Περιοδικό Πολιτικής Και Πολιτισμικής Παρέμβασης
Σε εποχές που βασιλεύει το ψέμα, η διάδοση της αλήθειας είναι πράξη επαναστατική
Αρχική σελίδα
Προτάσεις
Τεύχη
Αρθρα
Αναζήτηση διαλόγου
Αναζήτηση - άρθρα/τεύχη
Σύνδεσμοι
Πληροφορίες
Ρεσάλτο Blog
Αναζήτηση
::
Κατάλογος Μελών
Εγγραφή
::
Σύνδεση
::
Προφίλ
Ορθοδοξία - Κοινωνία
Δημοσίευση απάντησης
Όνομα μέλους
Θέμα
Περιεχόμενο
Emoticons
Περισσότερα Emoticons
Χρώμα γραμματοσειράς:
Προεπιλογή
Βαθύ Κόκκινο
Κόκκινο
Πορτοκαλί
Καφέ
Κίτρινο
Πράσινο
Λαδί
Κυανό
Μπλέ
Βαθύ Μπλέ
Λουλακί
Βιολετί
Λευκό
Μαύρο
Μέγεθος γραμματοσειράς:
Μικροσκοπικό
Μικρό
Κανονικό
Μεγάλο
Τεράστιο
Να κλείσουν τα Tags
[quote="Κ. ΒΕΡΡΟΣ"]Το "ζουμί" αγαπητοί μου είναι εδώ : "Οι Σοσιαλδημοκράτες, από όλο τον κόσμο αλλά και την δική μας χώρα, θεωρούν τα θέματα συνείδησης και τις προσωπικές απόψεις, ιερές. Κάθε άνθρωπος μπορεί να κατέχει οποιαδήποτε πίστη και οποιεσδήποτε απόψεις που είναι πιθανό να του εξασφαλίσουν την ευτυχία. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να διώξει ή να επιτεθεί στην ιδιαίτερη θρησκευτική γνώμη των άλλων. Αυτό είναι που οι σοσιαλιστές πιστεύουν" ΔΕ ΝΟΜΙΖΩ ΝΑ ΔΙΑΦΩΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ! (εκτός από τους ΝΤαξίτες αριστερούς) Οσο για τα "παραστρατήματα" ΩΡΙΣΜΕΝΩΝ του ΚΛΗΡΟΥ, διαχρονικά θα τα βρίσκουμε μπροστά μας. Δεν σημαίνει ότι όλοι είναι έτσι... Η δε κόκκινη Ροζαλία λέει το αυτονόητο: ο σοσιαλισμός δεν έχει κανένα πρόβλημα για το τι και που πιστεύει ο καθένας. Εγω από μικρό παιδί θυμάμαι τον πατέρα μου να μου λέει ότι ο μεγαλύτερος σοσιαλιστής επαναστάτης ήταν ο Χριστός.. Κι αν ο Μαρξ ζούσε σήμερα, ΑΛΛΑ πράγματα θα χαρακτήριζε σαν όπιο του λαού! Είμαι σίγουρος![/quote]
Επιλογές
HTML
Ενεργό
BBCode
Ενεργό
Smilies
Ενεργά
Απενεργοποίηση HTML σ' αυτή τη δημοσίευση
Απενεργοποίηση BBCode σ' αυτή τη δημοσίευση
Απενεργοποίηση Smilies σ' αυτή τη δημοσίευση
*** Αυτή η Δημοσίευση θα εξετασθεί και θα μείνει κρυφή μέχρι την έγκρισή της. ***
Όλες οι Ώρες είναι GMT + 2 Ώρες
Μετάβαση στη:
Επιλέξτε μια Δημόσια Συζήτηση
----------------
Πολιτική Δημοσίευσης
Ανακοινώσεις
Ευρετήριο
----------------
Ειδήσεις
Πολιτική - Oικονομία
Εθνικό - Μεταναστευτικό
Ορθοδοξία - Κοινωνία
Πολιτισμός-Παιδεία-Γλώσσα
Ιστορία - Φιλοσοφία
MME - Τρομοκρατία - Μ.Κ.Ο.
Οικολογία - Περιβάλλον
Γεωπολιτική - Επιστήμη
Καταγγελίες
Χιούμορ - Σάτιρα
Γενικές Συζητήσεις
Ανασκόπηση Θέματος
<table border="0" cellpadding="3" cellspacing="1" width="100%" class="forumborder"> <tr> <td class="forumtitle" width="22%">Συγγραφέας</th> <td class="forumtitle">Μήνυμα</th> </tr> <tr> <td width="22%" align="left" valign="top" class="row1"><span class="name"><a name=""></a><b>Δημήτριος ΙΙ</b></span></td> <td class="row1" height="28" valign="top"><table width="100%" border="0" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tr> <td width="100%"><img src="templates/newhome/images/icon_minipost.gif" width="12" height="9" alt="Δημοσίευση" title="Δημοσίευση" border="0" /><span class="gen">Δημοσιεύθηκε: Δευ Σεπ 19, 2011 4:56 am<span class="gen"> </span> Θέμα δημοσίευσης: </span></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><hr /></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><span class="genmed">Εγώ θα συμφωνησω με τον Παναγιώτη.Ομολογώ πως η πρωιμη επαφή μου με τον... κομουνισμό σε προεφηβική ηλικία με σημάδεψε βαθύτατα αλλά αν κατι θετικό εμεινε από αυτό είναι πως δεν έμαθα την Ορθοδοξία πασπαλισμένη με μπόλικη ¨"εθνιτιδα" ή εθνικοφροσύνη όπως πιθανόν πολλόι συνομιληκοί μου.Με άλλα λόγια ο αντικομουνισμός είναι του..διαβόλου κατ΄εμε!Όταν η αθεία δεν "φτουράει" ο οξαποδώ ριχνει τη μάχη τον αντικομουνισμό ως κάτι..θεάρεστο!Αμφότερα με απωθούν! <br />Τελος παντων,αν η Ιεραρχία κάνει το ...κοροιδο στην κοινωνική διδασκαλία του ευαγγελίου,δοξα των θεώ υπάρχουν πολλά σχετικά βιβλία όπως του Μπουγάτσου,του Ροδίτη κλπ.Είναι ισως θεμιτό από..υλιστικής πλευράς η υπερασπιση του υπαρκτού σοσιαλισμου αλλά προσωπικά θα με απομακρυνε απο τα πνευματικά θεματα. Περαιτέρω ας τοποθετηθεί καποιος που ξερει καλύτερα τα θεολογικα.