Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης
Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Αρχική σελίδα
Προτάσεις
Τεύχη
Αρθρα
Αναζήτηση διαλόγου
Αναζήτηση - άρθρα/τεύχη
Σύνδεσμοι
Πληροφορίες
Ρεσάλτο Blog
Αναζήτηση
::
Κατάλογος Μελών
Εγγραφή
::
Σύνδεση
::
Προφίλ
Πολιτική - Oικονομία
Δημοσίευση απάντησης
Όνομα μέλους
Θέμα
Περιεχόμενο
Emoticons
Περισσότερα Emoticons
Χρώμα γραμματοσειράς:
Προεπιλογή
Βαθύ Κόκκινο
Κόκκινο
Πορτοκαλί
Καφέ
Κίτρινο
Πράσινο
Λαδί
Κυανό
Μπλέ
Βαθύ Μπλέ
Λουλακί
Βιολετί
Λευκό
Μαύρο
Μέγεθος γραμματοσειράς:
Μικροσκοπικό
Μικρό
Κανονικό
Μεγάλο
Τεράστιο
Να κλείσουν τα Tags
[quote="Ροβεσπιέρος"][size=18][color=blue]Γραμμένο το Νοέμβριο του 2005 και δημοσιευμένο στο ΡΕΣΑΛΤΟ, τεύχος-3[/color][/size] [size=24] [color=red][b]Ομοφυλοφιλία και ο «αριστερός» ερμαφροδιτισμός[/b][/color][/size] [b]Γράφει: Η Θάλεια Βεργή[/b] Η ελληνική αριστερά ακολουθώντας τα αχνάρια της ευρωπαϊκής αριστεράς αρχίζει να εκτοπίζει και από το λεξιλόγιό της τα βασικά ταξικά ζητήματα και να περιστρέφεται γύρω από περιθωριακά ζητήματα μικρομεταρρυθμίσεων και «μειονοτικών ευαισθησιών». Εδώ ο κόσμος καίγεται και οι «αριστερές» ηγεσίες το μόνο «προοδευτικό» που έχουν να πούνε είναι γύρω από το χωρισμό της Εκκλησίας από το κράτος, για τον πολιτικό γάμο, τα «δικαιώματα των μειονοτήτων», το γάμο των ομοφυλοφίλων και τα παρόμοια: ευθυγραμμίζονται πλήρως με όλα τα ιδεολογικά κόπρανα του «εκσυγχρονιστικού νεοφιλελευθερισμού». Τα προϊόντα του κοσμοπολιτισμού και τα πολύ-πολιτισμικά ιδεολογήματα τα πλασάρουν σαν πρόοδο και τα καθιστούν «επίκαιρα» πολιτικά ζητήματα. Το πλέον θλιβερό είναι ότι οι καθεστωτικές αριστερές ηγεσίες με σημαιοφόρο τον κ. Αλαβάνο, φιλοδοξούν να «εμπλουτίσουν» το σοσιαλιστικό κίνημα με τη διεκδίκηση της «χειραφέτησης» των ομοφυλοφίλων. Ουσιαστικά προβάλουν την απαίτηση να αναγνωρίσει το σοσιαλιστικό κίνημα την ύπαρξη κάποιου «τρίτου φύλου» που η φύση τάχα δημιούργησε, πλάι στη γυναίκα και τον άνδρα. Ζητούν να παρέμβουμε σε εντελώς προσωπικά ζητήματα και να υιοθετήσουμε μια εντελώς ανόητη και αντεπιστημονική άποψη: Ότι δηλαδή η ομοφυλοφιλία είναι πολιτικό δικαίωμα και διεκδίκηση! Μια κοινωνική και ψυχολογική διαστροφή την ανάγουν σε διεκδικητικό πολιτικό αίτημα! [b]Κοινωνική διαστροφή[/b] Οι ιδρυτές του επιστημονικού σοσιαλισμού βεβαίως ασχολήθηκαν ελάχιστα με το θέμα και αυτό δεν οφείλεται στα συντηρητικά ήθη της εποχής τους. Τους απασχολούσαν σοβαρότερα ζητήματα. Στο βαθμό πάντως που ασχολήθηκαν χαρακτήρισαν την ομοφυλοφιλία διαστροφή. Αυτή την άποψη διατυπώνει ο Ένγκελς στην περίφημη μελέτη του για την «καταγωγή της οικογένειας». Θεωρεί μάλιστα ότι οι αρχαίοι Έλληνες τιμωρήθηκαν με τη «διαστροφή της ομοφυλοφιλίας» για την καταπίεση που επέβαλαν στη γυναίκα. Ξέρουμε τι λένε για τον Ένγκελς κάποιες τραυματικές περιπτώσεις φιλελευθέρων μικροαστών: ότι είναι ένα «σεξιστικό γουρούνι»! Οι αντιδράσεις τους έχουν την κατανόησή μας. «Διαστροφή» επίσης χαρακτηρίζει την ομοφυλοφιλία ένα άλλο «σεξιστικό γουρούνι», ο Λένιν, σε μια δημοσιευμένη συνομιλία του με την Κλάρα Τσέτκιν, το 1920. Μήπως όμως οι μεγάλοι δάσκαλοι του επιστημονικού σοσιαλισμού λάθευαν; Η επιστήμη έχει αποδείξει ότι τα αίτια της ομοφυλοφιλίας πρέπει να αναζητηθούν όχι στη φύση, αλλά μόνο στο πεδίο της ψυχολογίας και σε τελική ανάλυση στο πεδίο της κοινωνικής μας ύπαρξης. Ο καπιταλιστικός «πολιτισμός», που έχει αναπτύξει τεράστιο κοινωνικό πλούτο, όσο κανένας άλλος πολιτισμός πριν από αυτόν, έχει πληρωθεί με πανάκριβο ψυχικό τίμημα: την παραμόρφωση και εξαθλίωση της ανθρώπινης ευαισθησίας, τον κατακερματισμό των ενστίκτων, την καταστροφή της ψυχοσεξουαλικής ικανότητας για ποιοτική ικανοποίηση των αναγκών, την επιβολή διεστραμμένων κοινωνικών και ερωτικών σχέσεων. Ο σύγχρονος εφιάλτης έχει τα χαρακτηριστικά του δυτικού ατομικισμού: Νευρώσεις, ψυχώσεις, ψυχοσεξουαλικές διαστροφές… [b]Ζήτημα επιλογής;[/b] Βεβαίως ο προσανατολισμός της σκέψης προς την κατεύθυνση του κοινωνικού καθορισμού των ψυχολογικών διαστροφών ενοχλεί μερικούς. Διατείνονται ότι η ομοφυλοφιλία και η ετεροφυλία είναι απλά ζητήματα «επιλογής»!!! Οι «θεωρητικοί» των ομοφυλόφιλων στο ερώτημα «το πώς γίνεται ένας ομοφυλόφιλος» αντιτείνουν το ερώτημα «το πώς γίνεται ένας ετερόφυλος»! Δηλαδή αρνούνται κάθε αιτιατή σχέση. Η ομοφυλοφιλία ή ετεροφυλία είναι απλά θέματα ατομικής επιλογής. Για τους βαγιανάτους και τους λοιπούς «θεωρητικούς» της ομοφυλοφιλίας τα καταλαβαίνουμε τέτοιου είδους «επιχειρήματα». Κάθε άνθρωπος χρειάζεται μια θεωρία που να δικαιολογεί και να δικαιώνει την πράξη του. Το κατά πόσο