞΑΝΘΗ
Δημοσιεύθηκε: Τρι Σεπ 27, 2011 2:33 pm
Θέμα δημοσίευσης:
Αφορισμοί και μάλιστα στο όνομα της ορθοδοξίας του...Ζηζιούλα! π. Λουδοβίκος, Κριαράς και δεν συμμαζεύεται...
Τραγικά και τα λόγια του αείμνηστου Ακαδημαϊκού:
"Όσο πιο μικροί είμαστε και όσο πιο μικροί γινόμαστε, τόσο πιο μικρή και πιο συρρικνωμένη, ανάλογη με την μικρότητά μας γλώσσα μας χρειάζεται"
(Νικηφ. Βρεττάκος).
Να θυμίσω στο φίλο Κυπριανό: "....μετά μίαν και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού".
Πελεκάνος
Δημοσιεύθηκε: Τρι Σεπ 27, 2011 1:17 pm
Θέμα δημοσίευσης:
Δεν μπορώ να πω ότι κατάλαβα πλήρως το συλλογισμό σου. Αυτό που έχω καταλάβει από τα σχόλιά σου είναι πως είτε είσαι μπλεγμένος σε καμια παρεκκλησιαστική οργάνωση, είτε είσαι παλαιοημερολογίτης. Διότι από τα γραφόμενά σου πηγάζει ένας ηθικισμός κι ένας φανατισμός, που ταιριάζουν περισσότερο σε Ιησουίτη μοναχό, παρά σε Ορθόδοξο.
Η Ορθόδοξη Θεολογία είναι Πατερική Θεολογία, στηρίζεται στους Έλληνες Πατέρες. Αυτά που μου γράφεις εσύ πηγάζουν από τον Αυγουστίνο, τον Ανσέλμο, και λοιπούς Πατέρες Δυτικούς. Η οποία Δυτικοί Θεολογία έχει περάσει και στα καθ' ημάς, αφού από τα τέλη 19ου-αρχές 20ου αιώνα ξαναανακαλύψαμε τους Έλληνες Πατέρες και τους μελετάμε. Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας, οι Έλληνες θεολόγοι (όσοι ήταν αυτοί) λαμβάνανε θεολογική μόρφωση από το Κολλέγιο του Αγίου Αθανασίου στη Ρώμη. Καταλαβαίνεις λοιπόν πως τον Μέγα Βασίλειο, Γρηγόριο Νύσσης, Μάξιμο Ομολογητή και λοιπούς Έλληνες Πατέρες τους γνωρίζανε μόνο σαν ονόματα.
Η Δυτική Θεολογία λοιπόν έχει επιβιώσει κυρίως μέσω των παρεκλησσιαστικών οργανώσεων και άλλων διαφόρων ομάδων, όπως των παλαιοημερολογητών. Πρόσφατα διάβασα ένα τευχίδιο από ένα μοναστήρι παλαιοημερολογήτικο, και πραγματικά εξεπλάγην, καθώς είδα τη Θεολογία του Ανσέλμου να ζωντανεύει μπροστά στα μάτια μου, σε κείμενο μάλιστα που ο συγγραφέας του αυτοαποκαλείται "γνήσιος" Ορθόδοξος.
Να με συμπαθάς, ούτε θέλω να σε προσβάλλω, ούτε να χαρακτηρίσω εμένα άγιο. "Είμαι καλύτερος από σας, γιατί ξέρω πόσο χειρότερος είμαι από σας", είχε πει κάποτε ένας γιατρός.
Όσον αφορά τη λειτουργική γλώσσα, έδωσα -θεωρώ- καλά και βάσιμα επειχειρήματα για το ότι πρέπει να μεταφραστεί στη γλώσσα του λαού.
Αυτά τα ολίγα.