</span></td> </tr> </table></td> </tr> <tr> <td colspan="2" height="1"><img src="templates/alexis2/images/spacer.gif" alt="" width="1" height="1" /></td> </tr> <tr> <td width="22%" align="left" valign="top" class="row2"><span class="name"><a name=""></a><b>ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ</b></span></td> <td class="row2" height="28" valign="top"><table width="100%" border="0" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tr> <td width="100%"><img src="templates/newhome/images/icon_minipost.gif" width="12" height="9" alt="Δημοσίευση" title="Δημοσίευση" border="0" /><span class="gen">Δημοσιεύθηκε: Τετ Μάϊ 28, 2008 12:20 pm<span class="gen"> </span> Θέμα δημοσίευσης: </span></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><hr /></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><span class="genmed">Μήπως οι αναφορές που γίνονται σε διάφορα κηρύγματα από τον Άμβωνα εναντίον του άθεου υλισμού ερμηνεύεται από κάποιους σαν κήρυγμα ενάντιον του Σοσιαλισμού? Δηλαδή τι περιμένουμε από τον κλήρο, να προτρέπει τους ανθρώπους να ασπάζονται τον διαλεκτικό υλισμό? Αφού έρχεται, η κοσμοθεωρία αυτή, σε αντίθεση με το χριστιανισμό. Εκτός κι αν οι κληρικοί αυτοί δεν επιτίθενται στην κοσμοθεωρία αλλά σε συγκεκριμένες προτάσεις-εξαγγελίες του Σοσιαλιστικού κόμματος.</span></td> </tr> </table></td> </tr> <tr> <td colspan="2" height="1"><img src="templates/alexis2/images/spacer.gif" alt="" width="1" height="1" /></td> </tr> <tr> <td width="22%" align="left" valign="top" class="row1"><span class="name"><a name=""></a><b>φιλαλήθης</b></span></td> <td class="row1" height="28" valign="top"><table width="100%" border="0" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tr> <td width="100%"><img src="templates/newhome/images/icon_minipost.gif" width="12" height="9" alt="Δημοσίευση" title="Δημοσίευση" border="0" /><span class="gen">Δημοσιεύθηκε: Κυρ Μάϊ 18, 2008 12:33 am<span class="gen"> </span> Θέμα δημοσίευσης: </span></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><hr /></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><span class="genmed"></span><table width="90%" cellspacing="1" cellpadding="3" border="0" align="center"><tr> <td><span class="genmed"><b>Κ. ΒΕΡΡΟΣ έγραψε:</b></span></td> </tr> <tr> <td class="quote">Το "ζουμί" αγαπητοί μου είναι εδώ : "Οι Σοσιαλδημοκράτες, από όλο τον κόσμο αλλά και την δική μας χώρα, θεωρούν τα θέματα συνείδησης και τις προσωπικές απόψεις, ιερές. <br />Κάθε άνθρωπος μπορεί να κατέχει οποιαδήποτε πίστη και οποιεσδήποτε απόψεις που είναι πιθανό να του εξασφαλίσουν την ευτυχία. <br />Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να διώξει ή να επιτεθεί στην ιδιαίτερη θρησκευτική γνώμη των άλλων. <br />Αυτό είναι που οι σοσιαλιστές πιστεύουν" <br /> <br />ΔΕ ΝΟΜΙΖΩ ΝΑ ΔΙΑΦΩΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ! (εκτός από τους ΝΤαξίτες αριστερούς) <br />Οσο για τα "παραστρατήματα" ΩΡΙΣΜΕΝΩΝ του ΚΛΗΡΟΥ, διαχρονικά θα τα βρίσκουμε μπροστά μας. Δεν σημαίνει ότι όλοι είναι έτσι... Η δε κόκκινη Ροζαλία λέει το αυτονόητο: ο σοσιαλισμός δεν έχει κανένα πρόβλημα για το τι και που πιστεύει ο καθένας. Εγω από μικρό παιδί θυμάμαι τον πατέρα μου να μου λέει ότι ο μεγαλύτερος σοσιαλιστής επαναστάτης ήταν ο Χριστός.. <br />Κι αν ο Μαρξ ζούσε σήμερα, ΑΛΛΑ πράγματα θα χαρακτήριζε σαν όπιο του λαού! Είμαι σίγουρος!</td> </tr></table><span class="postbody"> <br />Τα λέτε πολύ σωστά. Συμπληρώνω, για όσους δεν γνωρίζουν, ότι ο Μαρξ την φράσι "opium of the masses" την έγραψε σε πολύ πρώιμο έργο.( <a href="http://www.marxists.org/archive/marx/works/1843/critique-hpr/intro.htm" target="_blank">http://www.marxists.org/archive/marx/works/1843/critique-hpr/intro.htm</a> ) <br /> Σε γνωστό αστικο 'φωταδιστικό' ιστοχώρο κυκλοφορεί και αναμηρυκάζεται αδιαλλείπτως και το άλλο που εγράφη στο ΊΔΙΟ επακριβώς έργο: <br /><span style="font-weight: bold">the criticism of religion is the prerequisite(=προϋπόθεση) of all criticism. </span> <br /><span style="text-decoration: underline"><span style="font-weight: bold">ΑΛΛΆ</span></span>, ήταν η εποχή που ο Μαρξ ήταν υπό την επιρροή των Νέων Εγελιανών, του Baur, του Feuerbach και τα συναφή. Μία θεμελιώδης στροφή του Μαρξ ήταν αυτή προς την θεώρησι ως βάσεως του κατεστημένου του <span style="font-style: italic">Κεφαλαίου</span>(κεφαλαιουχίας) και όχι της Θρησκείας. Αυτό, όσο ...