ανταποκρίνεται στα πράγματα είναι άλλο ζήτημα. Τι να πούμε όμως για κάποιους αυτό-καλούμενους μαρξιστές που αποδέχονται την άποψη της «επιλογής»; Πώς είναι δυνατόν μια λειτουργία με πυρήνα την αναπαραγωγή της ζωής να είναι ζήτημα υποκειμενικής επιλογής; Αφήνουμε το γεγονός ότι κάθε «υποκειμενική επιλογή» είναι κοινωνικά καθορισμένη. Η αναπαραγωγή μαζί με τη διατροφή-αφοτερίωση, είναι φαινόμενα ταυτόσημα με τη έννοια της ζωής. Δεν θα υπήρχε ζωή χωρίς τη διαρκή αυτό-ανανέωσή της. Κι αυτό στον άνθρωπο και στους άλλους ανώτερους οργανισμούς γίνεται με τη συνεύρεση θηλυκού-αρσενικού. Επομένως η συνεύρεση θηλυκού-αρσενικού είναι νόμος της ζωής και όχι τυχαία επιλογή. Δεν είναι λοιπόν ο φυσικός νόμος που χρειάζεται αιτιολόγηση ( «πώς γίνεσαι ετερόφυλος»), αλλά η παρέκκλιση από αυτόν. Δεν μας φαίνεται παράδοξη η στροφή της πυξίδας στο Βορά. Οπωσδήποτε όμως θα μας προβλημάτιζε η στροφή της νοτιοανατολικά. Λένε κάποιοι ότι η σεξουαλική επαφή γίνεται για την ευχαρίστηση και όχι για την αναπαραγωγή. Αν έτσι έχουν τα πράγματα θα πρέπει να δεχτούμε ότι και η διατροφή επίσης γίνεται για την ικανοποίηση της γεύσης και όχι για την επιβίωση. Η ηδονή είναι το επακόλουθο των υλικών λειτουργιών και ενστικτωδών δομών του ανθρώπου που υπόκεινται στις παραμορφώσεις και αλλοιώσεις των πολλαπλών κοινωνικών καταπιέσεων. Είναι άλλο πράγμα οι νόμοι της φύσης και της ζωής και άλλο πράγμα η συνείδηση ή οι παραμορφώσεις και ακρωτηριασμοί της φύσης, των ενστίκτων του ανθρώπου και των φυσικών λειτουργιών του. Οι «αριστεροί» που επιμένουν στο αντίθετο πρέπει να αφαιρέσουν από τα εμβλήματά τους το πορτρέτο του Μαρξ και να βάλουν το Χότζα και το γάιδαρό του. Και ο Χότζας πίστευε ότι το να ταΐζεις ή όχι το γάιδαρό σου είναι ζήτημα επιλογής… [b]Ο «πολιτισμός» του ανταγωνισμού[/b] Κάθε παρέκκλιση από τη φυσική συμπεριφορά έχει να κάνει με το βιασμό του ανθρώπινου ψυχισμού, της ανθρώπινης φύσης: κακοποιούνται εξίσου βάναυσα με το φυσικό περιβάλλον. Ο άνθρωπος έχει καταδικαστεί μέσα στις ταξικές κοινωνίες να επιβιώνει σε ανταγωνισμό (συχνά θανάσιμο) με τα άλλα μέλη της κοινωνίας και επομένως να διαμορφώνει μια επίκτητη ψυχολογία που αντιφάσκει προς το φυσιολογικό της υπόβαθρο. Όλες οι πλευρές της ζωής, μαζί και ο έρωτας, αντικρίζονται υπό το πρίσμα μιας ανταγωνιστικής ψυχολογικής διάθεσης, η οποία είναι εντονότερη στον αγώνα για οικονομική και κοινωνική υπεροχή. Γι αυτό οι άνθρωποι μπορούν να μιλούν όχι μόνο για τις αντιλήψεις της μιας ή της άλλης εποχής στα θέματα της ζωής και του έρωτα, αλλά και για διαφορετικές ταξικές αντιλήψεις. Τις διαφορετικές αντιλήψεις για τον έρωτα από κοινωνία σε κοινωνία και από τάξη σε τάξη, δεν παρέλειψε να σημειώσει ο Ένγκελς: «Ερωτικοί δεσμοί, με τη σύγχρονη έννοια, παρουσιάζονται μονάχα έξω από την επίσημη κοινωνία. Οι βοσκοί που τις χαρές και τους καημούς του έρωτά τους μας τους τραγουδούν ο Θεόκριτος και ο Μόσχος, ο Δάφνης και η Χλόη του Λόγγου, είναι αποκλειστικά όλοι δούλοι που δεν συμμετέχουν καθόλου στο κράτος, στη σφαίρα της ζωής του ελεύθερου πολίτη. Εκτός όμως από τους δούλους, μονάχα στα προϊόντα αποσύνθεσης του κόσμου που έδυε, βρίσκομε ερωτικές περιπέτειες, και με γυναίκες που επίσης βρίσκονται έξω από την επίσημη κοινωνία, με εταίρες, δηλ. με ξένες ή απελεύθερες.» Ο Φρόιντ, μολονότι οι αστικές του προλήψεις τον εμποδίζουν να βγάλει τα αναγκαία συμπεράσματα, παρατηρεί, επίσης, ότι το προλεταριάτο στα θέματα του έρωτα έχει διαφορετική στάση από τις ιδιοκτήτριες τάξεις, τις «καλλιεργημένες», όπως τις ονομάζει. Αυτό το αποδίδει με ένα φανταστικό παράδειγμα: Δύο κοριτσάκια 5-6 χρόνων, το ένα του ιδιοκτήτη μιας πολυκατοικίας, το άλλο κόρη του θυρωρού, παίζουν. Ανάμεσα στα άλλα παιχνίδια παριστάνουν και το αντρόγυνο. Στη συνέχεια η κόρη του ιδιοκτήτη εξελίσσεται σε νευρωτική και σεξουαλικά ανώμαλη, η κόρη του θυρωρού εξελίσσεται νορμάλ από όλες τις απόψεις. Γιατί; Γιατί το «ανεπτυγμένο Εγώ» παρουσιάζει ψυχο-σεξουαλικές διαταραχές; Φταίει η «καλλιέργεια» και ο «πολιτισμός», μας λέει ο Φρόιντ. Είναι το τίμημα που πληρώνει η ανθρωπότητα για την πρόοδο! Αυτό είναι το γενικό συμπέρασμα. Ενώ σωστά διαπιστώνει την αλληλεξάρτηση του χαρακτήρα και της σεξουαλικότητας, δεν περνάει από το μυαλό του, ούτε αναρωτιέται, τι είδους «καλλιέργεια» είναι αυτή και τι «πολιτισμός» διαμόρφωσε την κόρη του ιδιοκτήτη; «Καλλιεργημένος» θεωρείται στη σύγχρονη κοινωνία όποιος έχει αφομοιώσει την αστική παιδεία. Με άλλα λόγια αυτός που με τη διδασκαλία και την πρακτική ζωή έχει αφομοιώσει όχι μόνο κάποιες θετικές γνώσεις, αλλά και την αστική ιδεολογία. Τις