Φιλικά, Πελεκάνος
Υ.Γ.: Ρίξε μια ματιά σε αυτήν την ομιλία. Νομίζω ότι θα την βρεις -αν η τι άλλο- ενδιαφέρουσα.
http://istologio.org/?tag=%CF%80-%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CE%BB%CE%B1%CE%BF%CF%82-%CE%BB%CE%BF%CF%85%CE%B4%CE%BF%CE%B2%CE%AF%CE%BA%CE%BF%CF%82
Κυπριανός Χριστοδουλίδης
Δημοσιεύθηκε: Δευ Σεπ 26, 2011 10:18 pm
Θέμα δημοσίευσης:
Προς Πελεκάνο
"Ώσπερ πελεκάν" σταμάτησα για λίγο σε Βάμβες, Ζηζιούλες και άλλους. Έμεινα μια δυο μέρες, μπορεί περισσότερο και είπα, γρήγορα να σηκωθώ να φύγω. Ας ήμουν και "τετρωμένος"...
Δεν ήμουν μόνος. Με βοήθησε, εκτός από την ολιγογράμματη γριούλα μου, και μια άλλη γερόντισσα. Υπήρξαν όμως και άλλοι - φιλόζωοι πάντα υπάρχουν.
Δεν θα εξηγήσω τους λόγους. Άφησα απάνω σε ένα ρημαγμένο σπίτι τα σημάδια της φωλιάς που πήγαινα να χτίσω. Δεν ξέρω αν υπάρχει ακόμη. Το πιθανότερο είναι να έπεσε. Μπορεί να το αναπαλαίωσαν, είναι πέρασμα και πολλοί, σαν εμένα, περνούν από εκεί. Και μένουν.
"Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι"
Οι φτωχοί ζητούν να ξεφύγουν από τη φτώχεια τους. Ποιος δεν το θέλει; Αλλά μακάριοι και εκείνοι που εκτός από την υλική τους ένδεια συναισθάνονται και την πνευματική και αυτή επιθυμούν περισσότερο να αποκτήσουν.
Αυτά δεν τα λέει ούτε ο Βάμβας, ούτε ο Ζηζιούλας, ούτε ο Λουδοβίκος. Ένας ερημικός και τετρωμένος πελεκάνος μου το είπε.
Πελεκάνος
Δημοσιεύθηκε: Δευ Σεπ 26, 2011 6:10 pm
Θέμα δημοσίευσης:
«…η σύγχρονη Ορθόδοξη Εκκλησία μας και η θεολογία της δείχνουν να προτιμούν συχνά τη λογική και ηθική του Μεγάλου Ιεροεξεταστή.» λέει ο Μητροπολίτης Περγάμου Ιωάννης (Ζηζιούλας). Κι έχει δίκιο, αφού η Εκκλησία έχει καταντήσει ένα κοσμικό Ίδρυμα «…που είτε δήθεν εθναρχεύει είτε ασχολείται νευρωτικά με την αστυνόμευση των ηθών των άλλων: αυτή είναι μια Εκκλησία χωρίς καμιά πρόταση ζωής», όπως γράφει σε συνέντευξή του ο π. Νικόλαος Λουδοβίκος. Ο ηθικισμός-ευσεβισμός της Δύσης, σε συνδυασμό με τη δική μας προγονολατρεία-αρχαιοπληξία οδηγήσανε την Εκκλησία από πηγή ζωής σε ένα απολίθωμα, ένα λείψανο, που αντί να οδηγεί τους ανθρώπους στο Χριστό αρκείται να μας υπενθυμίζει το ένδοξο(?) παρελθόν μας.
Και η δική μου η γιαγιά πήγαινε στην Εκκλησία ανελειπώς, και γνώριζε απ' έξω στίχους, μα δεν καταλάβαινε τι σημαίναν. Έχεις δίκιο να μιλάς για θαύματα, διότι χρειάζεται όντως θεική παρέμβαση για να μπορέσει κάποιος να νιώσει κατάνυξη μέσα σε έναν ναό, όπως έχει καταντήσει σήμερα.