φωταδιστής και αν είναι κάποιος, δεν πρέπει να το αποκρύπτει. (Ήδη, στο "εβραϊκό ζήτημα", προ του Μανιφέστου πάντα, κατέκρινε αυτές τις ιδέες που ήσαν και δικές του.) Ειδάλλως, είναι φενακιστής. Τέλος με αυτό. <br /> <br />Και μία διόρθωσι: <br />Ο χαρακτηρισμός :"ardent communists" της Ρόζας Λ. αφορά τους Αποστόλους(Παύλο, Πέτρο, Ανδρέα κτλ, κτλ) <br /> <br />Αλλαχού αναφέρεται στους Πατέρες, π.χ. ως εξής: <br /><span style="text-decoration: underline"><span style="font-weight: bold">The voices of the Fathers of the Church proclaiming Communism found no echo</span></span> <br /> <br />Αυτά, για να είμαστε(είμαι) ακριβείς. <img src="images/smiles/icon_wink.gif" alt="Wink" border="0" /></span></td> </tr> </table></td> </tr> <tr> <td colspan="2" height="1"><img src="templates/alexis2/images/spacer.gif" alt="" width="1" height="1" /></td> </tr> <tr> <td width="22%" align="left" valign="top" class="row2"><span class="name"><a name=""></a><b>Ροβεσπιέρος</b></span></td> <td class="row2" height="28" valign="top"><table width="100%" border="0" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tr> <td width="100%"><img src="templates/newhome/images/icon_minipost.gif" width="12" height="9" alt="Δημοσίευση" title="Δημοσίευση" border="0" /><span class="gen">Δημοσιεύθηκε: Παρ Μάϊ 16, 2008 12:54 pm<span class="gen"> </span> Θέμα δημοσίευσης: </span></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><hr /></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><span class="genmed"><span style="font-size: 18px; line-height: normal"><span style="color: blue">Αυτό είναι το ΟΡΘΟ!!! <br />Από ΡΕΣΑΛΤΟ, τεύχος-9</span> </span> <br /> <br /> <br /> <br /><span style="font-size: 24px; line-height: normal"><span style="color: red"><span style="font-weight: bold">H ΘΡΗΣΚΕΙΑ «ΟΠΙΟ ΤΟΥ ΛΑΟΥ»;</span> </span> </span> <br /><span style="font-weight: bold">Κείμενο του Μιχάλη Ράπτη</span> (Πάμπλο) <br /> <br /> <br /> <br /> Στην αρχή μιας νέας ιστορικής εποχής, ύστερα από την κατάρρευση του Ανατολικού χώρου, και την εκ βάθρων αναδόμηση του Κόσμου από τις νέες δυνάμεις που απέκτησε με την συλλογική της γνώση η Ανθρωπότητα στον τομέα της Επιστήμης και της Τεχνολογίας, βρισκόμαστε μπροστά στην έξαρση εθνικών, θρησκευτικών ολοκληρωτικού χαρακτήρα φανατισμών. <br /> <br /> Επισημαίνουν μία γενικότερη στροφή προς διευρυνόμενη βαρβαρότητα. <br /> <br /> Οι θρησκευτικοί φανατισμοί με προεξέχοντα αυτή την στιγμή τον λεγόμενο «Ισλαμικό φονταμενταλισμό», παρουσιάστηκαν πολλές φορές στην ιστορία όλων των Θρησκειών, σε περιόδους κοινωνικών κρίσεων, που απόρρεαν από μαζική εξαθλίωση και απελπισία ευρέων λαϊκών στρωμάτων. <br /> <br /> Κάθε παροξυσμός εθνικός ή θρησκευτικός, είναι εκδήλωση βαθύτερης κοινωνικής κρίσης, χωρίς άμεση διέξοδο. <br /> <br /> Η «διέξοδος» επιχειρείται δια του παροξυσμού τέτοιων αρνητικών φαινομένων. <br /> <br /> Στο επίπεδο των θρησκευτικών παροξυσμών, πρέπει να γίνεται η βασική διάκριση ανάμεσα σε Θρησκεία και Εκκλησία, η Θρησκεία η οποιαδήποτε Θρησκεία, ως έκφραση ιδεολογική, η Εκκλησία ως έκφραση χρησιμοποίησης της θρησκευτικής ιδεολογίας από το εκάστοτε κοινωνικό καθεστώς και κατεστημένο. <br /> <br /> <span style="font-weight: bold">Η αναφορά στη θρησκεία ως «Όπιο του Λαού», ανάγεται σε δυο διαφορετικές έννοιες.</span> <br /> <br /> Αν η θρησκεία, θεωρηθεί ως μια υπαρξιακή εγγενής τάση του εξελισσόμενου ανθρώπινου όντος, τότε η αναφορά στον όρο «όπιο» έχει την έννοια μέσου καταπραύνευσης της υπαρξιακής ανησυχίας, που ελλοχεύει στον κάθε άνθρωπο. <br /> <br /> Αν η Θρησκεία χρησιμοποιείται από το εκάστοτε κοινωνικό καθεστώς και το πολιτικό του κατεστημένο, τότε η αναφορά στον όρο «όπιο», μπορεί να εκληφθεί με την έννοια εσκεμμένης παραπλάνησης, που χρησιμοποιείται για την διατήρηση της «κοινωνικής ειρήνης». <br /> <br /> Των Εκκλησιών, προηγούνται οι Θρησκείες, και των Θρησκειών, η θρησκευτική έφεση του Ατόμου. <br /> <br /> Το εξελισσόμενο ανθρώπινο ον, σε μια πρώτη φάση, τρομαγμένο από το φυσικό του περιβάλλον, αναζητεί, αποδίδει σε εχθρικά «πνεύματα» και «δαιμόνια» τα δεινά να αντιμετωπίζει και αδυνατεί σε ορθολογικές εξηγήσεις. <br /> <br /> Σε μια ανώτερη φάση εξέλιξής του, δημιουργεί τους ανθρωπόμορφους θεούς «Καλούς» και «Κακούς». <br /> <br /> Σε μια ακόμα πιο εξελιγμένη φάση τους φτάνει στη