αντιλήψεις και την ηθική που δικαιώνουν το νόμο της ζούγκλας – τον θεμελιωμένο στην οικονομία της αγοράς. Είναι μια παιδεία που αποδίδει κεντρική σημασία στην προσωπική αξία, το προσωπικό συμφέρον, σε ανταγωνισμό με την αξία και το συμφέρον των άλλων. [b]Ατομισμός[/b] Αναμφίβολα αυτός ο ατομισμός γεννήθηκε και αναπτύχθηκε μαζί με τον πολιτισμό. Είναι το αποτέλεσμα της βαθμιαίας απόσπασης του ανθρώπου από τη φύση. Επειδή όμως αυτή συντελείται, μέχρι σήμερα, δια μέσου ταξικών κοινωνιών και ταξικών ανταγωνισμών, συνοδευόταν και από μια αναπτυσσόμενη απόσπαση του ανθρώπου από την ίδια του τη φύση. Η ομοφυλοφιλία δεν είναι παρά η απόσπαση του ανθρώπου από την ίδια του τη φύση. Στην πρωτόγονη κομμουνιστική κοινωνία, η οποία χαρακτηριζόταν από την ενότητα συμφερόντων των μελών της ομάδας και αποκλειόταν ο ατομισμός, η ομοφυλοφιλία ήταν εντελώς άγνωστη. Στη βάση της συντροφικότητας και της αγάπης η ψυχρότητα και η σεξουαλική ανικανότητα ήταν επίσης φαινόμενα άγνωστα. Σε αντίθεση με τη συντροφικότητα που χαρακτήριζε τον πρωτόγονο κομμουνισμό οι ταξικές κοινωνίες και ιδιαίτερα ο καπιταλισμός ανέπτυξαν τον ατομισμό σε θεότητα. Η θεοποίηση του ατόμου είναι η αρχή των μαρτυρίων του και της μοιραίας πτώσης του. Αναπόφευκτα ορισμένα άτομα εξελίχθηκαν σε μάστιγες των συνανθρώπων τους και ολόκληρης της κοινωνίας. Η κοινωνία του ατομισμού είναι η κοινωνία του εξευτελισμού της ανθρώπινης προσωπικότητας: « Η ανώτερη ανάπτυξη της ατομικότητας πληρώνεται με μια ιστορική διαδικασία που κάνει τα άτομα θύματά της» (Μαρξ). Και αυτή η προσωπικότητα νιώθει τόσο πιο εξευτελισμένη, πιο πληγωμένη και πιο μανιασμένη, όσο περισσότερο αυτάρεσκα και ματαιόδοξα στρέφεται στον εαυτό της. Αυτή η προσωπικότητα βρίσκεται μονίμως σε αναμέτρηση με κάθε άλλη. Αγωνίζεται να ανέλθει όσο γίνεται ψηλότερα. Και όταν δεν τα καταφέρνει παρηγορείται υποβιβάζοντας τους διπλανούς της. Τα παθήματα των άλλων, η δυστυχία τους, είναι μια δική της επιτυχία και ευχαρίστηση. Στην πραγματικότητα κανείς μας δεν είναι εντελώς απαλλαγμένος από τις ψυχολογικές επιρροές της κοινωνίας που ζούμε, έστω και αν τις καταδικάζουμε και τις πολεμάμε. Σε κάποιες περιπτώσεις όμως ο βαθμός κάνει τη διαφορά. Όπως για τον έμπορο το έπαθλο του πετυχημένου ανταγωνισμού είναι ο πελάτης, έτσι για τους επίδοξους εραστές (άντρες και γυναίκες) η προσωπική τους αξία επιβεβαιώνεται στην προτίμηση του άλλου φύλου. Και όταν αντί αυτής έρχεται η απόρριψη, η ψυχολογική καταβαράθρωση είναι τόσο πιο βαθιά και τόσο πιο τραυματική, όσο πιο μεγάλο είναι το πάθος για προσωπική αναγνώριση, κοινωνική υπεροχή και καταξίωση. Με άλλα λόγια είναι τόσο πιο οδυνηρή, όσο περισσότερη σημασία δίνουν τα άτομα στις κυρίαρχες αξίες. [b] Η μαρξιστική οπτική[/b] Εάν λοιπόν οι ανταγωνιστικές σχέσεις και η ανταγωνιστική ψυχολογία που διαμορφώνουν, είναι το κρυμμένο μυστικό των ψυχο-σεξουαλικών παρεκκλίσεων, μπορεί να αντιμετωπίζουμε τους ομοφυλόφιλους με κατανόηση και ανοχή, αλλά δεν καθαγιάζουμε την κατάστασή τους. Τους θεωρούμε θύματα ενός απάνθρωπου καθεστώτος που πρέπει να ανατραπεί. Για τους μαρξιστές λοιπόν το ζήτημα μπαίνει διαφορετικά: Αγώνας για τη διάλυση ή την εξασθένιση του αστικού Εγώ (πηγή όλων των διαστροφών), αγώνας για μια νέα, συλλογική δομή του Εγώ, ένα είδος ομαδικού Εγώ που αποτελεί την προϋπόθεση για μια νέα συνεργατική δομή των ενστίκτων, που θα είναι το ψυχοσεξουαλικό ισοδύναμο στη συλλογική ιδιοποίηση της παραγωγής. Αν παρόλα αυτά κάποια μικροαστικά στοιχεία επιμένουν να ανάγουν την ομοφυλοφιλία σχεδόν σε αρετή, δεν μας παραξενεύει καθόλου. Ούτε μας παραξενεύει ότι οι «αριστερές» ηγεσίες και ο μικροαστικός επαναστατισμός θέλουν να «εμπλουτίσουν» το σοσιαλιστικό πρόγραμμα με τα «δικαιώματα» των ομοφυλοφίλων. Ο ταξικός και πολιτικός ερμαφροδιτισμός πάει πακέτο με κάθε λογής ερμαφροδιτισμό! [b]Πολιτικά ερμαφρόδιτους και όλους ομοφυλόφιλους θέλει να μας κάνει ο κοσμοπολιτισμός της Νέας Τάξης…[/b] [size=12][/size][size=12][/size][/quote]
Επιλογές
HTML
Ενεργό
BBCode
Ενεργό
Smilies
Ενεργά
Απενεργοποίηση HTML σ' αυτή τη δημοσίευση
Απενεργοποίηση BBCode σ' αυτή τη δημοσίευση
Απενεργοποίηση Smilies σ' αυτή τη δημοσίευση
*** Αυτή η Δημοσίευση θα εξετασθεί και θα μείνει κρυφή μέχρι την έγκρισή της. ***
Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες
Μετάβαση στη:
Επιλέξτε μια Δημόσια Συζήτηση
----------------
Πολιτική Δημοσίευσης
Ανακοινώσεις
Ευρετήριο
----------------
Ειδήσεις
Πολιτική - Oικονομία
Εθνικό - Μεταναστευτικό
Ορθοδοξία - Κοινωνία
Πολιτισμός-Παιδεία-Γλώσσα
Ιστορία - Φιλοσοφία
MME - Τρομοκρατία - Μ.Κ.Ο.