Συμφωνώ επίσης πως έχω ένδεια πνεύματος, πως είμαι μικρός και ανάξιος, γι' αυτό στηρίζομαι πάνω σε τεράστιους και σημαντικότατους θεολόγους όπως ο Ιωάννης Ζηζιούλας, ο πατήρ Νικόλαος Λουδοβίκος, ο Καραβιδόπουλος, ο Φουντούλης, κ.α.
Εάν διαβάσεις ολόκληρα -και όχι αποσπασματικά- τα παραπάνω μου σχόλια (το 4ο σχόλιο είναι επίσης δικό μου, απλά ξέχασα να βάλω όνομα), θα δεις ότι απαντώ στα λεγόμενά σου, κυρίως γιατί στηρίζομαι -ως προείπα- σε πολύ μεγάλους ανθρώπους, και γιατί χρησιμοποιώ επιχειρήματα (που είναι αποτέλεσμα προσωπικής μελέτης και όχι πλύσης εγκεφάλου) αντί για ύβρεις και προσβολές.
Φιλικά,
Πελεκάνος
Υ.Γ.:
"μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι"(Μτ 5,3) = μακάριοι όσοι νιώθουν τον εαυτό τους φτωχό μπροστά στο Θεό (και όχι οι ανόητοι, οι άφρωνες, όπως συνήθως μεταφράζεται)
Εκκλησία = σύνολο πιστών και κληρικών
κείμενο Ζηζιούλα =
http://www.oodegr.com/oode/efsevismos/dostogiefski_1.htm
κείμενο Λουδοβίκου =
http://archive.enet.gr/online/online_text/c=112,dt=23.04.2008,id=95738224
Βάμβας =
http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9D%CE%B5%CF%8C%CF%86%CF%85%CF%84%CE%BF%CF%82_%CE%92%CE%AC%CE%BC%CE%B2%CE%B1%CF%82
Κυπριανός Χριστοδουλίδης
Δημοσιεύθηκε: Δευ Σεπ 26, 2011 5:07 pm
Θέμα δημοσίευσης:
Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι
"Από την ιστορία της Εκκλησίας συνάγεται ότι η Εκκλησία από τα πρώτα βήματά της εντός της ιστορίας επέτρεψε ή και στήριξε σθεναρά τη μετάφραση των ιερών κειμένων της, κυρίως της Αγίας Γραφής, στις τότε γνωστές γλώσσες"
Κυπριανός Χ :
Άλλο οι ΜΕΤΑΦΡΑΣΕΙΣ στις τότε γνωστές γλώσσες και έτερο οι μεταφράσεις της ελληνικής εις την ελληνικήν! Αν είναι ποτέ δυνατόν!!
Αν είναι ενοχλητικό ότι βγαίνει ο κόσμος από τις εκκλησιές χωρίς να έχει καταλάβει τι λόγια λέγονται ή τι ψάλλει ο χορός, το πρόβλημα το έχει αυτός ή αυτοί που θέλουν να φεύγουν χωρίς να ξέρουν τι τους γίνεται. Και προφανώς τίποτα δεν θα τους γίνει, αν φύγουν από μια "θεατρική παράσταση" όπου όλα τα κατάλαβαν (μετέχοντας ή μη) ή αν άκουσαν έναν καλώς κατανοητό λαϊκό άκουσμα τύπου Νταλάρα, Διονυσίου, Τσιστάνη ή της Μπέλου.
Η εκκλησιαστική γλώσσα είναι θεολογικός λόγος και όλοι, μικροί μεγάλοι, που συνειδητοποιούν την πνευματική τους ένδεια, καλούνται να την αναπληρώσουν. Γι΄ αυτό άλλωστε μακαρίζονται "οι πτωχοί τω πνεύματι". Όποιος συναισθάνεται την πτωχεία του πνεύματός του, πηγαίνοντας στην εκκλησιά και ακούγωντας αυτά όλα τα ακαταλαβίστικά, ας ζητήσει την χορηγία πνεύματος εκεί όπου αυτό είναι καταχωρημένο και καταγεγραμμένο.