μονοθεϊστική πιο εξαϋλωμένη αντίληψη. <br /> <br /> Η όλη πορεία του ανθρώπινου όντος, όσο με την ορθολογική του σκέψη κατανοεί περισσότερο, «δαμάζει» την Φύση, τον εαυτό του, την κοινωνία του, προχωρεί προς τις Θρησκείες και τις Εκκλησίες, κοινωνικά χρησιμοποιημένες, χωρίς να πάψει να κατοικείται από μια ακατανίκητη θρησκευτική έφεση, τείνουσα να πηγάζει κυρίως από το ανικανοποίητο μυστήριο που ανακαλύπτει ορθολογικά αναπτυσσόμενος, γύρω από τα «υπαρξιακά» του: την αρχή του, το τέλος, το νόημα της ζωής του. <br /> <br /> Ο ασίγαστος αυτός προβληματισμός του, είναι στο βάθος της «θρησκευτικότητάς» του, την οποία κάθε κοινωνικό και πολιτικό καθεστώς, πρέπει να σέβεται και να της επιτρέπει την πιο ελεύθερη εκδήλωση, ως βασικής ατομικής ανάγκης και δικαιώματος. <br /> <br /> Ο θρησκευτικός προβληματισμός δρα σαν καταπραϋντικό της εγγενούς υπαρξιακής ανησυχίας, του «μυστηρίου» που περιβάλλει την εφήμερη ζωή μας ένα απέραντο Σύμπαν. <br /> <br /> <span style="font-weight: bold">Δρα επομένως υπό αυτή την έννοια σαν «όπιο».</span> <br /> <br /> Υπ’ αυτή την έννοια δεν πρέπει να θεωρηθεί η εγγενής θρησκευτική έφεση του Ατόμου <span style="font-weight: bold">καταδιώξιμη</span> και η Θρησκεία σαν <span style="font-weight: bold">καταδιώξιμο «ναρκωτικό», </span>όπως ορισμένοι εξέλαβον την ρήση και του Μαρξ*: «Η Θρησκεία όπιο του Λαού». <br /> <br />Είναι βέβαιο ότι όσο η Κοινωνία διατηρείται, συνολικά κρινόμενη, «προϊστορική» και «βάρβαρη» η θρησκευτική έφεση θα δυναμώνει, και περισσότεροι άνθρωποι θα καταφεύγουν στην Θρησκεία, ακόμα υπό την Εκκλησιαστική της περιβολή, ως καταπραϋντικό των βαθύτερων υπαρξιακών τους ανησυχιών. <br /> <br /> <br />Κανονικά όταν η θρησκευτική έφεση επικεντρώνεται στο «υπαρξιακό μυστήριο», θάπρεπε να οδηγεί σε μια μεγαλύτερη Αγάπη και Αλληλεγγύη των Ανθρώπων υποκείμενων στην ίδια «αδυσώπητη» όσο και «ανεξήγητη» «Ανάγκη», «Μοίρα», στην οποία και οι ίδιοι οι Αρχαίοι Θεοί υπέκειντο. <br /> Η παρεκτροπή σε θρησκευτικούς φανατισμούς είναι ακραία νοσηρή παρεκτροπή προς κάτι το εντελώς αντίθετο από την ουσία της «θρησκευτικότητας» ως εγγενούς έφεσης του εξελισσόμενου Ανθρώπινου όντος. <br /> <br /> Κάτω από ένα έναστρο ουρανό το Άτομο βουβό έχει τη τάση να αφουγκράζεται στη βαθειά Κοσμική σιγή, να προσπαθεί να διεισδύσει στο υπαρξιακό του μυστήριο. <br /> <br /> Είναι τότε υπό την καταπραϋντική μαγεία της τέτοιας «θρησκευτικής» περισυλλογής του. Και η οποία βέβαια βρίσκεται στα αντίθετα άκρα θρησκευτικών φανατισμών που τους προκαλεί η κοινωνική του δυστυχία και αγανάκτηση και στον παρασυρμό των οποίων χάνεται οποιαδήποτε ανάταση του Ατόμου προς το «Ιερό Μυστήριο της ύπαρξής του», «Μυστήριο» που δεν έχει ανάγκη να λειτουργεί στα τεμένη των Εκκλησιών, αλλά στην αυτοσυγκέντρωση και αυτοπερίσκεψη του Ατόμου τις στιγμές που βρίσκεται αποδυόμενο από τις μικρότητες και ανοησίες της πεζής καθημερινότητάς του αντιμέτωπο με αυτό που θεωρεί το «υπαρξιακό του Μυστήριο». <br /> <br /> <span style="font-style: italic">Φεβρουάριος 1995</span> <br /> <br /> <br /> <span style="font-weight: bold">*Αλλά ο Μαρξ δίδει σ’ αυτή τη ρήση μια ίσως μονόπλευρη ψυχο-κοινωνική εξήγηση, παραλείποντας την προερχόμενη από την υπαρξιακή ανησυχία και προβληματισμό του Ανθρώπου. <br /> Ο Μαρξ, επιμένει στην άποψη ότι η Θρησκεία είναι και διαμαρτυρία εναντίον της πραγματικής κοινωνικής απαθλίωσης του ανθρώπου, και επομένως ο Μαρξ δεν καταδικάζει ούτε την Θρησκεία, ούτε τον θρησκευόμενο άνθρωπο. Η Θρησκεία είναι ο αναστεναγμός του ανθρώπινου όντος, σ’ έναν κόσμο χωρίς καρδιά, αλλά και το βάλσαμό του, όχι μόνο απέναντι στην κοινωνική του δυστυχία και αλλοτρίωση, αλλά και απέναντι στα ανεξήγητα υπαρξιακά του προβλήματα. </span><span style="font-size: 12px; line-height: normal"></span><span style="font-size: 12px; line-height: normal"></span></span></td> </tr> </table></td> </tr> <tr> <td colspan="2" height="1"><img src="templates/alexis2/images/spacer.gif" alt="" width="1" height="1" /></td> </tr> <tr> <td width="22%" align="left" valign="top" class="row1"><span class="name"><a name=""></a><b>Κ. ΒΕΡΡΟΣ</b></span></td> <td class="row1" height="28" valign="top"><table width="100%" border="0" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tr> <td width="100%"><img