Οικολογία - Περιβάλλον
Γεωπολιτική - Επιστήμη
Καταγγελίες
Χιούμορ - Σάτιρα
Γενικές Συζητήσεις
Ανασκόπηση Θέματος
Συγγραφέας
Μήνυμα
Καχύποπτος
Δημοσιεύθηκε: Τρι Ιούν 10, 2008 3:07 pm
Θέμα δημοσίευσης:
Αυτό πίστευα κι εγώ, ότι συμφωνούμε!
Γι αυτό και εξεπλάγην, με την τοποθέτησή σου,μετά την ανάλυση των "ατομικών δικαιωμάτων".
Φαίνεται παρανόησα τη διατύπωσή σου.
Misha
Δημοσιεύθηκε: Τρι Ιούν 10, 2008 2:38 pm
Θέμα δημοσίευσης:
φίλοι Ροβεσπιέρε και Καχύποπτε.
γράφει η Θάλεια και προσυπογράφω:
«Αρνούμαστε, όμως, στο πλανητικό κράτος και τις παραφυάδες του, να κατοχυρώσουν νομικά και πολιτικά τις κοινωνικές και ψυχολογικές «διαστροφές» του συστήματός τους και τις «προσωπικές» σεξουαλικές συμπεριφορές.»
αυτές τις προωθούμενες ,υπό την ταμπέλα της «πολιτικής ορθότητας» και με προκάλυμμα τα ανθρώπινα δικαιώματα,διαστροφες επεσήμανα λέγοντας:
«δεν πιστεύω πως η ιστορία με τους συμπαθέστατους ομοφυλόφιλους είναι απλά ζήτημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Nομίζω πως είναι οργανωμένη επίθεση στις παραδοσιακές κοινωνικές δομές, ακριβώς όπως συμβαίνει με την κατευθυνόμενη μετανάστευση, τα μεταλλαγμένα προϊόντα και τις άλλες δράσεις της παγκοσμιοποίησης.»
Καχύποπτος
Δημοσιεύθηκε: Τρι Ιούν 10, 2008 2:01 pm
Θέμα δημοσίευσης:
Αν θέλουμε να παίξουμε την κολοκυθιά μπορεί να την παίξουμε. Το κείμενο του Misha είναι καθαρό:
«φίλοι μου
δεν πιστεύω πως η ιστορία με τους συμπαθέστατους ομοφυλόφιλους είναι απλά ζήτημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Nομίζω πως είναι οργανωμένη επίθεση στις παραδοσιακές κοινωνικές δομές, ακριβώς όπως συμβαίνει με την κατευθυνόμενη μετανάστευση, τα μεταλλαγμένα προϊόντα και τις άλλες δράσεις της παγκοσμιοποίησης.».
Απευθύνεται σε αυτούς που έχουν γράψει σε αυτή τη συζήτηση και ανέλυσαν διεξοδικά και τα περί "οργανωμένης επίθεσης":Θάλεια-Θύμιος και άλλοι.
Αν δεν εννούσε τα γραπτά τους, αυτό είναι άλλο θέμα. Δέχομαι τη διευκρίνση του φίλου Misha και σταματώ εδώ...
Ροβεσπιέρος
Δημοσιεύθηκε: Τρι Ιούν 10, 2008 1:40 pm
Θέμα δημοσίευσης:
Μπορεί να έγινε και παρανόηση.
Κάθε ένας εδώ μέσα μπορεί να καταλάβει το "σκεπτικό" και την "αιχμή" κάθε παρέμβασης.
ΟΤΑΝ ο Θύμιος βγαίνει αναλύοντας την απάτη των "ατομικών δικαιωμάτων" και ο σ. Μίσα αμέσως γράφει ότι δεν είναι ζήτημα "ατομικών δικαιωμάτων", δικαιολογημένα ο "Καχύποπτος" να "παρανοήσει"!!!
Η παρέμβαση του σ. Μίσα εμμέσως πλην σαφώς "αναιρούσε" την ανάλυση των άλλων γραπτών.
Έτσι τουλάχιστον φαινόταν...
Ας σταματήσει, το ζήτημα, όμως εδώ, μια και δόθηκαν οι αναγκαίες διευκρινήσεις. Εξάλλου κάθε συνέχεια
ΜΕΤΑΘΕΤΕΙ
το θέμα μας...
φιλαλήθης
Δημοσιεύθηκε: Τρι Ιούν 10, 2008 12:55 pm
Θέμα δημοσίευσης:
Παράθεση:
Φιλαλήθη καμιά «οργίλη» αντίδραση.
Απλώς επισήμανα ότι η διακριτική «μομφή» του καλού φίλου Misha ήταν άνευ ουσίας: αυτά που «καταλόγιζε» στους «φίλους» δεν ανταποκρινόντουσαν στην πραγματικότητα. Ουδείς είχε αντίθετη άποψη.
Για του λόγου το αληθές, έγραφε ι φίλος Misha:
«φίλοι μου
δεν πιστεύω πως η ιστορία με τους συμπαθέστατους ομοφυλόφιλους είναι απλά ζήτημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Nομίζω πως είναι οργανωμένη επίθεση στις παραδοσιακές κοινωνικές δομές, ακριβώς όπως συμβαίνει με την κατευθυνόμενη μετανάστευση, τα μεταλλαγμένα προϊόντα και τις άλλες δράσεις της παγκοσμιοποίησης.».
Εγώ απλώς βλέπω, ότι απευθύνεται σε όλους εμάς, δεν "καταλογίζει" κάτι. Θα έλεγα, ότι η τοποθέτησι του Misha κινείται σε παρόμοιες γραμμές με αυτήν του κ.Θύμιου.
Παράθεση:
Δεν ετέθη πουθενά «διαφωνία» πάνω στην ουσία της ανάλυσης για τα «ανθρώπινα δικαιώματα», ούτε για την υλιστική, μαρξιστική φιλοσοφία.
Δεν συζητούσαμε εδώ για τη θεωρία του μαρξισμού, αλλά για αυτούς που χρησιμοποιούν αυτή τη θεωρία για να εξωραΐσουν τους σχεδιασμούς της Νέας Τάξης.