Ο ρόλος και ο σκοπός της Εκκλησίας δεν είναι για να βγάζει "μπούφους", ούτε ανόητους εξυπνόβλακες. Είναι για να βγάζει μικρούς και ασήμαντους θεολόγους. Τους οποίους κανείς δεν γνωρίζει ειμή μόνον ο Κύριος.
Κυπριανός Χριστοδουλίδης
Δημοσιεύθηκε: Δευ Σεπ 26, 2011 1:44 am
Θέμα δημοσίευσης:
"Περιάγων την θάλασσαν και την ξηράν"
Επισκέπτης
"Το θέμα είναι πως οι γριούλες και γενικότερα όσοι δεν ξέρουν την κλασσική αρχαία Ελληνική (δηλαδή όλοι εκτός από φιλολόγους και θεολόγους) παρακολουθούν τις ακολουθίες, σαν να βλέπουνε θεατρική παράσταση."
ΚΧ :
Πληροφορώ τον Επισκέπτη ότι η γριούλα η γιαγιά μου - απεβίωσε το 1979 - λίγα γράμματα γνώριζε. Τόσα, ώστε να διαβάζει το Συνέκδημο, το Ψαλτήρι, την Καινή Διαθήκη και μερικά άλλα, αποδίδοντας πλήρως τα νοήματα αυτών που διάβαζε. Την είχα ο ίδιος υποβάλλει σε τέστ και ειλικρινά απόρησα.
Τώρα, όσο γι΄ αυτό που γράφει "παρακολουθούν τις ακολουθίες, σαν να βλέπουνε θεατρική παράσταση", μάλλον κανένα μέντιουμ θα του το είπε ή μπορεί κάποιο γκάλοπ να έγινε, που όμως δεν κατέστη ευρύτερα γνωστό. Περίεργα πράγματα ... .
Πέρα όμως από αυτό υποθέτω ότι ο ίδιος, σαν καλός και πιστός εκσυγχρονιστής των θρησκευτικών μας πραγμάτων, δεν θα είναι από εκείνους που αρνούνται ή αμφισβητούν τα θαύματα. Το ερώτημα είναι αν δέχεται ή δεν δέχεται, και τοιούτου είδους μη κραυγάζοντα θαύματα, όπου ολιγομαθείς άνθρωποι διαβάζοντας αυτά της "θεατρικής παραστάσεως" (sic) να τα εννούν πλήρως. Τι απάντηση έχει να μας δώσει;
Κι εδώ την απάντηση την έχει δώσει ο ίδιος ο Χριστός :
"Οὐαὶ ὑμῖν, γραμματεῖς καὶ Φαρισαῖοι ὑποκριταί, ὅτι περιάγετε τὴν θάλασσαν καὶ τὴν ξηρὰν ποιῆσαι ἕνα προσήλυτον, καὶ ὅταν γένηται, ποιεῖτε αὐτὸν υἱὸν γεέννης διπλότερον ὑμῶν".
Παρένθεση, οι γραμματείς και οι Φαρισαίοι ήταν οι γνωρίζοντες τα γράμματα την εποχή εκείνη. Δεν ήταν όπως οι αγράμματοι ψαράδες, που πήγαν κι έγιναν μαθητές.
Και πάλιν :
"Τα μωρά του κόσμου εξελέξατο ο Θεός ινα τους σοφούς καταισχύνη".
Για την υπογραφή,
"φανατισμένος αρχαιόπληκτος προγονολάτρης" και οπωσδήποτε του Παλαιού των ημερών.