src="templates/newhome/images/icon_minipost.gif" width="12" height="9" alt="Δημοσίευση" title="Δημοσίευση" border="0" /><span class="gen">Δημοσιεύθηκε: Πεμ Μάϊ 15, 2008 10:36 pm<span class="gen"> </span> Θέμα δημοσίευσης: </span></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><hr /></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><span class="genmed">Το "ζουμί" αγαπητοί μου είναι εδώ : "Οι Σοσιαλδημοκράτες, από όλο τον κόσμο αλλά και την δική μας χώρα, θεωρούν τα θέματα συνείδησης και τις προσωπικές απόψεις, ιερές. <br />Κάθε άνθρωπος μπορεί να κατέχει οποιαδήποτε πίστη και οποιεσδήποτε απόψεις που είναι πιθανό να του εξασφαλίσουν την ευτυχία. <br />Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να διώξει ή να επιτεθεί στην ιδιαίτερη θρησκευτική γνώμη των άλλων. <br />Αυτό είναι που οι σοσιαλιστές πιστεύουν" <br /> <br />ΔΕ ΝΟΜΙΖΩ ΝΑ ΔΙΑΦΩΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ! (εκτός από τους ΝΤαξίτες αριστερούς) <br />Οσο για τα "παραστρατήματα" ΩΡΙΣΜΕΝΩΝ του ΚΛΗΡΟΥ, διαχρονικά θα τα βρίσκουμε μπροστά μας. Δεν σημαίνει ότι όλοι είναι έτσι... Η δε κόκκινη Ροζαλία λέει το αυτονόητο: ο σοσιαλισμός δεν έχει κανένα πρόβλημα για το τι και που πιστεύει ο καθένας. Εγω από μικρό παιδί θυμάμαι τον πατέρα μου να μου λέει ότι ο μεγαλύτερος σοσιαλιστής επαναστάτης ήταν ο Χριστός.. <br />Κι αν ο Μαρξ ζούσε σήμερα, ΑΛΛΑ πράγματα θα χαρακτήριζε σαν όπιο του λαού! Είμαι σίγουρος!</span></td> </tr> </table></td> </tr> <tr> <td colspan="2" height="1"><img src="templates/alexis2/images/spacer.gif" alt="" width="1" height="1" /></td> </tr> <tr> <td width="22%" align="left" valign="top" class="row2"><span class="name"><a name=""></a><b>φιλαλήθης</b></span></td> <td class="row2" height="28" valign="top"><table width="100%" border="0" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tr> <td width="100%"><img src="templates/newhome/images/icon_minipost.gif" width="12" height="9" alt="Δημοσίευση" title="Δημοσίευση" border="0" /><span class="gen">Δημοσιεύθηκε: Πεμ Μάϊ 15, 2008 8:34 pm<span class="gen"> </span> Θέμα δημοσίευσης: </span></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><hr /></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><span class="genmed"></span><table width="90%" cellspacing="1" cellpadding="3" border="0" align="center"><tr> <td><span class="genmed"><b>Θεολόγος έγραψε:</b></span></td> </tr> <tr> <td class="quote">Νομίζω ότι γίνεται ένα λάθος στην όλη ανάλυση. Μην μεταφέρεται όσα ισχύουν στη Φράγκικη Δύση στην καθ' ημάς Ανατολή. Εκεί ο παπικός κλήρος [και οι προτεστάντες] έγιναν κάστα και συμπεριφέρθηκαν μ' αυτό τον τρόπο. <br />Εδώ στην Ορθοδοξία, οι ιερείς και επίσκοποι είναι πάντοτε κοντά μας, συμμετέχουν στους αγώνες του έθνους [κι όχι μόνο]. Είναι τελείως διαφορετικά τα πράγματα. <br />Και κάτι τελευταίο: όσα στραβά συμβαίνουν στον κλήρο μας [και φυσικά συμβαίνουν] είναι η εξαίρεση, δεν "ευλογούνται" απ' την Ιερά Σύνοδο ή την Παράδοσή μας. Γι' αυτό και οι αγνοί άνθρωποι του λαού είναι κοντά στην Ορθόδοξη Εκκλησία, κοντά στους αγίους κληρικούς, πηγαίνουν στα μοναστήρια κ.λ.π. Που να τα βρεις αυτά στην Φραγκία [France], Γερμανία και αλλού. Ούτε στα όνειρά τους!</td> </tr></table><span class="postbody"> <br />Πολύ σωστά, μία ανοιχτών οριζόντων προσέγγιση. Ας μην ξεχνούμε, ότι ο <span style="font-weight: bold">Αγ.Ι.Χρυσόστομος</span> και ο <span style="font-weight: bold">Μ.Βασίλειος</span> στους οποίους αναφέρεται και τους οποίους επικαλείται η Ρόζα Λούξεμπουργκ σε άλλα σημεία του κειμένου ως "ardent communists"(="ένθερμους κομμουνιστές") ήσαν αμφότεροι στην Ιεραρχία, στην <span style="font-weight: bold">Διοίκησι</span>, δεν ήταν, βέβαια, "λαϊκός κλήρος", παρά την ακτημοσύνη κτλ. Το ίδιο ισχύει και με τον Χέλντερ Καμάρα, Όσκαρ Ρομέρο στον παπικό κόσμο κ.α. <br /> <br /> Η όλη εξαίρετη, τηρουμένων και των αναλογιών πάντοτε, ανάλυσι της Ρόζας χωλαίνει λιγάκι -και καλό είναι να το σημειώσουμε- εκεί που αναφέρεται στην ερμηνεία, το εύρος του χριστιανικού κομμουνισμού, που είναι διαχρονικά ορθόδοξο πρότυπο, όπως μας λέει. Ο κομμουνισμός(<communia=κοινά) αυτός αφορά και τα μέσα τα κεφαλαιουχικά, και όχι μόνο τα καταναλωτικά αγαθά. Ακόμη και ο γέροντας Παϊσιος το έχει "τάμει" αυτό με τρόπο αναμφισβήτητο. <br /> <br />Πάντως, αδ.