Αυτό που λέω εδώ, αγαπητέ φίλε, είναι, ότι η σκέψι σου, που κινείται, καθώς παρατηρώ διαχρονικά,
αυστηρά
πάνω στην ευρύτερη μαρξιστική κοσμοθεωρία/φιλολογία, πορίσματα κτλ., είναι επόμενο να βρίσκη την Νέα Τάξη κτλ. ως μία
(αυτο)πραγμάτωση του συστήματος και της κυρίαρχης πολιτικής
. Και αυτό είναι απολύτως μαρξιστικό, όπως έχεις κάθε δικαίωμα. Είναι αποτέλεσμα κάποιων θεωρητικών πεποιθήσεων, αυτό λέω. Κάποιος άλλος βρίσκει, όμως, ή μπορεί να βρίσκη, ότι η νεοφιλελεύθερη Παγκοσμιοποίηση ή η Νέα Τάξη είναι αποτέλεσμα διαφορετικών δυνάμεων, με πολλαπλές στοχεύσεις συμπεριλαμβανομένων και των οικονομικών ή της γενικότερης ανθρώπινης εξαθλίωσης, και για εν μέρει διαφορετικούς λόγους. Εν πάση περιπτώσει, ακριβώς επειδή δεν μιλούμε ιδεολογικά, αλλά εμπειρικά και πρακτικά, θεωρώ, ότι πρέπει να τεκμηριώνουμε όχι "θεωρητικά", αλλά με συγκεκριμένα γεγονότα την κάθε θέσι μας.
Παράθεση:
Και κάτι άλλο:
Ρώτησε το φίλο σου να μας πει πού και πότε οι Μπολσεβίκοι νομιμοποίησαν του ομοφυλόφιλους.
Εμείς δεν το γνωρίζουμε. Γνωρίζουμε όμως την κατηγορηματική θέση του Λένιν: Χαρκτήριζε την ομοφυλοφιλία σαν διαστροφή!!!
Γιατί το να πετάμε έτσι κάτι για τους μπολσεβίκους επειδή κάποιος μας το είπε δημιουργεί εντυπώσεις...
Κι εγώ δεν το γνώριζα. Δεν μιλάει βέβαια για ...γάμους ή ο,τιδήποτε άλλο. Όταν τον βρω, υπόσχομαι, πως θα τον ρωτήσω. Όταν γίνη η επόμενη φοιτητική πορεία ίσως.
Έδιτ: να που συμφωνούμε, Misha, λοιπόν.
Misha
Δημοσιεύθηκε: Τρι Ιούν 10, 2008 12:51 pm
Θέμα δημοσίευσης:
αγαπητέ Καχύποπτε
η αναφορά μου στα ανθρώπινα δικαιώματα δεν είχε αποδέκτη κάποιον από τους συνδαιτημόνες του φόρουμ αυτού ,αλλά την περιρρέουσα κοινωνική ατμόσφαιρα και δη αυτή που εντεχνως κατασκευάζεται από τα ΜΜΕ, που σχεδόν έχει ηρωοποιήσει τον συμπαθή Σεργιανόπουλο και επιβάλλει τους κάθε λογής Βαλλιανάτους σαν «αντιστασιακούς» και πρωτοπόρους.
Καχύποπτος
Δημοσιεύθηκε: Τρι Ιούν 10, 2008 12:25 pm
Θέμα δημοσίευσης:
Και κάτι άλλο:
Ρώτησε το φίλο σου να μας πει πού και πότε οι Μπολσεβίκοι νομιμοποίησαν του ομοφυλόφιλους.
Εμείς δεν το γνωρίζουμε. Γνωρίζουμε όμως την κατηγορηματική θέση του Λένιν:
Χαρκτήριζε την ομοφυλοφιλία σαν διαστροφή!!!
Γιατί το να πετάμε έτσι κάτι για τους μπολσεβίκους επειδή κάποιος μας το είπε δημιουργεί εντυπώσεις...
Καχύποπτος
Δημοσιεύθηκε: Τρι Ιούν 10, 2008 12:17 pm
Θέμα δημοσίευσης:
Φιλαλήθη καμιά «οργίλη» αντίδραση.
Απλώς επισήμανα ότι η διακριτική «μομφή» του καλού φίλου Misha ήταν άνευ ουσίας: αυτά που «καταλόγιζε» στους «φίλους» δεν ανταποκρινόντουσαν στην πραγματικότητα. Ουδείς είχε αντίθετη άποψη.
Για του λόγου το αληθές, έγραφε ι φίλος Misha:
«φίλοι μου
δεν πιστεύω πως η ιστορία με τους συμπαθέστατους ομοφυλόφιλους είναι απλά ζήτημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Nομίζω πως είναι οργανωμένη επίθεση στις παραδοσιακές κοινωνικές δομές, ακριβώς όπως συμβαίνει με την κατευθυνόμενη μετανάστευση, τα μεταλλαγμένα προϊόντα και τις άλλες δράσεις της παγκοσμιοποίησης.».
Ο Θύμιος, αλλά και οι άλλοι στα κείμενό τους ήταν σαφείς: Ανέπτυσσαν την ισοπεδωτική στρατηγική και τους σχεδιασμούς της Νέας Τάξης (κάτι που έχει αναλυθεί κατά κόρον) και αποκάλυπταν τις μυθολογίες και τα ιδεολογήματα που προωθούν αυτούς τους σχεδιασμούς, στο όνομα του μαρξισμού και της Αριστεράς.
Δεν ετέθη πουθενά «διαφωνία» πάνω στην ουσία της ανάλυσης για τα «ανθρώπινα δικαιώματα», ούτε για την υλιστική, μαρξιστική φιλοσοφία.
Δεν συζητούσαμε εδώ για τη θεωρία του μαρξισμού, αλλά για αυτούς που χρησιμοποιούν αυτή τη θεωρία για να εξωραΐσουν τους σχεδιασμούς της Νέας Τάξης.
Μην ανακατεύεις Φιλαλήθη ζητήματα που δεν ετέθησαν και ούτε μπορεί να τεθούν…
φιλαλήθης
Δημοσιεύθηκε: Τρι Ιούν 10, 2008 10:25 am
Θέμα δημοσίευσης:
Παράθεση:
Το θλιβερό της ιστορίας είναι ότι οι «προφήτες» αυτής της παρακμιακής μυθολογίας είναι τα «ναυάγια» και τα «ρετάλια» της αριστεράς: Από τον ΣΥΡΙΖΑ μέχρι τις «ακροαριστερές» σέχτες που ορκίζονται στο όνομα του Μαρξισμού. «Μαρξιστές» που καρατομούν και δολοφονούν καθημερινά τον Μαρξ.