Πελεκάνος
Δημοσιεύθηκε: Δευ Σεπ 26, 2011 12:00 am
Θέμα δημοσίευσης:
Οι γιαγιούλες γνωρίζουν τα λόγια απ’ έξω, δε σημαίνει όμως πως καταλαβαίνουν τι ακούνε. Στη σημερινή εποχή, αν και δυστυχώς υπάρχει ακόμη η εκμάθηση των αρχαίων Ελληνικών στο σχολείο (με αποτέλεσμα οι μαθητές να μπερδεύονται και να μην κατανοούν ούτε Αρχαία ούτε Νέα Ελληνικά, σύμφωνα με τον φιλόλογο Εμμανουήλ Κριαρά), η γλώσσα που μιλάμε είναι η Νέα Ελληνική. Οι σημερινοί ιερείς λοιπόν, (όπως και οι ιερείς πολλών αιώνων πριν, αν αναλογιστούμε το ότι υπάρχει μετάφραση της Αγίας Γραφής από τον Μάξιμο Καλλιουπολίτη το 1638 από τα αρχαία Ελληνικά στη δημοτική) δεν καταλαβαίνουνε τι διαβάζουν και τι ψέλνουν, με αποτέλεσμα να γίνετε μια ξερή συνήθεια, τόσο για τον ιερέα, όσο και για τους πιστούς. Όντως, δεν είναι μια θεατρική παράσταση, γιατί ο θεατής βγαίνοντας από το θέατρο έχοντας λάβει και κάτι…
*Σύμφωνα με τον θεολόγο Ιωάννη Καραβιδόπουλο, «Το να καταλαβαίνουν οι πιστοί τα λεγόμενα κατά τη θεία λατρεία και ιδιαίτερα κατά τη θεία Λειτουργία δεν αποτελεί εκλογίκευση των πραγμάτων, όπως νομίζουν ή και φοβούνται μερικοί, αλλά αποτελεί ανάγκη συνειδητής συμμετοχής στα λεγόμενα και συντελούμενα. Από την ιστορία της Εκκλησίας συνάγεται ότι η Εκκλησία από τα πρώτα βήματά της εντός της ιστορίας επέτρεψε ή και στήριξε σθεναρά τη μετάφραση των ιερών κειμένων της, κυρίως της Αγίας Γραφής, στις τότε γνωστές γλώσσες. Αλλά ιδιαίτερα κατά την Τουρκοκρατία δέχτηκε και τις μεταφράσεις της Αγίας Γραφής στη νεοελληνική, όχι βέβαια χωρίς αντιδράσεις εκ μέρους ορισμένων συντηρητικών θεολόγων.».
*Σύμφωνα με τον θεολόγο Ιωάννη Φουντούλη, «Η Ορθόδοξη Εκκλησία ποτέ δεν δεσμεύθηκε από καμία ‘ιερή’ γλώσσα ή μορφή γλώσσας, στην οποία και μόνη θα μπορούσε να τελεσθεί η λατρεία της…Αυτό επιβάλλει η έννοια της ‘εν πνεύματι και αληθεία’ λογικής λατρείας του σώματος του Χριστού, δηλαδή της Εκκλησίας, που δεν είναι νοητό να γίνεται από τον λαό του Θεού προς τον Θεό Πατέρα του, παρά σε γλώσσα κατανοητή σ’ αυτόν (: τον λαό), όπως είναι η μητρική του γλώσσα….Ο λόγος του Θεού μεταφέρεται προς τον λαό με την ανάγνωση της Αγίας Γραφής, των λόγων των Πατέρων της Εκκλησίας, την υμνογραφία, τα συναξάρια και το κήρυγμα. Αυτά κατά μείζονα λόγο γίνονται και πρέπει να γίνονται στη γλώσσα του λαού, όπως είναι θεωρητικά και πρακτικά αυτονόητο και όπως δείχνει και η ανέκαθεν πρακτική της Εκκλησίας».