Θεολόγε, ένα μεγάλο μέρος του Κλήρου, μη γνωρίζοντας ούτε καν διανοητικά την σχετική Παράδοσι(βλ."πλανάσθε μη ειδότες τας Γραφάς..."), ασελγεί πάνω σε αυτήν. Έτσι, θα καταφέρουμε ποιος ξέρει τι άλλο, ακόμη και εμείς οι Ορθόδοξοι, με τα ...κατορθώματά μας... Να "αλλάξουμε ρότα" επειγόντως... <img src="images/smiles/icon_rolleyes.gif" alt="Rolling Eyes" border="0" /></span></td> </tr> </table></td> </tr> <tr> <td colspan="2" height="1"><img src="templates/alexis2/images/spacer.gif" alt="" width="1" height="1" /></td> </tr> <tr> <td width="22%" align="left" valign="top" class="row1"><span class="name"><a name=""></a><b>Ροβεσπιέρος</b></span></td> <td class="row1" height="28" valign="top"><table width="100%" border="0" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tr> <td width="100%"><img src="templates/newhome/images/icon_minipost.gif" width="12" height="9" alt="Δημοσίευση" title="Δημοσίευση" border="0" /><span class="gen">Δημοσιεύθηκε: Πεμ Μάϊ 15, 2008 7:01 pm<span class="gen"> </span> Θέμα δημοσίευσης: </span></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><hr /></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><span class="genmed"><span style="font-weight: bold">Το ό,τι η Ορθοδοξία δεν έχει καμιά σχέση με τις Εκκλησίες της Δύσης, δεν αναιρεί την ανάλυση. Αντίθετα την καθιστά πιο επίκαιρα ορθή και "επιβεβλημένη". <br />Οφείλουμε, ωστόσο, να δεχτούμε ότι η ιεραρχία της Εκκλησίας (οι διαχειριστές δηλαδή της "εξουσίας της) ήταν ΠΑΝΤΑ με την εξουσία του κεφαλαίου. Δεν μιλάω για το εκκλησιαστικό σώμα, αλλά για την Ιεραρχία!!!</span></span></td> </tr> </table></td> </tr> <tr> <td colspan="2" height="1"><img src="templates/alexis2/images/spacer.gif" alt="" width="1" height="1" /></td> </tr> <tr> <td width="22%" align="left" valign="top" class="row2"><span class="name"><a name=""></a><b>Θεολόγος</b></span></td> <td class="row2" height="28" valign="top"><table width="100%" border="0" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tr> <td width="100%"><img src="templates/newhome/images/icon_minipost.gif" width="12" height="9" alt="Δημοσίευση" title="Δημοσίευση" border="0" /><span class="gen">Δημοσιεύθηκε: Πεμ Μάϊ 15, 2008 6:52 pm<span class="gen"> </span> Θέμα δημοσίευσης: </span></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><hr /></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><span class="genmed">Νομίζω ότι γίνεται ένα λάθος στην όλη ανάλυση. Μην μεταφέρεται όσα ισχύουν στη Φράγκικη Δύση στην καθ' ημάς Ανατολή. Εκεί ο παπικός κλήρος [και οι προτεστάντες] έγιναν κάστα και συμπεριφέρθηκαν μ' αυτό τον τρόπο. <br />Εδώ στην Ορθοδοξία, οι ιερείς και επίσκοποι είναι πάντοτε κοντά μας, συμμετέχουν στους αγώνες του έθνους [κι όχι μόνο]. Είναι τελείως διαφορετικά τα πράγματα. <br />Και κάτι τελευταίο: όσα στραβά συμβαίνουν στον κλήρο μας [και φυσικά συμβαίνουν] είναι η εξαίρεση, δεν "ευλογούνται" απ' την Ιερά Σύνοδο ή την Παράδοσή μας. Γι' αυτό και οι αγνοί άνθρωποι του λαού είναι κοντά στην Ορθόδοξη Εκκλησία, κοντά στους αγίους κληρικούς, πηγαίνουν στα μοναστήρια κ.λ.π. Που να τα βρεις αυτά στην Φραγκία [France], Γερμανία και αλλού. Ούτε στα όνειρά τους!</span></td> </tr> </table></td> </tr> <tr> <td colspan="2" height="1"><img src="templates/alexis2/images/spacer.gif" alt="" width="1" height="1" /></td> </tr> <tr> <td width="22%" align="left" valign="top" class="row1"><span class="name"><a name=""></a><b>ΓΙΑΝΝΗΣΜ</b></span></td> <td class="row1" height="28" valign="top"><table width="100%" border="0" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tr> <td width="100%"><img src="templates/newhome/images/icon_minipost.gif" width="12" height="9" alt="Δημοσίευση" title="Δημοσίευση" border="0" /><span class="gen">Δημοσιεύθηκε: Πεμ Μάϊ 15, 2008 10:24 am<span class="gen"> </span> Θέμα δημοσίευσης: </span></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><hr /></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><span class="genmed"><span style="font-weight: bold">Λίαν διαφωτιστικό και επιμορφωτικό το παραπάνω κείμενο. Φοβάμαι όμως ότι απευθύνεται εις ώτα μη ακουόντων. Υπάρχει περίπτωση οι Νεοταξίτες "Αριστεροί" να σκεφτούν κατά τον τρόπο τούτο; Αμφιβάλλω.