Συζητώντας με ένα καλό φίλο, όντως "καλό παιδί" και ενεργότατο μέλος του ΦΚ, προσφάτως για αυτό, πλην ενταγμένο στον ευρύτερο χώρο τον πολιτικοοργανωτικό(και συγκεκριμένα τροτσκισμό ειδικού , ας πούμε "μεταρρυθμιστικού, τύπου") που αναφέρει ο κ.Θύμιος παραπάνω, και αναφέροντάς του τις απόψεις του Λένιν και του Ένγκελς, θυμήθηκε τον ......Στάλιν που απονομιμοποίησε την ομοφυλοφιλία το '30, ενώ οι μπολσεβίκοι, καθώς μου είπε, την είχαν νομιμοποιήση. Μάλλον ήταν αυτό που λέει ο λαός "στρίβειν δια του αρραβώνος".
Διότι το ζητούμενο ήταν άλλο και προφανώς υπήρχε μία ένδεια επιχειρημάτων...
Όντως για τον φιλόσοφο Μαρξ ισχύει, ότι "δεν υπάρχει άτομο παρά κοινωνικές σχέσεις". Τα ζητήματα αυτά είναι μάλλον λυμένα, καθώς κι εγώ ακόμη γνωρίζω.
Είδα και τα κείμενα που παραθέτει ο Misha. Και δεν καταλαβαίνω το πώς σχετίζεται η 'οργίλη' παρέμβασι του "Καχύποπτου"... Ειλικρινά. Εκτός του ότι διαφωνώ με το περιεχόμενό της για μία σειρά από λόγους. Και κάτι ακόμη: η ιδεολογική τοποθέτησι του καθενός είναι σεβαστή, και ιδιαίτερα, όταν είναι φιλάνθρωπη ως σοσιαλιστική, οποιουδήποτε τύπου. Αλλά, όταν θέλουμε να μιλήσουμε και να πείσουμε κάποιον, πρέπει να πείσουμε πρώτα για το ορθόν π.χ. του υλιστικού τρόπου θεώρησης της ιστορίας, του "διαλεκτικά υλιστικού" νοήματος της ιστορίας και της διαλεκτικής της πορείας, δια της σύνθεσης των αντιθέσεων κτλ. Διότι πέφτουμε στο εξής θεμελιώδες πρόβλημα συλλογισμών. Για να αποδείξουμε την μία πρότασι μας, π.χ. την Α, χρησιμοποιούμε την Β, ενώ, για να αποδείξουμε την Β χρησιμοποιούμε την ......Α. Και βέβαια μεταξύ ανθρώπων που συν-αγωνίζονται για ορισμένα πράγματα δεν πρέπει να εμφιλοχωρούν έριδες.
Το λέω, διότι αυτό είναι γενικότερο πρόβλημα που εγώ έχω διαπιστώση στους φορείς της ιδεολογίας αυτής και καλό είναι να προσεχθή. Θεμελιώνουν επιχειρήματα σε άλλους, "θύραθεν", όπως εγώ, αντλώντας από κάποια φιλοσοφικά αξιώματα που απλώς έχουν αποδεχθή, όπως λένε, ως τρόπο ερμηνείας των πραγμάτων. Όπερ, όμως, άτοπο. Το είχα πη και σε ένα καλό φίλο που είναι ενταγμένος "ακτιβιστής" στο αρκούντως εθνομηδενιστικό ΣΕΚ αυτό...
Αυτά επί του ενδιαφέροντος διαλόγου, ελπίζοντας να μην ...παρεξηγηθώ.
Και, κλείνοντας, να πω, ότι το θέμα αυτό πρέπει να λυθή ως εξής: η ομοφυλοφιλία είναι πρόβλημα. Εγώ θα έλεγα ένα παρά φύσιν πάθος. Πάθη υπάρχουν πολλά βέβαια και όλοι έχουμε τέτοια, άρα απαιτείται ταπεινότητα, ιδιαίτερα από αυτούς που την πρεσβεύουν. Δεύτερον, το πάθος αυτό πρέπει να μην απαγορεύεται νομικά από την Πολιτεία ούτε να τιμωρείται με οποιονδήποτε τρόπο. Η ελευθερία είναι προαπαιτούμενο της αρετής. Τρίτον, δεν πρέπει ούτε να επιβραβεύεται, αλλά να είναι ανεκτό απλώς. Το νομοθέτημα ακόμη δεν το γνωρίζω καλά. Πάντως, να έχουμε υπ'όψει, ότι δεν πρόκειται με τη βία να λυθή η
τεράστια ηθική κατάπτωση
της κοινωνίας μας και οι ανεκδιήγητες έως αηδιαστικές διαστροφές της που μας θυμίζουν τα ......αστικά διηγήματα του Μαρκησίου ντε Σαντ("120 days of Sodom" κτλ). Δυστυχώς πληρώνουμε και οψώνια αμαρτιών βίας. Όταν κάποιοι, όπως λέει ο γέροντας Πορφύριος, σκέφτονται "με το παλιό" και νομίζουν, ότι αυτά θα λυθούν με ποικίλους γονεϊκούς εξευτελισμούς, ακόμη και ...ξυλοδαρμούς, αυτά θα επέλθουν. Είναι η θέση που δημιουργεί την αντίθεσι, που έλεγε και ο Χέγκελ. Και τώρα καταλήξαμε να περιμένουμε την σύνθεση...
ΓΙΑΝΝΗΣΜ
Δημοσιεύθηκε: Δευ Ιούν 09, 2008 11:05 pm
Θέμα δημοσίευσης:
Εγώ προτείνω όλοι οι πολυγαμικοί να ιδρύσουμε σύλλογο για την υπεράσπιση της πολυγαμικότητας. Πρέπει το κράτος να μας κατοχυρώσει νομικά! Πως να το κάνουμε! Μία γυναίκα ίσον καμμία.
Καχύποπτος
Δημοσιεύθηκε: Δευ Ιούν 09, 2008 8:23 pm
Θέμα δημοσίευσης:
Δεν κομίζεις τίποτα καινούργιο!
ΟΛΑ τα κείμενα μιλάνε για τη νεοταξική στρατηγική άλωσης και μετάλλαξης των πάντων!!!
Απλώς γκρεμίζουν και τους μύθους-οχήματα αυτής της νεοταξικής στρατηγικής, όπως τα "ανθρώπινα δικαιώματα".
Αν δεν κατεδαφίσεις τους συγκεκριμένους πλανητικούς, νεοταξικούς μύθους και ιδεολογήματα δεν μπορείς και να αποδείξεις και τη "λογική" της κοινωνικής και ηθικής αποσάθρωσης της κοινωνίας.
Υπάρχει μια σιδερένια λογική στην "εξέλιξη" της παγκοσμιοποίσησης και της καπιταλιστικής σήψης και ΟΧΙ κάποια "συνωμοσία" κάποιων αρρωστημένων εγκεφάλων...
Misha
Δημοσιεύθηκε: Δευ Ιούν 09, 2008 8:14 pm
Θέμα δημοσίευσης:
φίλοι μου
δεν πιστεύω πως η ιστορία με τους συμπαθεστατους ομοφυλόφιλους είναι απλά ζήτημα ανθρωπίνων δικαιωμάτων.