*Σύμφωνα με τον μοναχό Μάξιμο Καλλιουπολίτη, «Ο σκοπός όλων εκείνων οπού αναγινώσκονται εις την εκκλησίαν είναι δια οικοδομήν. Και η οικοδομή είναι δια της γνώσεως εκεινών οπού λέγονται. Διατί πώς θέλει πιστεύση τινάς ή να υπακούση εκείνα οπού λέγονται, εάν δεν γρικά;»
Σύμφωνα με τον Απόστολο Παύλο, «Και εάν η σάλπιγγα δεν ηχήσει το γνωστό σε όλους προσκλητήριο, ποιος θα ξεσηκωθεί για πόλεμο; Παρόμοια κι εσείς , αν δεν μιλήσετε με λόγια κατανοητά, πώς θα καταλάβουν οι άλλοι αυτό που λέτε; Θα είναι σαν να μιλάτε στον αέρα» (Α΄ Κορ.14,8-9). Και λίγο παρακάτω προσθέτει: «Στην εκκλησία προτιμώ να λέω πέντε λόγια κατανοητά για να καθοδηγήσω και άλλους στην πίστη, παρά μύρια λόγια που κανείς δεν θα τα καταλάβει» (14,19).
* =
http://exagorefsis.blogspot.com/2010_05_13_archive.html
ΚΛΕΟΞΑΝΘΗ
Δημοσιεύθηκε: Κυρ Σεπ 25, 2011 10:14 pm
Θέμα δημοσίευσης:
Δεν έγινε κατανοητό, φαίνεται, ότι πριν από λίγες δεκαετίες δεν ήσαν μόνον οι φιλόλογοι και οι θεολόγοι αυτοί που διδάσκονταν την αρχαία ελληνική, αλλά οποιοσδήποτε φοιτούσε στο Γυμνάσιο.
Όσον αφορά τη θεατρική παράσταση υπάρχει διάσταση αντιλήψεων. Ο Νταλάρας, π.χ. στον Άγιο Παντελεήμονα μπορεί κάλλιστα να θεωρηθεί θεατρική παράσταση. Ο ιερέας στην τέλεση του μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας είτε κατέχει ο άλλος την αντωνυμία τα Σα εκ των Σων είτε όχι δεν μπορεί να θεωρηθεί σε καμμία περίπτωση θεατρική παράσταση παρά μόνον από ανθρώπους που δεν έχουν καμμία σχέση με την ορθόδοξη πίστη στον Τριαδικό Θεό. Γι’ αυτό άλλωστε και οι γιαγιούλες βίωναν τα μυστήρια και γνώριζαν τα λόγια απέξω, έστω και παραφθαρμένα.
Όσο για την ένωση του ανθρώπου με το Θεό, φοβάμαι, ότι το αντιμετωπίζουμε πολύ ανθρωποκεντρικά και ορθολογιστικά. Θα ενωθούμε δηλ. επειδή θα καταλάβουμε λέξη προς λέξη το περιεχόμενο όλων των εδαφίων; Άλλωστε η ιστορία μας έχει και πολλά αντίθετα παραδείγματα και μάλιστα αρκετά πρόσφατα όπως τον παπα-Νικόλα τον Πλανά.
Κι ο αφορισμός των φανατισμένων είναι επίσης φανατισμός. Και διόλου ορθόδοξος…
Επισκέπτης
Δημοσιεύθηκε: Σαβ Σεπ 24, 2011 10:19 pm
Θέμα δημοσίευσης: Πελεκάνος
Το θέμα είναι πως οι γριούλες και γενικότερα όσοι δεν ξέρουν την κλασσική αρχαία Ελληνική (δηλαδή όλοι εκτός από φιλολόγους και θεολόγους) παρακολουθούν τις ακολουθίες, σαν να βλέπουνε θεατρική παράσταση. Δεν βιώνουν τα Μυστήρια, δεν συμμετέχουν σ' αυτά. Απόδειξη είναι το ότι από την εποχή του Ιωάννη του Χρυσοστόμου (4ος αιώνας) χρησιμοποείται στην λατρεία η γλώσσα του Θουκυδίδη, ενώ έχει γίνει μετάφραση της Αγίας Γραφής στην δημοτική Ελληνική από τον Μάξιμο Καλλιουπολίτη το 1638. Εάν οι Έλληνες δεν καταλάβαιναν τι άκουγαν στο ναό τον 17ο αιώνα, φανταστείτε τι καταλαβαίνουν τώρα...