</span></span></td> </tr> </table></td> </tr> <tr> <td colspan="2" height="1"><img src="templates/alexis2/images/spacer.gif" alt="" width="1" height="1" /></td> </tr> <tr> <td width="22%" align="left" valign="top" class="row2"><span class="name"><a name=""></a><b>Ροβεσπιέρος</b></span></td> <td class="row2" height="28" valign="top"><table width="100%" border="0" cellspacing="0" cellpadding="0"> <tr> <td width="100%"><img src="templates/newhome/images/icon_minipost.gif" width="12" height="9" alt="Δημοσίευση" title="Δημοσίευση" border="0" /><span class="gen">Δημοσιεύθηκε: Πεμ Μάϊ 15, 2008 10:00 am<span class="gen"> </span> Θέμα δημοσίευσης: Σοσιαλισμός και Εκκλησίες</span></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><hr /></td> </tr> <tr> <td colspan="2"><span class="genmed"><span style="font-size: 18px; line-height: normal">Ένα εξαίρετο κείμενο, απόψεις της Ρόζας Λούξεμπουργκ. <br />ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ: <br /><a href="http://skinious.blogspot.com/2008/05/rosa-luxemburg.html" target="_blank" class="postlink">http://skinious.blogspot.com/2008/05/rosa-luxemburg.html</a> <br /></span> <br /> <br /><span style="font-size: 24px; line-height: normal"><span style="color: red"><span style="font-weight: bold">ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ και ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ (ROSA LUXEMBURG)</span> </span> </span> <br /><span style="font-weight: bold">Γράφει: Ο Κωνσταντίνος Βέρρος, Ιατρός</span> <br /> <br /> <br /> <br /> <br /> <br /> <br />Το 1905, το Πολωνικό Σοσιαλιστικό Κόμμα δημοσίευσε ένα κείμενο της μεγάλης επαναστάτριας Ρόζας Λούξεμπουργκ, ένα κείμενο - μελέτη πάνω στο πρόβλημα της αντίδρασης του κλήρου στους αγώνες των εργατών για τον σοσιαλισμό. Ο τίτλος του ήταν "Socialism and The Churches". <br />Μερικά αποσπάσματα θα σας μεταφράσω εδώ. Τα ΑΦΙΕΡΩΝΩ στους εμπαθείς νεοταξίτες αριστερούς που επιτίθενται στην ορθοδοξία με μένος, προφανώς λόγω και της ηγετικής της αντίδρασης στα σχέδια της παγκοσμιοποημένης Νέας Εποχής και της "πολυπολιτισμικότητας". <br />Επίσης αφιερώνεται στο ΑΝΤΙΛΑΪΚΟ ΙΕΡΑΤΕΙΟ της επαρχίας ΜΑΝΤΙΝΕΙΑΣ, μιας και η εικόνα που περιγράφει η Λούξεμπουργκ για το ιερατείο της εποχής, καθόλου δεν διαφέρει από την εικόνα μερικών σημερινών οπαδών του "Χρυσού Μόσχου" όπως τους λέει. <br />Η Λούξεμπουργκ, τονίζει ιδιαίτερα το πόσο ο κλήρος είναι ΕΚΤΟΣ ΑΠΟΣΤΟΛΗΣ και αντίθετα πράττων με τις διδασκαλίες του Χριστού. Ετσι ας διαβάσουν οι αδαείς «αριστεροί» οπαδοί του φραπόγαλου που αηδιάζουν μόλις ακούνε σοσιαλιστή να κάνει ομολογία πίστης, ποια ΕΙΝΑΙ Η ΥΓΙΗΣ ΑΠΟΨΗ ΜΙΑΣ ΥΓΙΟΥΣ ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΡΙΑΣ για το τι επιθυμεί ο καθένας να πιστεύει στα βάθη της ψυχής του. <br />Ιδού λοιπόν μερικά αποσπάσματα. Όποιος ενδιαφέρεται να εντρυφήσει, μπορεί να βρει όλο το (αγγλικό) κείμενο εδώ: <br /> <a href="http://www.marxists.org/archive/luxemburg/1905/misc/socialism-churches.htm" target="_blank">http://www.marxists.org/archive/luxemburg/1905/misc/socialism-churches.htm</a> <br /> <br />«...Οι πιστοί που πάνε στην εκκλησία τις Κυριακές και τις γιορτές είναι υποχρεωμένοι, όλο και πιο συχνά, αντί να δέχονται νουθεσίες και θρησκευτική παρηγοριά, να ακούνε ένα βίαιο πολιτικό λόγο, ένα πραγματικό κατηγορητήριο του Σοσιαλισμού. Οι ιερείς, αντί να ανακουφίζουν τους ανθρώπους, που είναι γεμάτοι έγνοιες και έχουν βαρεθεί τη σκληρή ζωή τους, που πάνε στην εκκλησία, με πίστη στο Χριστιανισμό, μάχονται ενάντια στους εργαζόμενους που απεργούν και ενάντια στους αντίπαλους της κυβέρνησης… ακόμα, τους προτρέπουν να ανέχονται τη φτώχεια και την καταπίεση με ταπεινότητα και υπομονή. Μετατρέπουν την εκκλησία και τον άμβωνα σε χώρο πολιτικής προπαγάνδας. <br />...Θα έπρεπε οι υπηρέτες της Εκκλησίας, να ήταν οι πρώτοι που θα έκαναν το εν λόγω έργο πιο εύκολο για τους Σοσιαλδημοκράτες. Μήπως ο Ιησούς Χριστός (του οποίου οι ιερείς είναι υπηρέτες) δεν δίδαξε ότι «είναι πιο εύκολο για μια καμήλα να περάσει από το μάτι μιας βελόνας παρά πλούσιος να εισέλθει στο Βασίλειο του Ουρανού"; Οι Σοσιαλδημοκράτες προσπαθούν να οικοδομήσουν σε όλες τις χώρες κοινωνικά καθεστώτα με βάση την ισότητα, την ελευθερία και την αδελφοσύνη όλων των πολιτών.» <br />«...