νομίζω πως είναι οργανωμένη επίθεση στις παραδοσιακές κοινωνικές δομές,ακριβώς οπως συμβαινει με την κατευθυνόμενη μετανάστευση,τα μεταλλαγμένα προϊοντα και τις αλλες δράσεις της παγκοσμιοποίησης.
το κόλπο είναι γκρόσσο και στοχεύει την ίδια την ανθρώπινη φύση με κρυφή προσδοκία την μετα-ανθρώπινη κοινωνία,που θα παράγει υπάκουους εργάτες χωρίς οικογενειακούς και κατα συνέπεια κοινωνικούς, δεσμούς.
δεν ειναι τυχαίο πως,την τελευταια 30ετία,υπό την επιδραση των χημικών που μάς περιβάλλουν,το ανδρικό φυλο θηλεοποιειται και το γυναικείο στειρώνεται!!!!
Κώδικας:
http://misha.pblogs.gr/2008/06/pws-prowthoyn-thn-omofylofilia-oi-neotaxites.html
Κώδικας:
http://misha.pblogs.gr/2008/06/enas-yperohos-hhmikos-kosmos-poy-thhleopoiei-toys-andres.html
επειδή η επίθεση της ...ουστιάς γινεται ...ούστικα,με προκάλυμμα τα «ανθρωπινα δικαιώματα» και προπαγανδίζεται ασυστολα ολημερίς από τα ΜΜΕ-δεν υπαρχει σηριαλ ή συζητηση χωρις την παρουσία καποιου γκέη-ας τους απαντησουμε με την ίδια επιθετικότητα με την οποία προσπαθούν να μάς επιβάλλουν την unisex κοινωνία των αφεντικών τους.
Μπρακούλιας
Δημοσιεύθηκε: Δευ Ιούν 09, 2008 5:54 pm
Θέμα δημοσίευσης:
Σωστός ο Θύμιος!
Άντε τώρα, στο όνομα της "Αριστεράς" και των "ανθρωπίνων δικαιωμάτων", να κατοχυρώσουμε νομικά το δικαίωμα στην κοπρολαγνεία, την ουρολαγνεία, την κτηνοβασία, την παιδεραστία, τη νεκροφιλία, τη χοντροφιλία και εγώ δεν ξέρω τι ακόμη!
Και την ίδια στιγμή, πάλι στο όνομα της "Αριστεράς" να κλείνουμε τα μάτια στον εργασιακό μεσαίωνα, τη σύγχρονη αλλοτρίωση των ανθρώπων, την απώλεια της πολιτισμικής μας ιδιοπροσωπείας και την εισβολή εκατομμυρίων ταξικά ασυνείδητων μεταναστών...
Θύμιος
Δημοσιεύθηκε: Δευ Ιούν 09, 2008 5:23 pm
Θέμα δημοσίευσης:
Η καπιταλιστική μυθολογία της παρακμής
αναπαράγεται από κάποιους θλιβερούς
«αριστερούς», σαν «ανθρώπινο δικαίωμα»!!
!
Η ιδεολογική καθίζηση της εποχής μας, η πτώση και ρουτινοποίηση της σκέψης, η απουσία αγωνιστικού ήθους και η νοσηρή παθητικότητα μοιραία αναπαλαίωσαν όλα τα αστικά ηθικά αξιώματα της σκλαβιάς και υποταγής και εδραίωσαν την ιμπεριαλιστική, νεοταξική μυθολογία των «ανθρώπινων δικαιωμάτων» και της «ατομικής ελευθερίας»:
Μυθολογία που τοποθετεί την πραγματικότητα με το κεφάλι προς τα κάτω.
Το θλιβερό της ιστορίας είναι ότι οι «προφήτες» αυτής της παρακμιακής μυθολογίας είναι τα «ναυάγια» και τα «ρετάλια» της αριστεράς: Από τον ΣΥΡΙΖΑ μέχρι τις «ακροαριστερές» σέχτες που ορκίζονται στο όνομα του Μαρξισμού.
«Μαρξιστές» που καρατομούν και δολοφονούν καθημερινά τον Μαρξ.
Το αλφάβητο του μαρξισμού
Αν είχαν, όλοι αυτοί, στοιχειώδη επαφή με την μαρξιστική θεωρία θα γνώριζαν τα εξής απλά:
α).
Ο σύγχρονος άνθρωπος και η συνείδησή του αιωρούνται μεταξύ ευρύτατων φιλοσοφικών, πολιτικών και νομικών μύθων: καπιταλιστικοί μύθοι που αποκρύπτονται επιμελώς πίσω από ηθικές αφαιρέσεις και αξιώματα ή από κείνο το νόθο πλάσμα, που λέγεται «κοινή λογική».
β).
Ο άνθρωπος στον καπιταλισμό τοποθετείται στην κορυφή, θεωρείται κυρίαρχος, αλλά στην πραγματικότητα αυτός ο άνθρωπος δεν είναι παρά ένα άτομο απωλεσμένο, αλλοτριωμένο και παραδομένο στην κυριαρχία απάνθρωπων, κτηνωδών όρων και συνθηκών.
γ).
Τα περιβόητα δικαιώματα του ανθρώπου για ελευθερία «δεν βασίζονται στον δεσμό ανθρώπου με άνθρωπο, αλλά στον διαχωρισμό ανθρώπου από άνθρωπο».
Είναι τα δικαιώματα του εγωιστικού συμφέροντος που οδηγούν στο να μη βρίσκει ο καθένας στον άλλον την πραγματοποίηση, αλλά τον περιορισμό της ελευθερίας του.
δ).
Η χρηστικότητα των αστικών μύθων αποσκοπεί: στην ιδεολογική θεοποίηση του αστικού ατομισμού, στην εξάλειψη των κοινωνικών (ταξικών) οριοθετήσεων και στον πολιτικό αποχρωματισμό της συνείδησης:
Στην ισοπέδωση κάθε συλλογικής, κοινωνικής συνείδησης και στη Ζούγκλα του «όλοι εναντίον όλων»!
Αυτά αποτελούν το φιλοσοφικό-ηθικό αλφάβητο της μαρξιστικής θεωρίας.
Η μυθολογία των «δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων»
Σαν υστερικές ύαινες οι μαρξίζοντες και ροζ αριστερούληδες φωνασκούν για τα «δικαιώματα των ομοφυλόφιλων». Φωνασκούν για «το δικαίωμα του ανθρώπου να καθορίζει ο ίδιος τη σεξουαλική του ζωή».
Οι άμοιροι αυτοί μαρξίζοντες δεν έχουν κατανοήσει ούτε το κοινωνικό αλφάβητο του μαρξισμού.
Γιατί ποτέ το άτομο δεν καθορίζει το ίδιο τη ζωή του σε επίπεδο ατομικό!!!
Η συμπεριφορά και οι «επιλογές» του ατόμου καθορίζονται από τους φυσικούς και κοινωνικούς νόμους: τους ιστορικούς όρους και τις κοινωνικές συνθήκες μέσα στις οποίες ζει και λειτουργεί.