Θεολογικώς, εν τέλει, η μετάφραση των λειτουργικών κειμένων στη Νέα Ελληνική -και γενικά στη γλώσσα που μιλάει ο κάθε λαός- είναι αυτονόητη και αναγκαστική. Σκοπός της Εκκλησίας είναι η ένωση του ανθρώπου με το Θεό, και όχι η διδασκαλία -νεκρών- γλωσσών. Στο ότι ο κάθε παλαιοημερολογήτης - φανατισμένος αρχαίοπληκτος προγονολάτρης θεωρεί πως κατέχει την απόλυτη αλήθεια επειδή μισεί όλο τον κόσμο πέραν του εαυτού του και των λοιπών Φαρισαίων και θέλει -ως Πάπας- να επιβάλει τις άρρωστες απόψεις του στον κόσμο, χωρίς διάλογο, χωρίς λογικές εξηγήσεις κι επιχειρήματα, έχει απαντήσει ο ίδιος ο Χριστός:
"ὁ ἀναμάρτητος ὑμῶν πρῶτος ἐπ᾽ αὐτὴν βαλέτω λίθον" (Κατα Ιωάννη 8.7).
ΚΛΕΟΞΑΝΘΗ
Δημοσιεύθηκε: Παρ Σεπ 23, 2011 5:53 pm
Θέμα δημοσίευσης:
Χωρίς να θέλω να εισέλθω σε θεολογικά θέματα που άλλωστε δεν κατέχω ιδιαίτερα, θα ήθελα να θυμίσω στον αναγνώστη «Πελεκάνο» ότι η υποχρεωτική εκπαίδευση στην Ελλάδα φτάνει μέχρι και το Γυμνάσιο. Ένας μαθητής που τελείωνε την Τρίτη γυμνασίου στην εποχή μου, πριν ακόμη αρχίσουν να ασχημονούν βάναυσα ενάντια στην παιδεία, ήταν σε θέση να καταλάβει εδάφια της Παλ. Διαθήκης. Αν μάλιστα είχε και λίγο ενδιαφέρον, ας μου επιτραπεί η λέξη, «διασκέδαζε» με την πρόοδό του. Δεν βλέπω για ποιο λόγο θα πρέπει να μας ικανοποιεί σήμερα η διαπίστωση ότι πρέπει πια να επέλθει μία εξομοίωση προς τα κάτω. Το επίπεδό μας να κατέβει στις ηλικίες του πάλαι δημοτικού (κι ενδεχομένως νυν νηπιαγωγείου). Το θέμα ότι πολλές γιαγούλες στην εποχή μας πιθανόν να μην καταλάβαιναν τα εδάφια, δεν στάθηκε σίγουρα εμπόδιο να τα παρακολουθούν, ούτε είχαν εγείρει καμμία απαίτηση μετάφρασης. Ίσως κι αυτό να ήταν μια επιβεβαίωση γι’ αυτό που αναφέρει ο Πελεκάνος ότι δηλ.
«στην ορθόδοξη Ανατολή η άσκηση αποτελεί μέσο τελείωσης και όχι πιστοποιητικό αλάθητου»
. Γι’ αυτό κι άκουγες συχνά χωρίς καμμία ντροπή : «Δεν ξέρω γράμματα, παιδάκι μου».
Σήμερα πρέπει να μην ξέρουμε γράμματα, αλλά και να μην το ομολογούμε. Να αισθανόμαστε ότι είμαστε μια χαρά. Δεν ξέρω αν αυτό κατά τα γραπτά του Πελεκάνου αποτελεί «προσπάθεια περιορισμού του ανθρώπινου εγωισμού και όχι ανάδειξη κριτών της Οικουμένης».