Οι εργαζόμενοι να μπορούν εύκολα να βεβαιωθούν ότι ο αγώνας των κληρικών κατά των Σοσιαλδημοκρατών σε καμία περίπτωση δεν προκαλείται από τους τελευταίους. Οι Σοσιαλδημοκράτες έχουν βάλει σαν στόχο την συνένωση και οργάνωση των εργαζομένων στον αγώνα κατά του κεφαλαίου, δηλαδή, κατά των εκμεταλλευτών που τους στραγγίζουν μέχρι και την τελευταία σταγόνα αίματος, καθώς και στον αγώνα κατά της κυβέρνησης των Τσάρων, η οποία κρατά το λαό σε ομηρία. <br />Αλλά ποτέ οι Σοσιαλδημοκράτες δεν παρακινούν τους εργαζόμενους να μάχονται ενάντια στον κλήρο ούτε προσπαθούν να παρεμβαίνουν στις θρησκευτικές πεποιθήσεις τους… Ούτε κατά διάνοια! <br />Οι Σοσιαλδημοκράτες, από όλο τον κόσμο αλλά και την δική μας χώρα, θεωρούν τα θέματα συνείδησης και τις προσωπικές απόψεις, ιερές. <br />Κάθε άνθρωπος μπορεί να κατέχει οποιαδήποτε πίστη και οποιεσδήποτε απόψεις που είναι πιθανό να του εξασφαλίσουν την ευτυχία. <br />Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να διώξει ή να επιτεθεί στην ιδιαίτερη θρησκευτική γνώμη των άλλων. <br />Αυτό είναι που οι σοσιαλιστές πιστεύουν». <br />«…Είναι ακριβώς οι Σοσιαλδημοκράτες που φωνάζουν πιο δυνατά υπέρ της ελευθερίας της συνείδησης. <br />Αν καταλάβουμε σωστά τις διδασκαλίες τις οποίες οι Σοσιαλιστές φέρνουν στην εργατική τάξη, το μίσος των κληρικών προς αυτούς γίνεται ακόμη λιγότερο κατανοητό. <br />...Οι Σοσιαλδημοκράτες προτείνουν να τεθεί τέρμα στην εκμετάλλευση των μοχθούντων ανθρώπων από τους πλούσιους. <br />Αν η επιθυμία του κλήρου είναι πραγματικά η αρχή "Αγάπα τον πλησίον σου ως εαυτόν" να εφαρμοστεί στην πραγματική ζωή, γιατί δεν επικροτούν με ενθουσιασμό την προπαγάνδα των Σοσιαλδημοκρατών; <br />...Όλοι θα πρέπει να ομολογήσουμε, ότι σε αυτό το σημείο, οι κληρικοί θα πρέπει να ευλογήσουν τους Σοσιαλδημοκράτες, μιας και ο Ιησούς Χριστός δεν ήταν αυτός που είπε ότι «Αυτό που κάνετε για τους φτωχούς να κάνετε για μένα;» <br /> «…Έτσι, ο κλήρος, που είναι ο ίδιος ο εκπρόσωπος του πλούτου, ο υπερασπιστής της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης, τοποθετεί τον εαυτό του σε κατάφωρη αντίθεση με το χριστιανικό δόγμα. <br />Οι επίσκοποι και οι ιερείς δεν είναι οι προπαγανδιστές της χριστιανικής διδασκαλίας, αλλά οι λάτρεις του Χρυσού Μόσχου και του κνούτου ο οποίος μαστιγώνει τους φτωχούς και ανυπεράσπιστους. <br />...Και πάλι, ο καθένας γνωρίζει πως πολλοί ιερείς επωφελούνται από τον εργαζόμενο, αποσπώντας του χρήματα με την ευκαιρία του γάμου, βάπτισης ή ταφής. (ΣΗΜ. Πάντα επίκαιρη!) <br />...Η κραυγαλέα αντίφαση που υπάρχει μεταξύ των δράσεων του κλήρου και των διδαγμάτων του Χριστιανισμού θα πρέπει να κάνει όλους να αντιδράσουν. <br />...Οι εργαζόμενοι αναρωτιούνται πώς η εργατική τάξη στον αγώνα για τη χειραφέτηση, βρίσκει το προσωπικό της Εκκλησίας, να είναι εχθρός και όχι σύμμαχος. <br />...Πώς συμβαίνει η Εκκλησία να διαδραματίζει το ρόλο της υπεράσπισης του πλούτου και της αιματηρής καταπίεσης, αντί να είναι το καταφύγιο του εκμεταλλευόμενου;... <br /> <br /> <br />Και αφού η Ρόζα κάνει μια φοβερή ιστορική αναδρομή στην ξεκάθαρα κομμουνιστική οργάνωση των Χριστιανικών κοινοτήτων των πρώτων 2 αιώνων, και αφού ανάμεσα σε άλλα πολύ ενδιαφέροντα αναφέρει ρήσεις πατέρων της εκκλησίας όπως των τριών Ιεραρχών, καταλήγει: <br /> <br /> «…Και ιδού η απάντηση σε όλες τις επιθέσεις του κλήρου: η Σοσιαλδημοκρατία με κανένα τρόπο δεν μάχεται ενάντια σε θρησκευτικές πεποιθήσεις. ΑΝΤΙΘΕΤΑ, απαιτεί πλήρη συνειδησιακή ελευθερία για κάθε άτομο, και την ευρύτερη δυνατή ανοχή για κάθε πίστη και για κάθε γνώμη. Αλλά από τη στιγμή που οι ιερείς χρησιμοποιούν τον άμβωνα σαν όπλο ενάντια στην εργατική τάξη, οι εργάτες θα πρέπει να εναντιωθούν στους πολέμιους των δικαιωμάτων τους και της ελευθερίας τους. Και αυτός που υπερασπίζεται τους εκμεταλλευτές και που βοηθάει να παραταθεί το σημερινό καθεστώς της μιζέριας, είναι ο θανάσιμος εχθρός του προλεταριάτου είτε φοράει ράσο είτε στολή μπάτσου…» <br /> <br /><span style="font-weight: bold">Τρίπολη, 15 Μαΐου 2008</span> <br /> <br /><span style="font-size: 12px; line-height: normal"></span></span></td> </tr> </table></td> </tr> <tr> <td colspan="2" height="1"><img src="templates/alexis2/images/spacer.gif" alt="" width="1" height="1" /></td> </tr> </table>