Οι άνθρωποι-έλεγε ο Μαρξ- κάνουν την ιστορία τους, αλλά την κάνουν σε συνθήκες που καθορίζουν τη δράση τους, σε συνθήκες που δεν έχουν επιλέξει οι ίδιοι, αλλά τους έχουν κληροδοτηθεί από τις προηγούμενες γενεές. Επομένως οι επιλογές και οι ενέργειές τους δεσμεύονται από τις προϋπάρχουσες συνθήκες, φυσικές και κοινωνικές.
Σεξουαλικά οι άνθρωποι δεσμεύονται από το ίδιο τους το φύλο το οποίο επίσης δεν επιλέγουν και από τους κοινωνικούς νόμους που και αυτούς δεν επιλέγουν.
Το «ατομικό δικαίωμα», λοιπόν της «ελεύθερης επιλογής», είναι από μόνο του μια αντί-επιστημονική μπαρούφα που αναιρεί την ιστορική διαλεκτική, συνακόλουθα την ίδια λογική της μαρξιστικής θεωρίας.
Αποτελεί, ακόμη και ένα σόφισμα σύνθετης απάτης.
Α. Η απάτη του «ατομικού δικαιώματος».
Οι αφαιρέσεις συγχωρούν τις αμαρτίες. Η έκκληση στο «ατομικό δικαίωμα» των ομοφυλοφίλων ταχυδακτυλουργικά μετατοπίζει το «κοινωνικό» σε «ατομικό», ταυτίζοντας ιστορικές-κοινωνικές φόρμες με το «ατομικό δικαίωμα». Εξισώνει, πιο απλά, τις φυσικές και κοινωνικές σχέσεις με τις «ατομικές», το «δικαίωμα» των ετερόφυλων με το «δικαίωμα» των ομοφυλόφιλων.
Σοφιστεία καραμπινάτη.
Κανένα «ατομικό δικαίωμα» ετερόφυλων δεν υπάρχει για να αντιπαρατίθεται με το «δικαίωμα των ομοφυλόφιλων». Η ετεροφυλία δεν κατοχυρώθηκε πολιτικά και νομικά. Ήταν η φύση που την καθόρισε και όχι το οποιοδήποτε πολιτικό και νομικό καθεστώς.
Ούτε η οικογένεια αποτελεί «ατομικό δικαίωμα». Ήταν ιστορικό κοινωνικό αίτημα που στηρίχτηκε στο φυσικό νόμο της αναπαραγωγής και διαιώνισης της ζωής και κατοχύρωσε κοινωνικά (ταξικά) τα συμφέροντα της αναπαραγωγής και διαιώνισης της φυσικής και κοινωνικής ζωής.
Ούτε το κράτος είναι «ατομικό δικαίωμα». Αποτέλεσε την πολιτική δομή κατοχύρωσης των κοινωνικών συμφερόντων της οικογένειας, του κοινωνικού αυτού κυττάρου της «φυσικής» αναπαραγωγής της ζωής.
Είναι ταχυδακτυλουργία, συνεπώς, να μιλάμε για τα «ατομικά δικαιώματα» των ομοφυλόφιλων, «δικαιώματα» που τα προωθεί η καπιταλιστική βαρβαρότητα για να τινάξει στον αέρα και τους φυσικούς και κοινωνικούς νόμους, για να ισοπεδώσει ολοκληρωτικά την κοινωνία των ανθρώπων και να μεταλλάξει τη «φύση» σε «παραφύση»!!!
Β. Η παρακμή δεν μπορεί να αποτελέσει κατοχυρωμένο πολιτικό δικαίωμα.
Η άλλη σοφιστική απάτη είναι ότι η προώθηση τέτοιων «ατομικών δικαιωμάτων» νομιμοποιεί και εδραιώνει πολιτικά, συνακόλουθα και νομικά τη σήψη και τις «διαστροφές» ενός συστήματος το οποίο, αυτό και μόνο παράγει και αναπαράγει αυτές τις «διαστροφές».
Οι ομοφυλόφιλοι, όπως και κάθε άνθρωπος (ακόμα και ο χειρότερος εγκληματίας» έχει τα ίδια ατομικά δικαιώματα με τους άλλους.
Κανένας νόμος δεν απαγορεύει τις ομοφυλοφιλικές ή άλλου είδους «αλλόκοτες» σχέσεις. Δεν υπάρχει καμία απαγόρευση στο πώς θα χρησιμοποιήσει ο καθένας το σώμα του και την «ψυχή» του.
Ωστόσο, είναι εντελώς διαφορετικό την «ατομική συμπεριφορά» να την ανάγουμε σε πολιτικό και νομικό αίτημα διεκδίκησης, να την ανυψώνουμε υπεράνω της «φύσης» και του κοινωνικού συλλογικού «εγώ»: υπεράνω των νόμων της κοινωνίας και των συλλογικών κοινωνικών σχέσεων.
Όλοι γνωρίζουμε ότι εκτός από την ομοφυλοφιλία υπάρχει ακόμα πλήθος σεξουαλικών «επιλογών». Παραλλαγές υποκατάστατων της φυσιολογικής μεταξύ των φύλων σχέσης, ψυχολογικά νοσήματα των κοινωνικών διαστροφών της καπιταλιστικής ζούγκλας: Η κτηνοβασία είναι κι αυτή φαινόμενο της σεξουαλικής ζωής, η κοπρολαγνεία, η νεκροφιλία, ο σαδομαζοχισμός και πολλά άλλα.
Στη σοφιστική βάση των «ατομικών δικαιωμάτων» των ομοφυλόφιλων, γιατί να μην κατοχυρωθούν και αυτά τα δικαιώματα;
Σήμερα έχουμε τους ομοφυλόφιλους. Αύριο θα αρχίσουν τις «παρελάσεις» (αυτές τις χειροκροτεί η «αριστερά») των άλλων:
Όλων των «κοπράνων» της καπιταλιστικής σήψης.
Φτάσαμε στο σημείο το παγκόσμιο κράτος και όλα τα ΜΜΕ, μαζί με τους θλιβερούς «αριστερούς», να προσπαθούν ανοικτά να νομιμοποιήσουν στην «κοινή γνώμη» την ομοφυλοφιλία και κάθε άλλη «αλλόκοτη» συμπεριφορά.
Αυτό και μόνο αποδεικνύει ότι η σύγχρονη κοινωνία έχει φτάσει στο τελευταίο σκαλοπάτι της παρακμής, όπως είχε συμβεί με την πλήρη έκκληση των ηθών, λίγο πριν την κατάρρευση, της Αρχαίας Ρώμης και αργότερα των φεουδαρχικών καθεστώτων…
Πεπεισμενος
Δημοσιεύθηκε: Πεμ Ιούν 05, 2008 11:23 pm
Θέμα δημοσίευσης:
Thaleia... sigoura i antidrasi sou den einai apo pouritanismo!!! O, Nai!