Πελεκάνος
Δημοσιεύθηκε: Παρ Σεπ 23, 2011 8:30 am
Θέμα δημοσίευσης:
Ο ρόλος της Εκκλησίας είναι η τήρηση του λόγου του Χριστού: μια κοινωνία αμαρτωλών, που μέσω της προσευχής, της μετάνοιας, του Σώματος και του Αίματος του Χριστού να γίνει αγία. Δυστυχώς, η Εκκλησία της Ελλάδος αποσκοπεί στο να γίνει συνεχιστής του Βυζαντίου, εξού και τα άμφια, τα εγκόλπια, οι μήτρες, κ.λπ. Γι'αυτό κι έχει καταντήσει ένα λίψανο, ένα απολίθωμα της ιστορίας που φυτοζωεί για να μας υπενθυμίζει το "ένδοξο" παρελθόν μας. Φυσικά είναι τυχερός όποιος γνωρίζει αρχαία Ελληνικά και μπορεί να μελετάει τους φιλοσόφους, τους Πατέρες, και τους λογοτέχνες της αρχαιότητας και του Βυζαντίου στο πρωτότυπο. Μα η Εκκλησία, ως μία κοινωνία χριστιανών, δεν μπορεί να χρησιμοποιεί έναν τύπο ή μία γλώσσα προσιτή μόνο στους θεολόγους, φιλολόγους, και γενικά στην αφρόκρεμα της διανόησης. Όπως ο Εβραίος Παύλος έγραφε στα Ελληνικά τις επιστολές του, όπως ο αμόρφωτος Ιωάννης έγραψε στην δημώδες Ελληνική το Ευαγγέλιό του, έτσι και η Εκκλησία σήμερα πρέπει να μιλάει με λόγια που να τα καταλαβαίνουν όλοι: και ο θεολόγος, και ο ψαράς. Και ο φιλόλογος, και ο οικοδόμος. Ο π. Νεύφυτος Βάμβας, ένας από τους Διδασκάλους του Γένους, έλεγε: «όστις εμποδίζει την μετάφραση των γραφών κλείει την Βασιλεία του Θεού έμπροσθεν των ανθρώπων και υπόκειται εις “το Ουαί”, εις το οποίο καταδίκασε ο Κύριος ημών τους Γραμματείς και Φαρισαίους»
Όσον αφορά στον μοναχό, θα παραθέσω ένα απόσπασμα από ένα άρθρο ενός θεολόγου.
«...Σε κάθε περίπτωση η αποδοχή του μοναχισμού και η εξιδανίκευσή του από πολλούς πιστούς, σε συνδυασμό με τον θεσμό του γεροντισμού, σε ορισμένες περιπτώσεις δημιουργεί την αίσθηση, σε γέροντες και άλλους μοναχούς, ότι αυτοί κατέχουν την αλήθεια της αποκάλυψης. Αυτή η αίσθηση ωθεί ορισμένους μοναχούς να ξεφεύγουν από την συνοδική παράδοση της Ορθοδοξίας και να ασκούν κριτική στη Σύνοδο, σε Προκαθημένους, κ.ά. Αγαπημένο θέμα της εν λόγω κριτικής αποτελεί ο διάλογος της Ορθόδοξης Εκκλησίας με άλλους χριστιανούς. Στο πλαίσιο αυτό γέροντες και μοναχοί κατακεραυνώνουν ακόμα και τους επισκόπους στους οποίους υπάγονται πνευματικά. Με τον τρόπο αυτό απορρίπτουν έμπρακτα τη μοναχική αρετή της υπακοής, στην οποία υποχρεώνουν τα πνευματικά τέκνα τους.
...Στην ορθόδοξη Ανατολή η άσκηση αποτελεί μέσο τελείωσης και όχι πιστοποιητικό αλάθητου. Γι’ αυτό η μοναχική παράδοση έχει αναδείξει οσίους, ομολογητές, μάρτυρες, αλλά όχι κριτές ζητημάτων ήσσονος σημασίας. Στην προοπτική αυτή, οι μεγάλες μορφές του Γεροντικού αποτέλεσαν χαρακτηριστικά παραδείγματα προσπάθειας περιορισμού του ανθρώπινου εγωισμού και όχι παραδείγματα ανάδειξης κριτών της Οικουμένης.»
Αυτά τα ολίγα και σας ευχαριστώ για την υπομονή σας.